D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
366
edilmişdir. Komitənin qərarının ilk bəndində bir səsin birdən artıq hərflə
qarşılanmaması nəzərdə tutulurdu.
Yeni əlifbanın ən sonuncu variantı ilə bağlı İstanbulda bir həftə
davam edən müzakirələrin nəticəsi belə oldu.
1928-ci ilin avqustunda İstanbulda yeni hərflərin elan olunduğu və
əsas imla qanunauyğunluqlarının qeyd olunduğu “Elifba Raporu” nəşr
edilir. 41 səhifədən ibarət olan hesabat (rəy) bu başlıqlardan ibarət idi:
1. Türk dilindəki səslərin miqdarı və keyfiyyəti.
2. Latın hərflərinin səs dəyərləri.
3. Avropa ölkələrində istifadə olunan latın əsaslı əlifbadakı hərflər
kimi.
4. Türkcəyə məxsus latın hərflərinin seçilməsi və bu xüsusda tətbiq
olunan əsaslar.
5. Müxtəlif əlifbalardakı qoşa hərflər, işarəli hərflər, latın
əlifbasına əlavə edilmiş hərflər.
6. Türk əlifbasını təşkil edən hərflərin müxtəlif dillərdəki
qarşılıqları.
Yekunda təqdim edilmiş yeni türk əlifbası 29 şəkildən ibarət
olmaqla aşağıdakı şəkildə təklif edilir: a (a), b (be), c (ce), ç (çe), d (de),
e (e), f (fe), g (ge), h (ha), ı (ı), i (i), j (ji), k (ka), l (le), m (me), n (ne), o
(o), p (pe), q (kü), r (re), s (se), ş (şe), t (te), u (u), v (ve), w (çift v), x
(iks), y (ye), z (ze)[7, s.384].
Qısa zamandan sonra yeni hərflərin tanıdılması və öyrənilməsi
məqsədilə yerinə yetirilən fəaliyyətlərdə qarışıqlığa səbəb olan gh və kh
birləşmələri əlifbadan çıxarılmış və 31 hərflik yeni türk-latın əlifbası 29
hərfə endirilmişdir. Bundan sonra ictimaiyyətə “yeni türk hərfləri” kimi
təqdim edilən əlifbanın xalqa tanıdılması və qəbul edilməsi üçün əməli
fəaliyyətə keçilir.
Təqribən 75 il davam edən əlifba islahatı prosesinin sonunda 1
noyabr 1928-ci ildə 1353 saylı qanunla latın hərflərinə əsaslanan türk
əlifbası qəbul edilir. Qanuna görə, iki ay sonra, yəni 1929-cu ilin
əvvəllərindən etibarən dövlət vasitəsilə yerinə yetiriləcək bütün yazış-
malarda, mətbuatda və digər sahələrdə yeni türk əlifbasından istifadəyə,
bundan sonra isə məktəblərdə və digər təhsil sahələrində də yeni əlifba
ilə tədrisə başlanılır.
Daha sonra əlifba islahatının tam həyata keçirilməsini təmin etmək
üçün 23 dekabr 1931-ci ildə qəbul edilən “Yeni türk əlifbası haqqında”
qanuna əsasən “ərəb hərflərindən (ərəb əlifbasından) açıq və gizli şəkildə
mədrəsələrdə, tədris mərkəzlərində və digər yerlərdə istənilən şəkildə
D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
367
istifadə hallarına görə” Cinayət Məcəlləsinin 526-cı maddəsi ilə cəza
növü nəzərdə tutulurdu.
ƏDƏBİYYAT:
1. Abdulla F. T. Arap Harflerinin İslahı ve Değiştirilmesi Hakkında
İlk Teşebbüsler ve Neticeleri (1862-1884) // Belleten, Cilt XVIII,
sayı 66, 1953.
2. Bilal N.Ş. Türk Yazı Devrimi, Türk Tarih Kurumu, 1992.
3. Ertem R. Elifbeden Alfabeye Türkyede Yazı Meselesi. İstanbul:
Dergah Yay, 1991.
4. Gökalp Z. Osmanlı İmlasının Tarihi 1 // Gənc Kalemler, 1911.
5. Mercanlıgil D.M. Yeni Harfler Birliği ve Yeni Yazı // Ülkü, IV/40,
Nisan 1949.
6. Reşit F.U. Latın Alfabesinden Türk Alfabesine. Ankara: Türk Dil
Kurumu Yayınları, 1953.
7. Şirin H.U. Başlangıcından Günümüze Türk Yazı Sistemleri.
Ankara: Akçağ yayınları, 2006.
Эльчин Ибрагимов
Политика алфавита в Турции
Резюме
Язык и алфавит являются факторами, подтверждающими бытие,
существование каждого народа. Алфавит является используемым на
письме того или иного языка собранием графических знаков, пост-
роенных в принятом для данного языка порядке. Алфавит имеет очень
большое значение в развитии литературного языка. Вопрос алфавита
всегда занимал должное место в культурном развитии и прогрессе
общества.
В Турции реформа языка и алфавита проводилась не только в
период республики, была наиболее обсуждаемым вопросом уже в
последние годы существования Османского государства. Иногда эти
обсуждения были настолько бурными, что приводили к образованию
противоположных друг другу различных радикальных группировок.
D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
368
Elchin Ibrahimov
Alphabet Policy in Turkey
Summary
Language and the alphabet are factors that confirm the existence
and existence of every nation. The alphabet is a collection of graphic
symbols that are used in the writing of this or that language, in a manner
acceptable to that language. The alphabet is of great importance in the
development of the literary language. The alphabet was deemed
necessary for the cultural development and progress of each era.
Language and alphabetic reforms in Turkey were not only carried
out during the period of the republican period, but were one of the most
discussed issues since the Ottoman Empire. Sometimes these debates
were so intense that there were different radical groups that contradict
each other.
D i l ç i l i k İ n s t i t u t u n u n ə s ə r l ə r i – 2 0 1 8
369
Resenziya
AMEA Nəsimi adına Dilçilik İnstitunun Elmi işlər üzrə
direktor müavini, filologiya üzrə fəlsəfə doktoru, dosent Baba
Məhərrəmlinin “Dünya dillərində homogen sözlər”
adlı kitabı haqqında
“Gələcək bütün böyüklüyü və gözlənilməzliyi ilə keçmişin
sarsılmaz özülü üzərində dayanır. Gələcək keçmişin şagirdidir və
müəllimini nə qədər yaxşı dərk etsə, o qədər güclüdür. Nə qədər can atsa
da, keçmiş adlı kökündən qopa bilməz və bütün yeni çalarlarına, boyalarına
baxmayaraq, o, zaman-zaman öz keçmişini təkrar edir. Buna görə də
ilkinliyə gedən yol, əslində, gələcəyə gedən yola işıq salır” (2, s. 3).
Yaşadığımız yer planeti hər cəhətdən olduğu kimi dil sarıdan da çox
zəngin və rəngarəngdir. Planetdə yaşayan 7 milyard əhali, təxminən, 6000
müxtəlif dildən istifadə edir. Bu dillərin hər biri digərindən fərqli xüsusiyyət
sərgiləyir. Bütün bunlar, yəni dillərin müxtəlifliyi və onların əmələ gəlməsi
hər zaman alimləri düşündürmüş və bu yöndə qızğın mübahisələrə yol
açmış, problemə dair müxtəlif ideyalar, görüş və mülahizələr meydana
çıxmışdır. “Bəzi dilçilər çox qədim zamanlarda ulu dilin mövcud olmasına
inanırlar və onu nostratik dil adlandırırlar ki, bu da hind-Avropa, ural,
Afroasiya və digər dil qruplarının ana dili kimi müəyyənləşdirilir. (100000 il
qabaq Şimali Afrikadan və Ön Asiyadan baş qaldıran dil böyük ərazilər
keçərək yayılmağa başlamışdır) Fransız dilçisi və etnoqrafı Janson qeyd
edirdi ki, “Ulu dil mövcud ola bilər, ancaq onun sözlərinin hazırda
mövcud olan dillərdən bərpası mümkün görünmür” (4, s. 41-42).
Amma nə yaxşı ki, bu mumkünsüz görünən mövzu ilə bağlı
araşdırmalar aparmağa cəsarət etmiş tədqiqatçılar var. Onların
araşdırmalarının və tədqiqatlarının çətinliyini “samanlıqda iynə axtarmaq
işi”nə bənzətmək olar. Belə tədqiqatların son dərəcə böyük zəhmət və
səbir bahasına ərsəyə gəldiyini yaddan çıxarmaq olmaz. Bu mənada
filologiya üzrə fəlsəfə doktoru, dosent Baba Məhərrəmlinin “Dünya
dillərində homogen sözlər” kitabı nəinki Azərbaycan, eyni zamanda,
dünya dilçiliyinə ən qiymətli töhfələr sırasındadır.
Kitab giriş və üç fəsildən ibarətdir. Dos. Baba Məhərrəmli
nostratik dillə bağlı araşdırmalarının bir hissəsini bu kitabda təqdim
etmişdir. Belə ki, kitabın fəsilləri müvafiq olaraq, “Dünya dillərində
eynimənşəli isimlər”, “Dünya dillərində eynimənşəli feillər”, “Homogen
əvəzliklərdə morfonoloji və semantik dəyişmələr” adlanır. Fəsillərin
Dostları ilə paylaş: |