Münaqişələrin normativ qaydada tənzimlənməsi müvəqqəti olaraq mövcud
olan institutlardan fərqli olaraq sistemi nisbətən sabitləşdirir. O, münaqişələrin
inkişafının və həllinin uzunmüddətliliyini təmin edir.
Bir çox dövlətlərdə münaqişələrin qarşısının alınması məqsədilə şirkətlər
arasında müqavilələrin bağlanması, mübahisələrin yaranması zamanı tərəflərin
hərtərəfli davranış qaydalarından ibarət olan xüsusi paraqraflarm tətbiq edilməsi
təcrübəsi geniş yayılmışdır. Məsələn, Amerika hakimlər assosiasiyası aşağıdakıları
nəzərə almağı tövsiyyə edir:
•
Fikir ayrılıqlarının yarandığı zaman yazılı şəkildə fikir mübadiləsi (belə ki,
şifahi söhbət zamanı işin mahiyyətindən neqativ emosiyalara keçid,
qeyri-düzgün qərar qəbul etmək daha asan olur);
•
Mübahisənin hələ yaranmağa başladığı zaman köməkçi və məsləhətçilərin
cəlb edilməsi. Burada «xəsis iki dəfə xərcə düşür» məsəli yerinə düşür;
•
İstənilən barışıq cəhdlərinin istifadə
edilməsi;
•
Danışıqlar aparan şəxslərin səviyyəsinin kifayət qədər yüksək olmasının
təmin edilməsi;
•
Çoxmərhələli danışıqlar
təcrübəsinin təsbit edilməsi;
•
Danışıqlar zamanı müvəffəqiyyətsizlik zamanı arbitr təyin edilməsi, eləcə
də mübahisənin nəzərdən keçirilməsi qaydası (məhkəmə və ya digər).
Müqavilədə bu şərtlərin əvvəlcədən qeyd edilməsi qəfl münaqişələrin qarşısını
alır və tərəfləri düşünülməmiş hərəkətlərdən çəkindirir.
Normativ mexanizmlər intediktiv, daha doğrusu, ünsiyyət predmeti,
məqsədyönlülük çərçivəsindən kənara çıxan ünsiyyət vasitəsinin yaradılmasına
yardım edir. Məsələn, kommersant - istehlakçı, hakim - məhkum, rəhbər - işçi və s.
Normanın təsiri aşağıdakılardan ibarətdir:
1.
İnformasiya təsiri, belə ki, norma cəmiyyət tərəfindən bəyənilən müəyyən
davranış statusundan ibarətdir.