Məşhur xeyriyyəçi Mahmud Ağa və naməlum muğam universiteti
65
atalarının yazdıqları və şamaxılı mərsiyə aşıqlarının sözlərin-
dən. Əvvəl kiçik bacı Seyid Fatimə yanıqlı səslə başladı:
Bir çarə qıl, ey əmma, mən ölsəm kəfən olmaz,
Tabutu cənazəmi götürüb dəfn edən olmaz.
***
Qəslimə mən ölsəm əgər kim xəbər eylər?
«Quran» kim oxur, bir üstə kim güzar eylər?
Axır ki, yetiməm, mənə bu çox əsər eylər,
Qardaşım ölub, başımın üstün kəsən olmaz.
Ara kəsilən kimi daha hüznlü səslə böyük bacı Seyid
Həcər bacısının səsinə səs verirdi:
Ağla bu matəmdə, ey Seyidi, bəxti qara,
Nəzm elə bu matəmi, şövq ilə sübhü məsa,
Seyid Cəfərin ailəsi (Ağa ortada, solda qızı Həcər,
sağda yoldaşı Seyid Bikəxanım).
Seyfəddin Qəniyev, Səadət Veysova
66
Əcrini axır verir- padşahı-Kərbəla,
Həşrdə fəryadını safıyi-üsyan gəlir.
Seyid adını eşidən məclis qadınları daha da fəryad
qopardılar...
***
Haşiyə: Şamaxı ətrafında günümüzə beş müsəlman
qəbiristanlığı gəlib çatıb. Təbii ki, əsrlərdən bəri Şamaxıda baş
vermiş 15-20 dağıdıcı zəlzələlərdə dağılan, yerlə-yeksan olan
məzarıstanlıq da olmuşdur. Məlum olan beş qəbiristanlığın ikisi
Şamaxının şərqində - günçıxan tərəfində - üçü isə Şamaxının
cənubunda yerləşir. Qədim şəhərin cənubundakı, «Şah
Xəndan» və «Yeddi günbəz» qəbiristanlıqları ta XII-XVIII
əsrlərdən bu günə kimi minlərlə insanı, eləcə də mömini, din
xadimini, şəhidi, sənətkarı, cahangiri, oğrunu, alimi, nadanı,
Şamaxı. “Laləzar” qəbristanlığı, Mahmud Ağanın
(soldan üçüncü) və doğmalarının məzarları.
Məşhur xeyriyyəçi Mahmud Ağa və naməlum muğam universiteti
67
halalı, haramı da ağuşuna almış, digəri isə - özünə qəsd edən-
lərin, Allah-Taalanın qədərindən qaçan insanların uyuduğu mə-
zarlıqdır. Sovet dönəmində həmin məzarlığın böyük hissəsi da-
ğıldı. Yerində Yağ-pendir zavodu tikildi. Qalan hissəsi də get-
gedə yox oldu.
Şamaxının şərqində isə əsasən iki qəbiristanlıq yerləşir:
«Qəriblər»_və_«Laləzar»._Şamaxı_uzun_əsrlər_ticarət_mərkəzi_olmuş,_keçmiş_«İpək_yolu»'>«Qəriblər» və «Laləzar».
Şamaxı uzun əsrlər ticarət mərkəzi olmuş, keçmiş «İpək
yolu»nun üstündə yerləşmişdir. Qərib diyardan gələnlər, bu
məkanda rəhmətə gedəndə, savaşda, qırğınlarda, yurdu bilin-
məyənlər, bivarislər öləndə həmin qəbiristanlıqda torpağa tapşı-
rılmışdır. Zaman ötdükcə məlum insanlar da həmin məzarlıqda
dəfn olunmuşlar. Qəbiristanlıq «Qəriblər» adı ilə bu gün də
durur.
O biri qəbiristanlıq «Laləzar» adlanır. Deyilənlərə, eləcə
də görkəmli alim S.Mümtazın yazdığına görə, bu ərazi yaz ay-
larında qızılı laləyə bürünürmüş. El arasında həmin yer laləlik
adlandırılmışdır. Bura yaz aylarında sanki lalələrin dalğala-
nan al dənizinə bənzəyərmiş. Bu ərazi qəbiristanlığa dönəndə
«Laləzar» adlandırmışlar...
Mahmud Ağanın İmamlı məhəlləsində olan sarayının
birinin yeri məlumdur. Rəhmətə gedəndə belə qərarlaşır ki, onu
«Laləzar»da dəfn eləsin. Ona görə ki, sarayının külafirəngindən
anasının dəfn olduğu məkan aydınca görünür. Lap ovuc içi ki-
mi. Sonra cavan oğlu nənəsinə “qonşu” köçür. Daha sonra
yoldaşı...
Haşiyə: «Laləzar» qəbiristanlığının yuxarı başında altı
məzar cərgələnib. Bu məzarların dördünün üzərində kitabə var-
dır.Sanduqələrin üçünün üzərində olan yazılar oxunur. Dördün-
cünün üstündəki kitabə pozulmaq üzrədir. Cərgənin cənubun-
dakı məzarın ikisinin yazısı oxunmur. Şimaldan hesablayanda
dördüncü məzar (o birinə nisbətən balaca) Mahmud Ağanın
rəhmətə getdiyi vaxt hicri tarixi ilə göstərilib - 1317-ci il
(miladi tarixlə 1901); sonra atası Əhməd Sultan da burada hicri
Seyfəddin Qəniyev, Səadət Veysova
68
tarixi ilə 1318-ci ildə dəfn edilib (miladi tarixlə 1902); arvadı
Qəmər xanım isə hicri tarixi ilə 1314-cü ildə torpağa tapşırılıb
(miladi tarixlə 1898); oğlu Ağa bəyin məzarı üzərində 1314-cü
il yazılıb (miladi tarixlə 1896). Düzdür, mənbələrdə Mahmud
Ağanın vəfat etdiyi tarix 1896-cı il kimi göstərilmişdir. Yəqin
ki, ilk dəfə bu tarixi qeyd edənlər məzarı heç görməmiş, ya da
ki, kitabəni oxuya bilməmişdir. Kitabələr isə tutarlı fakt-
dır.(S.Q)
Mahmud Ağa və doğmaları qəbiristanlığın ən hündür
yerində dəfn olunub. Hansı ki, Ağanın sarayının eyvanından
baxanda qəbirlər aydınca görünürdü. Sonra da atası Əhməd
Sultanın, anası Qəmər xanımın, oğlu Ağa bəy və ömür-gün
yoldaşı Gövhər xanımın və nəticəsi Qəmər xanımın məzarları
durublar cərgə ilə...
***
Az vaxt içində bu ağır itkidən Mahmud Ağa çox dəyişdi.
Əvvəlki görkəm, yeriş-duruş, baxışından əsər-əlamət qalmadı.
Xəstəlik onun yaxasını bərk tutmuşdu. Gecələr yaxşı yatmırdı.
Bəzən yuxudan hövlənk ayılırdı. Dərdi başından aşsa da onu
düşündürən başqa bir dərd də vardı. Doxsan yaşı yola salmış
atası - Əhməd Sultan, var-dövlət içində üzən, yoxsulların pə-
nahı, dövlət idarələrində, şəhərin zənginləri arasında sayılıb-
seçilən Əhməd Ağa. Bir gün Mahmud Ağa oğlanlarının hər iki-
sini və qızı Bəyim xanımı otağına çağırdı. Bir qədər susub, son-
ra aramla dilləndi:
- Allah-Taalanın hamı üçün qoyduğu bir qanun var: bir
gün yaranan, bir gün də getməlidir. Ürəyimə damıb. Deyəsən,
atamdan əvvəl öləcəm. Bu illər ərzində yaxşı yaşamışam, xe-
yirxahlıqla məşğul olmuşam. Bir yanı Qarabağ, Dərbənd, o biri
yanı İranda, hətta Ərəseydə də məni tanıyırlar.Yaşadığım illər
ərzində Şamaxını, onun insanlarını lap çox sevmişəm. Dünyada
məşhur olan bu diyara xidmət etməyi şərəf işi hesab etmişəm.
Dostları ilə paylaş: |