127
MənaziL, Bürcət, Səyyarat və Çaharatlarını bir yerə
toplayıb («30» əlavə olunsun «31» və əlavə olunsun
«17» bərabərdir «78») üstünə kiçik və böyük əbcədə
uyğun 11 nöqtəni gəldikdə cavab eləyəcək «89». «8»-lə
«9»-un cəmi isə bir daha «17»-ni verir. Amma mən
burada da qərar tutmadım, bir az da dərinə vardıM.:
öyrəndim ki, bütün əbcədlər üzrə “kəpənək”də bulunan
hərf və nöqtələrin yekun qiyməti «2607»-dir. Onun
Mənazili də «3»-dür, Bürcəti də, Səyyaratı da,
Çaharatı da. Nəticə 4 dəfə «3»-dür ki, bu da «12»-yə
müsavidir. Rəqəmlərin simvolika cədvəlində 12-nin
qarşısında əbcədə fars əlifbasından daxil edilmiş “pe”
hərfi dayanır. Hürufilər “pe” hərfini əbədiyyətin,
sevgi və ölümsüzlüyün parolu bilirlər. Parolun mənası
bu cür açıqlanır: sevgi və dostluq, cavanlıq və
gözəllik əbədidir; insan yalnız ağlı və yaradıcılığı
ilə özünə ölümsüzlük qazanır. Bundan o yanası artıq
final və məqalənin ən dadlı məqamı. Öncə «30»-u (102 –
M., B., S., Ç.), «31»-i (330 – M., B., S., Ç.,), «17»
(432 – M., B., S., Ç.) və «12»-ni (2607 – M., B., S.,
Ç.) toplayaq. Cəmi «90»-dır. Hürufilərin mistik
rəqəmlər sırasında «90» “sad” ərəb hərfi ilə
işarələnir. “Sad” hərfini hürufilər “Ənəlhəq” deyimi
ilə qabaq-qənşər qoyub ikincini birincinin parolu
sayırlar. Bu parolun məxfiləşdirdiyi məna belədir ki,
insan, kamil şəxsiyyət FƏZL olacaq və sonradan
aydıracaq: «ƏNƏLHƏQ». İdeyanın, fikrin cövhəri, mənası
isə ondan ibarətdir ki, insanlıqdan kənarda idraka
malik varlıq yoxdur. «90» kiçik əbcəddə həm də «40»
üstəgəl «50»-dir, “mim” və “nun”dur, yəni “MƏN”
sözünün rəqəmi ifadəsidir. Əhməd Elbrusun mürəkkəb
araşdırmalarında (“Поетика и Математика”, s. 102) isə
“Mən”, “Əlif”, “Allah”, “Ənəlhəq” sözlərinin əbcədi
ekvivalentlərinin bərabər olduğu sübuta yetirilir.
Tamam. Bütün bunlar nə demək ola yahu? O deməkdir ki,
mən Nəsiminin istəklərini birbəbir KƏPƏNƏKDƏN tapdım.
Tapdığımı çözələdim. Qalanı qaldı. Çünki hürufi
hesablamaları zorxana bir iş, mənsə adi bir teatrşünas.
128
Ancaq indi artıq məlumdur ki, hürufilərin mistik
bilgilər paradiqmasında KƏPƏNƏK ALLAHDIR, ƏNƏLHƏQDİR,
MƏNDİR, FƏZLDİR, NƏSİMİDİR, LEYLİDİR, KAİNATDIR,
KOSMOSDUR, MÜTLƏQ HARMONİYADIR, huri və qılmanın
bulunduğu CƏNNƏTDİR, maddi və ruhi aləmin birgəliyinə
görkdür, ilahi, sakral, müqəddəs bir şifrədir.
Bütün bunlar mənə əyan olduqdan sonra öz
filoloji fantaziyalarıma qapılıb Nəsimi taleyinin son
hadisəsini tam subyektiv şəkildə belə yozuram ki, onun
dərisinin soyul-ması faktı təkcə mülhid bir şəxs üçün
seçilən cəza tədbiri deyil, həm də Nəsimi ideyasının,
Nəsimi fikrinin, Nəsiminin hürufi fəlsəfəsinin
təftişidir, ruhun oyunlarının kobud materiya ilə
yoxlanılmasıdır, sınağa çəkilməsidir. Nəsiminin ona
görə soymadılar ki, şairə əzab, işgəncə verib
incitsinlər. Nəsimi bundan heç incimədi də və dedi ki,
“həqq bilir, bir zərrə neştərdən damarlar ağrımaz”. Bu
müdhiş cəzanı ol səbəbə Nəsimiyə rəva bildilər ki, onu
soyub da camaata KƏPƏNƏK içindən heç nə çıxmadığını
göstərsinlər, hürufi şairini ələ salsınlar və onun
insan, filosof, şair magiyasından qurtulsunlar. Lakin
bilmədilər ki, Nəsimi KƏPƏNƏK içrə əbədiliyi artıq
çoxdan bulub. Annemari Şimmel İslamda mistisizm
mövzusunu çözərkən yazır ki, “bu xüsusda hürufi şiə
icmasına mənsub
şair Nəsimini xatırlamamaq
mümkünsüzdür. Onu 1417-ci ildə qətlə yetirdilər.
Nəsimi özünü yeni Mənsur saydığından bilərəkdən öz
taleyində Həllacın əziyyətlərini və ölümünü təcəssüm
etdirmişdi”
13
. Təsadüfi deyil ki, Nəsiminin dərisi
soyulduqdan sonra onu qol və qıçlarını kəsmişdilər.
Mən heç bir nəticəyə gəlməyəcəyəm. Janrı
“filoloji fantaziya” olan bir yazıya nəticə nə lazım?
Məgər 313 mürsəl (göndərilmiş elçi) və 6 üluləzm
(başçılar, qabaqda gedənlər) peyğəmbərlərin əksəri
KƏPƏNƏK geyinib də çoban olmadımı? Dünyada hər şey
tale, olacaq və ya karma ilə müəyyənləşmirmi? Şayəd
belə isə, onda “ah, nidəm, nidəm, nidəm?”.
129
Məqalənin sözlüyü və izahları
1
Pust (f) – dəri.
2
Mənsur (ə) – qalib, üstün.
3
Kisvət (ə) – libas, geyim; Kəbənin qara örtüyü.
4
Camə (f) – paltar, geyim.
5
Anəstu-nar (ə) – “odu tapdım” Musa peyğəmbərə işarədir.
6
Bərgüzidə (f) – bəyənilmiş seçilmiş.
7
Bax: Шюкуров Ш.Ш. Искусство средневекового Ирана. - М.:
Наука, 1989. - 248 с.
8
Əndişə (f) – fikir .
9
Kəpənəkpuş (f) – kəpənək geyinmiş.
10
Əbcəd (ərəb əlifbasının sistemini müəyyən edən 8
kəlmənin birincisi; Xüsusi hesablama cədvəli. Bu haqda
bax: Елбрус Ахмед. Поeтика и Математика. – Б.: 1979.
11
Mən bu Həsimi şeirindən oxunan mənaları bir məqalə halına
salıb 2000-ci ildə “Azərbaycan” dərgisində dərc elətdirdim.
2007-ci ildə isə filoloq Rəhim Əliyev mənə özünün “Nəsimi və
klassik dini üslubun təşəkkülü” adlı araşdırmasını bağışladı.
Rəhimin “tədqiqatı”na göz gəzdirərkən gördüm ki, o, həmin bu
məsələni tamam ayrı cür yozur. Lakin, təəssüf ki, onun
təfsiri heç bir tənqidə tablamadı. Uzun danışmamaqdan ötrü
mən Rəhimin kitabından bu xüsusda deyilənləri sitatlaşdırmaq
istərdim: “Uçmaqda röyətə dəxi əhli-nəzər gərək” - sətrindən
görünür ki, Allahla hürufinin görüşü uçuş kimi (ayrı tövr
də olurmu yahu? Muhammədin meracı bir uçuş deyilmi, əcəba? -
kursiv A.T.) baş verirdi. Bir sıra (yəni hansı? - kursiv
A.T.) şeirlərdən aydın olur ki, bu uçuşdan qabaq hürufilər
Fəzlullahın qarşısında xüsusi dərvişi paltarda olur,
başlarına mövləvi (bu haradan çıxdı? - kursiv A.T.) papağı
qoyur, ona müraciətlə şeir oxuyur və ya nəsə (kim bilir
nədir bu nəsə? - kursiv A.T.) imanla bağlı söhbətlər
aparırdılar. Bu zaman onlar həm də Fəzlullahın sifəti ilə
ilahi kontakta girməyə çalışırdılar. Onların rəngi saralır,
onları əsmə tutur, özlərindən gedirdilər. Bir şeirində
müvəhhidliyə doğru “röyət uçuşunu” Nəsimi “Kəpənək” obrazı
ilə ifadə etmişdir (Bununla nə demək, hansı məxfi mənaları
şifrələmək istəmişdir Nəsimi? - kursiv A.T.)... Burada
Dostları ilə paylaş: |