188
qalmışdır.
Tədarük edilmiş çubuqlar 100-200 ədəddən ibarət dəstə şəklində bağlanır.
Uzun zoğlar dəstədə 100 ədəd olur. Çubuq dəstəsi iki yerindən bağlanır. Dəstənin
üstünə yarlıq asılır. Yarlıqda sortun adı, tədarük edildiyi yerin adı və çubuğun
miqdarı yazılmalıdır. Bu qayda ilə hazırlanmış dəstələr saxlayıcılara
gətirilməlidir. Saxlayıcılar adi xəndəkdən, zirzəmidən, ixtisaslaşdırılmış
saxlayıcıdan və üzüm saxlanan soyuducudan ibarət ola bilər.
Əgər bunların heç biri mümkün deyilsə, onda ən ucuz hesab edilən burtlardan
istifadə etmək olar. Bunun üçün torpağın səthinə 10-15 sm qalınlığında ağac
kəpəyi tökülür və onun üstünə çubuq dəstələri qoyulur. Çubuq dəstələrinin üstü
15-20 sm qalınlığında nəm ağac kəpəyi ilə örtülür.
Calaq materialının saxlanmasında üzüm saxlayıcılarından da istifadə etmək
olar. Üzüm saxlayıcılarında dekabr-yanvar aylarından etibarən üzüm realizəyə
verildikcə boşalmış yerə çubuq qoymaq olar. Çubuq saxlanan vaxtı soyuducuda
temperatur 0ºS-dən aşağı düşməməlidir.
Nekroz xəstəliyi çox olan təsərrüfatlarda calaq materialını calağa qədər kolda
saxlamaq lazımdır, deməli, calaqaltı kollar gec kəsilməlidir.
Calaq ting istehsal edən təsərrüfatlarda calaqüstü anaclıq da təşkil etmək olar.
Calaqüstü anaclığın salınması və ilk (iki-üç il) qulluq işləri məhsul verən
üzümlükdən fərqlənmir. Anaclıqda çox sortluluğa yol verilməməlidir. Hər 10
hektar calaqaltı anaclığa 1 hektar calaqüstü anaclıq salınmalıdır. Birinci ildən
etibarən aprobasiya aparmalı və kənar sortlar ləğv edilməlidir.
Çalışmaq lazımdır ki, calaqüstü anaclıq elit ana bağlardan olsun. Elit ana
bağlarında əsas məhsul calaqüstü çubuqlardır. Əgər yüksək keyfiyyətli çubuqla
yanaşı az miqdarda üzüm məhsulu almaq mümkündürsə bu əlavə qazanc
deməkdir. Əlavə üzüm məhsulunu izah edək. Əgər bir qədər üzüm məhsulu
alınarsa və bu məhsul əsas məhsul hesab edilən çubuğun keyfiyyətinə mənfi təsir
etmirsə, onda bu işə getmək olar. Calaqüstü anaclıqda kollarda bir qədər zəiflik
müşahidə edildikdə onda həmin kollarda üzüm məhsulu saxlamaq lazım deyil.
Yaxşı olar ki, həmin tənəklərin məhsulu hələ çiçək ikən yox edilsin.
Calaqüstü material hazırladıqda çubuqların uzunluğu 130 sm-dən az
olmamalıdır. Diametri uc tərəfdən azı 6 mm olmalıdır. Kəsilmiş çubuqlar elə
həmin günü bic və bığcıqlardan təmizlənməli və 100-200 ədəddən ibarət dəstədə
bağlanmalıdır. Hər dəstə iki yerindən yumşaq məftillə bağlanmalıdır. Səliqə ilə
bağlanmış dəstələr az yer tutur, daşınanda çubuqlar tökülmür və gözcüklər
salamat qalır. Çubuqlar tədarük edildikcə saxlayıcıya daşınmalıdır.
Tairov adına Ukrayna Elmi-Tədqiqat Üzümçülük və Şərabçılıq İnstitutunda
aparılan təcrübələr göstərmişdir ki, saxlayıcılarda yüksək nəmlik olduqda
çubuqlar ( o cümlədən əkin materialının bütün növləri) nekroz xəstəliyinə tutulur.
189
Bu xəstəliyin baş verməməsi üçün saxlayıcıda çubuğun nəmliyi kəsilməzdən
əvvəlki nəmlik səviyyəsində olmalıdır. Bununla belə çubuğun quru çəkisi 75-80
%-dən az olmamalıdır.
9.5. Calaq ting istehsalı
Üzümçülükdə calağın tarixinə dair. Üzümçülükdə calağın çox qədim tarixi
vardır. Calaq şərq xalqlarından yaponlara, çinlilərə və yəhudilərə daha qədim
vaxtlardan məlumdur. Qədim zamanlarda üzümçülükdə calaq tətbiq etmişlər.
Katonun, Teofrastın, Böyük Pliniyin, Kolummelin və eləcə də Virgilinin
əsərlərində qısa da olsa calağın müxtəlif üsullarının təsviri verilmişdir.
Lakin qədim vaxtlarda üzümçülükdə calaq meyvəçilikdəki qədər geniş
yayılmamışdır. Avropada filloksera böhranına qədər, eləcə də dünyada üzüm
lüklərdə keyfiyyətsiz giləli, xəstəliyə tez tutulan və gilələri noxudlanan kolların
başqası ilə əvəz edilməsində calaqdan istifadə edilmişdir. Deməli, üzümçülükdə
calaq lazım gəldikdə və təsadüfdən təsadüfə tətbiq edilmişdir.
XIX əsrin 70-ci illərindən sonra Avropa ölkələrində filloksera böhranı ilə
əlaqədar olaraq üzümçülükdə calaqdan vacib bir tədbir kimi istifadə edilmişdir.
Dünya üzümçülüyünün 80 %-i calaq üzümlüklərdir. Əvvəllər öz kökü
üstündə hesab edilən ölkələrin üzümlükləri hazırda tamamilə calaq olmasa da
əksəriyyəti calaqdır ( Krım və Rostov vilayətləri, Krasnodar və Stavropol
diyarları, Çeçen-İnquş və Dağıstan Muxtar respublikaları, Gürcüstan və
Azərbaycan). 1960- 1980-ci illərdə Azərbaycan respublikasında salınan
üzümlüklərin 70-80 %-i calaq əkin materialından ibarət idi.
Hazırda Azərbaycanda salınan üzümlüklərin həm calaq, həm də öz kökü
üstündə əkin materialı ilə olduğu da məlumdur.
Respublikamızda calaq ting becərilməsi işinə Y.İ.Prinsin 1926-cı ildə
Marseldən calaqaltı sortlarını gətirməsi ilə başlamışdır. XX əsrin 30-cu illərində
«Konqordiya » cəmiyyəti Xanlarda və Şəmkirdə calaq ting becərən təsərrüfatlar
təşkil etmişdir. Sonralar Gəncə şəhərinin Nizami adına sovxozunda, Aqstafa
tinglik təsərrüfatında, Tovuzda və Qazaxda, daha sonra isə Yenikənddə calaq ting
becərilməsinə başlandı.
Yuxarıdakı bəhslərdə qeyd etdiyimiz kimi respublikamız calaq tingə olan
ehtiyacını ödəmədiyinə görə onu xarici ölkələrdən gətirməyə başladı.
Nə qədər ki, filloksera zərərvericisinə qarşı səmərəli mübarizə üsulu
tapılmayıb fillokseraya davamlı calaqaltılara avropa sortlarının calanması öncül
mübarizə üsulu olaraq qalmaqdadır. Bir sıra Fransa üzümçüləri şərabın filloksera
problemi meydana çıxana qədər olan keyfiyyətinin saxlanması şərtilə kolların
fillokseradan müdafiə məqsədini daşıyan üsulu calağın vəzifəsi hesab etmişlər.