_______________ Milli Kitabxana _______________
223
573 B. Hatif(ə) - qışqıran, bağıran, hayqıran, dəruni səs, mələklərin, yaxud
vicdanın səsi.
576 B. Məni maddi dünyaya bağlayan təbii-bioloji instinktlərin hökmündən
qurtulmağı bacardım, ruh qüdrəti qazandım.
578 B. Maddi aləmdən qurtulmaq, mənəvi yüksəkliyə qalxmağı bacarmaq insana
baha tamam olur, yalnız canını dişinə tutmaqla bu işi görə bilirsən.
580 B. Yəni: açıldım, büküldüm, yumrulanıb topa döndüm, top kimi başsız,
ayaqsız bir şey oldum. Ətəyim yaxamdan seçilmədi.
587 B. Məhəbbət karvanımın öncülləri mənə nəvaziş göstərdilər, vücudumun
zahiri pərdəsini qaldırdılar ki, ürəyimi görə bilsinlər.
591 B. Prof. R.Əliyevin yozumuna görə yeddi xəlifə - ürəyin yeddi xidmətçisidir:
1. Ürəkcik. 2. Ağ ciyər. 3. Qara ciyər. 4. Öd kisəsi. 5. Dalaq. 6. Mədə. 7. Böyrək.
Birinci misra Firdovsinin "Şahnamə"sində İsfəndiyar ilə bağlı "Yeddi xan" ("Həft-
xan") dastanına işarə vurur.
592-595 B. Günorta şahı – Günəş (ürək). Nəfəsabadın istilənməsi -nəfəs alırkən
ağ ciyərin istilənməsi. Qızıl donlu süvari - ürək. Paltarı ləl rəngli gənc - qara ciyər.
Acıqlı bir cavan - öd kisəsi. Qədim təbabət anlayışına görə, öd kisəsinin iki ağzından
biri ağ ciyərə açılıb qanı təmizləyir, onun tortasını özünə çəkir, ikinci ağzı isə qursaq
ilə birləşib, qara səfranı mədəyə çatdırır, adama iştah gətirir, buna görə muəllif ona
şikar kəşfiyyatçısı ləqəbi vermişdir. Qara qul — dalaq. Kəməndatan — mədə, onun
kəməndi -bağırsaq. Misbədənli pəhləvan - böyrək.
600 B.
Dilək quşu - ruh. Dilək quşunun uçması - insanın dünyaya əlvida deməsi,
ruhun cismdən xilas olması.
601 B. Könül deyir ki, mənim odum, atəşim cismani ürək yuvasının tüstüsü ilə
ülfət yapa bilməz, çünki ürək səni maddi aləmə çəkir, məni isə mənəvi aləmə. Mən
duzam, ürək isə duzun nə olduğunu bilməyən bir parça et.
602 B. Söhbət yenə ruhun, könülün bədəndən, cisimdən, ürəkdən üstünlüyü
haqqında gedir. İkincilər, Nizaminin fikrincə, gəldi-gedər və müvəqqətidir, birincilər
əbədi, əzəli. Buna görə Nizami Gəncəvi ruhun kölgəsini dəhrin, bu dünyanın
sərvindən daha əzəmətli hesab edir. Ruhun ayağı və addımları adi insan ayağından və
insan addımlarından daha cəsur, daha qüdrətlidir.
603 B. Mən elə bir xəzinəyəm ki, çox da uzaqda olmadığım üçün istəsən məni
ələ gətirə bilərsən. Yaxşı ki, son dərəcə varlı olduğu halda həm də son dərəcə xəsis
olan və buna görə Tanrı tərəfindən cəzalandırılan və xəzinələri ilə birlikdə yerin
yarğanına gömdürülən Qarunun ixtiyarında deyiləm.
_______________ Milli Kitabxana _______________
224
BİRİNCİ XƏLVƏT - QƏLBİN TƏRBİYƏSİ
608 B. Riyazətlə məşğul olmaq - oruc tutmaq, namaz qılmaq, az yatmaq,yemək,
nəfsi, tamahı ram etmək və s. bu kimi vasitələr ilə qəlbi tərbiyələndirməkdir. Doqquz
fələyin çevrəsindən çıxmaq isə maddi aləm qayğılarından qurtulmaq deməkdir.
"Riyazət öyrədən" anlayışı orijinalda "rayiz"şəklində işlədilmişdir. Bu sözün digər
mənası xam atı ram edən minici deməkdir.
609 B. Keçmişdə döyüş atını döyüş şəraitinə alışdırmaq məqsədi də qıldan
düzəldilmiş kəndirdə düyün vurmaqla yeddi həlqə hazırlar, birincisini atın boynuna
salar, qalan hissəni yerin üstünə sərərmişlər. At ayağını həmin həlqələrə qoyub
irəliləməyi bacarsa, onu əhliləşmiş sayarmışlar. Riyazət yolu ilə kamilləşən Nizami
özünü həmin çətinlikləri dəf edən köhlənə bənzədir, qüdrətli əsər yazmaq üçün
varlığında qüdrət qaynaqları kəşf etdiyini bildirir.
610 B. Riyazət öyrədən pir məni elə təlimlərdən keçirdi ki, bütün əzab -
əziyyətlər, çətinliklər arxada qaldı, cismani dügümlərdən qurtuldum.
616 B. Qədim Misir fironu Əzizin Həzrət Yusif peyğəmbərə vurulmuş arvadı
Züleyxa klassik poeziyada şəhvət, tamah, çılğın ehtiraslar rəmzidir.
617 B.
Sübhün çırağı - Günəş.
619 B. Burada "bağa çatdıq" ifadəsi "ruh aləminə qovuşduq" mənasındadır.
622 B. Yəni: köksüm lalənin bağrı kimi dağlandı. Belimin qurşağı güllərin kəməri
kimi ləçək-ləçək, dağım-dağım oldu.
626 B. Nəfəsinin qüdrətilə ölüləri dirildən İsa peyğəmbər (Məsiha, Məsih) kimi
yarının rayihəsi mənə ürək, can verdi.
635 B. Göbəyinin yumşaq tükü ilə fərqlənən tülkü, dərisinin gözəl rəngini sanki
tikanlara bəxş eləyib. Ceyranlar isə göbəyindəki mişki (ətirli maddəni) elə bil rayihəsi
aləmi bürümüş çiçəklərə, güllərə bağışlamışlar.
639 B. Bir-birinə sarmaşan Xeyri gülləri yelpiyə dönərək bağın, gülüstanın
ənbərini, ətrini hər tərəfə yaymaqdadır.
640 B. Qaşları, kirpikləri boyamaq üçün istifadə olunan sürmənin tərkibində
zümrüd də vardır. Bu tərkib gözə işıq gətirdiyi halda, ilanın gözlərini kor edir.
642 B. Nizami Gəncəvi vur-tut bircə günlük ömrü olan süsən çiçəyini, dini əsatirə
görə anadan olduğu gün dil açıb danışan Həzrət İsa peyğəmbərə bənzədir. Bu çiçək
dini rəvayətə görə, cibinə salıb çıxaran kimi əli şüa saçan Musa peyğəmbərə bənzəyir,
Həzrət Musanın ərəbcə "bəyza" deyilən ağ əli kimi parıldayır.
646 B. Nizami yaradıcılığında Türk anlayışı gözəllik, qüvvət, paklıq, ağlıq və işıq
anlayışlarının atributudur. Burada o, ağ yasəməni qıpçaqlarda
_______________ Milli Kitabxana _______________
225
(əngin çöllərdə) yurd salmış türklərin aypara nişanlı döyüşçü çadırına oxşadır. Bu
çadır o qədər əzəmətlidir ki, Sürəyya ulduzunadək ucalıb da ona şölə verir.
647 B. Məcus - atəşpərəst, zərdüştçü. Nizami laləni atəşkədə atəşinə, alov
dillərini isə oda sitayiş qılan muğ kahinin yuxarı qalxmış əllərinə bənzədir.
648 B. Sehl və Lalə, Süheyl və Səmən əsatirdə aşiq-məşuqə sayılırlar."Türk
yasəmən" ifadəsi isə Nizamidə ənənəvi məcazlardandır. Türkün əbədi bahar, təzəlik,
paklıq rəmzi olduğuna işarədir.
649 B. Qaqum adlı heyvana yağı kəsilmiş sincabın mənası yaşıllıq deməkdir.
Müəllif demək istəyir ki, yumşaq axar su yaşıl otlara toxunur.
652 B. Yarpaqlar və budaqlar arasından yerə düşən şüalar klassik şeirdə kölgənin
dodaqlarına oxşadılır. Yarpaqlar tərpənirkən həmin şüalar da tərpəndiyinə və yer
dəyişdiyinə görə bunu da kölgənin nitqi hesab etmişlər. Hərəkət etməyən quma
məcazi mənada ölü qum deyilir.
İkinci misranın mənası: suyun təhriki ilə diriltmiş qum çay axarı boyunca
yürüşdədir (prof. R.Əliyev).
655 B. Lalənin manqalında (məcmərində) uzərrik yandırıb tustünü söyüdə
yelləyərlər ki, cadu sınsın, onun bədənindən çıxsın.
659-660 B. Keçmişdə güləş meydanına çıxan pəhləvan hərif axtaranda əlində
narınc atıb tutaraq var-gəl edərmiş.
Birinci beytin mənası: Günəş doğdu. Yəni Günəşi əlində narınc kimi atıb-tutan
göylər özunün yaşıl-mavi gözəlliyinə görə Yerə, onun turunclu bağlarına meydan
oxuyur.
İkinci beytin mənası: Öz gümrahlığı və coşğunluğu ilə öyünən bahar ilə bayrağını
şəfəqlərlə süsləmiş fələklər arasında da belə bir rəqabət var.
663 B. Fələk bağlardan keçəndə yaşıllığını girov qoyub əvəzində yaqut kimi
qırmızı, al şəfəqləri çalıb getmişdi.
667 B. Sərv ağacını çox sevən qırqovul adətən ölüm vaxtı yaxınlaşanda can
vermək üçün onun dibinə gəlir. Burada həm də ölü turac tapılanda güman eləmişlər
ki, o, qırqovulun canını almağa gəlmiş, caynaqları ilə sərvi zəncirləmək fikrinə
düşmüşdür. Başqa bir etiqada görə qırqovulu öldürən sərv ağacının qoxusudur.
669 B. Etiqada görə bayquş xarabalıqda yaşayır. Xarabalıqda isə çox vaxt xəzinə
yerləşir. Bayquşu adətən bəduğur sayıban öldürürlər. Nizami demək istəyir ki, xəzinə
sirrini saxlamağına bayquş başı ilə cavab verir, viranədə yaşamaq və viran olmaq
onun alnına yazılıb.
672 B. Şəmşad baharı gördüyü üçün qızışan, odlanan lalənin ürək döyüntülərini
hiss etdi, kölgəsini onun yanar bağrının üstünə saldı ki, lalə alışıb yanmasın.
673 B.
Gecənin göz titələri - ulduzlar.
674 B.
Qızıl kəndirli Yusif- Günəş, yaxud dan yeri.
Dostları ilə paylaş: |