~ 90 ~
Axşam evə qayıtdıqda Hacı Əbdül kişi onu Gedə Şaban deyə
səsləyərək söyləmişdir: “Allah sənin üç çərək buğdanamı
möhtac qalmışdır!? Get iribuynuzlu malların içindən ən
sağlam və ətlisini seç və kəs, ətini və dərisini də sədəqə kimi
kasıblara payla”. Şabanov Qəribxan “üç çərək buğda” haqqın-
da heç kəsə söyləmədiyi üçün Hacı Əbdül kişinin bu haqda
necə xəbər tutduğu möcüzəsində mat-məəttəl qaldı. Ertəsi gün
mal kəsildi və əti kasıblara paylanıldı. Dərisi də çarıqlıq üçün
paylanılsa da bir çarıqlıq hissəni Qəribxan özü üçün
saxlamışdı. Çox keçmədən Hacı Əbdül kişi Qəribxanı səslə-
yərək deyib: “Bir pay dərini niyə özündə saxladın? Onu apar
ver ehtiyacı olan Alverdi kişiyə”. Bundan necə xəbər
tutduğuna məəttəl qalan Qəribxan dərini Alverdi kişiyə verib.
Şabudili nəslindən olan ana babam Şabanov Valeh nəql
edirdi ki, uşaq ikən valideynləri onu itmiş inəyi axtarmağa
göndəriblər. Qaranlıq düşdükdə qorxu bürüyən uşağın
qarşısına bir ağsaqqal atlı çıxaraq “inək artıq yerindədir”
söyləyərək ona evə qayıtmağı tövsiyə edir. Valeh evə
qayıtdıqda, həqiqətən inəyin tapıldığının şahidi olub. Bu
hadisəni Hacı Əbdül kişiyə danışıblar və o bildirib ki, bu
ağsaqqal atlı həzrəti Xızır peyğəmbər olub.
Babam Rza kişi Nuru kişi və Zərifə xanımın övladıdır. O,
uzun illər rayonumuzda Su kəmərlərinə nəzarət idarəsində
polis işləyib. Onun, rəhmətə getmiş qardaşları Güli və zövcəzi
Calə xanım, Həsəni və zövcəsi Mədinə xanım kəndın hörmətli
şəxslərindən olublar. Rza kişi Şabudili nəslindən olan Gülbacı
xanımla 1950-ci ildə ailə həyatı qurmuşdu. Allah onlara 4 oğul
və bir qız övladı nəsib etmişdir. Dürüstlüyü, əzmi və işküzarlğı
ilə hörmət qazanmış böyük oğulları Nadir (məqalə müəllifinin
atası) hazırda Şabran rayonunda qabaqcıl sahibkardır; ikinci
oğlanları Tahir rayonun adlı-sanlı iaşə mütəxəssisidir;
Məmməd Dəmir Yolları idarəsinin əməkdaşıdır; Yavər hazırda
Rusiya Federasiyasının vətəndaşıdır və sonbeşikləri Pərvanə
~ 91 ~
xanımdır.
Şabudili nəslindən olan Şaban kişi anamın ulu babasıdır
və onun adından bu əqrabanın Şabanovlar soyadı götürül-
müşdür. Şaban kişinin oğlu Şükür və Şölə xanımın ailəsindən
ziyalı övladlar boya-başa çatmışdır. Onlardan Qəribxan və
Yasin Gəncə Kənd təsərrüfatı institutunu, Valeh isə Xalq
Təsərrüfatı İnstitutunu bitirmişdir. Qəribxan və Valeh ötən
əsrin 40-70-cı illərində Bilici sovxozunun direktoru olmuşlar.
Gözəl tar ifaçısı Yasin kişi İkinci dünya savaşında Berlinə
qədər döyüş yolu keçmiş qəhrəmanlardan idi. Ana babam
Valeh və Sündüklü nəslindən olan zövcəzi Pərzad xanımın
ailəsində iki oğlan və üç qız uşağı dünyaya göz açmışdır.
Onlardan Səadət xanım (məqalə müəllifinin anası) hazırda
Şabran şəhər 4 saylı orta məktəbdə alman dili müəllimi işləyir;
Şölə xanım Şabran Broyler fabrikinin mühasibi işləyir; İrafət
xanım gülçülük təsərrüfatının mütəxəssisidir; oğlanları
Mövlüd və Saleh gənc yaşlarında dünyasını dəyişmişlər (Allah
onlara rəhmət etsin).
Bu şəcərənin qısa təsviri qədim yurdumuz Dağbilici
kəndində göz açmış zəhmətkeş və bərəkətli nəsillərin bir
zərrəsidir. Nəsil-şəcərə tarixini qoruyub saxlamaq yurd tarixi
yaşatmaq kimidir. Çünki nəsillərin tarixi yurdun tarixidir.
Məsəl var ki, “Bildiyimiz məhduddur, bilmədiklərimizin isə
hüdudu yoxdur”. Bu kəndin tarixi dənizdirsə, haqqında
yazdıqlarımız bir damladır. Ümid edirik ki, bu qədim insan
məskənlərinin tarixi və mədəniyyəti daha dərindən araşdırı-
lacaq, burada arxeoloji qazıntılar aparılacaq və yeni məlu-
matlar əldə ediləcəkdir.
Şöhrət Məmmədov, tarixçi
~ 92 ~
XƏLFƏLƏR KƏNDINİN TARİXİNDƏN
QISA SƏTİRLƏR…
Rayon mərkəzindən təxminən 10 km. uzaqlıqda yerləşən
axarlı- baxarlı Xəlfələr kəndinin qədim tarixi haqqında kiçik
də olsa bir yazı yazmaq fikrinə düşmüşdüm. Çünki bu kəndin
içindən və kənarından hər dəfə maşınla, atla və ya piyada
keçib rayon mərkəzinə gələndə onun coğrafi mövqeyi, bağı-
bağçası, gözəl və qonaqpərvər insanları məni valeh edib.
Nə qədər soraqlaşsam da mənə bu qocaman kəndin
qədim keçmişi haqqında məlumat verən olmadı. Çoxu dedi
ki, kəndin tarixini çox yaxşı bilən yaşlı insanlar artıq
dünyasını dəyişib. Cavanların isə belə şeylər o qədər də
marağında deyil. Bu barədə əslən Xəlfələr kəndindən olan
bir nəfər var, onun da ünvanını bilmirik ki, sizi məlumat-
landıraq. Lakin mən bu istəyimi gündəmdən çıxarıb arxivə
göndərmək niyyətində deyildim. Ona görə də axtarışlarıma
xitam vermək istəmədim. Yenə gözdə-qulaqda oldum və bu
mövzuda məlumatı olan insanları axtarmaqda davam etdim.
Nəhayət əslən Xəlfələr kəndindən olan Hacı Ağacavad ağa
və dil- ədəbiyyat müəllimi Tahir Daşdəmirov mənə Xəlfələr
kəndi haqqında qısa da olsa məlumat verdilər.
Kəndin yaranma tarixi haqqında eşitdiklərim. Səfəvilərin
hökmranlığı dövründə, xüsusilə Şah Təhmasibin (1524-1567)
zamanında şiəlik təriqətini yaymaq üçün yerlərə xüsusi biliyə
və savada malik olan qruplar göndərilirdi. Onlar əsasən
seyidlərdən ibarət olurdu. Bu qrupların rəhbəri, ərəbçə başçı,
rəhbər mənasını bildirən xəlifə adlanırdı. Onlar göndərildikləri
müəyyən ərazidə ailələri ilə birlikdə məskunlaşırdılar. Tədri-
cən onlara verilən tapşırığı, yəni öz missiyalarını həyata
keçirirdilər.
Belə rəvayət edirlər ki, belə bir missiyanın Xəlifə
Seyidəhməd ağa adlı rəhbəri öz qrupu ilə indiki Şabran (keç-