Microsoft Word Sirler Xezinesi doc

İncisiz, yaqutsuzdur dәryam, mәdәnim daha, 
Möhtacam әli, ağzı cavahir sәpәn şaha. 
Gözündәn yayınmasın hәsәd çәkәn hәr naşı, 
Oxların - lәli olsun, qılıncınsa qaş-daşı. 
Әzәldәn bәxtiyarlıq bәxş edib sәnә göylәr, 
Uğur, qәlәbә dilәr hәr işdә yenә göylәr. 
Şәninә söz qoşan da, hәsәddәn yanan da var, 
Söz qoşanın özümәm, qovrulanın - yağılar. 
Zәfәrin göyә qalxan bir әlәmә dönübdür. 
Düşmәn - başı kәsilmiş bir qәlәmә dönübdür. 
Mәn ki bir nәğmәkaram belә tәzәtәr gülә, 
Dönmüşәm bağındakı gözәl sәsli bülbülә. 
Eşqin, ülfәtinlәdir aldığın hәr bir nәfәs. 
Yolunda zәng çaldırır bu mәhәbbәt, bu hәvәs. 
 
 
BU KİTABIN YAZILMASI 
 
Birovuz geydirmәdim söz qızına donu mәn. 
Qәlbim nә yaz deyibsә yazmışam da onu mәn. 
Sәnәtin hәr sehrinә yenә dә әl atmışam, 
Yeni qәlibdәn çıxan bir heykәl yaratmışam. 
Sәhәrtәk әritmişәm gecәlәrin şamını, 
Sehirkarlıq möcüzәm heyran qoyub hamını. 
Yoxsula da, şaha, da hikmәt nuru saçmışam. 
Ülviyyәt xәznәsinin hәr sirrini açmışam. 
Şәkәrimin üstündә yad milçәk dolaşmayıb. 
Yad şәkәr şirәsinә milçәyim bulaşmayıb. 
Nuh - sәnәt ümmanımda batar, kәsәr sәsini. 
Xızır - sәnәt çeşmәmdә sındırar kuzәsini. 
Bütün şahlar adına püşk atdım bu gözәlә, 
Bәxtinә özün düşdün, öz adın gәldi әlә. 
İki söz cәngavәri yaratdı iki әsәr, 
İki Bәhram adıyla adları dildә gәzәr. 
Qiymәtli qızıllardı köhnә mәdәnin varı, 
Mәnsә yeni dәryadan yığdım, inci-mirvarı. 
O, Qәznәdә ucaltdı sözün mülkündә bayraq. 
Mәnsә Rum sikkәsilә verdim sәnәtә növraq. 
O sikkәnin üstündә söz qızılı naxşıdır. 
Mәnim xalis qızılım ondan daha yaxşıdır. 
Aldığı bәxşiş qәdәr dövlәtim yoxdur mәnim. 
Lakin ondan müştәrim, alıcım çoxdur mәnim. 
İşvә-nazlı gözәldir, sevdirәr naz özünü, 

---

Nәvazişlә oxşasan, qәrib saymaz özünü. 
Sözlәrim әlvanlıqda gülü sayrışan bağdır, 
Ürәyimin yağıyla işıq saçan çıraqdır. 
Süfrәnә düzülübdür sözün gözәl nemәti, 
Xoşla hamıdan qabaq özün gözәl nemәti. 
Şit deyil, duzlusa da, lәzzәt apar dadından, 
Bәyәnmәsәn, lәzzәti tamam çıxsın yadından. 
Söz süfrәsi başında fәlәklә zövq alarsan. 
Öz comәrdlik töhfәnlә mәni yada salarsan. 
Sәnә sadiq, vәfadar olmağın öz yeri var, 
Qulluğunda dayanmaq iftixardır, iftixar. 
Şahlardan hörmәt-izzәt, qayğı, vәfa görmüşәm, 
Sәninlә ülfәtimdәn özgә sәfa görmüşәm. 
Etibara bağlıdır bu xidmәtim, qulluğum, 
Bir mәqama yüksәldәr sәnә sadiq qulluğum. 
Tәrif yazan şairlәr öpdülәr dәrgahını, 
Әbәdi dәrgahında öydülәr öz şahını. 
Nizaminin yanında özünü öyәn olmaz, 
Nizami olan yerdә "şairәm" deyәn olmaz. 
Hamını qabaqlayıb qabağa getmişәm mәn, 
Sәnәtin yollarında hamını ötmüşәm mәn. 
İti söz almazından әlә qılınc almışam. 
Lәng gәlәnin başını bәdәnindәn salmışam. 
Nizami qılıncına dözmәz nә baş, nә gәrdәn, 
Ovxarı köhnәlsә dә, düşmәyibdir kәsәrdәn. 
Әlçatmaz zirvәdәyәm, sarsılmazdır dayağım, 
Bundan da yüksәklәrә dәymәlidir ayağım. 
Uçuram yüksәklәrә, әn uca zirvәlәrә, 
Hünәrimlә qalxıram mәn uca zirvәlәrә. 
Comәrdsәn, görürsәn dә arzumu, tәlaşımı, 
Ayaq basdığın yerә qoya bilim başımı. 
Tozundan tuturam ki, bәlkә qalxım göylәrә, 
Sәn mәni çatdırmısan, mәn çatmaram o yerә. 
Bir-iki ay çalışıb, çox can atmışam ki, mәn 
Şahımın sәcdәsindә әhdә çatım yenidәn. 
Sәdlәrlә istehkamlar kәsmişdi sağ-solumu, 
Hәr yandan bağlamışdı mәnim çıxış yolumu. 
Görüşünә uçaraq can atırdım dәrgaha, 
Dәridәn çıxmağa da, inan, hazırdım daha. 
Yenә gördüm yolları aslandı, şirdi kәsәn. 
Dörd yanımı xәncәrdi, odlu şәmşirdi kәsәn. 
Özümü cәsarәtlә qılınca toxumuşam. 
Qılınclar arasında xütbәni oxumuşam. 

---

Söz çeşmәmin suyunu qapına çilәmişәm. 
Mәn özümә qapında qum olmaq dilәmişәm. 
Ey günәş, bir zәrrәyәm, sәn vermisәn şüamı, 
Tanrı özü eşidәr yәqin sәhәr duamı. 
Könlüm incilәr sәpәn coşqun dәryandı sәnin. 
Canımın gövhәriylә kәmәrin yandı sәnin. 
Bu әbәdi dünyada gündüz olsun hәr gecәn. 
Tacının şölәsindәn nurla dolsun hәr gecәn. 
Sәadәtlә yaşasan bu dünyada sәn indi, 
Bundan gözәl sәadәt o dünyada sәnindi 
 
 
SÖZÜN TӘRİFİ 
 
Dünya yaranan gündәn qәlәmin ilkin sözü - 
Varlıq sәhifәsindә sözün özüdür, özü. 
Açılanda varlığın sirli pәrdәsi әzәl, 
Söz oldu bu, cahanda cilvәlәnәn ilk gözәl. 
Ürәk sözә dil açdı, dedi ki: "Ver mәnә can", 
Yoxsa, yolmu tapardı bu cansız bәdәnә can?! 
Yer üzünә incini sözlә saçıbdır qәlәm, 
Kainatın gözünü sözlә açıbdır qәlәm. 
Dünyaya sözdü şәrәf, gör ki, nәdir qiymәti, 
Danışmaqla, yazmaqla itmәz qәdir-qiymәti. 
Söz eşqin lüğәtindә öz canımızdır bizim, 
Biz - sözük, görkәmimiz - eyvanımızdır bizim. 
Düşüncәlәr, xәyallar min-min әsәr bitirәr, 
Onu sözün quşları mәnzilinә yetirәr. 
Yeniliklәr törәdәn bu qoca kainatda, 
Sözdәn incә, kәsәrli heç nә yoxdur hәyatda. 
Düşüncәnin munisi, gözәl sirdaşı sözdür, 
Unutma ki, insanın әzәl sirdaşı sözdür. 
Tacidar tac sahibi sözü sanıb cahanda, 
Ariflәr söz qәdrini sözlә anıb cahanda. 
Gah dillәrdә tәranә, әllәrdә әlәmdi o. 
Gah qәlәmlә süslәnәn füsunkar sәnәmdi o. 
Sanma bayraq söz qәdәr zәfәr çalar hәr yanda, 
Qәlәm öz qüdrәtinә ölkә alar hәr yanda. 
Camalını gizlәdәr, hicabı var sözün dә. 
Xәyaldır kölәsinin, qullarının gözündә. 
Biz ki, söz aşiqiyik, söz sevәnin biriyik, 
Onun ölüsüyük ki, onunla da diriyik. 
İlhamsız-odlanaraq sözün yanmış oduna. 

---

Sözü - sәnәt aşiqi, bir su sanmış oduna. 
Söz dünyadan gözәldi, söz hәyatdan gözәldi, 
Qövsi-qüzehli göydәn, kainatdan gözәldi. 
Yer üzündә tapılmaz sözün rәngi-boyası, 
Dilә gәlmәz tәrifi - dili aciz qoyası. 
Söz bayraq qaldıranda ilham dolu könüldә, 
Tәrәnnümә söz tapmaz sözlü ağız da, dil dә. 
Ürәyin tellәrini sözlә tәzәlәdi can, 
Duyğular kәlәfini sözlә çözәlәdi can. 
Şairi şah elәdi şah әsәrlәri sözlә, 
Möhürlәdi mәslәki mәslәk әrlәri sözlә. 
Sözü - qızıl yatağı altunla tutdu qoşa, 
Dedi söz sәrrafına: "De, hansı gәlir xoşa? 
Sәncә köhnә qızılmı, tәzә sözmü yaxşıdır"? 
Söz sәrrafı söylәdi: "Söz dünyanın naxşıdır!" 
Söz qasidi bәlәdsiz başa vurar yolları. 
Söz - hünәr meydanında yenәr mәrd oğulları. 
Söz - gümüş sikkәsidir, dirhәm - tozu da deyil, 
Qızıl - itdәn urvatsız, qorxaq tazı da deyil. 
Söz hәr yerdә hakimdi, hamıdan baş da odur, 
Dünyanın sәrvәtidir, inci qaş-daş da odur. 
Ürәksizlәr qafildir ürәk sözündәn belә, 
Sözün şәrhi artıqdır sözün özündәn belә. 
Söz durduqca, sorağı qoy dünyaya car olsun, 
Nizaminin şöhrәti sözlә daim var olsun! 
 
 
ŞAİRLİK LӘYAQӘTİ 
 
Qiymәti var ölçüsüz, pәrakәndә sözün dә, 
Cavahirdir cavahir sәrrafları gözündә. 
Sәn kәlamı bәzә ki, zövq alıb gülsün ürәk, 
Hikmәtli kәlamlara ölçü, qafiyә gәrәk. 
Şairlәr yaratdığı sözdәn qiymәtli nә var? 
Sözlә iki dünyanın xәznәsini alarlar. 
Xәznәlәr açmaq üçün açar gәrәkdir, açar, 
Açılmaz xәznәlәri şairlәr sözlә açar. 
Şairlәr söz mizanı quran zamandan bәri, 
Sözlә nәciblәşdirib sözә aşiq kәslәri. 
Әrşin bülbüllәridir sözә qadir şairlәr 
Hәr tәrifә layiqdir sözü nadir şairlәr. 
Düşüncәnin odundan qovrulub yanar onlar. 
Özünü mәlәklәrә bir sirdaş sanar onlar. 

---