16. Transsərhəd ÷aylarln idarə edilməsi
315
16.
Рио-де – Жанейрская Декларация по охране окружающей
среды и развитию, утвержденная Конференцией ООН по окру-
жающей среде и развитию. Рио – де – Жанейро, 3-14 июня
1992 года.
17.
Руководящие принципы в отношении критериев и целевых
показателей качества воды. ЕЭК ООН, 1993 г.
18.
Руководящие принципы мониторинга и оценки качества воды
в трансграничных реках. ЕЭК ООН, 1996 г.
19.
Руководящие принципы по вопросам выдачи разрешений на
сброс сточных вод из точечных источников в трансграничные
воды. ЕЭК ООН, 1996 г.
20.
Руководящие принципы экосистемного подхода к водохоз-
яственной деятельности, ЕЭК ООН, 1993 г.
21.
Сарсембеков Т.Т., Кожаков А.Е. и др. Использование и охрана
трансграничных рек в странах Центральной Азии. Алматы.
Атамура, 2004. – 272 с.
22.
Сарсембеков Т.Т., Кожаков А.Е. Международно – правовые
аспекты использования и охраны трансграничных рек.
Алматы. Атамура, 2002. – 312 с.
23.
Сарсембеков Т.Т., Кожаков А.Е. Управление водными ресур-
сами и качеством вод трансграничных рек.-Алматы: Атамура,
2003. – 432 с.
24.
Atlas of International Freshwater Agreements. United Nations
Environment Programme, Nairobi, Kenya, ps. 184, 2002.
25.
Biswas, A.K. (1993), “Management of International Waters: Prob-
lems and Perspective,” Water Resurces Development, 9:167-188.
26.
Directive 2000/60EC of the European Parliament and of Council of
23 October 2000 establishing a framework for Community action
in the field of water policy/Official Journal L 327, 22/12/2000
P.0001-0073.
27.
Le Marquand, David G. 1981. International Action for International
Rivers. Water International, 6:147-151. International Water
Resources Association, Urbana, IL.
28.
United Nations (1978), Register of International Rivers, Oxford:
Pergamon Press.
29.
Water Conflict Chronology. Created by Dr. Peter H. Gleick, Pacific
Institute, uptadet August 18, ps. 23, 2003.
316
II
H²SSƏ. Su ehtiyatlar¯n¯n idarə edilməsi
17. SU EHTİYATLARININ İNTEQRASİYALI
İDARƏ EDİLMƏSİ ÜZRƏ MİLLİ
VƏ STRATEJİ FƏALİYYƏT PLANLARI
Azərbaycanın Milli Su Ehtiyatlarının İnteqrasiyalı İdarə Edilməsi (SEİİ)
üzrə Milli və Strateji Fəaliyyət Planları (MFP və SFP) BMTİP/QEF-in "Kür-
Araz çayları hövzəsində transsərhəd deqradasiyasının azaldılması" layihəsi
(2011-2013-cü illər) çərçivəsində hazırlanmışdır.
17.1. SU EHTİYATLARININ İNTEQRASİYALI
İDARƏ EDİLMƏSİ ÜZRƏ MİLLİ FƏALİYYƏT PLANI
Su ehtiyatlarının səmərəli idarə edilməsi və bu istifadənin balanslaş-
dırılması, həmçinin çay hövzələrində ekoloji sabitliyin təmin edilməsi bu
transsərhəd hövzədə ən vacib məsələlərdəndir. Layihənin uzun müddətli məq-
sədi ekosistem yönümlü yanaşma vasitəsilə Kür-Araz çayları hövzəsinin da-
yanıqlı inkişafını dəstəkləməkdir.
Layihənin əsas məqsədi Transsərhəd Diaqnostik Analizin (TDA) nəticə-
lərindən və Strateji Fəaliyyət Proqramından (SFP) istifadə etməklə milli və re-
gional səviyyədə su siyasəti və su qanunvericiliyi, həmçinin institusional sa-
hədə islahatların həyata keçirilməsi yolu ilə transsərhəd Kür-Araz çay hövzəsi-
nin idarə edilməsini təkmilləşdirməkdir.
Sovet dövründə, indiki Meliorasiya və Su Təsərrüfatı ASC su ehtiyatla-
rının kompleks istifadəsi və mühafizəsi sxemi hazırlamışdır. Bu kompleks
sxem ilə SEİİ Planı arasında oxşarlıq var. Lakin məlumdur ki, SEİİ hövzə
prinsipini əsas tutur, lakin kompleks sxemdə isə əsas ərazi vahidi su təsərrüfatı
rayonu idi.
BMTİP/QEF Kür-Araz Layihəsi çərçivəsində su sektorunun mövcud və-
ziyyəti mütəxəssislər tərəfindən təhlil edilmiş və TDA sənədi hazırlanmışdır.
Bu sənədin təhlili və maraqlı tərəflərin nümayəndələri ilə görüşlər belə bir nə-
ticəyə gəlməyə əsas verir ki, hazırda ölkədə su ehtiyatları səmərəli idarə olun-
mur və bu prosesdə bir çox boşluqlar var:
Su ehtiyatlarının idarəedilmə səviyyəsi ölkənin iqtisadi inkişaf səviy-
yəsi ilə uyğun deyildir.
17. Su ehtiyatlar¯n¯n inteqrasiyal¯ idarə edilməsi ³zrə milli ...
317
SEİİ yanaşmasından səmərəli istifadə edilmir və hövzə prinsipi tətbiq
olunmur.
Su ehtiyatları haqqında məlumatlar köhnədir və onlar 1975-ci ilin
məlumatları əsasında qiymətləndirilmişdir.
Artıq bir neçə ildir ki, təbii su mənbələrindən götürülən suyun miqdarı
yerli su ehtiyatlarının miqdarından artıqdır.
Sel və quraqlıq kimi təhlükəli təbii hadisələr səmərəli idarə olunmur və
ölkə iqtisadiyyatına zərər vurur.
Suyun keyfiyyəti antropogen təsirlər nəticəsində pisləşir, çayların təbii
axımı azalır və bu da ekosistemlərin deqradasiyasına gətirib çıxarır .
Yuxarıda göstərilən əsas problemləri həll etmək üçün Azərbaycanın Su
Məcəlləsində müvafiq dəyişikliklər etməyə ehtiyac var.
SEİİ yanaşması bu vəziyyəti yaxşılaşdırmaq üçün mümkün vasitə kimi
tətbiq edilə bilər.
İnkişaf etmiş ölkələrdə bu cür planlar artıq hazırlanmış və həyata ke-
çirilir. Azərbaycan da bu müsbət beynəlxalq təcrübədən istifadə edə bilər.
15 yanvar 2013-cü il tarixində Prezident İlham Əliyevin sədrliyi ilə Na-
zirlər Kabinetinin 2012-ci ilin sosial iqtisadi inkişafının yekunlarına və 2013-
cü ildə qarşıda duran vəzifələrə həsr olunmuş iclasında Prezident su sektoru-
nun Azərbaycanda prioritet olduğunu qeyd etmişdir.
Kür-Araz hövzəsinin aşağı axınında yerləşən Azərbaycanda əhali sürətlə
artır. Nəticədə ərzaq, məişət ehtiyacları, enerji istehsalı və iqtisadi inkişaf,
həmçinin ekosistemlər üçün əlavə su ehtiyatlarına ehtiyac getdikcə daha da
artır. Azərbaycan son 10 ildə böyük iqtisadi və sosial inkişaf yaşayır, lakin da-
vamlı inkişafa dəstək verən, ərzaq, enerji, su və ekoloji təhlükəsizliyi məsələ-
lərində müəyyən problemlər yaşanır. Azərbaycanda iqlim dəyişmələri şəraitin-
də əhali və iqtisadiyyatın müxtəlif sahələrinin suya tələbatını ödəmək üçün
əlverişli şərait yaradılmalıdır.
SEİİ prosesi və MFP-nin strukturu
SEİİ Planının hazırlanması prosesində Ekologiya və Təbii Sərvətlər Na-
zirliyi aparıcı rol oynamış və prosesdə Azərsu ASC, Meliorasiya və Su Təsər-
rüfatı ASC, Səhiyyə Nazirliyi, Kənd Təsərrüfatı Nazirliyi, Milli Məclisin Təbii
Sərvətlər Energetika və Ekologiya Komissiyası və Fövqəladə Hallar Nazir-
liyinin Su Ehtiyatları üzrə Dövlət Agentliyinin ekspertləri fəal iştirak etmişlər.
Bu sənəd 4 fəsildən ibarətdir.
1-ci fəsil Planın əsaslandırılmasına həsr olunmuşdur.
2-ci fəsildə su ehtiyatlarının kəmiyyəti, keyfiyyəti, su sektorunun insti-
tusional strukturu və maliyyələşdirilməsi haqqında məlumat verilir.
Dostları ilə paylaş: |