118
ilə hesablandıqda 240
dirhəm gümüş qiymətində olsa, qızıl ilə hesablan-
dıqda 20 misqal qızıl qiymətində olsa, hər iki qiymət nisab miqdarı olsa
da, bu malı gümüş ilə qiymətləndirmək lazımdır. Çünki zəkat olaraq altı
dirhəm gümüş və ya yarım misqal qızıl vermək lazım olur. Bu isə beş dir-
həm gümüş qiymətində olduğu üçün kasıba faydası az olur.
Çünki 20
misqal qızıl və 200 dirhəm gümüş eyni nisabı göstərdikləri üçün qiymətlə-
ri eynidir.
Bir misqal ağırlığındakı qızıl lirəyə bir dinar deyilir. [Türk qı-
zıl lirələrinin hamısı bir yarım misqal, yəni 7,2 qr. ağırlığındadır] Rayic
olan fülusun zəkatını nisabı hesab edilmiş olan qızıl və ya gümüş ilə ver-
mək vacibdir.” Buradan aydın olur ki, kağız pulun nisabını ticarətdə işlə-
dilən qızıl pulun ən aşağı dəyərlisi ilə hesablamaq və zəkatlarını qızıl ola-
raq vermək lazımdır.
Çünki gümüş, hal-hazırda pul kimi heç istifadə olun-
mur. Kağız pulun zəkatı nisablarını hesablamaqda istifadə edilən metal
ilə, yəni qızıl ilə verilir. Özünün qırxda biri kağız pul olaraq verilə bilməz.
Çünki kağız pulun özü ehtiyac əşyası kimi istifadə oluna bilməz. Adi ka-
ğız olduğu halda kağız pulları kağız kimi işlətmək israfdır. İsraf isə ha-
ramdır. Kağız pulun zəkatını, pul kimi istifadə etməsi üçün kağız olaraq
vermək də caiz deyil. Çünki pul olaraq işlədilməsi üçün qiyməti həqiqi və
daimi olan qızıl verilir.
Qızıl, pul şəklində və ya başqa hər şəkildə verilə bilər. Hər zaman hər
yerdə tapılır. Öz şəhərində qızıl
tapa bilməyən, qızıl əşya satılan yerdəki dos-
tuna kağız pul göndərib, bu pulla qızıl alaraq zəkatını verməsini ondan istə-
yər. Kağız pulları sonradan da ödəmək olar. Kağız pulların zəkatını vermək
bu qədər asan olduğu halda, fiqh kitablarının bu əmrlərinə uymaq istəməyib
qızıl yerinə, qiyməti etibari və müvəqqəti olan kağız pullar vermək doğru de-
yildir. Fiqh kitablarına uymaq istəməyib, ibadətləri ayəti kərimələrdən öz an-
ladığına görə yerinə yetirmək istəyənlərə
“Məzhəbsiz” və
“Azğın” deyilir.
Bu cür yolunu azmışlara: “Mən, ibadətlərimi Qurani-kərimdən
və Hədisi-şə-
riflərdən sənin anladığın kimi deyil, məzhəb imamlarının anlayıb bildirdikləri
kimi yerinə yetirirəm” demək lazımdır. Məzhəb imamlarının (rahimə-hümul-
lahü təala) anladıqlarını bildirən kitablara
“Fiqh kitabları” deyilir.
“Camiul əzhər” mədrəsəsinin müəllimlərindən Abdürrahman Cəziri-
nin rəhbərlik etdiyi alimlər heyətinin hazırladığı
“Kitab-ül fiqh aləl-məza-
hib-il-ərbəa” kitabında bütün fiqh bilgiləri dörd məzhəbə görə ayrı-ayrı ya-
zılmışdır. Bu kitab beş cüz olub, hamısı hicri 1392-ci və miladi 1972-ci ildə
Qahirədə nəşr olunmuşdur. Bu kitabda deyilir: “Fiqh alimləri kağız pulların
zəkatını vermək lazım olduğunu demişdirlər. Çünki bunlar ticarətdə qızıl və
gümüş yerinə işlədilirlər. Bunlar hər zaman qızıl və ya gümüş ilə asanlıqla
dəyişdirilə bilər. Çox kağız pulu olanın bunları qızıl və gümüş zəkatı nisabı-
na qatmaması və onların zəkatlarını verməməsi ağlın
qəbul edəcəyi şey de-
yil. Buna görə, üç məzhəbin fiqh alimləri kağız pulların zəkatını vermək la-
119
zım olduğunu sözbirliyi ilə bildirdilər. Yalnız Hanbəli məzhəbi bunlardan
ayrıldı. Hənəfi məzhəbinin alimləri kağız pulların
“Deyni kavi” (borc veri-
lən zəkat malı və zəkat malının satışından alınacaq qarşılıq) sənədi olduğu-
nu, istəndiyi zaman qızılla və gümüşlə dərhal dəyişdirilə biləcəyini söylədi-
lər. Buna görə də zəkatlarının dərhal verilməsi lazım olduğunu dedilər.
Çünki alınacaq borcun zəkatını vermək, qızıl, gümüş ələ keçdiyi an fərz
olur. Ələ keçmədən əvvəl zəkat fərz olsa da, vermək fərz olmaz.” İstərsə,
ala
bilənə qədər gözləyib, aldığı zaman keçmiş illərin zəkatını verər. İstərsə
də gözləməyib, əlində olan qızıl və gümüşdən onların da zəkatlarını hər il
verər. Alacağı qızılların zəkatı olaraq, əlindəki sənədləri vermək olmaz. Sə-
nəddə yazılmış qızıl və gümüşləri borclu olandan aldıqda, onların qırxda bi-
rini ayıraraq keçmiş illərin hər biri üçün ayrı-ayrı kasıblara vermək fərzdir.
Zəkat olaraq kağız pul verilə bilməz. Bu pulların qırxda biri ilə sərrafdan
dəyəri ən aşağı olan qızıl pul alıb, bu pulları və ya onların ağırlığı qədər qı-
zıl üzüyü, bilərziyi kasıblara vermək lazımdır.
Borclusuna zəkat verərək, onu borcdan qurtarmaq üçün: “Sənə zəkat ve-
rəcəm. Lakin səndən alacağımı, verəcəyim zəkatıma qarşılıq sayıram. Sən də
qəbul et!” demək caiz deyil. Zəkatı kasıba verməli, kasıb da aldığını zənginə
geri verərək borcunu ödəməlidir. Kasıbın geri verməsinə güvəni olmayan
alacaqlı üçün
“Fətavayı-Hindiyyə”nin altıncı cildində deyilir: “Alacaqlı,
güvəndiyi bir şəxsi borclusuna göstərək, “sənə verəcəyim zəkatı təslim almaq
və sonra sənin mənə olan borcunu ödəmək üçün, bu şəxsi vəkil et” deyər.
Kasıb da o şəxsi vəkil edər. Vəkil, zəkatı aldığı zaman o mal kasıbın mülkü
olur. Sonra onu zənginə geri verərək, kasıbın borcunu ödəmiş olur. İki şəxsin
bir kasıbdan alacağı olsa,
onlardan biri, kasıba alacağı qədər zəkat verib, onu
özünə olan borcundan qurtarmaq istəsə, kasıba o qədər zəkat verər. Sonra
alacağını kasıba sədəqə edər, yəni halal edər, bağışlayar. Sonra kasıb, əlindəki
zəkatı bu zənginə hədiyyə edər. Yaxud kasıb, borcu qədər qızılı birindən borc
alıb zənginə hədiyyə edər. Zəngin bunu zəkat niyyəti ilə bu kasıba geri verər.
Sonra kasıbı borcundan azad edər, yəni ona bağışlayar. Kasıb,
zəkat olaraq
aldığı qızılları əvvəlcə borc aldığı şəxsə geri verər. Zəkat ilə
və nəzr edilən
mal ilə
xeyriyyə işləri görmək olmaz. Bunun üçün, onu tanıdığı bir kasıba
verməli, kasıb da onunla xeyirli işləri görməlidir.” Buradan aydın olur ki, bir
şəxs, kağız pul ilə zəkat verə bilmək üçün verəcəyi kağız pulun dəyəri qədər
qızıl pul ağırlığındakı qızıl zinət əşyasını zövcədən və ya bir tanıdığından
borc alar. Qızılları tanıdığı və ya qohumlarından bir kasıba zəkat niyyəti ilə
verər. Beləliklə kağız pulların zəkatı verilmiş olar. Sonra kasıb bu qızılları
həmin zənginə hədiyyə edər. Zəngin də alıb, sahibinə geri verərək borcunu
ödəyər. Zəngin zəkat vermək üçün ayırdığı əlində olan kağız pulların (zəkatı
verildiyi üçün) bir qismini bu kasıba verər. Geri qalanı ilə istənilən xeyir və
yaxşılıq edə bilər. Kasıb da bu xeyriyyənin savabına qovuşmaq istəsə, zəkat