220
Beyt
Ey ağ ıl sahibi o dostdan yan dur,
Ki, daim düşmənlə oturub–durur.
Nəsihət. Bir işə başlarkən tərəddüd etsən az zərərli tərəfini qəbul
et.
Beyt
Sərt dan ışma başqas ı deyərsə xoş söz sənə,
Dava cavab ı vermə sülh qap ıs ın döyənə.
Nəsihət. Q ız ıl ilə düzələn işdə, can ı təhlükəyə salmaq ağ ıls ızl ıq-
d ır.
Beyt
Elə ki, əl üzdün bütün ümiddən.
Haql ısan q ıl ınca əl atanda sən.
Nəsihət. Zəif düşmənə rəhmin gəlməsin, güclənsə sənə rəhm
etməyəcəkdir.
Beyt
Düşməni zəif görcək qürrələnmə heç zaman,
Hər sümükdə bir məğz var, hər köynəkdə bir cavan.
Nəsihət. Kim pis adam ı öldürsə, xalq ı onun bəlas ından qurtarar,
onu isə allahın əzab ından.
Şer
Yaxş ıl ıq çox yaxş ı sənətdir, amma,
Cəllad yaras ına məlhəm qoyma sən.
İlana rəhm edən bilməyir məgər,
Adəm övlad ına zülm edir həmən.
221
Nəsihət. Düşmənin nəsihətini qəbul etmək xatad ırsa, onu
eşitmək rəvad ır, çünki dediyinin əksinə əməl etdikdə, təmamilə
düzgün iş görmüş olarsan!
Şer
Qaç düşmən dediyi sözlərdən hər an,
Olarsan ax ırda bil ki, peşiman.
O sənə göstərsə yolu dümbədüz,
Sola dön, o yolu hesab etmə düz.
Hədsiz sərtlik dəhşət yaradar, yersiz mülayimlik hörmət azaldar.
Nə elə qaba ol ki, səndən qaçsınlar, nə elə yumşaq ol ki, üzünə qabar-
s ınlar!
Şer
Adam həm sərt olar, həm də mülayim,
Aqil peşə etməz sərtliyi daim.
Olsan çox mülayim qudurar düşmən,
Sərt olsan düşərsən qədrü qiymətdən.
Çal ış həddən art ıq özünü öymə,
Həddindən art ıq da qəddini əymə!
Şer
Qoca atas ına dedi bir çoban;
– Mənə bir öyüd ver, ey aqal insan!
Dedi: Xeyrxah ol, nə bir o qədər,
Ki, qurdlar sürünü eyləsin hədər.
Hikmət'>Hikmət. İki adam dinin və dövlətin düşmənidir: – helmi
olmayan hakim, elmi olmayan alim.
Beyt
Olmas ın ölkədə elə padişah
Bilməsə ki, ondan böyükdür allah.
222
Nəsihət. Gərək şah düşmənə elə hiddətlənməsin ki, dostlar ın da
inam ı q ır ıls ın. Hirs atəşinin ilk odundan qəzəb sahibi yanar, alovun
düşmənə çat ıb–çatmamas ı isə sonraya qalar.
Şer
Torpaqdan yaranan insan övlad ı,
Yel kimi təkəbbür göstərməz bir an.
Belə ki, odlusan, təkəbbürlüsən,
Bilmirəm oddansan ya ki, torpaqdan.
Şer
Biləqanda
110
bir abidlə görüşdüm,
Dedim: mənə bir öyüd ver, et dua.
Dedi: get sən dozümlü ol, torpaqtək,
Biliyini basd ır ya da torpağa.
Hikmət. Xasiyyəti pis adam elə bir düşmən əlinə keçmişdir ki,
hara getsə can ın ı onun cəngindən qurtara bilməyəcəkdir.
Beyt
Bədcins bəla əlindən fələyə qaçsa əgər,
Öz xisləti əlindən yenə də bəla çəgər.
Nəsihət. Düşmən qüvvələrini dağ ılm ış görsən, cəm ol, toplanm ış
görsən, say ıq.
Şer
Düşmənlər pərişan olduğu zaman,
Dostlarla kef elə, çəkmə dərdü qəm.
Gördün ki, düşmənlər dilbirdir, durma,
Kaman ı saz elə, hasar ı möhkəm.
Hikmət. Tədbirləri baş tutmayanda düşmən dostluq fikrinə
223
düşər və dostluqla elə işlər görər ki, onu heç bir düşmən bacarmaz.
Nəsihət. İlan ın baş ın ı düşmən əlilə əz, hər iki tərəfi xeyirlidir:
düşmən qələbə çalarsa, ilan ı öldürmüş olarsan, ilan qalib gələrsə,
düşməndən qurtararsan!
Beyt
Davada qorx zəif düşməndən hər an,
O, şiri hədələr öldüyü zaman.
Nəsihət. Xəbər ürək açan deyilsə, sən sus, başqas ı desin.
224
Beyt
Ey bülbül, sən gətir bahar xəbəri,
Qoy bayquş söyləsin pis xəbərləri.
Nəsihət. Qəbul edəcəyinə əmin olmay ınca, heç kəsin xəyanətini
şaha açma, yoxsa öz həyat ın ı təhlükəyə salm ış olarsan.
Beyt
Sözünü o zaman söylə ki, yəqin,
Nəticə verəcək sənin sözlərin.
Nəsihət. Nəsihətdən dəm vuran adam ın özü başqalar ın ın
öyüdünə möhtacd ır!
Düşmənin sözünə aldanma, məddah ın tərifini qulağa alma; biri
kələk üçündür, biri çörək! Qoyunu topuğundan püfləyəndə şişdiyi
kimi, axmağ ı da tərifləyəndə şişər!
Şer
İnanma o məddah şairlərə ki,
Bir zərrə nəfüçün səni mədh edər.
Verməsən ona bir mənfəət, inan,
Eybini sayacaq beş yüz o qədər.
Hikmət. Dan ışana eyib tutan olmasa, dan ış ığ ı islah olmaz!
Beyt
Öz sözünün lütfünə qürrələnmə bir belə,
Qanmaz ın boş tərifi və öz bəyənməyinlə.
Hikmət. Hər kəsə özü kamall ı, övlad ı camall ı görünər!
Lətifə
Yəhudilə müsəlman savaş ırd ı bir zaman,
Gülmək tutdu məni çox onlar ın əhval ından.
Müsəlman deyirdi ki, qəbaləm yalansa qoy,
225
Bir yəhudi olum mən. olmas ın məndə vicdan.
Yəhudi söyləyirdi Tövrata and içirəm,
Əgər mən yalan desəm, qoy adlan ım müsəlman.
Ağ ıl silinsə əgər bu dünyadan büsbütün,
Yenə bir kəs özünü bilməz cahil və nadan.
Hikmət. On adam bir süfrə baş ında yeyə bilər, iki it bir cəmdək
üstə dalaşmaya bilməz! Tamahkara dünyan ı da versən doymaz,
gözütoxa bir çörək də bəs olar. Mal çoxluğundansa, göz toxluğu
yaxş ıd ır!
Beyt
Bir çörək doldurar bağ ırsaqlar ı,
Dar gözü doydurmaz dünyan ın var ı.
Şer
Ölən zaman atam edib vəsiyyət,
Mənə verdi ancaq bircə nəsihət .
Dedi: Şəhvət oddur, uzaq ol ondan,
Uzaqlaş sən bu cəhənnəm odundan.
Cəhənnəmdə yanmaqa tab etməzsən,
Öz səbrinlə su səp ona indidən.
Nəsihət. Varl ı vaxt ında kömək etməyən, yoxsul zaman ında kö-
mək görməz.
Beyt
Dünyada ən bədbəxt mərdümazard ır,
Dara düşsə ham ı ondan bezard ır.
Tələsik düzələn şeyin ömrü çox olmaz.
Şer
Deyirlər ki, q ırx ilə Şərq elində,
Dostları ilə paylaş: |