Azərbaycan Milli Kitabxanası
46
biləcəyini» önə sürən M.M.Quxman
1
sinxronik
tipologiyanın, obyektiv olaraq, üstün mövqeyə malik
olduğunu, özü də bu üstünlüyün, yalnız onun (sinxronik
tipologiyanın) «uzun müddət tipoloji araşdırmaların yeganə
istiqaməti olması»ndan qaynaqlanmayıb «istinad
materialı»nın, məhz,onun tərəfindən təqdim edilməsi ilə
şərtləndiyini bildirmişdir.
«Tipologiya və dil tipi» mövzulu araşdırmasında
sonuncunun (dil tipinin) «zaman sərhədləri» ilə bağlı
məsələyə aydınlıq gətirən, «hər bir konkret dilin… özü ilə
aramsız dəyişən obyekti təcəssüm etdirməsi»ni diqqətdən
yayındırmayan V.M.Solntsev sinxronik – diaxronik
tipologiya probleminə münasibətdə oxşar mövqe nümayiş
etdirərək «dilə, ilk növbədə, …sinxronik nöqteyi-nəzərdən
yanaşılmasına baxmayaraq, tipologiyanın … diaxronik
aspektə də malik olduğunu» xüsusi olaraq vurğulamışdır
2
.
Onu da qeyd edək ki, özünün digər əsərində «istənilən
tipoloji araşdırmada tətbiq edilən qarşılaşdırmanın çıxış
pozisiyasının – struktural; müqayisəli dilçilikdə istifadə
olunan qarşılaşdırmanın çıxış mövqeyinin isə material
mahiyyət kəsb etdiyini» bildirən və bu qəbildən linqvistik
tədqiqatlarda «araşdırma üsulları
və
cəlb edilən
materialların xarakterinin sıx bağlı olduğunu» önə sürən
M.M.Quxman, bununla belə, tipoloji (tipologiyanın
sinxronik və diaxronik növlərinin olmasına baxmayaraq) və
müqayisəli-tarixi araşdırmaların ehtimal edilən
birləşməsinin baş vermədiyini və «əslində, hər bir təhlil
növünün öz məqsədlərinin olmasından dolayı, bu
birləşmənin heç də arzuolunan hesab edilmədiyini» dilə
1
Гухман М.М О предмете исторической типологии. / Лингвисти-
ческая типология. М., 1985, стр.19, 21.
2
Солнцев В.М. Типология и тип языка // Вопросы языкознания. 1978,
№2, стр.38-39.
Azərbaycan Milli Kitabxanası
47
gətirmişdir
1
. Başqa sözlə, diaxronik-tipoloji və müqayisəli-
tarixi araşdırmalar, araşdırdıqları linqvistik problemlərə dil
tarixi aspektindən yanaşması baxımından ortaqlaşmasına
baxmayaraq, mahiyyət etibarilə fərqli missiyalarla
yüklənmişlər.
Göründüyü kimi, dil sistemini təşkil edən elementlərin
özəlliklərinə və qurduqları əlaqələrin növlərinə əsaslanan
sistematizasiya üçün konkret zaman kəsiyindəki dil
sisteminin təqdim etdiyi materialların və bərabərzamanlılıq
prinsipinə görə, digər dil sistemləri ilə qarşılaşdırma
nəticələrinin müstəsna əhəmiyyət kəsb etməsi heç bir şübhə
doğurmasa da, tipoloji indeksasiyanın düzgün
müəyyənləşdirilməsi; onun dəyişmə perspektivlərinin
proqnozlaşdırılması və ya ayrı-ayrı dil vahidlərinin tipoloji
xarakteristikasının adekvat təyinləndirilməsi üçün
diaxronik tipologiyanın önəm kəsb etməsi faktı etiraf
edilməlidir. Lakin dillərin hazırkı durumuna nəzərən,
tipoloji bölgünün reallaşdırılması üçün sinxronik
tipologiyanın həlledici rol oynaması mülahizəsi (daha öncə
ümumi şəkildə bildirdiyimiz kimi) fərqli fikirlərin
formalaşmasına təkan vermişdir. Belə ki, tədqiqatçılar
təsnifatın gerçəkləşdirilməsi üçün mövcud tələbləri
qarşılayan sinxronik tipologiyanın sərhədlərini aşmağın
lüzumsuzluğunu önə sürmüş və ya digər halda,
ümumiyyətlə, sinxronik – diaxronik tipologiya qarşılaşdır-
ması məsələsini kəskin şəkildə qoyan «az sayda dilçi»
tapılmışdır.
Məsələn, «Həmhüdud anlayışlar arasında «dil tipi»
mövzulu tədqiqatın müəllifi V.N.Yartseva yazır: «İstər
yeni, istərsə də qədim dillərin araşdırılması zamanı,
1
Гухман М.М Индоевропейское сравнительно-историческое языкозна-
ние и типологические исследования // Вопросы языкознания , 1957, №5,
стр.48, 57.
Azərbaycan Milli Kitabxanası
48
sinxronik «kəsiy»in gözlənilməsi, zənnimizcə, ona görə
vacibdir ki, dil tipinin tarixi dəyişməsi problemi sonuncu-
nun (dil tipinin) müəyyənləşdirilməsi üçün kriterilərin
təsbit edilməsi məqsədləri ilə qarışdırılmamalıdır»
1
. Lakin
o da unudulur ki, doğrudan da, tipoloji təsnifat
kriterilərinin müəyyənləşdirilməsi və həmin kriterilərin
konkret dillərdə tətbiqi zamanı bir çox halda dilin müasir
durumundan çıxış edib diaxronik tipologiyanın ortaya
qoyduğu faktların (və ya onların dilin müasir
vəziyyətindəki relikt formalarının) təsirindən qaçınmaq
(məs: analitik-flektivlik göstəricilərinin tətbiqi üçün, ingilis
və ya fars dillərinin qədim variantlarına da müraciət,
sintetik və analitik insirafilik kriteriləri arasında sərhəddin
yayğınlaşmasına gətirib çıxara bilər) məqsədəuyğun sayılsa
da, digər tərəfdən diaxronik tipologiyanın gözardı
edilməsinin elə həmin kriterilərin yanlış biçimdə
dəyərləndirilməsinə yol aça biləcəyini də nəzərə almamaq
olmaz. Belə ki, hər hansı bir dilin müasir vəziyyətində boy
göstərən faktlara əsasən, bu dilin tipoloji xarakteristikasını
müəyyənləşdirərək, daha sonra digər dillərin struktur
özəlliklərinin təhlilinə həmin «etalon»dan yanaşılması,
bəzən heç də doğru olmayan nəticələrin meydana çıxmasına
səbəb ola bilər.
Sinxronik-diaxronik tipologiya qarşılaşdırması məsələ-
sini qoya biləcək həmin «az sayda dilçi»dən biri –
«Tipologiyanın predmet və məqsədləri haqqında»kı araş-
dırması boyu «məqsədli şəkildə terminoloji qeyri-dəqiqliyə
doğru gedərək, tipologiya haqqında bəhs edərkən …(yalnız)
statik tipologiyanı nəzərdə tutmuş» İ.F.Vardul «statik və
dinamik tipologiyanın, …adlandırma baxımından oxşar
1
Ярцева В.Н. «Языковой тип» среди сопредельных понятий / Теорети-
ческие основы классификации языков мира. М.,1980., стр.31.
Dostları ilə paylaş: |