46
Ölkəmizdə sosial işçi institutu yenicə formalaşdığından sosial
işçilərin hazırlanmasına ciddi ehtiyac vardır.
Sosial işçilərin
hazırlanması zamanı artan tələbatı nəzərə alaraq, iki istiqamətə üstünlük
verilməlidir:
Birincisi, hazırda sosial xidmət müəssisələrinin mövcud
şəbəkəsində fəaliyyət göstərən şəxslərin mütərəqqi təcrübəsinə uyğun
olaraq ―sosial işçi‖ kimi yenidən hazırlanması;
İkincisi, ali və orta ixtisas təhsil müəssisələrində yüksək ixtisaslı
sosial işçilərin hazırlanması.
Bunun üçün müvafiq tədris və təlim proqramları işlənib
hazırlanmalıdır. Təlim proqramları sosial işçilərin ailələrdə sosial işin
aparılması və uşaq tərbibyəsi haqqında dolğun bilgiləri əhatə etməlidir.
―Sosial xidmət haqqında‖ Azərbaycan Respublikasının Qanununun
17-ci maddəsinə (sosial xidmət müəssisələri)
əsasən çətiin həyat
şəraitində olan şəxslərə sosial xidmətin ayrı-ayrı formalarına və
növlərinə uyğun xidmətin göstərilməsi məqsədilə sosial xidmət
müəssisələri yaradılır və fəaliyyət göstərir. Bu müəssisələrin dairəsi
kifayət qədər genişdir və bura aşağıdakılar aid edilə bilər:
• Ahıllar, əlillər və sağlamlıq imkanları məhdud olan uşaqlar üçün
internat evləri;
• Psixonevroloji internat;
• İnsan alveri qurbanları üçün yardım mərkəzləri;
• Günərzi qayğı mərkəzləri;
• Yetkinlik yaşına çatmayanlar üçün ixtisaslaşdırılmış sosial
reabilitasiya müəssisələri;
• Sosial-psixoloji yardım mərkəzləri, müvəqqəti sığınacaqlar, peşə
istiqamətləndiirmə mərkəzləri;
• Palliativ yardım mərkəzləri, hospislər;
• İcma əsaslı
reabilitasiya mərkəzləri, himayədar ailə, kiçik qrup
evləri, müvəqqəti qayğı xidmətləri;
• Sosial mağazalar və yeməkxanalar, digər müəssisə və xidmətlər.
47
―Sosial xidmət haqqında‖ qanunun 7-ci maddəsinə görə şəxs (ailə)
aşağıdakı əsaslardan azı biri olduqda çətin həyat şəraitində hesab edilir:
1.
Uşaqların valideynlərini itirməsi və ya valideyn himayəsindən
məhrum olması;
2.
Uşaqların sağlamlıq imkanlarının məhdud olması;
3.
Yetkinlik yaşına çatmayanları baxımsızlığı və ya sosial təhlükəli
vəziyyətdə olması;
4.
Xəstəlik, əlillik və ya ahıllıqla
əlaqədar özünəqulluq
qabiliyyətinin, habelə şəxsə (ailəyə) qulluq və köməklik göstərə
biləcək əmək qabiliyyəti olan qohumların və ya qanuni
nümayəndələrin olmaması.
5.
Şəxsin ictimai təhlükəli xəstəliyə tutulmasına görə həyat
fəaliyyətinin məhdudlaşması;
6.
İnsan alverinin qurbanı olması;
7.
Məişət zorakılığından zərər çəkməsi;
8.
Müəyyən yaşayış yerinin olmaması;
9.
Valideynlərini itirməsi və ya valideyn
himayəsindən məhrum
olmasına görə sosial xidmət müəssisələrində yaşamış şəxslərin
həmin müəssisələri tərk etdikdən sonra yaşayış
yerinin
olmaması;
10.
Şəxsin sosial yadırğama (dezadaptasiya) və sosial
məhrumiyyət (deprivasiya) vəziyyətində olması.
Göründüyü kimi, sosial xidmətə götürülmək üçün əsaslar kifayət
qədər geniş və əhatəlidir. Bu hallardan biri olduqda şəxsin sosial
xidmətə götürülməsinə əsas yaranır. Lakin bu heç də o demək deyil ki,
çətin həyat şəraitində hesab edilən istənilən şəxs ölkədə mövcud olan
sosial xidmət siisteminin bütün forma və növlərindən istifadə edə bilər.
Belə ki, valideynlərini itirmiş və ya valideyn himayəsindən məhrum
olmuş uşaqlara göstərilən sosial xidmət əsasə stasionar formada (evləri
və internat müəssisələri yerləşdirmə) və onların təlim tərbiyəsinin təşkili
istiqamətində olmalıdır.
Dostları ilə paylaş: