97
dərk
ediləcək dərəcədə, həm də nizamlanma obyektləri ilə bir-
birindən fərqlənir. Səviyyələr: aktual dərk edilmə, şüurlu nəzarət və
şüursuz (qeyri-iradi) nəzarət.
Sinonimik sıra –
1. İntensivlikdən və onun keyfiyyət ifadəsi
olan çalardan asılı olaraq eyni mənaların (sinonimlər) sırası. 2.
Leksik, yaxud frazeoloji sinonimlər sırası.
Sinonimik əvəzləmə –
1. Bu və ya digər dildəki eyni mənaya
malik söz, söz birləşməsidir. 2. Digər nitq vahidini məna baxımdan
əvəz edə bilən söz və söz birləşməsi.
Sinonimlər –
1. Eyni anlayışları ifadə edib bir-birinə yaxın,
yaxud uyğun sözlər olub, müxtəlif çalara, yaxud üslubi çalarlarla
fərqlənən, adətən, eyni nitq hissəsinə aid olub, deyimin qarşılıqlı
dəyişən elementi kimi çıxış edir. 2. Eyni nitq hissələrinə aid olub
tam, yaxud qismən leksik mənası ilə uyğun gələn sözlər. 3. Mənaca
bir-birinə o qədər yaxın sözlərdir ki, onların düzgün ifadə edilməsi
həmin sözlərin semantik çalarının və üslubi xassəsinin bir-birindən
fərqləndirilməsi üçün dəqiq bilik tələb edir.
Sinonimlər lüğəti –
bu, sinonimləri, onların izahını, onlara
illüstrativ materialları özündə əks etdirən lüğətdir. Sinonimlər lüğəti
nəinki onlara məna baxımından uyğun olan sözlərin mənasını izah
edir, həm də tərcüməçinin əlinə (onun sərəncamına) fikri daha dəqiq
ifadə etmək üçün leksik vasitələr imkanı verə bilər.
Sintaqma –
1. Mənaca və ritm-melodik cəhətdən bir-birinə
birləşmiş cümlə tərkibində bir qrup sözlə əmələ gəlmiş nitqin se-
mantik-sintaktik vahidi. 2. Qrammatik cəhətdən formalaşmış və da-
ha mürəkkəb bütövün (cümlənin) nisbətən bitmiş fikri ifadə edən
birləşmiş nitqin ritm-melodiuk vahidi.
Sintaqmatika –
dilin sistemli öyrənilməsinin dil vahidlərinin
onların xətti ardıcıllığındakı münasibətlərlə müəyyənləşməsi.
Sintaktik aktantlar –
real aktantları bildirən (mübtəda, bütün
hallarda işlənən tamamlıq, yer zərfliyi və s.) cümlə üzvləri.
Sintaqmatik ekvivalentlik –
mətnin sintaqmatik ox üzərində
elementlərinin təşkili, daha doğrusu, onun struktur quruluşu səviy-
98
yəsi. Üslubun paradiqmatik «anbar»ından bədii ifadə vasitələrinin
seçimi nəticəsində üslubi elementlər ekvivalentidir.
Sintaktik əvəzləmə -
əsl mətnin konstruksiyasından fərqlənən
əslin və tərcümə dilinin qrammatik quruluşunun üst-üstə düşməməsi
ilə ortaya çıxan tərcümə mətnindəki cümlənin digər sintaktik kons-
truksiya ilə verilməsi.
Sintaktik kodlaşdırma –
sistemə girişdə (real kommunikasi-
yada sintaktik kodlaşdırma danışana məxsus olduqda) sintaktik zən-
cirin formalaşması.
Sintaktik kompressiya
– orijinalda verilmişlə daha müxtəsər
və daha sadə sintaktik konstruksiyanın seçilməsi. Sintaktik komp-
ressiyaya aşağıdakı üsulları aid etmək olar: 1) Bir neçə budaq cüm-
lənin iki və daha artıq sadə struktura parçalanması; 2) budaq cüm-
lənin feli sifətlə əvəzlənməsi; 3) natiq çıxışlarında daha tez-tez rast
gəlinən feli sifət çevrəsini çıxışlıq hal ifadəsi ilə (yaxud adlıq haldan
başqa hallarda) əvəzlənməsi; 4) söz birləşməsinin bir sözlə, eləcə də
dövlətin, yaxud təşkilatın tam adının ixtisarla, yaxud abbreviatura
ilə əvəzlənməsi.
Sintaktik məna –
deyim elementləri arasında əlaqələri ifadə
edən məna. Bax: eyni zamanda işarənin dildaxili mənası.
Sintaktik münasibətlər –
semiotikada işarələr arasında olan
münasibətlər.
Sintaktik transformasiyalar –
cümlənin, yaxud bir cümlənin
sintaktik tipinin digərinə dəyişdirilməsi.
Sintaktik uyğunluq –
cümlənin sintaktik şəklinin dəyişdiril-
məsi, bir sintaktik konstruksiyanın digər, yaxud cümlə üzvlərinin
cümlənin məna strukturunun xələl gətirilmədən yenidən
dəyişdirilməsi (dəyişilməsi). Tərcümə zamanı sintaktik
konstruksiyanın dəyişilməsi semantik və üslubi cəhətdən özünü
doğrultmalıdır. Tərcümə zamanı qrammatik əvəzləmə analoq
xarakterinə malikdir.
Sintaktika
– dilin plan, yaxud tədqiq aspektlərindən biri ol-
maqla, dil vahidlərinin özü arasındakı münasibətlərlə fərqlənən,
daha doğrusu, onları dildən istifadə edənlərə həm bildirdikləri pred-
99
metlərə, həm də şəxsi, yaxud şəxslər arasındakı münasibətdən kə-
narda nəzərdən keçirən.
Sintaksis
– 1. Nitq deyiminin strukturlaşdırılması qaydası. 2.
Nitqin strukturlaşması (sözlərin bir-biri ilə uzlaşması və sözlərin
bir-birinin ardınca olması) prosesini öyrənən qrammatikanın bölmə-
si.
Sintez
– 1. Elementlərin (daha ayrı-ayrı kiçik vahidlərin) daha
böyük (qlobal) vahidlərdə birləşməsi. 2. Danışıq - aktiv qrammatika
- mənadan formaya keçid- məlumatın törəməsi.
Sistem –
1. Bir-birindən qarşılıqlı şəkildə asılı elementlərdən
ibarət bütöv obyekt. Sistem nöqteyi-nəzərdən ona aid olan sistemin
elementi parçalanmamaq xassəsinə malikdir. Sistemin elementləri
arasında qarşılıqlı əlaqələr, bu əlaqələrin cəmi, onun təşkili məhz
strukturudur. Əgər biz dili nitqdən fərqli olaraq sistem kimi nəzər-
dən keçirmiş olsaq, belə olduğu təqdirdə onun elementləri sözlər və
sabit söz birləşmələri olacaqdır, strukturu isə sözlərin birləşməsi və
sabit söz birləşmələrinin cümlələrdə əks olunması, həm də onlarda
gedən dəyişikliklər olacaqdır. Burada ayrıca sistem kimi hər bir nitq
əsəri çıxış edir. Onun daxili elementlərinin əlaqələri və qarşılıqlı
münasibətləri nitq əsərinin strukturu olur. 2.Bu, həm də dil və məna
fərqləndirici vahidlərin bir-biri ilə müəyyən münasibətlərdə daya-
nan (duran) cəmi kimi dərk edilməlidir.
Sistemaltı –
ümumi dil sisteminin qanunauyğun təşkil olun-
muş hissəsi.
Sistematika (sistemlilik) –
sintaqmatikadan, daha doğrusu,
dilin daha sonra bölünməyən elementlərindəki təsnifatda dilin
tədqiqinin ikinci fazası, daha doğrusu, paradiqmlərin üzvləri (his-
sələri) arasında münasibətlərin müəyyənləşməsi.
Situasiya –
1. Konkret deyim həyata keçirilən zaman nitq
konteksti, daha doğrusu, şərait (məqsəd və s.). 2. Maddi və yaxud
ideal obyektlər və onlar arasındakı münasibətlər. 3. Deyimlə təsvir
olunmuş konkret, yaxud mücərrəd gerçəklik. 4. Nitq hərəkəti
məqamında, yaxud deyimdə təsvir olunmuş və mövcud olan real
gerçəklikdəki komponentlərin cəmi. Nitq və predmet situasiyaları
100
fərqləndirilir. 5. Deyimlə təsvir olunan konkret, yaxud mücərrəd
gerçəklik: o, özündə məqsəd, deyimin məzmunu, ünsiyyət şəraitini,
nitq şəraitini, veriləcək informasiyanın kəmiyyətini (həcmini) və
digər bu deyimdə (nitq ünsiyyəti) həyata keçirilən şəraiti nəzərdə tu-
tur. 6. Ayrıca nitq kommunikasiyası aktının gedişi zamanı dərk olu-
nan, fikirləşilən və dəyişilən gerçəkliyin fraqmenti. 7. Nitq kontek-
sti, daha doğrusu, bu deyimin həyata keçirildiyi şərait (vəziyyət,
məqsəd və s.). 8. Gün, il, illərin hesablanmasının daxili və xarici
şəraitini xarakterizə edən gerçəkliyin bir hissəsi (real, yaxud
xəyalda tutulan). Nitq aktı nöqteyi-nəzərdən situasiya amilləri
onlara deyilir ki, onlar səs, yaxud xışıltı yaradanlardan fərqli olaraq
məlumatın verilməsinə kömək edir.
Situasiya əlaqələri –
onların istifadəsi qəbul olunmuş situa-
siya ilə bağlı hazır cümlənin leksik vahiddən ibarət olan əlaqələri-
dir.
Situasiya klişesi
– konkret bu situasiya üçün vacib olan ste-
reotip ifadə. Məsələn, «Danışır, Bakı!», «Xoş gəlmisiniz!». Situa-
siya klişesi tərcümə üçün ayrıca həll tələb edir, daha doğrusu, onlar
özləri daxil olduğu ilkin mətndə tərcümə vahidi kimi nəzərdən
keçirilə bilər.
«Situasiya-mətn» modeli –
bu, elə situativ model deməkdir.
Situasiya obrazı –
kommunikasiya (ünsiyyət) aktında situa-
siyanın təsviri və dəyişdirilməsi, onun nəzərdən keçirilməsi şüurun
məhsuludur.
Situasiyalı informasiya
– nitq aktına kömək edən ekstralin-
qvistik amillərdən gələn informasiya.
Situativ –
həmin situasiya ilə şərtlənmiş deməkdir.
Situativ informasiya
– bilavasitə hər hansı situasiyanı əks
etdirən informasiya.
Situativ kompressiya – bax
: situativ-məna kompessiyası.
Situativ kontekst –
şəraitin və əvvəlki təcrübənin ekstralinq-
vistik elementləri. Bax: eyni zamanda situasiya konteksti.
Situativ – məna kompressiyası –
informasiyaya malik ün-
siyyətin ekstralinqvistik situasiyasını dolduran parçaların kompres-