Azərbaycan Milli Kitabxanası
158
sanksiyalaşdırılmasıdır» - fikri; eləcə də B.Havranekin
daha konkret yanaşma sərgiləyərək səsləndirdiyi: «bəzi
hallarda yaddilli təsirin ana dilinə nüfuz etməsi, digər
hallarda isə bunun (təsirin) müşahidə edilməməsi, yalnız,
daxili (intralinqvistik – A.H.) səbəblərlə izah oluna bilər»
- mülahizəsi (kursiv bizimdir – A.H.)
1
tipoloji
xarakteristikaya nüfuz edə bilən (və ya daha dəqiq olsaq,
nüfuz etmiş) ekstralinqvistik faktorların efemerlikdən uzaq
olduğunu güman etməkdə yanılmadığımızı ortaya qoyur.
Başqa sözlə, hər hansı bir dil tipoloji özəlliklərinə görə
fərqlənən digərinə sonuncunun imkan verdiyi çərçivədə
təsir göstərə bilər.
Bu prosesi dilin sisteminin « özünü qoruma instikti»nin
və ya müəyyən « dəyişmə limiti»nin mövcudluğu ilə
əlaqələndirmək və ya daha fərqli terminlərlə ifadə tapmış
şərh vermək olar. Lakin istilah müxtəlifliyi məsələnin
mahiyyətini dəyişməyəcək: kreollaşma hallarını istisna
etməklə, biz, tam əminliklə söyləyə bilərik ki, dilçilik
elminə hər hansı bir dilin yadstrukturlu başqa dilin təsiri ilə
öz daxili inkişaf qanunauyğunluqları ilə şərtlənmiş təkamül
sxemini əksinə dəyişərək yeni tipoloji xarakteristika
qazanması faktı məlum deyil. Başqa sözlə, tipoloji
xarakteristikanın yeniləşməsində qrammatik interferensiya
faktları müəyyən rol oynaya bilsələr də, təkamülün ümumi
axarı (R.Yakobsonun mülahizəsinin perefrazına yol
verərək desək)
dil sisteminin özü tərəfindən
sanksiyalaşdırılır.
Konkret olaraq, Cənubi Qafqaz dil mühitindəki bəzi
tipoloji dəyişikliklərin ekstralinqvistik faktorların katali-
zator funksiyasını icra etməsi ilə getdiyini söyləmək
olar.Məsələn, osetin dilinin hal paradiqmasında baş vermiş
1
Вахек Й. Лингвистический словарь Пражской школы. М., 1964,
стр.61,77.
Azərbaycan Milli Kitabxanası
159
iltisaqiləşmə tendensiyasını bəzi alimlər aqlütinativ
quruluşlu dillərlə yaxın coğrafi təmasla əlaqələndirmişlər.
1
Lakin həmin proseslərin sözügedən tipoloji dəyişikliklər
üçün müəyyən zərurətin yetişdiyi sistemlərdə cərəyan
etməsi burada qarşılıqlı şərtləndirmənin mövcud olduğunu
söyləməyə əsas verir.
Digər tərəfdən, istər bir qədər öncə haqqında bəhs
edilən kuşit – amxar dil əlaqələrinin sonuncunun sistemində
yalnız müəyyən səviyyəni əhatə edən dəyişikliklərə yol
açması, heç şübhəsiz ki, «aqlütinasiyanın sami variantı»nın
limitinin digər qrammatik kateqoriyaları əhatə edə
bilməməsindən (və ya zəif şəkildə təcəssüm tapmasından)
qaynaqlanır.Ən azından, amxar dilindəki ismin müəyyənlik,
hal kateqoriyalarında deyil, məhz, kəmiyyət
kateqoriyasında iltisaqiləşmənin baş verməsini sami
«linqvistik düşüncə modeli»ndə kökdaxili dəyişmələrlə
müşayət olunan «sınıq» cəmlə yanaşı, suffiksal mahiyyət
kəsb edən və bu səbəbdən də, aqlütinasiyaya daha yaxın
təbiət sərgiləyən düzgün (və ya xarici) cəmin
fərqləndirilməsi ilə əlaqələndirsək, yanılmarıq.
Belə ki, əgər U.Vaynrayxın qeyd etdiyi və qrammatik
interferensiya hadisəsi zamanı resipiyent dilin qrammatik
sisteminin digər dilin (morfoloji və ya sintaktik)
müdaxiləsinə qarşı «seçkin müqaviməti» ilə bağlı prob-
lematik məqamı xatırlasaq (məs:hind – Avropa və sami
dillərinin flektiv fel sistemi yeni əsasların daxil olmasına
müqavimət göstərdiyi halda, bu dillərin ad qruplu sözlə-
rində analoji vəziyyətin müşahidə edildiyini söyləmək
mümkün deyil)
2
məsələnin mahiyyətinin izahının dil
1
даща ятрафлы бах: Нахуцришвили Г.Л. Об агглютинативном характере
осетинского именного склонения // Вопросы языкознания, 1969, №1,
стр. 79-84
2
Вайнрайх У. Языковые контакты. Киев, 1979; стр. 69
Azərbaycan Milli Kitabxanası
160
strukturunun spesifikasından qaynaqlanan faktorlardan
kənarda axtarmarmağın qeyri – məntiqi olması anlaşılar.
Başqa sözlə, burada da dil sisteminin «icazə verdiyi» yerdə
və onun (dil sisteminin) məqbul bildiyi səviyyədə
gerçəkləşmiş yaddilli müdaxilə ilə qarşılaşmış oluruq.
Eyni zamanda onu da diqqətdən kənarda qoymaq olmaz
ki, sami dilləri sistemi bir çox tədqiqatlarda vurğulandığı
kimi, yetərincə yüksək iltisaqiləşmə indeksinə malikdir.
Belə olan təqdirdə, amxar dilindəki sözügedən qrammatik
kateqoriyanın aqlütinativ affiksasiya ilə ifadə tapmasında
iltisaqiləşmə əmsalı yüksək olan sistemin bu tipə məxsus
interfrensiya elementlərinin mənimsənilməsi üçün kifayət
qədər həssaslıq göstərməsinin rol oynadığını da etiraf
etməliyik.
Əks halda, yəni sistem bu yadstrukturlu elementləri
qəbul etməkdən imtina etdiyi təqdirdə, onları ərəb dilinin
sınıq cəm modelli leksemlərini mənimsəmiş Azərbaycan və
digər türk dillərində və eləcə də, iltisaqi cəm şəkilçili fars
dilindəki «təkrar cəmlənmə» aqibəti gözləyə bilərdi. Bu
mənada, deyilənlərdən çıxış edərək, «hətta, fleksiyalar kimi
sıx şəkildə bağlı olan morfemlər də yaddilli materialın
müdaxiləsindən sığortalanmamışdır» - fikrini önə sürən
H.Şuxardtın
1
həqiqətdən uzaq olmadığını söyləyə bilərik.
Sadəcə olaraq, dəyərləndirmələrimizdə həmin inter-
ferensiya prosesinin dil sisteminin özəllikləri ilə şərt-
ləndirilməsi faktının sübuta yetirilməsi bir dəqiqləşdirməni
labüd edir: fleksiyaların iltisaqi elementlərin; iltisaqi
birləşmələrin isə insirafi ünsürlərin müdaxilə üçün qapalı
olmaması ekstralinqvistik faktorun fəaliyyəti üçün imkan
məhdudluğunun mövcud olmaması anlamına gələ bilməz.
Əks halda, söhbət, yadstrukturlu dilin qrammatik
1
Вайнрайх У. Языковые контакты. Киев, 1979;стр. 69
Dostları ilə paylaş: |