131
F.İ.Muşketov isə lineament anlayışını seysmotektonik dislokasiya - 1911-
ci ildə Kebin zəlzələsi nəticəsində Zail Alatausunun yamaclarında yaranmış
düzxətli uzununa yarğanlara aid etmişdi. Q. Ştille
Avropa lineamentlərinin
xüsusi təsvirini vermiş və “Avropanın əsas lineamentləri”nin sxemini təklif
etmişdir (şəkil 57). Onun fikrincə, yer qabığını və həmçinin əvvəlki Meqa-
qeyanı lineamentlərdə intensiv şırımlanmış hesab etmək lazımdır ki, onların da
bir hissəsi yerin inkişaf dövründə fəallaşaraq, xüsusi məna kəsb etmişdi.
Keçən əsrin 30-cu illərinin sonunda R.A.Zonder Avropa lineamentlərinin
6 əsas istiqamətini aşkar etmiş, lineament tektonikası anlayışını formalaşdırmış
və geologiyanın bu sahəsində həll edilən bəzi problemləri qeyd etmişdir.
Lineamentlərin öyrənilməsi və lineament tektonikası anlayışının inkişa-
fında yeni keyfiyyətdə sıçrayış Yerin və yer qrupu planetlərinin tədqiqatında
distansion zondlama üsullarından istifadənin başlanılması ilə əlaqədardır.
Şəkil 56. Çat zonalarına (lineamentlərə) aid olan hidroqrafik şəbəkə.
V.Xobbsə görə.
132
Şəkil 57. Avropanın kardinal lineamentləri. Q.Ştilleyə görə.
Yerin, kosmik cihazlar vasitəsilə alınmış ilk
foto və teleşəkilləri ix-
tisasçılara xətti, qövsvari və dairəvi obyektlər haqqında çoxlu yeni məlumatlar
almağa imkan vermişdir. Lakin indiyə qədər, lineament termini müxtəlif
mənşəli coğrafi mühüt, geolojistruktur və geofiziki sahələr, xətti əmələgəlmələr
kimi başa düşülməkdə davam edir. Y.Q.Katsın və A.Tevelyevin apardığı təhlil
göstərmişdir ki, «Lineament»termininin bir neçə mənası meydana gəlmişdir.
Bunlardan
birincisi E.Zyussun, A. P. Karpinskinin, Q. Ştillenin, R.
Zonderin ilkin işlərinə aiddir və müasir mərhələdə V. E. Xain, V. A. Buşun və
s. işlərində inkişaf etdirilmişdir. Onlar, lineamenti - qırışıqlığın
istiqamətini
təyin edən, uzunmüddətli inkişafda olan qırılmalar, yerüstü qırılmalar, rifto-
genez, vulkanlar, zəlzələ mərkəzlərinin və s. zəncirvarı düzülüşü kimi qəbul
edirlər.
İkincisi V. Q. Trifonov, S. S. Şultsun hesab etdiyi kimi, lineamentlər
dərinlik, lakin cavan (üst pleystosen-holosen) strukturlarda özünü qırılma kimi
və yaxud V. İ. Makarov və L.İ. Solovyovaya görə, qırılma fleksura zonaları
kimi aparır.
Qeyd edilənlərə əlavə olaraq, İ. K. Volçanskaya, İ. N.Tomson, M.
A. Favorskaya və digər metallogeniya ilə məşğul olan alimlər hesab edirlər ki,
bu lineamentlər adətən metallogenik zonaları müşayiət edir.
Üçüncü lineament anlayışına L. M. Rastsvetayev, P.V. Florenski, V. S.
Mileyev, Y.V. Yunakovskaya və digər geoloqların işlərində rast gəlinir. Onlar
lineamentlərə yer səthində müxtəlif tip pozulmalar və geolojigeomorfoloji ob-
yektlərin forma və istiqamətləri, o cümlədən geofiziki
sahələrin quruluş xüsu-
siyyətləri ilə özlərini büruzə verən müstəqil dərinlik strukturu dərəcəsi verirlər.
133
Dördüncü lineament anlayışını-Y. Q. Kats, V. İ. Makarov, A. İ.
Poletayev, E. F. Rumyanseva, A. V. Tevelyev və b. litosferin dərinlik qeyri-
bircinsliliyini əks etdirən geoloji strukturun, coğrafi mühitin və geofiziki
sahələrin parametrlərinin kəskin dəyişməsinin düzxətli və azmeylli əyilmiş,
nisbətən ensiz, yüksək qradiyentli zonalarına aid edirlər.
“Lineament”anlayışının izahında yekdilliyin müşahidə olunmaması
müasir geologiyada qanunauyğun və obyektiv hadisədir. Buna səbəb
lineamentlərin təbiətinin ilkin təyinində vəhdətin olmamasıdır. Lineamentlər –
yer qabığının
unikal obyektləri olub, yer qabığının və litosferin müxtəlif
miqyas, dərinlik və yaşlı qeyri-bircinsliyi haqqında obyektiv və kifayət qədər
dürüst informasiyanı Yer səthinə ötürür və həm geoloji nəzəriyyədə, həm də
təcrübədə geniş istifadə olunur.
Geoloji nəzəriyyədə lineamentlər, yer qabığının dərinlik bölünməsinin
özünəməxsus
təbii indikatoru kimi, müasir geodinamikanın qavranılmasında
etibarlı alət rolunu oynaya bilər.
Geoloji təcrübədə isə lineamentlərə, müxtəlif flyuid və məhlulları nəql
etdirən kanal kimi baxmaq olar və onlar müxtəlif faydalı qazıntıların axtarışı və
proqnozlaşdırılmasında birbaşa indikator rolunu oynaya bilər.
9.2. Lineamentlərin axtarışı, aşkarı
və öyrənilməsi üsulları
Hazırda geologiyada lineamentlərin axtarışı, aşkar edilməsi və öyrə-
nilməsi, onların sistemləşdirilməsində üç qrup : evristik, alət (cihazların köməyi
ilə) və kompleks üsullar tətbiq edilir. Evristik üsul keyfiyyət, alət üsulu kəmiy-
yət, kompleks
üsul isə həm keyfiyyət, həm də kəmiyyət xarakteri daşıyır.
Evristik üsul - kosmik şəkillər və ya geolojigeofiziki materialların əsasın-
da lineamentlərin birbaşa (vizual) və ya dolayı yolla ayrılmasından ibarətdir.
Lineamentlərin birbaşa ayrılması kosmik şəkillərin vizual deşif-
rələnməsinə əsaslanaraq, iki səbəblə şərtlənir.
Əvvala, eksperimental yolla müəyyən edilmişdir ki, müxtəlif operatorlarla
vizual deşifrələnmiş lineamentlərin təkrarlanmasının bəzən çox kiçik, 30%-dən
artıq olmamasına baxmayaraq, hətta belə hallarda da,
müxtəlif deşifrələyicilər
tərəfindən tərtib edilmiş xəritələrdə lineamentlərin sıxlıg maksimumlarının uyğun
gəlməsi 70%-ə çatır. Buradan belə nəticəyə gəlmək olar ki, ayrı-ayrı lineamentlərin
çəkilməsində fərqlərin olmasına baxmayaraq, lineament sahələrinin ümumi
mənzərəsi vizual geoloji deşifrələnmənin subyektivliyindən cüzi asılıdır.
İkincisi, N.V.Antoşenko – Olenov və V.Y.Qoldun məlumatlarına görə,
müasir texniki və riyazi təchizatlı alət üsullarının texnologiyası təcrübəli
deşifrəçilərin işlərinə nisbətən hələlik böyük əmək və vəsait sərfi tələb edir və
xüsusilə, əsas əkin sahələri yerləşən rayonlarda lineamentlərin və digər geoloji
obyektlərin etibarlı aşkarını təmin etmir.