Ramazan Qafarlı
- 60 -
ların mənşə (genezis), inkişaf (böyümə, yetişmə) və məzmun
(mahiyyət) bağlılığının səbəb-axtarış-nəticə ardıcıllığı ilə yekun-
laşmasıdır. Başqa sözlə, mifik təfəkkürdə yaradılan obrazlar heç
vaxt yerində donub qalmır, daim fəaliyyətdə olur, hansısa funk-
siyanı yerinə yetirir, məzmun və forma daşıyıcısına çevrilir. Fə-
aliyyəti bəlli olmayan, kimə və nəyə xidmət edəcəyi aydınlaşdı-
rılmayan obyekt heç vaxt mif sistemlərində meydana gətirilmir.
Yaxud, əksinə, xidməti bəlli olan hər bir dünya varlığının (ele-
mentinin) mütləq şəkildə mənşəyi göstərilir. Deməli, doğulması,
yaranması nə qədər qəribə, təzadlı görünsə də, hər bir mövcuda-
tın mənşəyinin verilməsi mifyaratmada vacib şərtdir. Bu «qanu-
nauyğunluğ»a əsasən deyə bilərik ki, Təpəgöz ilkin olaraq,
Azərbaycan türkləri tərəfindən yaradılan mifik obrazdır. Ona
görə ki, onun meydana gətirilmə (doğulma) səbəbi qədim «Kita-
bi-Dədə Qorqud» yazılı abidəsində açıq-aydın göstərilir. Əslində
Təpəgöz xəyanətə xəyanətlə ödəşmək funksiyasının (ona çörək
verən adamları zəlil edir) daşıyıcısına çevrilir. Səbəb nəticəni
doğurur. Belə ki, Sarı Çobanın tamah salıb Tanrı elçisinə – Pəri
qıza əl uzatması səbəbdir. Təpəgözün oğuz elinin başına bəlalar
açması isə həmin səbəbin (tanrıya xəyanətin) nəticəsidir. Yunan
miflərində Təpəgözün eyni olan Siklopun kökü müəmmalıdır,
deməli, mifik məxluqun mənşəyi - yaranma səbəbi dəqiq
əsaslandırılmamışdır. Siklop Odisseyin (elin, obanın deyil, bir
şəxsin) qarşısına biçimlənməmiş halda çıxarılır (elə bil göydən
düşür) və allahın (dəniz allahı Poseydonun şəxsi narazılığına
görə) insana cəza vermək silahına çevrilir. Siklopda miflərə xas
olan yaradılış və gerçəklik arasında səbəb-axtarış-nəticə əlaqəsi
yoxdur. O, təsadüfən düşdüyü mifik zamanda və məkanda
yoğrulmuş şəkildə ora gətirilir. Siklop yunan miflərində qəri-
bdir. Qeyd edək ki, dünya mifoloji sistemlərində yardımçı vasitə
kimi istifadə edilən bəzi obrazların başqa xalqlardan alınması
təcrübəsi mövcuddur. Herodota görə, issidlərdən (skitlər, yəni
saklar) skiflərə, onlardan yunanlara keçən «arimaspam» sözünün
mənası təkgözlü deməkdir. «Arima» - bir, spa – gözdür. İssidlər
Mifologiya
- 61 -
danışırdılar ki, «qızıl qrifləri qoruyan təkgözlü adamlar
yaşayırdılar»
1
.
Qüzey Qafqaz xalqlarının «Nart» eposunda Urızmaq nə-
həng kəlləgözlə (uayuqla) rastlaşır və keçinin dərisinə bürün-
məklə gözünü deşdiyi məxluqdan canını qurtarır
2
. Azərbaycan
folklorunun epik ənənəsində də eyni halla rastlaşırıq. Nağıllarda
kəlləgöz, eposda isə təpəgöz (dəpəgöz) obrazları çox geniş ya-
yılmışdır. Doğrudur, H.Araslı F.F.Ditsin «yunanlar Polifemi
türklərin Təpəgözünə əsasən yaratmışdır» fikrinə şübhə ilə yana-
şır
3
. Lakin Herodota açıq-aydın bildirir ki, Qara dəniz ətrafı skif-
lər sarmatlar adı ilə yunanlara tanış idi. Onların şimalda və şərq-
də yaşayan saklarla bağlı məlumatları isə fövqəltəbii obrazlarla
zəngin idi: guya o yerlərdə hiperborelər, keçəl aqripelər və qızıl
qrifləri (qartal başlı, aslan bədənli, qanadlı fiqurları) qoruyan
təkgözlü arimasplar yaşayırdılar. X.Koroğlu da bu faktlara söy-
kənib F.F.Ditsin fikirlərinə qüvvət verərək yazırdı ki, «Polifem
haqqında mifi b. e. ə. VII əsrədək Ön Asiyaya yürüşlər edən
skiflər özləri ilə gətirə bilərdilər»
4
.
İstənilən mifoloji kontinuumda (mifoloji «kontinuum» -
əsatiri məkan-zamanın sistemi) dünyadakı varlıqların mifik ob-
razlar şəklində yaranıb yaşama müddəti məchulluq çağından on-
ların gerçəklikdəki funksiyasının anlaşılmasınadək olan dövrdə
daşıdığı roldan asılıdır. Qışın yazla, gecənin gündüzlə əvəzlən-
məsinin əsl səbəbi dərk ediləndən sonra həmin təbiət hadisələri-
nin mifik sistemlərdəki modelləri gerçəkliklə, reallıqla əlaqəsini
– ilkin daşıdığı mahiyyətini itirir, təfəkkürdəki başlanğıc funksi-
yasını dəyişib, mədəniyyətin faktoruna, daşıyıcısına - bədii sənət
1
Геродот. История в девяти томах. (Классики исторической мысли). Пе-
ровод Г.А. Стратановского. – М., Ладомир, ООО Фирма «Издательство
АСТ», 1999, с. 256.
2
Голосовкер Я.Э. Логика мифа. – М.: Наука, 1987, с. 73.
3
Araslı H. Seçilmiş əsərləri. Azərbaycan ədəbiyyatı: tarixi və problemləri. –
B., Gənclik, 1998, s. 26.
4
Короглы Х. Огузский героический эпос. – М., Наука, 1976, 239 с. 135.
Ramazan Qafarlı
- 62 -
nümunəsinə çevrilir və folklorun başqa janrlarının (xüsusilə na-
ğılların və dastanların), tarixi salnamələrin içərisində əridilir.
Mif mətninin xarakterik keyfiyyəti forma və məzmunun
biri-birini təsdiq etməsi, birinin o birində ifadə olunması, başqa
sözlə, formanın məzmundan (və əksinə) keyfiyyətcə fərqlən-
dirilməməsində ifadə olunur. Miflərdə forma məzmunla sıx vəh-
dətdə verilir. Xüsusi obrazlarla, işarələrlə, rəmzlərlə varlıqların
və hadisələrin mahiyyətini açmağa cəhd göstərilir. Ona görə də
miflər ikili xüsusiyyətə malik olur. Başqa sözlə, mif eyni vaxtda
həm forma, həm də məzmun daşıyıcısına çevrilə bilir. Belə ki,
antropomorfik miflərdə dünyanın alleqorik şəkildə dərki for-
madır, ifadə vasitəsidir, bədiilik üsuludur, poetik sistemin bir de-
talıdır, eləcə də cəmiyyətə xas keyfiyyətlərin insanın və təbiətin
üzərinə köçürülməsindən alınan məna, məzmundur, hadisələri,
əhvalatları, obrazların qarşılıqlı əlaqələrini özündə əks etdirir.
Mifin bu cəhətini ilk dəfə müşahidə edən və elmi şəkildə əsas-
landıran R.Bartın yazdığı kimi, «miflər eyni zamanda həm «do-
lu»dur, həm də boşdur»
1
.
Miflərdə dünya modelinin tam təsviri ilə onun ayrı-ayrı
elementlərinin, detallarının yaranmasına (təbiət və mədəniyyət
obyektlərinin, allahların və qəhrəmanların) həsr olunan əhvalat-
lar üst-üstə düşüb bir-birini tamamlayır. Bu mənada mifik dü-
şüncənin əsas əlamətlərindən biri də təbiətin sirli yaranışları ilə
təkbətək qalan toplumun qarşısına çıxan sorğulara özünəməxsus
şəkildə cavab axtarmasıdır: dünyamız hansı şəkildə yaranmış və
sonu necə olacaq? Bəşər övladının ən ibtidai mifik təsəvvürlə-
rindən tutmuş müasir elmi kəşflərədək uzun bir yol qət edilsə də,
miflərdə qaldırılan belə məsələlərin şərhi hələ də öz elmi həllini
tam tapmamışdır. Yer üzündəki bir çox canlı-cansız varlıqların
meydanagəlmə və təbiət hadisələrinin başvermə səbəbləri aydın-
laşdırılsa da, bütövlükdə kainatın, ulduz sistemlərinin - uzaq-
uzaq qalaktikaların - bir sözlə, yaşadığımız dünyanın çıxış nöq-
1
Барт Р. Мифология. -в его кн. «Избранные работы. Семиотика. Поэ-
тика», М.,1989, с. 81.
Dostları ilə paylaş: |