kiruvchi
metionin, sistin, sistein aminokislotalari tarkibiga kiradi va oqsil
sintezida sulfgidrid boglari yordamida aminokislotalar, birikishini vujudga
keladi. Bu oqsillar o‘simlik, hayvon va mikroorganizmlar hujayralarida
mavjuddir. Oltingugurtning organik va anorganik shakllari tuproqda
mikroorganizmlar ta’sirida turli o‘zgarishlarga uchraydi, bunga tashqi muhit
ta’siri ham bo‘ladi. Bularning aylanishida asosan aerob Tiobakteriyalar va
anaerob Disulfovibrio bakteriyalari ishtirok etadilar. O‘simliklar sulfatni
o‘zlashtiradi va uni organik birikma tarkibiga o‘tkazadi. Hayvonlar va
bakteriyalar uni vodorod sulfidga aylantiradilar, oltingugurt bakteriyalari yana
sulfat holatga aylantiradilar.
2. Anorganik oltingugurt birikmalari oksidlanishi va qaytarilishiga.
Qaytarilgan oltingugurtning faol oksidlovchilari tion bakteriyalarining ko‘pgina
turlari, fotosintezlovchi purpur va yashil oltingugurt bakteriyalari,
sianobakteriyalar hamda Basillalar, Psevdomonas, aktimonomisetlar va
zamburuglar (penisillium, Aspergillis) kabi xemoorganogeterotrof organizmlar.
Tuproqda oltingugurtni oksidlovchi mikroblardan Tiobakteriyalar keng
tarqalgandir. Oltingugurt oksidlanishi.
S---S
2
O
3
-2
----S
4
O
6
2-
---- S
3
O
6
2-
---SO
3
2-
----SO
4
2-
tiosulfat tetrotionat tririonat sulfit sulfat
hosil bo‘lishi bilan sodir bo‘ladi. Hozirgi zamon tushunchasi bo‘yicha muhitdan
oltingugurt Triobakteriyalarning volyutin bilan to‘lgan hujayra vakuolasiga
diffuziya yo‘li bilan kiradi va kerakli vaqtda uning muxtojligiga qarab
oksidlanadi.
Tiobakteriyalar (T.denitrifikanasdan boshqalari) obligat aerob
hisoblanadilar. Ular rangsiz bir hujayralik (Agromatkum, Tiobakterkum,
Makromonas, Tiospira va x.k. avlod vakillari) sferik, ovalsimon,
tayoqchasimon va egilgan shaklda, xarakatchan va xarakatsiz grammanfiy
organizmlarga, shuningdek, ko‘p hujayralik rangsiz ipsimon shakldagi ko‘p
(Beggiatoa, Tiorloka, Tiotrike avlodiga mansub) mikroorganizmlarga bo‘linadi.
Yuqoridagilar avlod vakillarining oltingugurtni oksidlanishi va
organikmoddalaridan foydalanishi isbotlangan. Ammo, SO
2
ni o‘zlashtirishi
isbotlangan emas.
Fotosintezlovchi purpur va yashil oltingugurt
bakteriyalari ham
oksidlanish qobiliyatiga ega. Ammo ular asosan vodorod sulfidli muhitda
yashaganligi uchun, tuproqda katta rol o‘ynaydilar.
Xemoorganogetrotrof organizmlar Basilus Psevdomonas.
Aktinomisealar va ba’zi zamburuglar) kukunsimon oltingugurtni oksidlaydilar.
Oltingugurt sulfatli birikmalarni qaytaruvchi mikroorganizmlarga kelsak,
ular ikki spora hosil qilmaydigan (Desulfovibrio) va spora hosil qiladigan
(Desulfatomakulum) vakillaridir. Bulardan birinchi guruh obligat anaeroblar,
Mezofil (optimal harorat 30
o
S), dengiz suvida chuchuk suvda, tuproqda
uchraydilar. Ikkinchi guruh vakillari grammanfiy to‘gri va egilgan
tayoqchasimon bakteriyalar bo‘lib, chuchuk suv, tuproq, issiq muhit, buzilgan
maxsulot, hasharotlar ichagi va hayvonlar chandiqlarida uchraydilar. Ularda
sulfatlarni vodorod sulfidgacha qaytariladi. Vodorod sulfid zaxarli suv,
tuproqda ko‘p yigilsa hayvonlar va o‘simliklarni o‘ldiradi.
Shu bilan birga bu organizmlar geologik jarayonlarda ahamiyatli,
oltingugurtli rudalarni vodorod sulfid hosil qiladi va undan oksidlanish
natijasida sanoat uchun zarur oltingugurt olish mumkin .
3. Fosforli organik birikmalar o‘zgarishi.
O‘simliklar oziqlanishidagi
ahamiyati bo‘yicha fosfor azotdan keyin ikkinchi o‘rinda turadi. Fosfor
tuproqda, o‘simliklarda va mikroorganizmlarda, organik va anorganik
birikmalar tarkibida uchraydi. Tuproqda fosfor har xil holatda bo‘ladi. 1.Kalsiy
fosfatlar (apatit, oksiapatit, ftorapatit, fosforitlar) fosfat yoki temir oksifosfati
(vivianit) holdagi birlamchi minerallar hamda uchraydi. 2. Har xil tuproqlardagi
fosforning 25-28% ni organik shaklda uchrab, tuproq organik moddasining
0,5-2% gacha miqdorini tashkil etadi. Tuproqga fosfor o‘simlik, hayvon
qoldiqlari va minerpal o‘gitlar orkali kiradi. Qishloq xo‘jalik o‘simliklari
tarkibida 0,05-0,5% fosfor bo‘ladi. O‘simliklarda ham hayvonlardagi kabi
organik formada (fitin, fosolipidlar, NK, ATF va x.k.) mavjud bo‘ladi. Azot,
oltingugurtlar to‘qimalarda qaytarilgan shaklda uchrasa, fosfor fosfatlar holida
oksidlanishgan shaklda uchraydi.
Organik shakldagi fosfor parchalanishini Psevdomonas, Basillus
avlodiga
mansub bakteriyalar, Penisillium, Aspergillus, Rizopus, Trixotekium,
Alternariya avlodi vakillari, aktinomisetlar va boshqa mikroorganizmlar amalga
oshiradilar. Organik moddalarni parchalanish jarayonida o‘z hujayralarida
ma’lum miqdorini olib qoladilar. Shuning uchun fosfor yetishmaydigan
tuproqlarga fosforning organik shaklini kiritishi o‘simliklar fosforlik oziqlanishini
yaxshilaydi.
4.Fosforli noorganik birikmalar o‘zgarishi.
Tuproqdagi anarganik
fosforning ko‘pchiligi erimaydigan shaklda bo‘ladi. Apatit, oksiapatit, fosforit
(neytral va ishqoriy reaksiyali tuproqlarda uchraydi) alyuminiy va temir
fosfatlar (kislotali tuproqda uchraydi) sh birikmalar jumlasiga kiradilar. Bu
minerallar o‘simlikga o‘zlashtirilmaydi. Shuning uchun mikroorganizmlarga
faoliyati ijuda axamiyatlidir. Chunki ular ana shu minerallarni o‘simlik
o‘zlashtiradigan xolatga aylantirib beradilar. Bunday mikroorganizmlarga
bakteriyalar, aktinomisitlar, zamburuglarni Pisevdovmonas, Besilllus,
Mikrokokus, Muobakterium, Penisellium, Aspergilus avlodi vakillari kiradilar.
Fosforning menerallari parchalanishi tuproqda SO
2
va xar xil kislotalar xosil
bo‘lishi bilan yuoglangandir. Tuproqda mikroorganizmlar nafas olishi, bichgish
jarayonlaridan ajralib chiqan SO
2
fosfatlarni eruvchan gidro fosfatlarga
aylantiradi va ularni o‘simliklar o‘zlashtiradilar. Ba’zi xolatlarda fosfatlarni
nitrifikatsiyalovchi bakteriyalar faoliyati natijasida xosil bo‘lgan nitrit kislota
xam eruvchan xolatga aylantirib bera oladilar. Bularning xammasi o‘simlikka
fosforining o‘zlashtirilishini yaxshilaydi, o‘sishi rivojlanish kuchayib xosildorlik
oshishiga olib keladi.
5.Tarkibida temir bo‘lgan organik birikmalar minerallanishi.
Temir
kam miqdorda bo‘lsa xam xamma tirik organizmlar uchun eng zarur element.
Inson qonidan boshlab mikroorganizmlardagi nafas olish fermentlaigacha