45
Səkkizinci nişangahın yanında onlar oyunlarına bir qədər ara
verdilər. Cek azca titrəyən barmaqları ilə qəlyanını doldurdu və
çəkməyə başladı. Elə bil çiyinlərindən ağır bir yük
götürülmüşdü.
Cek qarşısındakı mənzərəyə heyranlıqla baxa-baxa dilləndi:
- İlahi, necə də gözəl havadır... Davam edin, Lavinqton, sizin
növbənizdir.
Həkim topa zərbə endirən zaman bağırtı yenidən eşidildi.
Qulaqbatırıcı və əzablı qadın səsi:
- Öldürürlər, kömək edin! Öldürürlər!
Qəlyan Cekin titrəyən əlindən düşdü. O, səs gələn tərəfə
çöndü, lakin həkimlə qolf oynamağının səbəbi yadına düşəndə
gözlərini ona zillədi və nəfəsini qısıb oyun yoldaşının hər bir
hərəkətinə göz qoymağa başladı. Lavinqton isə topun keçdiyi
yola baxırdı. Başını aşağı dikdiyindən gözləri görünmürdü.
- Lap azca qalmışdı. Mən sizin işinizi yüngülləşdirdim.
O, heç nə eşitməmişdi.
Dünya Cekin başına hərləndi. O, səndələyərək bir-iki addım
atdı. Özünə gələndə gördü ki, otların üstündə uzanıb.
Lavinqton ona tərəf əyilib:
- Belə, sakit olun, sakit olun, - dedi.
- Mənə nə olub?
- Ürəyiniz getmişdi, cavan oğlan. Mənə elə gəlir ki, siz bunu
qəsdən eləməmisiniz.
- Aman allah, - deyə Cek dərindən ah çəkdi.
- Sizə nə olub? Şüurunuzda nəsə var?
- Mən indi hər şeyi sizə danışaram, amma əvvəlcə sizdən bir
şey soruşmaq istəyirəm.
Həkim qəlyanını yandırdı və torpaq qalağının üstündə yerini
rahatladı:
- Hə, nə istəyirsiniz, soruşun,- dedi.
- Son bir-iki gündə siz mənə çox diqqət yetirirdiniz. Deyə
bilərsinizmi, niyə?
Lavinqtonun gözləri azca parıldadı:
46
- Çox yersiz sualdır, - dedi. Belə bir məsəl var. “Pişik də krala
baxa bilər.”
- Məni başınızdan etməyə çalışmayın. Mən tamamilə ciddi
soruşuram. Niyə? Çünki bunu soruşmağa əlimdə əsasım var.
Lavinqtonun üzü ciddiləşdi:
- Mən sizə tamam dürüst cavab verəcəyəm. Sizdə daxili
gərginlikdən əziyyət çəkən adamın nişanələrini görmüşdüm.
Məni maraqlandıran da bu gərginliyin səbəbi idi.
- Mən dəli oluram,- deyə Cek öz halına acıya-acıya bildirdi.
Sonra Cek dramatik tərzdə sözünə ara verdi. Ancaq onun
bu vəziyyəti Lavinqtonda heç bir maraq oyatmadı. Cek bunu
gözləmirdi, ona görə də o, yenidən təkrar etdi:
- Sizə deyirəm ki, mən dəli oluram.
- Çox qəribədir. Doğurdan da, çox qəribə və maraqlıdır,- deyə
Lavinqton astadan dilləndi.
Cek əsəbləşdi:
- Güman edirəm ki, bu sizin üçün maraqlıdır. Həkimlərin
hamısı daşürəklidir.
- Dostum, bu mənasız söhbəti boşlayın. Əvvəla, elmi
dərəcəmin olmasına baxmayaraq, mən həkimlik etmirəm.
Əslinə qalsa, mən heç can həkimi də deyiləm.
Cek ona sərt nəzərlə baxdı:
- Onda siz psixiatrsınız?
- Bəli, demək olar ki,... Amma, daha dəqiq desək, mən özümü
ruh həkimi sayıram.
- Oh!
- Sizin istehzanızı anlayıram, lakin biz cismimizdən ayrı
mövcud ola bilən bir şeyi nə cürsə adlandırmalıyıq.
Bilirsinizmi, cavan oğlan, sizin cisminizlə ruhunuz vəhdət
təşkil etməlidir. Xeyr, bu heç də ruhanilərin uydurması deyil.
Biz buna ruh və yaxud şüur da deyə bilərik, və ya bunu başqa
cürə də adlandıra bilərik. Siz indicə məndən incidiniz, lakin
sizin kimi sağlam bir cavanın qarabasmadan əziyyət çəkməsi,
az qala dəli olması mənə doğurdan da, çox qəribə və maraqlı
göründü.
47
- Yaxşı, mənim başıma hava gəlib. Lap dəli olmuşam.
- Belə dedyim üçün məni bağışlayın, ancaq buna inanmıram.
- Məni qara basır.
- Nahardan sonra?
- Xeyr, səhər tezdən.
- Ola bilməz,- deyə həkim sönmüş qəlyanını yenidən yandırdı.
- Deyirəm ki, mən heç kəsin eşitmədiyi şeyləri eşidirəm.
- Min adamdan yalnız biri Yupiterin peyklərini görə bilər.
Yerdə qalan doqquz yüz doxsan doqquz nəfərin bu peykləri
görməsi heç də o demək deyil ki, onlar mövcud deyil. Bu
mininci adamı da “lunatik”adlandırmağa heç bir səbəb yoxdur.
- Yupiterin peyklərinin olması sübuta yetmiş elmi faktdır.
- Bu gün bizim qarabasma adlandırdığımız hadisələrin sabah
elmi cəhətdən sübuta yetməsi tamamilə mümkündür.
Lavinqtonun sözlərindəki məntiq Cekə təsir elədi. O, özünü
birdən-birə hədsiz dərəcədə rahat və gümrah hiss etdi. Həkim
bir-iki dəqiqəliyə onu diqqətlə süzüb, sonra razı halda başıyla
təsdiqlədi:
- Yaxşı ki, sakitləşdiniz,- deyə həkim dilləndi. – Siz cavanların
bədbəxtçiliyi ondadır ki, öz fəlsəfənizdən kənara çıxa
bilmirsiniz. Dərk edə bilmədiyiniz bir şeylə qarşılaşanda dərhal
özünüzü itirir və qorxuya düşürsünüz. İndisə deyin görək, nə
səbəbə özünüzü dəli adlandırırsınız? Yalnız bundan sonra
müəyyən bir qərara gəlmək olar.
Başına gələnləri bacardıqca düzgün danışmağa çalışan Cek
söhbətini belə tamamladı:
- Mən ancaq bircə şeyi anlaya bilmirəm, niyə bu gün səs beş
dəqiqə gec, yəni səkkizin yarısında eşidildi?
Lavinqton bir-iki dəqiqə fikrə getdi, sonra soruşdu:
- İndi saatınız neçədir?
- Səkkizə on beş dəqiqə qalır, - deyə Cek cavab verdi.
- Onda hər şey aydındır. Mənim saatımda səkkizə iyirmi
dəqiqə qalıb. Demək, sizin saatınız beş dəqiqə irəlidir. Bu isə
vacib faktdır.
- Nə mənada? – Cek maraqlanmağa başladı.
Dostları ilə paylaş: |