Jurnal satış üçün nəzərdə tutulmayıb. Kimsə
maddi "təşəkkür" etmək istəyirsə göstərilən
xidmətlərdən istifadə edərək
ödəniş edə bilər.
CARD TO CARD
PAYPAL
Tərcümə
Feyza Əlimuradova
Derek Cianfrance:
Atalar və oğullar haqqında
55
"The Place
beyond the
Pines” (“Şam
ağacları altında
yer”) filminin
rejissoru Ryan
Gosling, Bradley
Cooper və Eva
Mendes iş, filmin
ideyasının
yaranması, şəxsi
atalıq təcrübəsi
və tamaşaçıların
filmə reaksiyası
barədə.
56
– “Şam ağacları altında yer” – miras
haqqında bir hekayədir, dünyaya gələrkən
bizə verilən və bizdən övladlarımıza ötürülən
miras. Etdiyimiz seçimlərin gələcək nəslə
göstərə biləcəyi təsir barədə; ataların
günahlarının oğulların taleyinə etdiyi təsir
barədə bir filmdir.
Ailə əhvalatları məni həmişə cəlb edir. İlk
filmim olan “Qardaşlıq telləri” ("Brother Tied")
qardaşlar barədə, “Mavi Valentin” ("Blue
Valentine”) ərlər və arvadlar haqqındadır.
“Şam ağacları altında yer” isə atalar və
oğullardan bəhs edir. Mənə elə gəlir ki,
kinoteatr sirləri bölüşə biləcəyimiz, ən tənha
guşədə olub bizi əks etdirən qəhrəmanların
evinə və yataq otaqlarına baxa biləcəyimiz,
onların həyatının dərin intim anlarının şahidi
ola biləcəyimiz bir yerdir.
“Mavi Valentin” filmində cütlüyün
münasibətinin intim anlarına mikroskop
altında baxılırdısa, “Şam ağacları altında
yer”-də
mən
böyüdücü
genişlikdə
münasibətin daha geniş palitrasını əhatə
etməyə çalışmışam. Filmdə üç süjet xətti var
– körpə oğlu uğrunda cinayət işləməyə risk
edən motosikletçi kaskadyor; öz daxili
düşmənləri ilə mübarizə aparmaq əvəzinə,
korrupsiyaya qarşı polis bölməsinə işə
düzələn yeni ambisiyalı polis və bir-biri ilə
qarşı-qarşıya gələrək keçmişin problemlərini
həll etməli olan iki yeniyetmə məktəbli
haqqında. Hər üç hekayə eyni nəticəyə gəlib
çıxır.
57
– Gəlin, Rayan Qoslinqin ifa etdiyi Lyukun
hekayəsi ilə başlayaq.
– Bir neçə il əvvəl Rayanla "Mavi Valentin" filminin
ssenarisi üzərində işləyən zaman söhbət onun motosiklet
ilə bank soyması barədə fantaziyalarından düşdü. Mən
təəccüblə – "Sən yəqin ki, zarafat edirsən. Mən elə bu cür
süjet xətti olan film ssenarisi yazıram," – dedim.
Təxəyyülümüz eyni istiqamətdə hərəkət edirdi. Bu, bizim
bu filmi yaratmalı olduğumuzun bir tale olduğunu
açıq-aşkar dərk etdiyimiz anlardan biri idi. Lyuk qaranlıq
keçmişi olan bir oğlandır. O çox şey görüb, çox şey
yaşayıb, dəfələrlə zədə alıb, bədəni yaralarla örtülməsə
də, keçirdiyi bütün ağrı-acını göstərən döymələrlə
doludur. Digər tərəfdən isə onun görünüşündə mistik bir
cəhət var. O, “Şangri-La” tipli qız qruplarının oxuduğu
mahnılardakı 60-cı illərin oğlanlarına oxşayır. Onun sanki
iki siması var: daxili büsbütün yaralarla, zədələrlə doludur,
xaricdən isə ağ saçları, döymələri, əzələli qolları, bədəni
ilə xarizmatik bir obraz yaradıb. O sanki balaca qəfəsdəki
böyük pişikdir – əzab çəkmiş və təhlükəlidir, ancaq onu
əhliləşdirmək mümkünsüzdür.
Qəhrəmanımız həyatının müəyyən mərhələsində
ölkəni şəhər-şəhər gəzərək, fərqli qızlarla görüşərək, bir
ürək yanğısından digərinə keçərək motosikleti ilə təhlükəli
tryuklar həyata keçirir. Bir dəfə o, bir il əvvəl olduğu
Skenektadi şəhərciyinə qayıdır və xəbər tutur ki, vaxtilə
sevgi münasibəti yaşadığı Romina adlı qızın uşağı olub.
Uşağın onu, onun da uşağı gördüyü an Lyukun həyatını
birdəfəlik dəyişir. O, – əvvəlki həyatının pis vərdişləri ilə
korlanmış biri, – ondan dünyaya gələn, nifrət, kinizm və
keçmişin ləkələrindən məhrum bu saf varlığı görür. Körpə
o qədər məsumdur ki, o, sanki uşağı qucağında hiss
etmir. Bax, elə bu məqamda onun həyatı məna qazanır.
Ancaq o, atalıq bacarıqlarından məhrumdur. Bəzən çox
təhlükəli olan sevginin gücü altında o əzilir. Uşağın anası
Romina (Eva Mendes) heç cür rahatlıq tapmır. O, bu
adamı sevir. Ancaq eyni zamanda Lyukun necə təhlükəli
biri olduğunu anlayır. Və o, sevgi ilə təhlükəszilik, oğlu ilə
onun atası arasında seçim etmək məcburiyyətində qalır.
İkinci süjet xətti Bredli Kuperin ifasında Eyverinin
hekayəsindən bəhs edir. Mən Alfred Hiçkokun “Psixo”
("Psycho") filmini həmişə çox bəyənmişəm, Canet Lidən
Toni Perkinsə olan virtuoz keçiddən ötrü ürəyim gedib.
Bunu öz işlərimdə təkrar etmək istəmişəm.
Qəhrəmanlarının hərəkətlərinin həqiqi nəticələri olan film çəkmək.
Eyveri uşaqlıqdan düzgün həll yolunu görmək və seçmək qabiliyyətinə
malik bir oğlan olub; o, sanki həqiqi bir rol modelidir. Həmişə nümunəvi
keyfiyyətləri ilə seçilib, yaxşı dostdur, öz çevrəsində məşhurdur, ədalətli,
vicdanlı, etibarlı, güclü, yüksək IQ-yə malik bir oğlandır. Kiçik əyalət
şəhərinin hörmətli sakinlərinin ailəsində anadan olub: atası rayonda
məşhur hakimdir. Həyat yolunda qarşılaşdığı, taleyinin kəsişdiyi hər kəs
– atası, məktəb sevgisi, hamı elə zənn edir ki, o, məhz atasının ardınca
gedərək onun sənətini davam etdirəcəkdir. Ancaq Eyverinin öz taleyi
barədə başqa xəyalları var. Müstəqil şəkildə həyatını tam başdan
qurmaq üçün o, atasının istəyinin əksinə, hüquq təhsilini atır. Biz ilk dəfə
Eyverini ekranda görəndə o, artıq 28 yaşlı polis işçisidir. Təcrübəsizliyi
səbəbindən Eyveri ilk səhvini edir. Bu, haqqında danışmağa cəsarət
etmədiyi zəhərli utanc hissini yaradır. Bizim onu ilk gördüyümüz an o,
yanlış olduğunu tamamilə dərk edərək həmin səhvinin günahını
yaşayırdı. Eyni zamanda cəmiyyət onu qəhrəman hesab edir. Bunun
təsiri ilə o, yalanının günahı və öz peşəsinin insanlarına uyuşmayan bir
cəhətə görə daha çox utanc hissi keçirir. Bu daxili münaqişə, həmçinin
iş yerində korrupsiya məsələsi ilə bağlı konflikt həyat yoldaşı və azyaşlı
oğlu ilə münasibətlərinin korlanmasına səbəb olur. Belə olanda o, seçim
etmək məcburiyyətində qalır: ya onu narahat edən daxili düşmənləri ilə
mübarizə aparmalı, ya da gücünü onu real həyatda əhatə edənlərə qarşı
yönəltməlidir. O, yaxşı insan olmaq üçün yaxşı əməllər etməyə başlayır.
Ancaq faciə də elə məhz bundan ibarət olur, o, daxili əzablarından
qurtulmaq üçün başqalarının problemlərini həll edərək öz ağrılarını
unutmaq istəyir. Nəticədə isə bu ona daha da pis təsir edir.
– Əsas qəhrəmanların qarşıdurmalarından, Qosling və
Kuperin bu obrazlar üzrə işlərindən bəhs edin.
– Hər ikisinin bu filmdəki ifalarını təkcə aktyorluq kəlməsi ilə ifadə
etmək mümkünsüzdür. Bu əsl əməkdaşlıq idi. Onlar öz qəhrəmanlarının
xarakterlərini, süjet xəttini, replikalarını anlamaq və inkişaf etdirməyə
ustalıqla müvəffəq oldular. Hər ikisi də qəhrəmanlarımın ekranda
göstərmək istədiyim ruhlarının ən dərin, gizli guşələrinə belə nüfuz
etməyə cəsarət edə bildilər. İkisi də çox çalışqandır, öz obrazları
üzərində çox diqqətlə işləməyə və ümumi işimizin tələb etdiyi hər şeyi
etməyə hazırdırlar. Rayan təkcə kinoda deyil, həyatda da çox yaraşıqlı
və xarizmatik xarici görünüşə malikdir. O, təbiətən çox maraqlıdır və
ekranda çox ahəngdar görünür. Onda ətrafındakıları daha yaxşı olmağa
sövq edəcək nəsə xüsusi bir cəhət var. O, əsl sehrbazdır. Mən ondan
çox yeni şey öyrəndim və səmimi olaraq hesab edirəm ki, onunla
işlədiyim üçün çox şanslıyam. Rayanda olduğu kimi, Bredli ilə də ilk
görüşdəcə ondakı eyni xarizmanı hiss etdim. Seçimimin qərar
arqumenti Bredlinin fantastik çalışqanlığı oldu.
58
Dostları ilə paylaş: |