Seyfəddin Qəniyev, Səadət Veysova
8
50-ci illərdə Şamaxıya etdiyi səfərlərdən, S.Ə.Şirvani, M.A.Bi-
xud, Didə, M.Ə.Sabir, M.Hadi, A.Səhhətin əqrəbaları, dostları,
həmyaşıdları ilə görüşlərindən ürəkdolusu danışardı. Şamaxı-
dakı ziyalı-müəllim tanışlarına mənim vasitəmlə salamlar da
göndərirdi.
Əhməd Veysov, Hacı Quliyev, Ələsgər Sadıqov,
Əjdər Nemət oğlu, Xaliq Xaliqov, İsmayıl bəy Fitdağlı, bö-
yük rəssam Uğurlu Adil oğlu, Baxış Əliyev, Fəxri, Əziz
Seyidov, Ağalar Nuhov, Baba Əfəndiyev və başqalarına...
Bu illərdə dostum, filologiya elmləri doktoru Əhməd Cə-
fərzadədən də Mahmud Ağanın
məclisi barədə bəzi məlu-
matları öyrəndim. Beləliklə, müəllimliyə başladığım ilk vaxt-
lardan Şamaxı ədəbi, pedaqoji, aşıq, muğam mühitini öyrən-
məyin təməlini qoydum. Bəxtim bir də onda gətirdi ki,
aspiranturada oxuduğum illərdə elmi rəhbərim arxivlərimizə -
XIX-XX əsr əlyazmalarına dərindən bələd olan, səriştəli, ciddi
alim, professor Xeyrulla Məmmədov oldu. O, Şamaxı ədəbi
mühitini uzun illər araşdıran, onun incəliklərinə dərindən bələd
olan, bütün arxivləri mükəmməl bilən mütəxəssislərdən biri idi.
Bir sözlə, tanıdığım ziyalılar, tarixçilər və tədqiqatçılarla
qurduğum ünsiyyət muğamsız bir gün yaşaya bilməyən Mah-
mud Ağa məclisi, o
məclisin üzvləri, qonaqları ilə bağlı məlu-
matların əldə edilməsi, toplanması, öyrənilməsinin təməlini
qoymaqda mənə uzun illər yardımçı oldular.
Bu illərdə «
Beytüs-Səfa» məclisi üzvləri, haqqında da
xeyli məlumat əldə edə bildim. Şamaxıda fəaliyyət göstərmiş
hər iki məclisin üzvlərinin ötən əsrin 70-90-cı illərində bu
şəhərdə yaşayan qohumları və tanışlarını axtardım, birlikdə
keçmişi vərəqlədik.. Əldə etdiyim materialların, xatirələrin
zənginliyinə heyrətlənməmək mümkün deyildi...
Topladığım məlumatlar əsasında belə qərara gəldim ki,
ilk əvvəl Mahmud Ağanın ən yaxın dostu, səsinin, avazının
vurğunu görkəmli xanəndə Mirzə Məhəmməd Həsən haqqında
kitab hazırlayıb, oxuculara çatdırım.
Ustad xanəndənin anadan
olmasının 150 illiyinə...
Özü də ilk dəfə...
Məşhur xeyriyyəçi Mahmud Ağa və naməlum muğam universiteti
9
Keçən bu zaman kəsiyində görkəmli mesenat, musiqini,
şeiri canından əziz bilən Mahmud Ağa haqqında da Səadət
xanım Veysova ilə xeyli maraqlı və nadir məlumatlar topladıq.
Həm atasının, həm də özünün şeirlərindən nümunələr əldə et-
dik, nəvə, nəticələri haqqında bilgilər öyrəndik, xatirələr top-
ladıq, nəsil şəcərəsinin böyük qismini müəyyənləşdirə bildik....
Təbii ki, ötən əsrin 70-ci illərində XIX əsr musiqi, poezi-
ya təsnələri, xeyriyyəçi bəy-bəyzadələrin bir çox uzaq qohum-
ları, qonşuları, tay-tuşları, 80-90 yaşında məhəllə dostları hələ
sağ idilər. Dünyagörmüş belə insanların yaddaşları maraqlı
xatirələrlə zəngin idi. Ümumiyyətlə,
Şamaxının son yüz ilinə
aid bilgilər, məlumatlar, şəxsi
arxivlərində isə əlyazmalar,
sənədlər, şəkillər hələ də mövcud idi. O zaman onlara sual
verib dinləmək, onlarla birlikdə sənədləri vərəqləmək, keçmişi
xatırlamaq sadəcə maraqlı və dəyərli idi. Bu gün isə zamanın
aynasından keçmişə nəzər salanda topladığımız xatirə və sənəd-
lərin əvəzsiz sərvət olduğuna sevinməmək mümkün deyil. Xalq
artisti
A.Gəraybəyli, Yavər Kələntərli, tarzən Hacı
Məmmədov, general Tərlan Əlyarbəyovun oğlu Pərviz,
xanəndə Sənəm, tarzən Qulam, Molla Məmmədağa, Şeyx
Bayram, xanəndə Atamoğlan Fətəliyev, görkəmli
pedaqoqlardan Əhməd Veysov, Davud Orucov, Ələsgər
Sadıqov, İsmayıl bəy Fitdağlı, Ağasəf Məmmədov, Məhəm-
məd Əfəndiyev (Sündü), Bilal Nuriyev (Söylər), Xəlil
Rəhimov (Şamaxı), Baba Əfəndiyev, Gülsüm Əfəndiyeva,
Firidə xanım Paşabəyova-Veysova, Gülalı Əmrahov, Aşıq
Barat, Əlhəmzə və başqalarından zamanında az da olsa
müəyyən bilgilər, məlumatlar əldə edə bildik. Çox əfsuslar
olsun ki, onların bildiklərini, danışdıqlarını bizdən asılı
olmayan səbəblərə görə videokameranıın yaddaşına köçürə
bilmədik. Əgər bu insanların
xatirələrini, danışdıqlarını
videogörüntülərdə, günümüzədək qorumaq mümkün olsaydı,
tariximizin qaranlıq səhifələrinə nur çiləyərək erməni
faşistlərinin 1918-ci ildə Şamaxıda törətdikləri vəhşiliklərin
Seyfəddin Qəniyev, Səadət Veysova
10
miqyas və amansızlığına ətraflı aydınlıq gətirmək olardı. Stalin
xofu ötəndən 30 il sonra, təxminən, 70-80-ci illərdə 37-ci ilin
repressiyası haqqında ömürləri boyu vahimədən susan insanlar
artıq cəsarətə gəlib danışırdılar. Onların gözlərinin dərinliyin-
dəki iztirablar, üzlərinin ifadəsi və bildikləri
minlərlə fakt
onlarla sənədli filmin ən faciəvi epizodlarını, ana xəttini və
süjetini təşkil edə bilərdi. Etiraf etməliyik ki, biz həmçinin
Azərbaycan mədəniyyətinin, musiqisinin tarixi ilə bağlı onlarla
məşhur sənətkarın canlı görüntü və xatirələrini kinolentin
yaddaşına almaq şansını birdəfəlik itirdik. Təəssüf ki, zamanın
öz hökmü və insanların da öz qisməti var...
Uzun illər sonra yazdığım
«Şamaxı», «Şirvanın 350 şai-
ri», «Aşıqlar, el şairləri», «Şirvanlı Aşıq Mirzə Bilal»,
«1918-ci il Şamaxı soyqırımı», «Şirvan folklor mühiti»,
«Mirzə Məhəmməd Həsən Nalə» və s. kitablarımda həmin
xatirələrdən xeyli istifadə etsəm də, şahidlərin canlı
görüntü-
lərinin qalmamasına bir vətəndaş kimi dərindən təəssüflənirəm.
Çünki oxumaqla, canlı şahidləri görmək arasında yerlə göy
qədər fərq var.