363
əməllicə qapanır: “qu”nun səma ilə əlaqəsinə, Göy
enerjisi olmasına heç bir şübhə qalmır.
“Qu-ran” sözü müqəddəs kitabın birbaşa səmadan
endiyinə işarədir. Düzdür, ərəbcə “Quran” avazla
oxumaq, avazla qiraət etmək mənalarında başa düşülür.
Lakin heç fərq eləməz: əvvəlcədən söylədiklərimiz
bunun da izahını verir. O mənada ki, qu vasitəsilə,
qulaq vasitəsilə, eşidilmə yolu ilə dərketməni özündə
qapsayır.
Qur-bağa mütəmadi şəkildə “qu” enerjisilə
dolanan və yağışla müstəqim ilişkidə bulunan canlıdır:
ayaqları torpaqda və ya suda olub başı ilə həmişə
Göylərə istiqamətlənmiş məxluqdur.
“Qurd” sözü (diqqəti onun “quar” // “quər”
kəlməsilə səsləşməsinə yönəldirəm) də türkün əcdadının
Göylərdən endiyinə şahidlik edir. Qurd da yerlə gəzir,
amma ki, ulayanda mütləq şəkildə başını Göylərə
qovzayır, Günəşə sarı, quta sarı dönür.
“Biz “quar”
7
söz-adının birinci hissəsinin hər
iki variantını da “qu” // “ku” // “kü” // “küy” qəbul
edirik, “ qu” // “ku” // “kü” // “küy”ün bir çox türk
dillərində
əsasən “yanmaq”, “səs”, “bağırtı”,
“gurultu”, “mahnı”, “mahnı oxumaq”, “danışmaq”,
“şöhrət” mənalarına rast gəlirik... H.Zərnizadə “səs”,
“qışqırıq”, “nərə” mənasını verən “qu” sözünü Səfəvi
dövlətindən əvvəl fars dilinə keçmiş Azərbaycan sözü
sayır”
8
. Burası, aydın. Şübhə yox ki, “qu” səmadandır,
Göylərlə ilişiklidir. Odur ki, bu mənada qu+laq “qu”ya
köklənmiş və ya “qu”nu tutan lokator kimi mənalanır.
Yenidən Azərbaycan mifik təfəkkürünün “atası”
kimi şərəfləndirə biləcəyim Mirəli Seyidovun irsinə
müraciət edək: “Quar” // “kuər” // “küər” söz-adının
ikinci hissəsi “ar” // “ər”dir... “Ar” // “ər” həm də
feldən isim düzəldən şəkilçidir. Onda quar – “yanan”,
“bağıran” deməkdir. “Ər”in bir çox türk dillərində, o
sıradan Azərbaycan dilində də əskidən tutmuş bugünə
kimi kişi mənası və həmin sözlə əlaqədar “qoçaq”,
“igid”, “qorxmaz” məna çalarları vardır... Deməli,
quar // kuər // küər səsli, hayqıran, yanan ər – kişi
deməkdir... Deməli, Tanqrixan (Tanqrıxan), Quar //
kuər ad-sözlərində dörd Azərbaycan sözü işlənmişdir.
Tanqrixan // tanqrıxanda “tanqrı” (göy, səma), “xan”,
364
“quar” // “kü” + “ər”lə “ku” // “kü” // “küy” (od,
səs, ər, kişi, igid) sözləri işlənmişdir”.
9
Sitatdan birinci nəticə: Quər səma kişisidir,
tanrıdır, kişi başlanğıcının obrazıdır, yağışı təhrik
edən göy gurultusudur, odu, səsi şərtləndirən sakral,
kosmik substansiyadır.
Nəticə iki: “Tanqrı” (tenqri) sözü, yəni türkün
ulu tanrısının adı özündə “qarın” sözünün bütün
samitlərini qapsayır.
Nəticə üç: hunlar // qunlar qədim türk
tayfaları oluban “qu” adamlarının, yəni Göy
enerjisini, “qu” enerjisini daşıyan insanların
tayfaları kimi yozulurlar.
Nəticə dörd: ərəblərin Allaha müraciətən
işlətdikləri “Hu” (yəni “O” əvəzliyi) kəlməsi elə
həmən “qu”dur ki var: nədən ki, hu // qu // ku
keçid-transformasiyaları dildən dilə olan sıçrayışları
asanlaşdırır. “Hu” “O”dur, səmada, kainatda, kosmosda,
Göydə olandır, “qu” enerjisinin islamdakı dini
konkretliyidir. Hunlar hu // qu adamlarıdır. “Müqəddəs
“HU” səsi qırtlaqdan üfürülən külək kimidir və ŞÜA ilə
oxşarlııq tapır”. Musiqişünas Sevil Fərhadovanın bu
fikri mənim “qu” səsini Göy enerjisinin türk dilindəki
işarəsi kimi götürməyimə bəraət qazandırır.
Bunu adi təsadüf sayıb üstündən adlamaq olarmı?
Əsla, yox və mən bu sayaq düşünməkdən çox uzağam.
Bu elmi improvizə və gəzişmələr dil, folklor,
mifik təfəkkür qatında belə bir qənaəti aktuallaşdırır
ki, Azərbaycan mifik təfəkküründə, mifoloji qatda “qa”
qadın başlanğıcıdır, “qu” – kişi başlanğıcı. Bu
kontekstdə onları yapon mədəniyyətilə müqayisə eləmək
mümkün: nədən ki, bunlardan biri “in”dir, o birisi –
“yan”; biri torpaqdır, digəri – su; biri qara
enerjidir, biri – ağ. Yadınıza salın, “Məlikməmmədin
nağılı”nda ağ və qara qoçu. Onlar bu iki enerjinin
vizuallaşmış, konkretləşmiş təzahürləri kimi oxunur.
Ağ qoç işıqlı dünyaya, ağ enerjiyə, Göyə doğru aparır,
qara qoç – qaranlıq dünyaya, yeraltı səltənətə. Bütün
bunlar onu isbatlayır ki, “Qa” Yer enerjisidir, “qu” –
Göy enerjisi. Onların birgəliyindən isə Azərbaycan
mifologiyasında kosmos yaranır.
Məhz “qa” və “qu” Məlikməmmədin quyuda tapdığı
enerji formaları idi ki, sonucda onun işıqlı dünyaya
365
yetişməsini mümkünləşdirdi. Qaranlıqdan işığa,
xaosdan kosmosa “qa” və “qu” enerjisilə:
“Məlikməmmədin nağılı” Azərbaycan xalqının mifik
təfəkkürünə güzgü tutur.
Əslində, bu iki başlanğıc, yəni “qa” və “qu”,
bir-birinin içinə elə sirayət eləyir ki, onları
ayırmaq, fərqləndirmək çətinləşir. Məsələn, quyu
torpaqda olduğu üçün, dərin olduğu üçün, sulu olduğu
üçün qadın kimi qavranılır, yağış isə göydən gəldiyi
üçün kişi kimi obrazlaşdırılır. Halbuki o da, bu da su
görkünün reprezentasiyasıdır.
Qarın torpaq və su başlanğıclarını, yəni
Azərbaycan etnik mədəniyyəti müstəvisində “qa” və “qu”
kimi bildirilən xalis, saf enerjiləri bir araya
gətirir, materiyanı, həyatı, yaşam enerjisini istehsal
edib çoxaldır, nəsil artımının ardıcıllıq silsiləsini
sahmanlayır.
Bununla belə... və hər halda...
...burada ilişib yubanmayım, mən mesajlarımı
göndərdim – linqvistlərə, etnoqraflara və hətta
türkoloqlara: kimə lazımdısa, dəyərini o, bilər; mənsə
indi yol alıram düz məqalənin fəlsəfi-estetik
mətləbinə və bir də kütləvi bilincdə “qarın”
anlayışının törətdiyi saysız məna cingiltilərinə
doğru, əlbəttə ki, yazdıqlarımdan bəhrələnə-bəhrələnə.
Əgər mən başlasam, izah etməyə ki, “tvitter” və
ya “tuittə” nədir, bütün İnternet istifadəçiləri mənə
çəpəki baxarlar. Yəni hacət varmı bunu xırdalamağa? Bu
sözün açıqlaması aydın: cikkildəmək, çərənləmək,
laqqırtı vurmaq mənalarını özündə qapsayır. ( “Quql”da
axtarsanız, asanca tapacaqsınız. Elə bu “quql” sözünün
strukturunda da “qu” lokomotivi çox güclü, çox
küylüdür. Burada da onu Göy enerjisinə bir işarə kimi
götürmək mümkün. Axı “Quql”da da bilgilər, xəbərlər
sanki göydən yağış yağan kimi yağır bizim iç
dünyamıza. Hər halda bu fərziyyədir, fantaziyadır və
elmi sübutlardan məhrumdur.) Amma “tvitter”in
çoxlarına məlum olmayan bir mənası da mövcud: bu
termin “işə salan mexanizm”, “dövriyyəyə buraxan
mexanizm” anlamına uyğun gəlir. Yəni tvitter hər hansı
bir xəbəri və ya bilgini sitəyə atır və o, virus kimi
zəncirvari şəkildə, öz-özünü hər dəfə təzədən
törədərək şaxələnir, aləmə yayılır. İndi mənim məqaləm
Dostları ilə paylaş: |