Microsoft Word ?Zizxan tanriverdi


“Dədə Qorqud”un möcüzələr dünyası



Yüklə 3,53 Mb.
səhifə93/174
tarix25.06.2018
ölçüsü3,53 Mb.
#51679
1   ...   89   90   91   92   93   94   95   96   ...   174

 

              “Dədə Qorqud”un möcüzələr dünyası 

284

 

Keçmiş zamanın ikinci dərəcəli morfoloji göstəriciləri sıra-



sında idi (-dı

4

), imiş (-mış



4

) formaları daha aktiv görünür. F.Cəli-

lov bu formaları modallıq bildirmə kontekstində  təhlil süzgəcin-

dən keçirib: “modallılıq bildirən  şəkilçilərin müxtəlif qovuşması  

(kombinasiyası) zaman münasibətlərini dəyişə bilir. Məsələn, gə-

ləcək zamana aid modallıq idi, imiş formaları ilə qovuşduqda keç-

mişə bağlanır: alardı (al-ar-idi), alacaqmış (al-acaq-imiş)...”

1

. Tür-



koloji  ədəbiyyatda da “idi”, “imiş” hissəcikləri keçmiş zamanın 

mürəkkəb formaları müstəvisində, daha dəqiqi, uzaq keçmiş, qəti 

gələcəkli keçmiş, qeyri-qəti gələcəkli keçmiş, bitməmiş keçmiş və 

davamlı keçmiş formaları başlığı altında təqdim olunur

2

. “Kitab”-



da idi, imiş formasının keçmiş zaman mənasında işlənməsindən 

bəhs edən Ə.Dəmirçizadə yazır: “...müasir Azərbaycan dilində ol-

duğu kimi, “Kitabi-Dədə Qorqud” dastanları dilində  də keçmiş 

zamanda icra edilmiş  işi müxtəlif tərzdə ifadə etrmək üçün əsas   

“-dı...”, “-mış...”, “-ub...” keçmiş zaman şəkilçilərindən başqa,    

“-di”, “idi” və “-mış//-imiş” köməkçi feillərinin müxtəlif zaman 

şəkilçilərindən  sonra felə bitişdirilməsindən və qoşulmasından da 

istifadə edilmişdir...”

3

. Bu qeydlərə, eyni zamanda türkologiyadakı 



digər nəzəri müddəalara istinad etməklə “Kitab”ın dilindəki idi(-

4



), -imiş(-mış

4

) formalarının qrammatik semantikası barədə 



aşağıdakıları söyləmək olar: 

“-mış

4

 + -dı



forması uzaq keçmişdə icra edilmiş iş və hə-

rəkəti ifadə edir. Bu, “Kitab”ın birinci boyunun birinci cümləsin-

dən görünür: ”Bir gün Qam Ğan oğlı xan Bayındır yerindən tur-

mışdı”. “-mış

4

 + -dı



4

 



forması sonrakı cümlələrdə  eynilə təkrarla-

nır ki, bu da birbaşa uzaq keçmiş mənasını qüvvətləndirməyə, eyni 

zamanda ahəngdarlığın yaradılmasına xidmət edir: “Şami günligi  

yer yüzinə dikdirmişdi. Ala sayvanı gög yüzinə  aşanmışdı. Biη 

yerdə ipəg  xalicəsi döşənmişdi”.  Bir məqami da qeyd edək ki, bu 

                                                            

1

 F.Cəlilov. Azərbaycan dilinin morfonologiyası. Bakı, 1988, səh.252. 



2

 Müasir Azərbaycan dili. II cild, Bakı, 1980, səh.331-336. 

3

 Ə.Dəmirçizadə. “Kitabi-Dədə Qorqud” dastanlarının dili. Bakı, 1959, səh.88. 




 

              “Dədə Qorqud”un möcüzələr dünyası 

285

 

cümlələrdə, daha doğrusu, “Kitab”ın birinci boyunun  birinci ab-



zasında temporallığın həm morfoloji (-mış

4

 + -dı



4

), həm də sintak-

tik vasitələri (bir gün) keçmiş zaman mənasını ifadə edir. Bu isə o 

deməkdir ki, uzaq keçmiş mənası temporallığın morfoloji və sin-

taktik vasitələrinin zəncirvari bağlılığı, sintezi kontekstində yara-

dılıb. Qarşılaşdırmalar göstərir ki, “-mış

4

+-dı


4

 



forması “Kitab”da 

üstün mövqedə  görünür. Hətta I boyun 1-ci abzası boyların əksə-

riyyətində, demək olar ki, eynilə təkrarlanır. Burada IV boyun ilk 

abzasından bir neçə cümləni təqdim etməklə kifayətlənirik: “Bir 

gün Ulaş  oğlı Qazan bəg yerindən turmışdı. Qara yeriη üzərinə 

otaxların tikdirmişdi. Biη yerdə ipək xalicəsi döstərmiş idi...”. Bu 

cümlələrdəki turmışdı, tikdirmişdi, döşətmişdi sözlərindəki  “-mış

4

 



+ -dı

4



 

forması sonrakı cümlələrin xəbərlərində  də  təkrarlanır: 

aşanmışdı, dərilmişdi, salınmış idi, qurulmışdı, düzilmişdi, otur-

mışdı

“-ar+-dı” forması iş və hərəkətin  keçmişdə bəlli olmayan 

bir vaxtda yerinə yetirildiyini bildirir. Dilçiliyimizdə “-ar+ -dı” 

morfemlərinin qeyri-qəti gələcəkli keçmiş zaman forması kimi 

təqdimi də  təsadüfi deyil. Qeyd edək ki, “-mış

4

 + -dı


4

 



forması 

kimi, “-ar+ -dı” forması da “Kitab”ın dili üçün səciyyəvidir: “Bəg-

ləri basub, Qazan ögində oturardı.  Kimsəyə iltifat eyləməzdi”, 

“Kitab”ın dilindəki “-ar+ -dı”  formasının mətnin müasir şəklində 

bəzən “-ır+-dı”  formasında verilməsinə rast gəlinir: “Oğuzıη, ol 

kişi təmam bilcisiydi – nə diyərsə, olurdı.  Ğaibdən dürlü xəbər 

söylərdi. Həq təala anıη köηlinə ilham edərdi...” – “O kişi oğuzla-

rın kamil bilicisi idi: nə deyirdisə, olurdu. Gələcəkdən qəribə 

xəbərlər söyləyirdi. Allah onun könlünə ilham verirdi”. Fikrimcə, 

mətnin qədim  şəklindəki “-ar+ -dı” (yuxarıdakı nümunə  nəzərdə 

tutulur) bitməmiş keçmişin yox, qeyri-qəti gələcəkli keçmişin for-

masıdır. Çünki qeyri-qəti gələcəkli keçmiş zamanda “ifadə olun-

muş iş və hərəkət bitməmiş keçmiş zamana nisbətən daha uzağa, 

həm də qeyri-müəyyən vaxta aid olur, digər tərəfdən, qeyri-qəti 

gələcəkli keçmiş zamanda daha çox təkrarlı iş, hal və ya hərəkət 



 

              “Dədə Qorqud”un möcüzələr dünyası 

286

 

ifadə edilir”



1

. Təqdim etdiyimiz nümunələrdəki xəbər söylərdi

ilham edərdi vahid-lərində  də  məhz qeyri-qəti gələcəkli keçmiş 

zamana aid xüsusiyyətlər müşahidə olunur. Qeyri-qəti gələcəkli 

keçmiş zaman formasının (-ar+-dı) felin inkar şəkli ilə işlənməsinə 

“Kitab”da az təsadüf olunur:“-mə+-z+-lər+-di” (-mə+-z+-di). “iş-

ləməzlərdi” (işləməzdilər): “Hər nə iş olsa, Qorqut ataya tanışınca 

işləməzlərdi”.  

“Kitab”ın dilində qeyri-qəti gələcəkli keçmiş zaman forma-

sının (-ar

2

+ -dı



4

) ardıcıl verilmiş cümlələrin sonunda işlənməsi 

müşahidə olunur ki, bu da, bir tərəfdən, ahəngdarlıq yaratmağa, 

digər tərəfdən, isə poetik mənanı qüvvətləndirməyə xidmət edir: 

Qaraqucda Qazlıq atuma binərdim

      Əgin bərk dəmür tonım geyərdim

      Qara polad uz qılıcım belümə bağlardım! 

Alın-başa qunt işığım urardım! 

Qarğu talı altmış tutam sügümi əlümə alurdım. 

Ala gözlü bəgləri yanıma salardım! 

Qavat, mən bu işi tuysam, saηa böylə gəlürmiydim?!... 

Bu parçadakı alurdım (alırdım) və gəlürmiydim (gələrdim-

mi) feillərində “-ar

2

 + -dı



4

” əvəzinə, “-ur+ -dı” forması işlənib ki, 

bu da normal hesab oluna bilər. Çünki tarixən həmin formalar si-

nonim morfemlər kimi işlənib. Təqdim etdiyimiz parçanın ümumi  

semantik  yükü “ - ar

2  


+ -dı

4

” ilə yanaşı, “-ır



4

+ -dı


4

” formasının da 

qeyri-qəti gələcəkli keçmiş zaman mənasında işləndiyini göstərir. 

Həmin sözlərin mətnin müasir  şəklində (Bakı, 1988-ci il nəşri 

nəzərdə tutulur) “alurdım=götürərdim”, “gəlürmiydim= gələr-

dim?!” şəklində sadələşdirilməsi də dediklərimizi sübut edir. Bü-

tün bunlar bir həqiqəti də söyləməyə imkan verir: təhkiyəçi “döyü-

şə hazır vəziyyətdə olmamaq” semantikasını qeyri-qəti gələcəkli 

keçmiş zaman formasının (-ar

2  


+ -dı

4

) təkrarlanması kontekstində 



ustalıqla canlandıra bilib. 

                                                            

1

 Müasir Azərbaycan dili. II cild, Bakı, 1980, səh.335. 




Yüklə 3,53 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   89   90   91   92   93   94   95   96   ...   174




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə