150
sort olduqda etiket bir dəstəyə bağlansa kifayət edər.
Çubuqlar üzüm saxlayıcılarında və adi xəndəklərdə saxlanıla bilər.
Azərbaycan şəraitində yalnız bu iki saxlayıcıdan istifadə edilə bilər. Xəndəyin
dərinliyi 100-120 sm , eni 150-200 sm götürülə bilər. Xəndəyin uzunluğu
çubuğun miqdarından asılı olaraq müəyyən edilir.Xəndəyin 1 m
3
-da 2500-3000
çubuq yerləşdirmək mümkündür. Xəndəyin dibinə təmiz çay qumu tökülür və
çubuqlar uc tərəfi yuxarı olmaqla şaquli vəziyyətdə qumun üstünə qoyulur.
Xəndək dolduqdan sonra çubuqların üstü küləşlə örtülür, onun üstünə isə torpaq
tökülür. Bu vəziyyətdə çubuqların quruma ehtimalı varsa, onda çubuqların üstü
küləşlə yox, qumla örtülür.Tökülən qum çubuqların arasına dolduqdan sonra
onların üstünü qum örtə bilər. Bu halda qum çox sərf olunur. Çubuğun üstünü
qum örtdükdən sonra yenə də onun üstünə küləş, sonra isə torpaq tökülür.
Çubuqların saxlanmasında Moldovada başqa üsuldan da istifa edilir.
Yuxarıda qeyd edilən ölçülərdə xəndək qazılır, onun dibinə və yanlarına çubuğun
tullantılarından ibarət çör-çöplər tökülür (10-15 sm qalınlığında).Çör-çöplər 5 %-
li dəmir və yaxud mis kuporosu məhlulu ilə dezinfeksiya edilir. Bu materialdan
çubuqların üstünə də tökmək lazımdır.Yenidən onun üstündən küləş, onun da
üstündən 10-12 sm qalınlığında torpaq tökülür.
Çubuqlar saxlanılan yerdə temperatur 0-3˚S olmalıdır. Temperatur yuxarı
qalxdıqca çubuqdakı nişasta və şəkər tənəffüsə daha çox sərf olunur. Xəndəyin
üstünün səviyyəsi torpaq səthindən hündür olmalıdır ki, axar sular və yağış suları
içəri keçə bilməsin.
Yazda əkin materialı xəndəkdən çıxarıldıqdan sonra onların keyfiyyəti
(çürümə və quruma) yoxlanır.
Əkin materialının saxlanmasında Bolqarıstanda tətbiq edilən üsuldan da
istifadə edilə bilər. Zirzəmi şəraitində tələb olunduğundan uzun kəsilmiş zoğ
dəstələrinin aşağı tərəfi qumun içinə boşaldılır və yaxud dəstələrin aşağı tərəfi
suya qoyulur ( qumda və suda qalan hissə 10-12 sm olmalıdır. Bu üsulda
çubuqlar ləkəli nekroza tutulmur).
Əkindən qabaq çubuqlar saxlayıcıdan çıxarılır və hər partiyadan 40-50 çubuq
götürülüb onların keyfiyyəti yoxlanılır. İti bıçaqla çubuğun gözcüklərinin hamısı
uzununa kəsilir. Həmin kəsiyə baxdıqda mərkəzi və əvəzedici tumurcuqlar yaşıl
rəngdə görünür.Tumurcuqlar xarab olduqda qonur rəngdə görünür.Gözcüklərin
xarab olması 15-20%-dən çox olmadıqda onlar əkinə yararlı hesab edilir. Bundan
başqa, çubuqların nəmliyi də yoxlanmalıdır. Nəmliyi yoxlamaq üçün bağ
qayçısının dayağı və yaxud bıçağın küt tərəfi ilə çubuğun təzə kəsilmiş səthindən
basılır, kəsikdən su çıxarsa nəmlik normaldır. Əgər kəsik ağımsov-sarı rənglidirsə
və bıçaqla basdıqda su çıxmırsa, onda rütubət yoxdur.
Belə çubuqlar əkinə yararlı deyil. Ancaq onlardan çox qurumayanlarını otaq
151
temperaturunda suda islatmaqla əkin üçün yararlı hala salmaq mümkündür.
Ümumiyyətlə saxlayıcıdan çıxarılan çubuqlar əkilməzdən əvvəl suda
isladılmalıdır.Əgər su axar deyilsə, onda çubuqlar yerləşdirilən su vaxtaşırı
təzələnməlidir. Çubuqların yalnız aşağı hissəsi suda olmalıdır. İsladılma
gözcüklərin şişməsinə qədər davam etdirilməlidir. Şişməyən gözcüklü çubuqlar
əkinə yararlı deyildir.
Çubuqlar isladıldıqdan sonra aşağıdakı qayda üzrə əkinə hazırlanmalıdır:
aşağıdan buğuma kəsilir, əgər çubuq tədarükü zamanı buğuma kəsilibsə onda
yara təzələnməlidir. Yuxarı tərəfdə isə axırıncı buğumdan sonra 2-3 sm hissə
saxlanmalıdır. Çubuğun aşağı hissəsi düz, yuxarı hissəsi isə çəpinə kəsilir. Aşağı
tərəfdən çubuğun 1-ci və 2-ci gözcükləri korlanır və onların buğumaraları qayçı
və yaxud bıçaqla cızılır( şırım açılır).Bu qayda ilə hazırlanmış çubuqların aşağı
hissəsi əvvəlcədən hazırlanmış qidalı hörrəyə batırılır (əgər çubuqlar quru şırıma
qoyulacaqsa). Əgər şırımda palçıq hörrəsinə batırılacaqsa çubuqlar qidalı hörrəyə
batırılmır.Çubuqların yuxarı hissəsi parafinlənsə yaxşıdır.Bu prosesdə əkindən
sonra çubuqların üstünün torpaqla örtülməsinə ehtiyac qalmır. Ancaq təcrübələr
göstərir ki, respublikamız şəraitində parafinlənmiş çubuqların da üstü torpaqla
örtüldükdə yaxşı nəticə verir.
Üzüm bitkisinin çubuqla çoxaldılması işinin sonrası tinglik bəhsində davam
etdiriləcəkdir.
Üzüm bitkisinin basmalarla çoxaldılması
Ana tənəkdən ayrılmadan kökləndirilən bitkiyə basma deyilir. Basma ilə
çoxaltmanın müsbət cəhəti ondan ibarətdir ki, birincə ili 40%, ikinci ili isə 100 %
məhsul verir. Basmanın nöqsan cəhəti odur ki, ana tənəyi zəif salır. Ona görə də
birinci ildən sonra basmanı ana tənəkdən ayırmağa cəhd göstərilməlidir. Birinci
ilin sonunda basmanın tam sərbəstliyinə şübhə qalarsa onda basmanın tənəyi
mişarla yarıya qədər kəsilir, ancaq ikinci ilin sonunda basma ana tənəkdən qəti
olaraq ayrılır.
Üzümçülükdə basmanın aşağıdakı növləri vardır: adi basma, yaşıl basma,
kolla basma (katavlak) , çin basması, havada basma və tərsinə basma. Bu
basmaların hər birinin qarşısında duran vəzifə, aparılma vaxtı və texnikası vardır.
Adi basma üzümlüklərdə əsasən seyrəkliyin aradan qaldırılmasında və
üzümlüklərin yenidən qurulmasında istifadə edilir.Bundan başqa, adi basma calaq
aparılması üçün calaqaltı tənək alınmasında və plantajın hissə-hissə təzələnməsi
ilə birlikdə tənəyin cavanlaşdırılmasında tətbiq edilir.
Kol üzərində basma aparılacaq zoğun ucu qoparılmır. Yay aylarında həmin
zoğlar biclərdən təmizlənir və zoğlarda böyümə zəiflədikdə basma aparılacaq
zoğdan başqa digərlərinin ucu vurulur.