Mirzə İbrahimov və xalq yaradıcılığı
137
Bir baş ki, dost yolunda
Qurban
verilməyəcək
Çiyinlərin üstündə
Çürük
qarpızdır demək (98,258).
“Dost dosta nə gündə lazım olar” fikri ilə yaşayan Aslan
bu sözləri Vahid üçün oxuyur. Lakin Vahid dostluğu dərk
etmək, eyhamı anlamaq səviyyəsində deyildir.
Aslanın “onda qulaq as, ləzzət apar” deyərək ikinci sözlə
başa sala bilmədiyi Vahidi sazla başa salmaq məqsədilə:
Şalını alma qara,
Başına salma qara.
Gəlmişdim yar sevməyə,
Düşmüşəm qalmaqala (98,287).
Öz məqamında işlətdiyi bayatı əsərin məzmunu ilə
ahəngdar səslənir.
“Kəndçi qızı” pyesində əlli beş atalar sözü və məsəldən,
iki bayatıdan, iki rəvayət söyləmədən ifadələrdən istifadə
olunmuşdur. Bundan əlavə;
“İlan dilini işə saldı”, “Sən də bu yandan iynələmə”,
“Kefi saz, damağı çağdır”, “Quyruğun qapı arasına qalanda”,
“Küllərini göyə sovurunca varam olaram”, “Qorxuram siçan
deşiyi satın alasınız”, “Yavaşça çıx əkil, çuğundur kimi
qızarmısan”, “Hind toyuğu kimi özünü çəkir”, “Əlimizə yaxşı
girəvə düşüb”, “Tükü tükdən seçənsən” kimi xalq söyləmələr
lirik komediyada folklor motivini canlandırmışdır. Bənövşənin
artist Nərgiz adı ilə geyimini dəyişməsi və Cahidlə “Gizlənpaç”
oyunu da xalq oyunlarından əsərdə yaradıcılıqla bəhrələnməyə
misal ola bilər.
M.İbrahimovun 1964-cü ildə yazdığı “Yaxşı adam” lirik
komediyasında istifadə etdiyi atalar sözləri və məsəllər də diq-
qəti cəlb edir. “Qız yükü, duz yükü”, “Örtülü bazar, dostluğu
pozar”, “Yetmişində öyrənən gorunda çalar”, “Dəryada balıq
sovdası eləmə”, “Özünə dost qazan düşmən ocaq başında”,
“Meşədə meyvənin yaxşısını çaqqal yeyər”, “Eşşəyə dayı de,
Fazil Əliyev
138
səni çaydan keçirsin”, “Yaxşı adamla duz daşı, pis adamla
yemə aşı”, “Keçi can hayında qəssab piy axtarır”. Müəllif lirik
komediyanın məzmununda məna dərinliyi, fikir tutumu
yaratmaq üçün bu atalar sözlərindən və məsəllərdən öz
məqamında istifadə etmişdir.
Üç qız anası Sənəmin söylədiyi “qız yükü, duz yükü”
məsəli qızların tərbiyəsinə ananın münasibətini bildirir. “Keçi
can hayında qəssab piy axtarır” atalar sözündə isə idarə qayğısı
ilə yaşayan, qızları ilə məşğul olmağa vaxt tapmayan atanın ob-
razı canlanır. Sənəm ilə Əli qızları Zəhrəni fərsiz alim Tağıya
nişanlayıblar. Zəhra onu sevmir. Bu hal həm dramatik, həm ko-
mik vəziyyət yaradır. Komik vəziyyət xalq deyim tərzi ilə aş-
karlanır:
“Sənəm- Zəhra barədə qulağıma pis xəbərlər deyir. Bu
yandan da bəd yuxu görmüşəm, üçbaşlı əjdaha kəsmişdi qapı-
mızı, bir ağzıynan Zəhrəni udmaq istəyirdi, biriynən Töhrəni, o
biriynən Qönçəni.
Əli- “Yaxşı ki, dördbaşlı deyilmiş, yoxsa səni də udardı”.
“Yaxşı adam” lirik komediyasında xalq yazıçısı atalar
sözlərini, məsəlləri, müəllif əlavəsi ilə işlətməyə meyl etmişdir.
Məsələn, “Yalançı tamahkarı aldadır” atalar sözü -
“Eşitməmisən tamahkarın saqqalı yalançının əlində olar”
şəklində ifadə olunmuşdur. Yaxud, “Ailənin uzaqlığı
namusdur”- “Əxlaq sabit olmasa bir ailə, bir ev xoşbəxtlik
görməz”, “Bir dəli şeytan deyir: Dur Koroğlu boz üzünü
göstər”-“Dəli şeytan deyir, gəl bu şübhə Tağının isti aşına
soyuq su qat”, “Açıq yerdə təpəcik özünü dağ sayar”-“Hər beçə
bir qalağın üstə qopub xoruzluq eyləyir”, “Asta olan adam usta
olar”-“Sakit olan salim olar” (99,18), “Qız ki, iydə çiçəyi
iylədi, öydən iyisini kəs”-“Qız ki, dingildədi, gərək köçürəsən
getsin”, “Tələsən təndirə düşər”, “Tələsik gedən, tərsinə
gedər”-“Tələsənin kündəsi küt gedər”, “Get özünə dost qazan,
düşmən ocaq başında”;“Subaylıq sultanlıq, subaylıq
sonsuzluq”-“Subaylıq sultanlıq imiş” (99,38), “Evlərində
Mirzə İbrahimov və xalq yaradıcılığı
139
bişməyib,
qonşudan gəlməyib, hardan bilsin”-“Zınqırov
görməyən qatırın boynuna zınqırov asanda yerişini itirər”, “Bir
yerdə ki, soğan xurmadan baha oldu. Orda baş saxlamaq
çətindir”; “Məhəbbətin dili lal olur, “Sevgi sözdə yox,
gözdədir”-“Sevgi olan yerdə mühakimə susur”, “Qadın gülən
ev xoşbəxt olar” şəklində əsərdə əksini tapmışdır.
“Yaxşı adam” kimi komik deyim obyekti olan
Gülcamalın yuxusu maraqlıdır. Gülcamal Misir fironlarından
birinin yuxusunu danışır: “-Firon bir çəməndə yeddi kök inək,
yeddi arıq inək görüb. Arıq inəklər kökləri basıb yeyiblər”.
Zöhrənin “bunun mənası nə imiş?” sualına cavab olaraq
Gülcamal belə deyir:
-Yeddi il yaxşı gəlib, bolluq olub, yeddi il pis gəlib.
Qıtlıq olub”.
Falçılıq, xalq yozumu da sənətkarın diqqətindən qaçmır.
Belə folklor yozumu əsərin komik xəttini dərinləşdirir.
Mirzə İbrahimovun nəsr əsərlərində olduğu kimi, dram
əsərlərində də folklorla bağlılıq üzdə deyil, dərindədir.
Dramaturqun 1967-ci ildə yazdığı “Közərən ocaqlar” dramı bu
cəhətdən səciyyəvidir. Belə ki, bu əsərdə müəllif böyük dövlət
xadimi Nərimanovun bədii obrazını yaratmışdır. Eyni zamanda
Mazar bəy, Maral xanım, Kərim bəy, Tükəz kimi folklor səpkili
obrazlar yaratmışdır. Başlıcası isə nağıl və dastan süjetlərindən
bəhrələnmişdir.
“Məlikməmməd” nağılında qardaşlarının Məlikməmmədə
xəyanəti göstərilir: “Kiçik qız quyudan çıxanda qardaşlarının
ağılları başlarından çıxdı, dedilər.
-Bəs, Məlikməmməd kiçik qardaş olduğu üçün gözəl qızı
özünə götürəcək.
-Bunlara paxıllığı tutdu, yarı yolda Məlikməmmədin
kəndirini kəsdilər. O, şıppıltıynan quyunun təkinə düşdü”.
Yazıçı belə səpkili nağıllara tənqidi münasibət bəsləyir.
“Şah İsmayıl və Gülzar” dastanında Ədil şah Gülzarı
almaq üçün Şah İsmayılın gözlərini çıxartdırıb, zülmət
Fazil Əliyev
140
quyusuna atdırır: “Ədil şah, Şah İsmayılın yalvarmağına qulaq
asmadı. Cəllada “hökmü yerinə yetir”-dedi. Cəllad Şah
İsmayılın gözlərini çıxartdırıb qoydu, özünü də aparıb zülmət
quyusuna saldı”.
Qardaş xəyanəti, Ədil şahın oğlu İsmayılın gözlərini
çıxartdıraraq, onun nişanlısı Gülzarı almaq istəyi, Közərən
ocaqların dramatik inkişaf xəttində, süjetində Mazar bəyin
simasında özünü əks etdirir. Oxşar süjetlər folklorun yazılı
ədəbiyyatın tükənməz mənbəyi olduğunu göstərir.
Mazar bəy iki xəyanətin daşıyıcısı obraz kimi yadda qalır.
O, var-dövlətini arvadı Maral xanımı qumarda Ağaya uduzur.
Bu gərgin vəziyyətdə Mazar bəyin qardaşı Tacir Əli Avropadan
gəlir. O, qardaşının borcunu ödəyir. Mazar bəyi rüsvayçılıqdan
qurtarır. Üç min də yer alıb buruq qoymaq üçün əlavə pul verir
və həmin pulun qəbzini istəyir. Əli “Qardaş, ticarət hesab
sevər, atalar yaxşı deyib, bəxşiş var xalvarnan, hesab var
dinarnan”. Gecə Mazar bəy qardaşına zəhər verir. Onun
qışqırığını eşidəndə qapını bağlayır. Arvadı Maral xanım:
“Cəllad! Axı, o qışqıran sənin qardaşındır, aç qapını!” deyib
qapını açmaq istəyəndə Mazar bəy ona mane olur, Maral
yıxılır. Qardaşının on min manat qızıl pulunu əlinə keçirən
Mazar bəy məhşurlaşır, günahlarını yumaq üçün Məkkəyə
gedir, Hacı Mazar adı alır. Kərim bəyi didərgin salır, sürgünə
göndərtdirir.
Maral xanımın dediyi “Pislik əkən bədbəxtlik biçər”
atalar sözü Mazar bəyin alçaq əməllərinin nəticəsi ilə vəhdət
təşkil edir. bunu qardaş qatili, oğlu Nazimin sevdiyi usta
babanın qızı Leylanı almağı qət edir. Nazim deyir: “Ata qədim
yunanlar deyərdilər ki, allahlar bir adama cəza vermək
istəyəndə əvvəlcə ağlını başından alırlar” (99,126).
Məlikməmmədi quyuya atan qardaşların, oğlunun
nişanlısını almağa çalışan Ədil şahın ölümü folklorda olduğu
kimi, Mazar bəyin ölümü də dram əsərində faciə doğurmur.