Azərbaycan Milli Kitabxanası
49
olsalar da, eyni fənnin şöbələri hesab edilə bilməyib
…müstəqil fənnləri» təcəssüm etdirdiyini önə sürmüşdür
(dilçiyə görə, «tipologiya tarixi zamanlamadan asılı
olmadığından, …axronik mahiyyət kəsb etdiyi» üçün,
burada sinxronik və diaxronik istilahlarının statik və
dinamik (tipologiya) terminlərinin istifadəsi daha
məqsədəuyğundur)
1
.
Görünür, tədqiqatçı sinxronik və daixronik dilçiliyin
qarşılaşdırılmasından çıxış edərək, konkret tipologiya
«fənni»nin çərçivəsində eyni səviyyədə kəskin fərqləndir-
mənin davam etdirilməsini məqbul saymışdır. O da
maraqlıdır ki, sinxroniya – diaxroniya təliminin müəllifinin
özü birinciyə (sinxroniyaya) şəksiz üstünlük tanımasına
baxmayaraq, dil tipi anlayışı ilə bağlı mülahizələrini
səsləndirərkən «(hər hansı bir) qrup dillərin hansı tipə aid
olduğunu soruşmaq – bu dillərin inkişaf etməsini
unutmaq; onların təkamülündə hansısa daimilik elementi-
nin olmasını ehtimal etmək deməkdir» - fikrini dilə gətir-
miş, və « heç bir dil ailəsinin… həmişəlik olaraq, müəyyən
dil tipinə aidliyi»nin iddia edilməsinin doğru olmadığını
önə sürmüşdür (kursiv bizimdir – A.H.) (məs: F. de Sössür
çin dilinin heç də həmişə monosillabik olmadığına və ya
müasir ingilis, erməni və s. dillərin ilkin hind-Avropa
strukturundan əsaslı şəkildə fərqlənən quruluş daşıyıcısı
olmasına diqqət çəkmişdir).
2
Göründüyü kimi, dahi isveçrəlinin mülazhizələrini
(tipoloji araşdırmalara nəzərən) sinxronik – diaxronik
tipologiya oppozisiyasından çıxış edilməsi üçün istinad
mənbəyi hesab etmək çətindir.
Yeri gəlmişkən, onu da qeyd edək ki, F. de Sössürün
1
Вардуль И.Ф. О предмете и задачах типологии / Лингвистическая
типология. М., 1985, стр.30-31.
2
де Соссюр Ф. Курс общей лингвистики. М., 1993, стр.222 - 223.
Azərbaycan Milli Kitabxanası
50
iqtibas gətirilmiş məlum dəyərləndirməsi fonunda onun
tipoloji yanaşmasının sinxroniya – diaxroniya alterna-
tivizmi üzərində qurulması ilə bağlı fikirlərlə razılaşmaq
mümkün deyil. Belə ki, V.Humboldt tipologiyasının «əsa-
sən sinxronik olmasına baxmayaraq», « bu sinxroniyanın
özünün tamamən diaxronik olduğunu» önə sürən
V.P.Danilenko «…sinxroniya – diaxroniya qarşılaşdırma-
sında» dahi alman aliminin « Sössür alternativizmindən
olduqca uzaq olduğunu» (kursiv bizimdir – A.H.)
bildirmişdir.
1
Halbuki, Sössürün dillərin tipoloji xarakteristikasının
dəyişmə potensialı ilə bağlı söylədiyi fikirləri sinxroniya –
diaxroniya alternativizmi ilə əlaqədar irəli sürdüyü
postulatlar kontekstində deyil, fərdi şəkildə dəyərləndirsək,
dildə daimilik elementinin olmadığını önə sürmüş alimin
«dildə bir dəqiqə belə durğunluq yoxdur!» – fikrində
2
israrlı olan sələfindən çox da fərqli düşünmədiyini
aşkarlamış olarıq. Başqa sözlə, burada F.de Sössürün dil
strukturunun mümkün təkamülü ilə bağlı fraqmentar
səciyyəli dəyərləndirmələrinin elə onun özünün XX əsr
dilçiliyində inqilab effekti yaratmış ideyalarının kölgəsində
qalmasından, daha dəqiq desək, həmin fikirlərin alimin
məlum dixatomiyaları müstəvisində dəyərləndirilməsindən
qaynaqlanan anlaşılmazlığın yer aldığını söyləmək olar.
Əslində, bu yanlış anlaşılmanın kökü Sössür mülahizə-
lərində yer alan və ilk baxışdan aydın sezilməyən təzaddan
qaynaqlanır və bir çox hallarda mütləq postulat qismində
dəyərləndirilən sinxronik və diaxronik dilçilik
qarşılaşdırmasına heç bir skepsisə rəvac verməyən qeyri
1
Даниленко В.П.Культурно-генетический эволюционизм Вильгельма
фон Гумбольдта.
www.islu.ru/danilenko/articles/evolgumb.htm;s2.
2
фон Гумбольдт Вильгельм. Избранные труды по языкознанию М.,
1984, стр.158.
Azərbaycan Milli Kitabxanası
51
tənqidi yanaşma həmin təzadın fərqinə varılmasına imkan
verməmişdir. Belə ki, «sinxron hadisə diaxron hadisə ilə
heç bir ümumi cəhətə malik deyil: birincisi eyni zamanda
mövcud olan elementlər arasında münasibətdirsə, ikincisi –
zaman içərisində bir elementin başqası ilə əvəzlənməsidir,
yəni diaxron hadisədir» - mülahizəsinin
1
sonrakı dövr
dilçiliyinin ideya istiqamətlərinin formalaşmasında
yetərincə həlledici rol oynaması F.de Sössürün tipoloji
təkamülün mümkünlüyü ilə bağlı daha öncə iqtibas
gətirilən fikrinin adekvat anlaşılmasına bir qədər mane
olmuşdur.
2
Müqayisə üçün onu da qeyd edək ki, analoji vəziyyət,
yəni, müəllif dəyərləndirməsində ilk baxışdan tipoloji
təsnifat və ümumilikdə, struktur təkamülü ilə bağlı təzadlı
yanaşmanın ortaya qoyulması ilə əlaqədar vəziyyət
V.Humboldt əsərlərinin təhlili zamanı da müşahidə
olunmuşdur.Belə ki,tipoloji xarakteristika zamanı dilin
verilmiş vəziyyətindən çıxış etməyi təklif edən Humbol-
dtun,digər tərəfdən mərhələli tipoloji təkamül ideyasının
tərəfdarı kimi çıxış etməsi müəyyən ziddiyyətin mövcud-
luğu görünümünü yaratmışdır. Bu mənada, V.Humboldtun
tipoloji görüşlərini şərh edən V.P. Danilenkonun
sözügedən mümkün ilkin təəssüratın yanlış izlənimin
nəticəsi olması fikri ilə tamamilə razılaşsaq da,alman
aliminin «dil materialının az öyrənilməsindən dolayı, …dil
tipinə
mədəni-evolyusyon yanaşmanın tətbiqindən
çəkindiyini» bildirən dilçinin (V.P. Danilenkonun) «bizim
1
де Сюссцр Ф. Цмуми дилчилик курсу. Б.,2003, с. 181.
2
Ону да гейд едяк ки, дащи исвечрялинин ясярлярини шярщ етмиш бир чох
тядгигатчынын ортаг ряйиня эюря, Сюссцр синхронийа – диахронийа гаршылаш-
дырмасында «синхронлуьун системлийини, диахронлуьун системсизлийини …
нязядя тутур» вя бу заман «синхронлуг … грамматикайа баьланыр; тарихи
грамматика инкар едилир» (де Сюссцр Ф. Цмуми дилчилик курсу. Б.,2003, с.35).
Dostları ilə paylaş: |