Misir S
əfərov
196
likl
ərini əks etdirə bilməyən yazıçının üslubu xoşa
g
əlmir”
26
.
Bu m
ənada qeyd etməyə ehtiyac vardır ki, Ə.Əbül-
h
əsən ümumişlək sözləri işlədərkən onun miqdarı arxa-
sınca qaçmamış, məhz sözün məna tutumunu, ifadə
çalarlığını daim diqqət mərkəzində saxlamışdır. Məzmuun
il
ə formanın vəhdəti, kəmiyyət ilə keyfiyyətin uğurlu
t
ənasübünü qorumaq sənətkarın həmişə diqqət hədəfi
olmuşdur.
Realist s
ənətkar əsərdə işlətdiyi surətlərin adlarının
da seçilm
əsinə xüsusi fikir vermişdir. Romanda işlənmiş
K
əyan, Maral, Qara, Sənəm, Çiçək, Məstan və s. adlar
sad
ə və ümumişlək milli adlardır. Bu adlar qədimdən bu
gün
ə kimi dilimizdə geniş işlənir. Valentina, Luda, Sergey,
Konstantin, Vladimir v
ə başqa adlar isə rus xalqının ən
çox yayılmış və qədim insan adlarındandır. Kurt, Vilhelm,
Ştirner adları da alman xalqı üçün xarakterik adlar hesab
oluna bil
ər. Müəllif Kəyan adı ilə azərbaycanlı, Sergey adı
il
ə rus, Vilhelm adı ilə alman, Vaxtanq adı və Çixladze
familiyası vasitəsi ilə gürcü koloriti yaratmışdır.
Əsərdə yaradılmış surətlərin adlarının bu qədər
d
əqiqliklə işlənməsi belə bir faktı sübut edir ki, yazıçı əsəri
yazark
ən hər bir adın özünün milli mənşəyi və xüsusiyyətə
malik olduğunu
27
n
əzərə almışdır. Bu isə əlbəttə, təsadüfi
deyildir. Bu adlar göst
ərilən xalqların dilində ümumişlək
olduğu üçün əsərdə ümumxalq ruhunu tipikləşdirir və əks
26
Az
ərbaycan bədii dilinin üslubiyyatı. “Elm”, Bakı, 1970, səh.59.
27
А.И.Ефимов. «Стилистика художественной речи» (1957) adlı
əsərində hər bir xüsusi ad və familiyanın özünəməxsus milli xüsusiyyətə
malik olduğunu göstərir. Bax: göstərilən əsər, səh.304.Əlavə məlumat üçün
bax: Q.H.Mustafayeva. “Az
ərbaycan bədii ədəbiyyatında şəxs adlarının
üslubi imkanları”. Nam.diss., Bakı, 1980, səh.58.
Az
ərbaycan dili məsələləri
197
etdirir. Dİgər tərəfdən, adların belə dəqiqliklə seçilməsi
əsərin dilində ən gözəl məziyyətin – xəlqiliyin qabarıq
ifad
əsinə də kömək etmişdir. Bütün bunlar isə sənətkarın
ümumişlək sözlərdən necə ustalıqla, üslubi məqsədindən
asılı olaraq yerli-yerində istifadə etdiyini bir daha
inandırıcı faktlarla təsdiq edir, onun yaradıcılıq üslubunu
mü
əyyənləşdirir.
2. Köhn
əlmiş sözlər. Romanın dilində elə sözlər var
ki, h
əmin sözlərin ifadə etdikləri predmet və hadisələr
c
əmiyyətin bu günü haqqında sıradan çıxmışdır. Ona görə
d
ə belə sözlərin işlənmə dairəsi məhdudlaşmış, dilin aktiv
fondundan passiv fonduna keçmişdir. Belə sözlərdən bədii
əsərlərdə üslubi-tarixi çalarlıq yaratmaq üçün istifadə
olunur. Elmi
ədəbiyyatda belə sözlərə tarixizmlər deyilir.
B
ədii əsərin dilində tarixizmlərin işlənməsi yazıçının
müraci
ət etdiyi mövzu və təbliğ etdiyi ideya ilə sıx surətdə
bağlı olur. Ona görə də “bədii əsərlərdə köhnəlmiş sözlərin
işlədilməsi, arxaizmlər məsələsi təhlil edilərkən həm
yazıçının yaşadığı dövr və həm də təsvir olunan hadisənin
hansı dövrə aid olduğu nəzərdə tutulmalıdır... Yazıçı
mü
əyyən məqsəd üçün həmin sözləri (tarixizmləri –
M.C.) işlətməlidir”
28
.
Burada konkret olaraq n
ə nəzərdə tutulur? Hər
şeydən əvvəl yazıçının müraciət etdiyi hər hansı bir tarixi
dövrün h
əyat gerçəkliyinə dil faktında sadiq qalması,
ictimai psixologiyanı məhz həmin dövrün dil materia-
lından bəhrələnərək ayrı-ayrı qəhrəmanlarının şəxsində
f
ərdiləşdirmək bacarığı... Bu cəhətdən Əbülhəsən söz
28
A.Ə.Aslanov. Bədii əsərlərin lüğət tərkibinin üslubi imkanları.
“Az
ərbaycan bədii dilinin üslubiyyatı (oçerklər)”, Bakı, 1970, səh.62-63.
Misir S
əfərov
198
seçimin
ə, həqiqətən, nadir bir həssaslıq göstərən ədibləri-
mizd
əndir.
Romanın dilində müxtəlif sahələrə aid arxaizmlər
işlədilmişdir. Əsərdə işlənmiş arxaizmləri əsasən aşağıdakı
kimi sıralamaq olar:
Köhn
ə üsul-idarə, vəzifə adlarını bildirən sözlər: xan,
b
əy, mülkədar, koxa, kəndxuda, tacir, podratçı və s.
M
əişətlə bağlı kənd təsərrüfatına aid alət adları: xış,
cüt, şanə, vəl, cəhrə, fərş, xəncər, çuval, xurcun, qamçı
v
ə s.
Geyim adları bildirənlər: arxalıq, çarıq, çuxa, əba
v
ə s.
Dinl
ə bağlı adlar: mədrəsə, mollaxana, mövlud
bayramı, moizə və s.
N
əqliyyat vasitələrinin adları: qazalaq, taçka,
adnoşka və s.
Əsərin dilində elə arxaizmlərə təsadüf olunur ki,
onlar keçid xarakterlidir, y
əni dilin əsas lüğət fondunda
artıq fəallığını itirib, lakin tam passiv fonda da keçməyib.
Romanda işlənmiş “firqə” sözü buna misal ola bilər:
T
ələsik açıb qızıl əsgər kitabçasına, firqə biletinə
baxıb, dişini qıcıdaraq dedi... (II, 412). Bu söz yaxın
zamanlardan arxaikl
əşməyə başlamışdır
29
.
Romanın dilində tarixi kolorit yaratmaq, təsvir olu-
nan dövrün tarixi xüsusiyy
ətlərini real əks etdirmək üçün
arxaizml
ərdən istifadə olunmuşdur:
Bu uzun, isti avqust gününd
ə vəl çubuğu, şana, yaba
onun
əlindən düşmədi (III, 244). Bütün ömrünü muzdur-
luqda keçir
ən Canı kişi 1930-cu illərdə qolçomaq təbli-
ğatına uyaraq bir qədər mal-qaranın tələfatına səbəb
29
Bax: Müasir Az
ərbaycan dili (I c.). Bakı, 1978, səh.229.
Dostları ilə paylaş: |