176
texnikanın nailiyyətlərindən geniş istifadə edilməklə həyata
keçirmək mümkündür.
Kosmik informasiya vasitəsilə təbii mühitin öyrənilməsi
üçün bizim respublikamızda əlverişli imkanlar vardır və o
nəhəng bir laboratoriyanı xatırladır. Yer üzərində 14 iqlim
tipinin 9 – oxşarlığına və dünya torpaq tiplərinin əksəriyyətinə
respublikamızda rast gəlinir. Onun kənd təsərrüfatı da olduqca
zəngindir. O da təsadüfi deyildir ki, keçmiş SSRİ-nin məşhur
alimləri ətraf mühitin qorunmasında kosmik vasitələrin tətbiq
olunması məsələləlrini çox vaxt Bakıda həll edirdilər. Bu işdə
Azərbaycan Elmlər Akademiyası Təbii Ehtiyatların Kosmik
Tədqiqi institutunun böyük xidmətləri olmuşdur.
Aerofotoşəkillərdən istifadə edərək torpağın öyrənilmə-
sində qazanılmış müvəffəqiyyətlər sonradan onun böyük
dəqiqliklə kosmosdan öyrənilməsi üçün də geniş imkanlar
yaratmışdır.
Hazırki dövrdə torpağın öyrənilməsində kompleks, başqa
sözlə desək, çoxmərtəbəli tədqiqat vasitələrindən – yerüstü
müşahidələr, təyyarə, helikopterlər və nəhayət, kosmik gə-
milərdə və süni peyklərdə qoyulmuş mürəkkəb cihazlardan
istifadə edirlər.
BMT-nin məlumatlarına görə torpağın eroziyası və şor-
laşması nəticəsində hazırda planetimizin artıq 500 mln.ha
qədər əkin sahəsi tamamilə sıradan çıxmışdır. Aerokosmik
üsulla torpaq eroziyasının öyrənilməsinin respublikamız
üçün də böyük əhəmiyyəti vardır. Çünki, onun əkin sa-
həsinin 60%-ə qədəri dağlıq ərazilərdə yerləşir. Müxtəlif
vaxtlarda çəkilmiş aerokosmik fotoşəkillər xətti eroziyanın
dinamikasını və yarğanların inkişaf xüsusiyyətlərini aşkar
etməyə imkan verir.
Kosmik informasiya vasitələri həmçinin, atmosferdə mü-
şahidə edilən bir sıra proseslər nəticəsində əmələ gələn təbii
177
fəlakətləri də vaxtında qeydə almaqla (sel, ildırım, quraqlıq
və s.) kənd təsərrüfatının inkişafına təkan verir. Aerokosmik
fotoşəkillərin kənd təsərrüfatında ən böyük rolu onların
əsaslında müxtəlif təsərrüfat xəritələrinin hazırlanmasının
mümkün olmasıdır. Bu sahədə məqsədəuyğun metodikanın
işlənib hazırlanması üçün kosmik gəmilərdən alınmış məlu-
matlarla yanaşı bir sıra kənd təsərrüfatı poliqonlarında
(Arizona, Kaliforniya, Marikon və s.) bir neçə il müddətində
hər 10 gündən bir aerofotoşəkillər və başqalardan istifadə
edərək yerüstü fotoşəkillər çəkilmişdir.
Planetimizin meşə sahəsi, planetimizin cəmi – 10%-dən
az hissəsini tutur. Spektrozonal kosmik fotoşəkillər yaşıl
sərvətimizin daha yaxından öyrənilməsi üçün geniş imkanlar
yaradır. İlin fəsillərindən asılı olaraq bitkilərdə baş verən
dəyişikliklər, məs. yarpaqların payızda saralması, ilin isti
vaxtında göyərməsi və qışda tökülməsi müxtəlif diapazonlu
kosmik şəkillərdə aydın nəzərə çarpır. Aerokosmik nəzarət
həyatımızın yaşıl mühafizəçilərinin daha da artırılmasına,
onların inkişafına və daha səmərəli qorunmasına kömək
edir. Aerokosmik şəkillərdə vizual və instrumental deşifrə
vasitəsilə çay terrasları, deltaları, qədim və müasir çay gə-
tirmə konusları da ayırd olunur. Bu üsulun köməyilə səh-
ralarda sular səthə yaxın olduğu yerlər kosmik cihazların
köməyilə müəyyən edilir.
10.4. Kosmik ekologiya və kosmosun çirkləndirilməsi
1957-ci ildə Yer kürəsinin ilk süni peykini buraxan vaxt
onun orbitini alimlər təqribi bilirdilər. Peyk buraxıldıqdan
sonra müşahidəçilər qrupu peykin təqribən görünə biləcəyi
yerə gedərək, səmanın görünən hissəsini öz aralarında
böldülər.
178
Beləliklə, peykin səmada görünəcəyini gözləyirdilər. Bu-
nunla da onlar aydınlaşdırdılar ki, peyk Yer kürəsinin hansı
yerində və hansı rayon üzərindən uçur və alınan məlu-
matlarla az dəqiqliklə də olsa onun orbitini aydınlaşdırmaq
mümkün oldu. Sonrakı illər Yerin yeni süni peykləri burax-
mış, Yerə siqnal göndərməyi dayandırmış (qüvvəsi tükən-
miş) ilkin peyklərə isə maraq azalmış və tezliklə onların
hansı orbitada uçmalarını bilən olmamışdır. Süni peyklərlə
yanaşı yaxın Kosmosda daşıyıcı – raketlərin yuxarı pillələri
qalmağa başladı və onların orbitlərini artıq heç kim öyrən-
mirdi. 1961-ci ildə ABŞ-ın daşıyıcı «Tranzit» tipli raketinin
ilk partlayışı baş verir, 1964-cü ildə planlaşdırılmış (yerdən
komanda ilə) partlayışı baş verdi. Beləliklə, Yer ətrafı or-
bitdə yayılmış, lakin heç kəsi maraqlandırmayan əşyaların
sayı artmağa başlayır. İlk zamanlar bu hadisələr nə alimləri,
nə kosmik gəmilərin layihəçilərini, nə də ki, ictimaiyyəti
maraqlandırmadı. Kosmosun çirklənməsi problemi ilə yalnız
keçən əsrin 80-ci illərində danışılmağa başlanılır, çünki Yer
ətrafı boşluqda yaranmış vəziyyət ətraf mühitə, sadəcə
olaraq Yerin əhalisinə təhlükə yaratmağa başlanmışdır.
1978-ci ildə «Kosmos – 954» peyki Şimali Kanadanın
tayqa zonasına, bir il sonra isə «Skayleb» adlı amerikan
kosmik stansiyasının qalıqları (tör-töküntüsü) Avstraliyanın
səhra rayonlarına səpələnmişlər, 1964-cü ildə isə ABŞ-ın
nüvə enerji mənbələri olan nəqliyyat peykinin səhv bura-
xılması nəticəsində radioaktiv materiallar Hind okeanı
üzərinə səpələnmişdir. Hazırda yerətrafı kosmosda çirklən-
dirmə problemlərinin aktual olması bir çox beynəlxalq
təşkilatlar tərəfindən, o cümlədən Beynəlxalq astronomiya
ittifaqı, KOSPAR və b. tərəfindən qəbul olunmuşdur. Son
onilliklərdə bu əhəmiyyətli problem BMT-nin kosmik
fəzanın istifadəsi üzrə Komitəsində və onun elmi-texniki və
Dostları ilə paylaş: |