302
Nə oğul yarası, ana şivəni,
Nə elin açmadan solan gülşəni,
Nə susuz çöllərə səpmlən umud,
Nə solğun gözlərdən çəkilən bulud,
Nə cənnət umudu, cəhənnəm yası,
Nə xalqın göylərdə uçan xülyası,
Böyük kəramət var nə tək səbirdə,
Allahda, quranda, məsciddə, pirdə.
Artıq sehirçimiz, cindarımız yox,
Hacımız, mollamız, dindarımız yox.
Hər kəs öz işində, öz sənətində.
Möhtəşəm Sovetlər məmləkətində
Nə millət döyüşü, nə din söhbəti,
Nə ağır günlərin qara vəhşəti.
Şadlığın, şənliyin, sazın, söhbətin,
Əməyin, təhsilin, istirahətin
Hər zaman qapısı açıq ellərə;
Üz vermiş hər yerdən şadlıq ellərə.
Bülbül öz gülündən yarımaqdadır,
Bir yerdə qocalıb qarımaqdadır.
Mən də bu şeylərdən dedim, danışdım,
Mən də bu günləri arzulamışdım.
Teyflər çəkilir.
M ə n i m s ə s i m
Geniş kütlələrin dürriyyətindən,
İşindən, gücündən, səadətindən
Danışan insanlar nə bəxtiyardır!
Onların qəlbindən ölüm kənardır!
Önündə görməyib nə duman, nə çən,
Əsr dağlarını aşaraq keçən
Böyük dühalarda bu nə qüvvətdir?
303
Onların nəsibi əbədiyyətdir!
304
HAFİZƏLƏRDƏ GƏLƏN ŞERLƏR
KÜSMƏRƏM!
Mən şirin ləhcəli bir bülbüləm ki,
Güllərdən küsərəm, səndən küsmərəm!
Məni öz çanından artıq istəyən
Ellərdən küsərəm, səndən küsmərəm!
Gözlərin misaldır axan çaylardan
Kirpiyin oxlardan, qaşın yaylardan.
Qarşımıza gələn uzun aylardan,
İllərdən küsərəm, səndən küsmərəm!
El içində bizə derlər Sayadlı.
Tərlan ovçusuyam, ruhum qanadlı.
İlham pərisinin açdığı dadlı
Dillərdən küsərəm, səndən küsmərəm!
YAŞA KÖNÜL!
Ah, bu uzun sevda yolu
Vurulurmu başa, könül!
Nişan aldım, kaman atdım,
Deydi oxum daşa, könül!
Bir od düşdü buluduna,
Yandı könül eşq oduna,
Qaldın umuduna.
Ey qırılan şişə könül!
Tərlansan, göydən enməzsən,
Bu torpaqda sevinməzsən,
Mən dönərəm, sən dönməzsən,
305
Yaşa könül, yaşa könül!
QURBAN OLDUĞUM
Bilməm məni neçin atmış, unutmuş,
Cövrü cəfasına qurban olduğum?
Yoxsa özgəsinə üzünü tutmuş
Yeni sevdasına qurban olduğum?
Dilbəri sordum gəlib-gedəndən;
Dedilər barışmaz, küsmüşdür səndən.
Mən iltifat etdim, o qaçdı məndən,
Qasdım ədasına qurban olduğum?
O mənim sevgilim, o mənim anam,
Onsuz üzüm gülməz, açılmaz aynam...
Bilməm harda qaldı o nazlı durnam,
O xoş sədasına qurban olduğum?
Ayrılıq oduna könül dayanmaz,
Eşq oduna yanan bir daha yanmaz,
Çəkdiyim nalədən nəçin oyanmaz
Şirin röyasına qurban olduğum?
306
MARAL
Dolaşma sıldırım sal qayalıqda,
Daşlar ayağını əzər, maralım!
Gəl səni bəsləyim gözümün üstdə,
Etmə aşiqindən həzər, maralım!
Diksinə-diksinə qıya baxanda,
Səksənmə könlümü oda yaxanda,
Çeşmeyi-çeşmindən nurlar axanda.
Qaynar bulaqlara bənzər, maralım!
Səyyarə tutmuşdur hüsnündən soraq,
Bədnəzər gözündən olasan iraq!
Köksümdə gəl gizlən, getmə çox uzaq,
Hicran dağlarını gəzər, maralım!
MƏHƏBBƏT
Mən ki, bilməz idim nədir məhəbbət,
Bu sirri sən mənə anlatmadınmı?
Dünyaya sığmayan şair könlümü
Köksümdən çıxarıb oynatmadınmı?
Mən ki, nəğmə deyib bənövşələrdən
Peşəm zövq almaqdı bir şux dilbərdən,
Məndən uzaq gəzib, dolanıb hərdən,
Qəlbimi sıxmağa can atmadınmı?!
Min hicran könlümü alanda ələ,
Zərrəcə halıma yanmadın belə.
Müşfiqin qəlbini tez alıb ələ
Onu röyalardan oyatmadınmı?!
307
ÜRƏK
Sən onun eşqilə, məhəbbətilə
Vurmadın ömrünü başa, ürəyim.
Sevgi hədəfinə nişan alanda
Dəydimi oxların daşa, ürəyim?!
Sevgi dəryasında ruhum bir ada,
Fırtınam ziyada, dalğam ziyada,
O ellər gözəli düşəndə yada,
Az qalır xəyalım şaşa, ürəyim!
Sən canı canandan ayrı tutmadım,
Odur ki, vəfasız deyildir adın.
O səni unutdu, sən unutmadın,
Yaşa məhəbbətim, yaşa ürəyim!
ONA
Könül oğurlayan bir adı vardır,
Mələk deyil, amma qanadı vardır.
Siyah qaşlarının kölgəliyində
Daima çırpınır iki göyərçin.
Qonaraq könlümün budaqlarına,
Hər gün şer oxurlar onlar mənimçin
İndi öz-özümə inanmışam mən,
Nə qədər bəxtiyar insanmışam mən,
Saçları andırır zərrin suları,
Tökülüb axdıqca umuzlarına.
Oxşayır bədəni, bəyaz əndamı
Kölgədə bəslənmiş quzey qarına.
Amandır əsməsin tufan yelləri
308
Solar eşqimizin qönçə gülləri.
BƏXTİYAR ODA
Ey altun şəfəqli bəxtiyar oda
De nurlu qoynunda sənin kim yaşar?
Ellər dolaşarkən açıq havada,
Səni Dilbəqinmi nəfəsi oxşar?!
Nə olaydı bu dəm bir quş olaydım,
Sənin pəncərənə qonmuş olaydım.
Gözümü hüsnündən çəkə bilmirəm
De, niyə salmısan məni bu hala?!
Sənsiz sevinmirəm, sənsiz dülmürəm
Qəlbim elə coşur, derəm nə ola:
Dönüb divarında bir daş olaydım.
Əbədi səninlə sirdaş olaydım.
SƏNİNÇÜN
O gün ki, hicrana uğradı yolum,
Qırıldı qanadım, qırıldı qolum.
Fələkdən bac verib, bac alan könlüm
İndi uşaq kimi ağlar səninçün.
Gül gülü çağırır, çiçək çiçəyi,
Gülər aşiqlərin qönçə diləyi.
Sən neçin yıxırsan bu şux ürəyi?
Qəlbimin çeşməsi çağlar səninçün.
309
Dostları ilə paylaş: |