36
Lakin, istənilən halda Qızılçınqıl yatağı dərinlikdə kembriyə-
qədərki fundamentə daha yaxındır.
2 №-li buruq quyusunun 591-630 m intervalında basdırılmış
qranodiorit intruzivi aşkar edilmişdir. İntruziv
süxurlar iridənəli olub,
hipidiomorfdənəli struktura malikdir.
Qızılçınqıl yatağı en istiqamətinə yaxın şimal-qərb istiqamətli
Kotam antiklinalının tağ hissəsinə və diorit-porfirit və qranodiorit-porfir
tərkibli daykalar seriyasının inkişaf etdiyi uzununa Kilit qırılma zonasına
aid edilir. Yataqdan keçən şimal-qərb istiqamətli qırılmalar seriyası uzun
məsafədə izlənilir. Bu qırılmalar plutonun təmasına tərəf 20 m-dən 200
m-dək amplituda ilə qalxaraq şimal-şərq istiqamətdə pilləşəkilli bloklar
əmələ gətirir. Qırılma boyu əzilmə, brekçiyalaşma və metasomatizm
hadisəsi müşahidə olunur. Qırılma zonalarının qalınlığı 2 m-dən 30 m-
dək dəyişir. Zonaların yatımı şimal-şərqə 70-80
0
bucaq altındadır.
Yataqdakı süxurlar ştokverk sistemi əmələ gətirən
müxtəlif istiqa-
mətli intensiv çatlılığa məruz qalmışdır.
Filiz cisminin morfologiyası. Qızılçınqıl yatağında filiz cisminin
aşağıdakı morfoloji müxtəliflikləri məlumdur: 1) ştokverk, 2) damar və
3) skarnlarda lay ineksiyası.
Damar cisimləri və lay ineksiyası volfram, bəzən molibdenlə
birlikdə qalay filizləşməsi daşıyır. Onlar sahənin şərqində yerləşir və
Kilit kvars-volfram filiz yatağı adlanır. Volfram filizləşməsi ştokverk
tipli filizlərdə də qeyd olunur (Volfram və qalay bölməsinə bax).
Ştokverk damarcıq-möhtəvi molibden-mis porfir filizləri sahənin
mərkəzində və qərb hissəsində formalaşmış və həmçinin şərq
sahəni də
əhatə edir. Ştokverk tipli filizlər molibden-mis-porfir filizlərindən daha
çox volfram-molibden mis-porfir filizlərinə uyğun gəlir. Bunu Qızıl-
çınqıl ştokverk yatağının üst horizontunda kvars-volfram damarları ilə
birlikdə molibdenin də olması təsdiq edir.
Beləliklə, Qızılçınqıl yatağında filizləşmə ştokverk səciyyəsi
daşıyır.
Filizləşmənin yerləşməsində litoloji mühit daha vacib rol
oynayır. Belə ki, çox möhkəm buynuzdaşları terrigen material qarışıqlı
terrigen-karbonatlı süxurların hesabına əmələ gəlmişdir. Damarcıqlar
çox incə olub, müvafiq olaraq misin və molibdenin miqdarı yüksək
deyildir. Skarnlarda və silisləşmiş tuffitlərdə isə misin və molibdenin
miqdarı yüksəlir.
Ekran rolunu oynayan mərmər laycıqları və mərmərləşmiş əhəng-
daşları müşahidə olunur. Qranodiorit-porfir
daykalar həm filiznəzarət-
37
edici, həm də müəyyən sahələrdə filizekranlaşdırıcı struktur rolunu oynayır.
Molibden-mis filizləşməsinin ən yüksək konsentrasiyası qranodiorit intruzi-
vinin zalbandında metamorfizləşmiş, skarnlaşmış, terrigen-karbonatlı su-
xurlarda (2 №-li buruq quyusu, interval 433-550 m) qeyd olunur.
Yuxarıda göstərildiyi kimi yer səthində ştokverk tipli molibden-
mis filizləşməsi 350х320 m sahədə molibdenin orta çəki miqdarı 0,023%
olmaqla mərkəzi sahədə sərhədləndirilmişdir. Misin miqdarı aşağıdır və
kondisiyaya uyğun deyildir. 2, 3, 5, 6, 7 №-li buruq quyuları ilə
dərinlikdə molibden-mis damarcıq-möhtəvi filizləşməsi olan 2 əlavə
ştokverk yatağı kəsilmişdir. Beləliklə, 800 m horizontdan 100 m
horizonta qədər 3 ştokverk yatağı qeyd olunur. Ştokverk filizləşməsinin
şaquli təsiri 700 m-ə çatır. Ştokverk yatağının alt sərhədi Araz çayının
səviyyəsindən 500 m aşağı dərinlikdə yerləşir. Ən böyük yataq 100-450
m horizontda yerləşir və qalınlığı 350 m-ə yaxındır (bax şəkil 3).
Ştokverk filizinin əsas komponentləri molibden və mis, yanaşı
komponentlər isə volfram, qızıl, gümüş, bəzən qalay hesab olunur.
Filizdə əsas element qarışığı renium hesab olunur.
Molibdenin
misə olan nisbəti təqribən 1:5, 1:10, bəzən 1:15-ə uyğun gəlir.
Aşağıda 2, 3, 5, 6 və 7 №-li buruq quyularında kəsilmiş damarcıq-
möhtəvi filizləşməsinin ən səciyyəvi intervalları verilir. 2 №-li buruq
quyusunun 433,0-550,4 m intervalında əsas ştokverk yatağı kəsilmişdir
ki, burada molibdenin orta çəki miqdarı ayrı-ayrı intervallarda 0,036%-
dən 0,20%-dək dəyişir və orta hesabla 0,043%; mis 0,05%-dən 0,30%-
dək dəyişir və orta hesabla 0,20% təşkil edir. 3 №-li buruq quyusunun
320,6-365,4 m və 419,0-434,0 m intervallarında müvafiq olaraq
molibdenin orta çəki miqdarı 0,011 və 0,017%, misin miqdarı 0,17 və
0,11% təşkil edir. 6 №-li buruq quyusu üzrə 0-81,0 m, 158,0-186,7 m,
202,0, 237,0, 246-285 m və 296,0-324,0 m intervallarda komponentlərin
orta çəki miqdarları: molibden 0,011; 0,014; 0,015 və 0,011%; mis 0,06;
0,25; 0,30; 0,25 və 0,07% təşkil edir.
Göründüyü kimi, misin miqdarı bir
qədər aşağı, molibdenin miqdarı isə əksinə, yüksək olub, əgər belə
demək mümkünsə, kondisiyaya uyğundur.
Volfram əsasən, skarnlaşmış laylarda qeyd olunur, burada onun
miqdarı 0,02%-dən 0,15%-dək dəyişir. Ştokverk
filizləri volframa nəzə-
rən zəif öyrənilmişdir.
Ştokverk filizləri izdən 0,8 q/t-a qədər qızıl saxlayır. 18 sınağın
nəticələrinə görə gümüşün miqdarı 32,9 m cəmlənmiş qalınlığa 7 q/t-
dan 18 q/t-a qədər, 2 №-li buruq quyusu üzrə isə 4,7 q/t təşkil edir.
38
Sınaqlar üzrə kobaltın miqdarı 0,001%-dən 0,04%-dək qeyd olu-
nur. Qızılçınqıl yatağında skarnlarda qalayın mineralı (kassiterit) müəy-
yən edilmişdir (C.A.Azadəliyev, 1991).
Şəkil 3. Kilit kvars-volfram və Qızılçınqıl molibden-mis-porfir yataqlarının
şaquli proyeksiyası.
Tərtib etdi: V.N.Nağıyev.
1 - buynuzdaşları, skarnlar; 2 – qabbro-monsonit-diorit formasiyası; 3 –
qranodiorit formasiyası; 4 - кvars-volfram damarları; 5 – molibden-misporfir
ştokverk filizləri; 6 – buruq quyuları; 7 – Araz çayının səviyyəsi.
Qızılçınqıl yatağı aşağıda qeyd olunan filiz tipləri ilə səciyyələnir: kvars-
volfram damarı, damarcıq-möhtəvi ştokverk
tipli molibdenit-xalkopirit-
pirit. Ştokverk filizlərində misin və molibdenin sulfidləri pirit, pirrotin və
nadir hallarda arsenopiritlə assosasiyada rast gəlinir. İlkin piritin yuva,
möhtəvi və damarcıqları buynuzdaşlarında hərtərəfli yayılmışdır.