Ġradə Əlili Mənim sevgi
Yüklə 2,6 Kb. Pdf görüntüsü
|
SEVĠRƏM VƏTƏNĠMĠ Sevirəm Vətənim Azərbaycanı Onun hər güĢəsi könül bağımdır. Əzizidir Qız qalam, ĠçəriĢəhər, Çün onlar tarıxdən yadigarımdır. Vətən damarımda axan qanımdır, O, ruhumun gözü, Ģirin canımdır Həm dəvamdır, dərmanımdır, Mənə sadiq qalan tək cananımdır. Vətənim anam tək məni səsləyər, Qərib günlərimdə həyəcanımdır. O yad totpaqlarda özüm gəzsəm də, Ruhumun qidası torpağımdadır. QÜRBƏTĠ YAġADIM, ANA Gördüm səmasının maviliyini Gəzdim həm çölünü, həm çəmənini, Dərdim çəmənindən gül çələngini, ġehləndi çiçəklər göz yaĢalrımdan, Qürbətdə qürbəti yaĢadım, ana! Döndü gözüm yaĢı axan sellərə, Dağıtdı könlümü viran eylədi. Qəlbim də yas tutub hey alovlandı, Bu qurbət diyardan məlhəm dilədi, Ürəyim qan oldu, ana, inlədi! Səbrsiz hicranla közə dönmüĢəm, Bir qara torpağam, yağmura həsrət. Baxarkən hər Ģeyə mən kor imiĢəm, Dilimdə ay ana, sözüm donmuĢam, Qurbətdə qəribtək qalmıĢam, ana! SaralmıĢ yarpaqlar budaqda durmaz, Bunda küləklərin nə günahı var? Fikrim uzaqlarda dolaĢan zaman Sözün də bitdiyi dayanacaq var! Qürbətdə qərib tək yaĢadım, ana! SƏNĠN GÖRUġÜNƏ TƏLƏSĠRƏM Könlümdə həsrətin, qəlbimdə sözüm, Sənsiz keçən ana de, necə dözüm? Bu sənli həsrətə qurbanam özüm Sənin görüĢünə tələsirəm mən. Gül tək çiçək təkin bil ətirlisən, Ömrümə bir dünya nur gətirmisən ĠĢvəmə-nazıma çox səbrlisən, Sənin görüĢünə tələsirəm mən. Sevdim Ģirin olan söhbət, sözünü, Məni nazlandıran Ģövqlü gözünü, Bilmək istərdinmi deyim düzünü, Sənin görüĢünə tələsirəm mən. BU DÜNYA YAXġILAR DÜNYASIDIR Bir Ģam digər bir Ģamı alovlandırmaqla, iĢığından bir Ģey itirməz ... (Cəlaləddin Rumi) Doğuluruq bu dünyada, yaĢayırıq! Addım-addım biz atırıq Ömrün zirvə çağlarına YaxĢımızla, pisimizlə Can atırıq yaĢımızın Ģah anına. Dünya köhnə insanlarsa qəribə Yorğun cahan fırlanır öz təbi ilə. Bir-birini yaxın görüb doğma bilək Sevək insanlığı sevgi gözü ilə Açılsın ürəkdə min arzu dilək. Bu dünyamız yaxĢıların dünyasıdır Ġnsanlığa dəyər-qiymət Bu cahanın dühasıdır. Bu yaxĢılıq əlbət, hər an qalasıdır Ġtməz heç vaxt YaxĢılıqlar ürəklərin Bir möhtəĢəm qalasıdır! SAÇINA GÜLLƏR HÖRƏRƏM GülüĢündə səhər açılan yarım, Sevgidən saçına güllər hörərəm. Bir baxsan qıyqacı o baxıĢına, Sənə mən ömrümü, verrəm. Ġçımdə yığılmıĢ ağırlıqları Könül cənnətinlə sən dəyiĢdirdin. Həsrətini mənli yollara səpib Sən vüsal evimə xoĢ gün gətirdin. Yığaram, bənövĢə verərəm sənə, Sənin əllərini xoĢbəxt edərəm. Baxma, saçımdakı çoxalan dənə Ġstərsən, qəlbimi qurban verərəm. Yolunu gözlədim, onu bilirsən, Bu yollar nə yaman uzaqdayımıĢ. Məndən baĢqa hər Ģey, yalan deyirsən, Ürək ülfətinin arzusundaymıĢ. GECƏNĠN SƏSSĠZLĠYĠ Gecənin səssizliyi səninlə gedir hara? Səni alıb dünyadan de bir, aparır hara? Bəlkə sehirli dünya çəkir səni qoynuna? Bəlkə əngin göylərə – aya, günə qonaqsan? Yox, həyat səhifəmə yazılmamıĢ varaqsan! Səssizliyin içində sənin içindəki sən. Bu sakitlik içində görüĢürsən sənlə sən! DüĢünürsən, hara gedir bu ömürün karvanı? Gecənin səssizliyi kəsir əhdi-peymanı. Baxırsan, Yaradanın misilsiz əsərinə Dağlar sakit dayanıb, dənizlər təlatümdə. Ġçin sızlar bu dəm səhər dumanı kimi, Ġlk Ģəfəqlə dağılan bəyaz buludlar kimi, Fikrin uzaq sahildə səfil dolanan kimi, Bir ümid, bir xəyal aparar səni hara? Gecənin səssizliyi qəlbində dərin yara! ATAM Həyatın keĢməkeĢ dolanbacından Keçən bir ahılın gözlərində mən Bir günəĢi gördüm, bir qürub gördüm, – GünəĢin bizə verən, qürubun özü seçən! Ürəyimdə döyüntüm atam, gəl, qocalma sən! Anamın baĢının sən taxtı-tacı, Sevgini övladla bölüĢən oldun. Nəvələri sevib sən əzizlədin. Bizə sirdaĢ oldun, sən dayaq oldun. Ürəyimdə döyüntüm atam, gəl, qocalma sən! Səndə vüqar gördüm, əzəmət gördüm, Bu könül dünyamın təməli ata. Səndə sevinc gördüm nəvaziĢ gördüm Nəfəsimsən ata, canımsan ata! Ürəyimdə döyüntüm atam, gəl, qocalma sən! Əlini əlimdən gəl, buraxma sən, Sənin qürubunda ucalmıĢam mən. Sən yaĢlandıqca keçən illərdə Mənim uğurumdur saçlarında dən Ürəyimdə döyüntüm atam, gəl, qocalma sən! Həyatdır, insanın üzüntüsü çox. Bəzən düĢüncələr bizi bezdirir, Bu ahıl yaĢında qocaman atam Hər bir övladına təskinlik verir. Ürəyimdə döyüntüm atam, gəl qocalma sən! Sən qocaldıqca yaĢlanıram mən! MƏNĠM ƏZĠZ MÜƏLLĠMĠM Bu Ģerimi məni həyata bağlayan Azərbaycanın görkəmli ziyalıları F.Məmmədov, A.Kəngərliyə həsr etmiĢəm Mənim əziz müəllimim Mənim sizə sözüm vardır, Sevgi dolu qəlbinizdə Ġradəli dözüm vardır. Hər qayğılı baxıĢınız Ürəklərə, beyinlərə Qida verər. ġirin söhbət, amalsınız. Çox kəsləri düĢüncəli Həqiqətlər dünyasına apardınız, Bu həyata bağladınız. Vüqar dolu əzəmətli bir dağsınız, Mənim əziz müəllimim! Qəlbimizin qonağısız, Çətin günün pənahısız. Ürəklərdə, beyinlərdə, Siz Ģirin bir təbəssümlə XoĢ xatirə yaratdınız. Mənim əziz müəllimim! Ġnsanlığa dəyər verib Ġnsanları uca dağa tay etdiniz, Bilik, zəka ocağının açarını Qəlbinizin iĢığıyla Xəzinətək pay verdiniz! Yüklə 2,6 Kb. Dostları ilə paylaş:
|