•
münaqişə mövzusunun yalnız bilavasitə olaraq problemin mahiyyətinə aid
olduğu və ya digər daha dərin səbəblərə işarə etdiyi situasiyalar;
•
qarşı tərəf qarşısında qorxu;
•
münaqişənin qeyri-münasib vaxtda baş verməsi.
Bu metodun tətbiq edilməsi zamanı aşağıdakı davranış tərzi kifayət
qədər tipikdir:
•
bir çox hallarda münaqişənin öz-özünə aradan qalxacağı ümidilə
problemin mövcudiyyət faktı ümumiyyətlə inkar edilir;
•
problemin həlli məsələsinə toxunulma;
•
münaqişənin boğulması üçün gecikdirilmiş prosedurların tətbiq edilməsi;
•
Münaqişənin baş verməməsi məqsədilə məxviliyin istifadə edilməsi;
•
Münaqişənin həllində əsas olaraq mövcud bürokratik və hüquqi normalara
müraciət etmə;
Metod aşağıdakı hallarda tətbiq edilə bilməz:
•
problemin mühüm olduğu zaman;
•
mövcud münaqişənin əsaslarının uzun müddət davam etməsi zamanı, belə
ki, qeyd edilən metod yalnız qısamüddətli münaqişələr zamanı effektivdir;
•
vaxt itkisisinin təşəbbüs itkisinə və böyük xərclərə gətirib çıxardığı zaman.
Hesab edilir ki, bu idarə metodunun bu cür istifadəsi zamanı münaqişənin
nəticəsi «uduş-uduzma» sxeminə daxil olur.
«Münaqişələrdən uzaqlaşma» metodunun bir növü də fəaliyyətsizlik
metodudur. Onun mahiyyəti ümumiyyətlə heç bir fəaliyyət həyata keçirməməkdən
ibarətdir. Bu metodun istifadəsi tam qeyri-müəyyənlik vəziyyətində - hadisələrin
inkişaf variantlarının nəzərdən keçirilməsi qeyri- mümkün olduğu zaman daha
gərəklidir. Bu metoddan istifadənin nəticələrini
əvvəlcədən söyləmək qeyri-mümkündür. Lakin nəticələr müdiriyyət və sosial qrup
üçün faydalı ola da bilər.
2)
Güzəşt və uyğunlaşma metodu. Müdiriyyət öz iddialarının azalması
hesabına güzəştə gedir. Qeyd edilmiş metod aşağıdakı hallarda istifadə edilir:
•
müdiriyyət öz səhvini anladığı və qarşı tərəfin təkliflərini dinləməyin daha
faydalı olduğu zaman;
•
qarşıdurma predmetinin Sizin üçün deyi digər tərəf üçün mühüm olduğu
zaman (daha doğrusu, gələcək kooperasiya uğrunda qarşı tərəfin
tələbatlarının ödənilməsinin daha mühüm olduğu zaman);
•
gələcəkdə baş verə biləcək mübahisəli situasiyalar üçün strateji potensialın
formalaşması və toplanması zamanı;
•
qarşı tərəfin aşkarcasma üstün olduğu və Sizin məğlub olduğunuz zaman;
•
sabitliyin daha çox gərəkli olduğu zaman;
•
işçilərin idarəedicilik bacarığının artması və onların öz səhvləri üzərində
öyrənməsi zamanı.
Metodun ən çox ehtimal olunan nəticəsi: «məğlubiyyət - qalibiyyətdir».
3)
Sakitləşdirmə metodu. Sakitləşdirmə metodu kollektiv qarşılıqlı
münasibətlərə doğru istiqamətləndirilmiş təşkilatlarda, eləcə də ənənəvi
kollektivizmölkələrində istifadə edilir. Bu metod insanların kollektivdə tipik və adət
edilmiş davranış modelləri üçün xarakterik olan maraq və şəraitlərin fərqli olduğu
zaman daha effektiv təsir göstərir.
Metod fərqlərin azaldığı, ümumi xüsusiyyətlərin isə «Biz bir mehriban
komandayıq və qayığı yelləmək lazım deyi» məvhumunda birləşdiyi zaman ümumi
maraqların qeyd edilməsinə əsaslanır.
Bu metodun ehtimal olunan nəticəsi iki qarşılıqlı münasibətlər variantından
ibarətdir: «qalibiyyət-məğlubiyyət», «məğlubiyyət-qalibiyyət».
4)
Gizli fəaliyyət metodu. Bu metodun tətbiq edilməsi müdiriyyətin fikrinə
əsasən münaqişənin idarə edilməsi mövzusunda gizli tənzimləmə vasitələrinə zərurət
duyulduqda gərəklidir. Bu tip metodun seçiminə səbəb aşağıdakılar ola bilər:
•
Aşkar münaqişəni qeyri-mümkün edən iqtisadi, siyasi, sosial və ya
psixoloji şərait;
•
imicinin itirilməsi qorxusundan aşkar münaqişədən boyun qaçırma;
•
Qarşı tərəfin mövcud qaydalara əsasən münaqişəyə cəlb edilməsinin
qeyri-mümkünlüyü;
•
Öz aralarında münaqişə aparan tərəflərin ehtiyat paritetinin olmaması (zəif
olan tərəf böyük risklə qarşılaşır).
Metodun tətbiq edilməsi zamanı həm alicənab, həm də alicənablıqdan uzaq
təsir vasitələri (kuluar danışıqlar, «parçala və hökmranlıq et» siyasəti, rüşvət, yalan,
maneələrin törədilməsi) istifadə edilir. Son nəticə qarşı tərəfin təcrübə və
bacarığından asılıdır və «məğlubiyyət - məblubiyyət» variantı ilə «qalibiyyət -
qalibiyyət» variantı arasında qala bilər. Bu metodun tətbiq edilməsi zamanı baş verə
biləcək neqativ nəticələr aşağıdakılardanibarət ola bilər:
•
müxtəlif növ məxvi fəaliyyətə qarşı aşkar və ya gizli müqavimət;
•
sabotaj aktları;
•
işçilər arasında rəhbərliyə münasibətdə neqativ fikirlərin yayılması;
•
məxvilik zəminində güclü sosial münaqişənin meydana çıxması
mümküniyyəti.
5)
«cəld həll etmə» metodu. Bu metodun mahiyyəti predmet və problem üzrə
qərarın ən qısa müddətdə, hətta ani olaraq qəbul edilməsindən ibarətdir. O, aşağıdakı
hallarda istifadə edilir:
•
qərar qəbul edilməsi üçün verilmiş vaxt limiti;
•
münaqişənin tərəflərindən birinin digər tərəfin dəlillərinin təsiri altında və
ya yeni «obyektiv» informasiyanın əldə edilməsi ilə əlaqədar olaraq öz
mövqeyini dəyişdiyi zaman;
•
hər iki tərəfin daha münasib razılaşma variantlarının axtarılmasına
istəyinin olduğu zaman;
Dostları ilə paylaş: |