113
Çünki sünnətləri üzrlü səbəb olmadan qılmamaq və bunda israr etmək gü-
nahdır. Sünnətə əhəmiyyət verməyən isə kafir olur.
Üzrlü səbəblə qəza edilmiş, qılınmamış namazları da dərhal qəza et-
mək fərz olsa da, üzrlü səbəblə qılmamaq günah olmadığı üçün onların
qəzalarını sünnətləri qılacaq qədər gecikdirməyin caiz olduğunu Hənəfi
alimləri demişdir. Lakin bu sözləri üzrsüz tərk edilmiş namazların qəzala-
rına aid deyil. Bundan başqa, caizdir demək vacibdir, yaxşıdır mənasını
daşımır. Caiz deyilən çox şey vardır ki, məkruh olduqları bildirilmişdir.
Məsələn, islam dövlətində yaşayan qeyri müsəlman olan kafirlərə fitr sə-
dəqəsi vermək caizdir, lakin məkruhdur.
ZƏKAT VERMƏK
Bəqərə surəsinin 43-cü və 110-cu ayələri zəkatın fərz olduğuna sübutdur.
On iki şəxsə zəkat verilməsi caiz deyildir: Məcnun olana Meyitin kə-
fəninə, Kafirə, Zənginlərə, Ata-anasına, nənə-babasına, övladlarına və nə-
vələrinə, Zövcəsinə, Köləsinə, Mükatəbəsinə, yəni sahibinə müəyyən bir
miqdar pul verməklə azad olacaq öz köləsinə, Müdəbbərəsinə, yəni sahi-
binin ölümündən sonra azad olacaq köləyə. Qadının ərinə zəkat verməsi
ixtilaflıdır. Doğru olan verməməkdir.
Bir şəxsi yad bilib övladı çıxsa, müsəlman sanıb kafir çıxsa, bunlara
zəkat verilməz. Lakin bilmədən verilmiş olduğu təqdirdə geri alınmaz.
Zəkatı şəkkiz şəxsə vermək lazımdır:
1-Kasıb, miskin (bir günlük dolanışığından artıq bir şeyi olmayan
müsəlman) olana,
2-Qurban nisabına malik olmayan kasıblara,
3-Borcu olan müsəlmana,
4-Zəkat malı və uşr toplamağa məmur olan şəxsə,
5-Ölkəsində zəngin olsa da, hal-hazırda olduğu yerdə kasıb olana,
6-Cihad və həcc yolunda möhtac qalana,
7-Azad olması üçün sahibinə müəyyən məbləğ ödəməli olan köləyə,
8-Müəlləfəi-kulüb deyilən kafirlərə. Onlar, qəlblərinə iman yerləşdi-
rilməsi istənilən kafirlərdir ki, hal-hazırda bunlar yoxdur.
Nəfəqədən, yəni gündəlik dolanışıq üçün vəsaitdən çox, lakin qurban
nisabından az malı olana kasıb deyilir. Nisab, dində zənginlik ölçüsüdür. İs-
lam dinində zənginliklə kasıblıq arasında sərhəddir. Maaşı nə qədər olur ol-
sun, evini dolandırmaqda çətinlik çəkən hər bir şəxs zəkat ala bilər və qur-
ban kəsməsi, fitrə verməsi vacib olmaz. Din bilgilərini öyrətməkdə və öy-
rənməkdə olan, qırx illik nəfəqəsi olsa da, zəkat ala bilər. Zəkat pulu ilə
məscid tikilməz, cihad edilməz və həccə gedilməz. Meyyitə kəfən alınmaz.
Zənginin kiçik övladına, öz anasına, atasına, övladlarına, zövcəyə zəkat ve-
rilməz. Bacı-qardaşa, gəlinə, kürəkənə, qayınanaya, qayınataya, xala, dayı,
114
əmi, bibiyə vermək daha savabdır. Kasıba zəkat nisabdan az verilir. Lakin
uşaqları da varsa, hər birinə nisab miqdarı düşməyəcək qədər çox verilə bi-
lər. Malını israf edənə, harama xərcləyənə zəkat verilməz. Seyyidlər indi
qənimətdən haqqlarını ala bilmədikləri üçün onlara da verilə bilər.
Zəkatın fərz olmasının altı şərti var:
1-Müsəlman olmaq,
2-Həddi-buluğa çatmaq.
3-Ağıllı olmaq,
4-Azad olmaq,
5-Zəkat nisabı qədər halal zəkat malına malik olmaq,
6-Əlindəki malın ehtiyacından və borcundan çox olması.
Zəkat fərz olduqdan sonra müsəlman kasıba zəkat verməyənin və ya
başqa borcu olanın xeyriyyə ilə məşğul olması və sədəqə verməsi savab
olmaz, günah olar. Onun ilk növbədə zəkatını verməsi və borcunu ödəmə-
si fərzdir. “Hadika” ikinci cild 635-ci səhifə və “Berika” 1369-cu səhi-
fələrində deyilir ki, pulunu haram yerlərə sərf edən və ya israf edən şəxs-
lərə zəkat və sədəqə vermək caiz deyil. Çünki harama yardım etmək ha-
ramdır.
Verənə heç mənfəəti qalmaması lazımdır. Zövc və Zövcə bir-birlərinə
zəkat verərsə, verənə mənfəəti tam olaraq kəsilməz. Hər ibadətdə olduğu
kimi zəkat verməkdə də niyyət etmək lazımdır. Zəkat malı, borcu olanın
borcundan çox olmalı, ehtiyacından artıq olmalı və bu artıq mal Nisab
miqdarı olmalıdır. Qızılın nisabı, ölçüsü 20 misqal, yəni 96 qramdır. Gü-
müşün nisabı 200 dirhəm, yəni 672 qramdır. Zəkatı verməyin fərz olması
üçün, zəkat malının nisab miqdarı olduqdan etibarən bir hicri ili sonra da
mülkündə qalması lazımdır. Zəkatın fərz olmasına mane olmaq üçün bir il
tamam olmadan hiləi şəriyyə, yəni dini çarə axtarmaq imam Muhammədə
görə məkruhdur. Hiləi şəriyyə, müsəlmanların islama uymaları və haram
işləməmələri üçün ehtiyatlı yol axtarmasıdır. İmam Əbu Yusifə görə mək-
ruh deyildir. Çünki fərz olduqda itaət etməmək günahdır. Günahdan çə-
kinmək itaətdir. Fitva imam Muhammədin qavlinə görədir.
“Zəkat malı” artan, çoxalan mal deməkdir. Bu da dörd növdür: İlin yarı-
dan çoxunda otlaqda otlayan dörd ayaqlı dişi erkək qarışıq və ya yalnız dişi
saimə (çayırda bağlanmadan otlayan heyvan), yəni ətlik, südlük heyvanlar, ti-
carət üçün satın alınan mallar, qızıl və gümüş əşya, torpaqdan çıxan qida
maddələri. Otlaqda yalnız erkək heyvanı olanlara və qatırı, eşşəyi olanlara
onların zəkatlarını vermək fərz deyil. Dəvənin, sığırın və qoyunun balaları
böyükləri ilə birlikdə olarsa, zəkat hesabına qatılırlar. Zəkat, uşr, kəffarə və
sədəqəi fitr olaraq veriləcək malın yerinə, onların qiymətlərini də vermək
caizdir. Şafi məzhəbində caiz deyildir. Zəkat fərz olduqdan sonra mal məhv
olarsa, zəkat qüvvədən düşər. Sahibi özü tələf edərsə, qüvvədən düşməz.
115
Ağıllı və həddi-buluğa çatmış müsəlmanın, tam mülkü olan və halal
yoldan gələn zəkat malının miqdarı nisab miqdarı olduqdan (zəkat həddi-
nə çatdıqdan) bir il sonra bu malın müəyyən miqdarını səkkiz sinif müsəl-
mandan bir və ya bir neçəsinə verməsinə zəkat deyilir. Verilən şəxsin mü-
səlman olması lazımdır. Tam mülk dedikdə, istifadəsi mümkün və caiz
olan mal nəzərdə tutulur. Satın alınan mal sözləşmədən sonra mülk olsa
da, təslim alınmadan öncə istifadəsi mümkün olmadığı üçün tam mülk sa-
yılmır. Qəsb edilən, yəni zülm ilə, zorla alınan mala, oğurlanan, faiz, rüş-
vət, qumar ilə alınan mala, mahnı oxumaq, çalğı çalmaq əvəzində alınan
mala, spirtli içki satmaqla əldə olunan mala “Malı-habis”, yəni pis, ha-
ram mal deyilir. Bu malların zəkatı verilmir. Çünki bunlar alanın mülkü
deyil. Sahiblərinə, sahibi ölübsə, varislərinə, varisi yoxdursa, kasıb müsəl-
manlara verilməlidir. Bir kimsə habis malları bir-biri ilə və ya öz halal
malı ilə qarışdırarsa, bu qarışım onun mülkü olsa da, buna “Mülki habis”
deyilir. Mülki habisi də başqasına vermək, istifadə etmək haramdır və tam
mülk olmadığı üçün zəkatı verilmir. Buna qarışmış habis malın mislini,
misli yoxdursa qiymətini öz halal, zəkat malından habis malın sahiblərinə
ödədikdən sonra mülki habisi istifadə etmək halal olur və zəkat nisabına
qatılır. Bu borclarını ödəmək üçün halal malı yoxdursa, borc alıb ödəməli-
dir. Borcunu ödəmədən əvvəl mülki habisi istifadə etmək, başqasına ver-
mək haram olsa da, satsa, hədiyyə versə alana haram olmaz. Sahibləri və
varisləri bilinmirsə, və ya müxtəlif insanlardan toplanan haram mallar bir-
biri ilə qarışdırılıb mülki habis olarsa, hamısını müsəlman kasıblara sədə-
qə vermək lazımdır.
Kasıb, aldığını geri hədiyyə edərsə, verənin geri alması caizdir.
Qızıl və gümüş xalis olaraq istifadə olunmur. Xalisi yarıdan çoxdursa,
zəkatları hər halda verilir və ağırlıqları ilə hesablanır. Bunlardan bazarda
səmən, yəni satın alınan mala qarşılıq olaraq istifadə edilən iki növ vardır-
sa, xalisi daha çox olana “Ceyyid”, xalisi az olana “Züyuf” deyilir. Xalis-
ləri yarıdan azdırsa, ticarətdə istifadə edildikdə və qiymətləri qızıl və ya
gümüş nisabı qədər olduqda zəkatlarını vermək lazımdır.
Yağış və ya çay suyu ilə sulanan uşrlu torpaq məhsulu, miqdarı az olsa
da və tez çürüyən, xarab olan meyvə-tərəvəz olsa da, onda biri uşr (torpaq-
dan alınan məhsulun zəkatı) olaraq verilir. Uşr məmuru bunları sataraq pu-
lunu “Beytül-mal” deyilən xəzinəyə qoyur. Meyvə görünəndə və ya olanda
və ya toplandığı zaman vermək fərz olur, deyildi. Heyvanla və ya maşınla
sulanan məhsulun iyirmidə biri verilir. Heç bir məsrəf çıxmadan əvvəl ver-
mək lazımdır. Hökumətin uşru mal sahibinə bağışlaması, əfv, ləğv etməsi
caiz deyil. Dağdan və uşrlu torpaqdan əldə edilən balın da uşru verilir.
Zimmiyə, yəni müsəlman ölkəsində yaşayan kafirə zəkat verilməz.
Lakin fitrə, kəffarə, nəzr və sədəqə verilir. “Bahr”da deyilir ki: “Zimmi
Dostları ilə paylaş: |