23
min
müxtəlif sahələri, o cümlədən geologiya üzrə 1600-dən çox tədqiqat işləri
aparılmışdır. Bu stansiya ən müasir elmi cihazlarla təchiz edilmiş iki birləşmə
qovşağına malikdir. Stansiya “Proqres” tipli yük gəmilərini qəbul edə bilir.
Yeni nəsil orbital sistem hesab olunan “Salyut”-“Soyuz”-“Proqres” kosmik
kompleksi tədqiqatçıların uzun müddət vaxtaşırı dəyişməsinin mümkünlüyünü
təmin edən bütün əsas komponentlərə malikdir. “Salyut – 6” UOS-da 10
beynəlxalq ekipaj üzvünün, “İnterkosmos” proqramı çərçivəsində müştərək
tədqiqat işləri aparan 3 ölkənin kosmonavtlarının iştirakı ilə uçuş keçir-mişdir.
1987-ci ilin yazında kosmik fəzada İKG “Soyuz TM-2”, “Mir” stan-
siyasının
yeni nəsli, “Kvant” elmi modulu və “Proqres” yük gəmisindən ibarət
sistem kimi özünü büruzə verən elmi kompleks işə başlamışdır. Kompleksdəki
tədqiqatçılar yer səthinin plana alınmasında böyük həcmli işlər görmüş, həmçi-
nin əlavə günəş batareyalarının montajı üçün bir neçə dəfə açıq fəzaya çıxmış-
lar. Ehtimal ki, UOS gələcəkdə də ən perspektivli kosmik daşıyıcı hesab oluna-
caqdır.
2.5. Kosmik orbitlərin tipləri
Yer səthinin plana alınmasının həyata
keçirilməsində YSP-nin uçuş
orbitinin seçilməsi mühüm rol oynayır. Yer səthinin şəklini çəkmək üçün
dairəvi orbit daha əlverişlidir. Onun köməyi ilə YSP-nin bütün uçuşu boyu
eynimiqyaslı şəkillərin alınması mümkün olur. Meyilli orbitlərin də əhəmiyyəti
böyükdür. Meylliyindən asılı olaraq, orbitlər: ekvatorial (0
0
), qütbi (90
0
) və
maili olur.
YSP-ni qütbi (və ya kvaziqütbi) orbitə buraxarkən, peykdə olan cihazlar
bütün yer səthinin tədqiqi üçün yararlı olur. Orbitin meyl bucağı 50-60
0
olduqda, qütb sahələri peykdəki cihazların görüş səhəsinə düşmür.
YSP-nin
orbitinin meylliyi ən mühüm parametrlərdən biridir. Çünki şəkli çəkiləcək Yer
səthinin eninə əhatə edilmiş zolağı onunla təyin olunur.YSP-nin uçuş yolu bu
en zolağından kənara çıxa bilməz, ona görə də, şəkli çəkiləcək zolağın eni
orbitin meylliyindən və yüksəkliyindən asılıdır. Buradan belə bir asılılıq
meydana çıxır: orbitin meyl bucağı və yüksəkliyi nə qədər böyük olarsa, yer
səthindəki zolaq da bir o qədər böyük olacaqdır (şəkil 1). Adətən, meteoroloji
peyklər, İKG
və orbital stansiyalar, uçan dairəvi orbitdən əlavə, yerdə baş verən
qlobal prosesləri müşahidə etmək üçün apogey və perigeydəki yüksəkliklərinə
görə kəskin fərqlənən elliptik orbitlərdən də istifadə olunur. Günəşə və ya Yerə
nəzərən iki növ: geosinxron və heliosinxron orbit ayırırlar.
24
Şəkil 1. YSP-nin tipləri. Dairəvi və elliptik orbitlər.
Kosmik planalmanın əhatə sahəsinin qiyməti ilə orbitin meyl bucağı ara-
sındakı asılılıq göstərilmişdir.
Geosinxron (geostasionar) orbitlər, peykin Yer ətrafında, onun fırlanma
sürətinə sinxron uçuşu
üçün nəzərdə tutulmuşdur ki, bu da, peykin, yer səthinin
müəyyən bir sahəsi üzərində asılı vəziyyətdə qalaraq, onu daim müşahidə
altında saxlayır.
Helisinxron orbitlər isə yer səthinin müəyyən sahəsinin eyni işıqlanma
şəraitində şəklinin vaxtaşırı təkrarən çəkilməsi üçün nəzərdə tutulmuşdur. Buna
misal olaraq, heliosinxron orbitdə uçan və ilkin şəkilçəkmə nöqtəsinə 18
gündən sonra qayıdan “Lendsat” amerikan peykini göstərmək olar.
Heliosinxron orbitdən kosmik planalma (şəkil çəkmə) müasir geoloji
proseslərin dinamikasının tədqiqində geniş istifadə olunur.
Yüksəkliklərinə görə YSP-nin uçuş yollarını üç qrupa bölmək olar: İKG
və orbital stansiyaların uçduğu aşağıorbitli (200-240 km); meteoroloji və resurs
YSP-nin uçduğu orta orbitli (500-1500 km); kosmik fəzanı tədqiq etmək
məqsədi daşıyan telekommunikasiya peyklərinin uçduğu yüksək orbitli (30000-
90000 km). Geoloji məqsədlər üçün aşağı- və ortaorbitli YSP-dən alınmış
materiallardan istifadə olunur.
25
III. KOSMOSDAN MÜŞAHİDƏ VƏ ÖLÇÜ TEXNİKASI
3.1. Vizual müşahidələr
Hazırda geologiyada kosmik planalmanın
müxtəlif növ nəticələrindən
istifadə edilir (cədvəl 2).
Yer səthinin kosmik fəzadan tədqiqinin başlanğıcı, dünyanın ilk kosmo-
navtı Y.A.Qaqarinin kosmosa uçduğu tarix - 1961-ci il 12 aprel hesab edilir.
Vizual müşahidələr özünün yüksək operativliyi ilə fərqlənərək, müxtəlif
məqsədlər: geoloji tədqiqat obyektlərinin dəqiq seçilməsi; müşahidə olunan
geoloji proseslərin dinamikası və onun
sürətinin qiymətləndirilməsi, naməlum
geoloji obyektlərin və hadisələrin aşkar edilməsi üçün istifadə edilə bilər.
Cədvəl 2
Bəzi kosmik planalma növlərinin mühüm parametrləri
Kosmik pla-
nalmanın növü
Planalmanın
xarakteri
Atmosferin
təsiri
Planalmanın
aparıldığı vaxt
İnformasiyanın
alınma forması
Passiv Zəif Gündüz
Şəkil Foto
qrafik
(KŞ)
Televiziya Passiv
Zəif Gündüz Təsvir
Radiolokasiya (RL)
Fəal
Çox zəif
Gündüz, gecə
Şəkil, qrafik, təsvir
İnfraqırmızı
istilik (İQ)
Passiv
Ayrı-ayrı
atmosfer
pəncərələri
Gündüz, gecə
İstilik şəkli, qrafik
Spektrometrik Passiv Zəif Gündüz Qrafik
Lazer
Fəal
Ayrı-ayrı
atmosfer
pəncərələri
Gündüz, gecə
Qrafik
Maqnit Passiv
İstisna Gündüz,
gecə Siqnal,
qrafik
Kosmonavtların bütün müşahidələri xüsusi proqramla aparılır, tədqiqatın
nəticələri isə jurnal və xəritədə qeydə alınır. Yer səthinin öyrənilməsinin ümumi
dövründə hələlik buna köməkçi, lakin əhəmiyyətli üsul kimi baxmaq lazımdır.
Kosmosa müxtəlif profilli mütəxəsislərin, o cümlədən, geoloqların göndəril-
məsi
mumkün olduqdan sonra, vizual müşahidələrin əhəmiyyəti daha da arta
bilər.
3.2. Kosmik fotoplanalma
Yer səthinin 150-200 km-dən böyük yüksəklikdən fotoəksinin alınması-
kosmik planalma adlanır.
Kosmik fotoplanalma - İKG,UOS və YSP-dən əl kameraları, şəkilçəkən
avtomat və yarımavtomatlarla yerinə yetirilir.