Mifologiya
- 23 -
yış doğururdu».
1
Sırf elmi problemlərə şair baxışının kimlərisə
əsəbləşdirə biləcəyini anlayan Oljas hər hansı bir alim fikrinin
ehkam şəkli alıb «bütləşdirilməsinin» əleyhinə çıxır, inkişafın,
tərəqqinin hər məsələdə köklü və əsaslı dəyişiklik etdiyini göstə-
rir və onu da bilir ki, Eynşteyn dediyi kimi «atomu parçalamaq,
xurafatı parçalamaqdan asandır». Doğrudan da, bəzi dünya şöh-
rətli tədqiqatçıların türklərin tarixi ilə bağlı irəli sürdükləri səhv
qənaətləri təkzib etməyə çətinlik çəkirik. Lakin Oljas cəsarəti ilə
V.Radlov tək nəhənglərin belə söylədiklərini şübhə altına almaq
mümkündür. Məhz Azərbaycan türk mifologiyasının bərpasının
həllini gözləyən bir sıra problemlərə aydınlıq gətirəcəyi şübhə-
sizdir.
1
Süleymenov O. Az – Ya. – Bakı, Yazıçı, 1993, s. 247.
Ramazan Qafarlı
- 24 -
Birinci fəsil
MİFOLOGİYANIN NƏZƏRİ-KATEQORİAL
ASPEKTLƏRİ
Azərbaycan-türk mifologiyasının
tədqiqat tarixindən
Azərbaycanda miflərə marağın tarixi çox qədim olsa da,
araşdırılmasına son dövrlərdə başlanılmışdır. «Avesta»da,
M.Kalankatuklunun «Albaniya tarixi»ndə (IX-X əsr), müsəl-
man intibahının görkəmli nümayəndələri Xaqani Şirvani
(1126-1199), Nizami Gəncəvi (1141-1209) və Ustad əl-Xosro-
vun (XII əsr) əsərlərində Azərbaycan və Şərq mifologiyasının
ümumi mənzərəsinə rast gəlirik. Xalqımızın ilkin mifoloji dün-
yagörüşünün izləri «Kitabi-Dədə Qorqud» (VII əsrdə şifahi
mətninin tam formalaşması və XI yüzillikdə ilk dəfə qələmə
alınması ehtimal olunur; aşkarlanan iki əlyazma nüsxəsi XIV-
XVI əsrlərə aiddir; boyların Drezden və Vatikan kitabxanaların-
da saxlanılır) yazılı abidəsində özünə daha geniş şəkildə yer tap-
mışdır. Azərbaycan türklərinin dilində möhtəşəm poetik əsərlər
yazan Məhəmməd Füzuli (1494-1556) isə Şərqdə ilk dəfə «tan-
rı elmi» adı ilə mifologiyanın geniş şərhini vermişdir.
Azərbaycanda dünya xalqlarının mifologiyasını öyrənmə-
yin əsasını Mirzə Kazım bəy (1802-1870) qoymuşdur. O, «Fir-
Mifologiya
- 25 -
dövsinin əsərlərində fars əsatiri» məqaləsində
1
(«Северное
обозрение» jurnalı, 1848) İran ərazisində yaşayan qədim
xalqların, o cümlədən azərbaycanlıların əsatirlərinin əsas
mənbələrini atəşpərəstlik görüşləri ilə əlaqələndirərək göstər-
mişdir ki, mif real, təbii və ictimai hadisələri insanın dərkindən
başqa bir şey deyildir. Alimin miflərin genezisi haqqında irəli
sürdüyü fikirlər Qrimm qardaşlarının təlimi ilə üst-üstə düşsə də,
xalq təfəkküründən və kütlələrin geniş yaradıcılıq imkanlarından
kənarda - ilahi qüvvə ilə əlaqələnən şəkildə deyil, daha inan-
dırıcı və əsaslıdır: «Əfsanəsi olmayan xalq, rəvayəti olmayan
ölkə yoxdur. Köçərilərdə bu, nəsildən-nəslə şifahi şəkildə keçir.
Yarımmədəni xalqlarda bu nümunələr onların etiqadlarının
əsasını, yazılı ədəbiyyatın, tarixin əsas məzmununu təşkil edir.
Mədəni xalqlarda isə müqəddəs bir şey kimi onların təxəyyülü
üçün zəngin qida mənbəyinə çevrilir»
2
. Mirzə Kazımbəy Şərq
miflərini iki qrupa ayıraraq şərh edir: a) tanrılar və ruhlar
haqqında olan miflər və b) xalis mifoloji qüvvələr.
O, belə bir qənaət irəli sürür ki, xalq mədəni həyata qədəm
qoyanadək uzun yol keçsə də, keçmişini unutmamış, əski qəhrə-
manlığını şifahi yaradıcılığında idealizə edərək müxtəlif mifik
obrazlar halına salmışdır: Pəhləvan, Qəhrəman, Bahadır, Mələk,
Ruh və s. Alim bu gün də Azərbaycan və İranda geniş kütlə ara-
sında yaddaşlarda yaşayan qədim Xeyir və Şər allahlarından –
Hörmüz və Əhriməndən, onların yardımçılarından – Simurq və
devdən bəhs açır. A.Şükürovun göstərdiyi kimi, Mirzə Kazım
bəyin hələ indiyə qədər nəşr olunmayan «Mifoloji lüğət»i bu sa-
hədə dünyada ilk təcrübələrdən biri idi
3
.
Avropada və Rusiyada etnoqrafik-folklor materiallarına
kütləvi maraq oyanan ərəfədə (XIX əsrin II yarısından XX
yüzilliyin əvvəllərinədək) Azərbaycanda da xeyli iş görülmüş,
1
Казымбек М. Мифология персов по Фирдоуси / Изб. произведения. –
Б., Элм, 1985, с. 306-318.
2
Yenə orada, s. 306.
3
Yenə orada, s. 46.
Ramazan Qafarlı
- 26 -
rus alimlərinin və yerli ziyalıların (S.Penn, S.Zelinski, D.Yeri-
sev, P.Uslər, K.Nikitin, A.İoakimov, Q.Bağırov, M.Qəmərli,
E.Sultanov, F.Köçərli, T.Bayraməlibəyov, R.Əfəndiyev,
Ə.Abid, Y.V.Çəmənzəminli, S.Mümtaz, A.Baqri, və b.) təşəb-
büsü ilə toplanıb nəşr olunan folklor nümunələrinin içərisində
mif mətnlərinə də təsadüf olunmuşdur. «Полярная звезда»
(1825), «Тифлисские ведомости» (1830), «Сведения о Кав-
казских горцах» (1968), СМОМПК (Сборник материалов
для описания местностей и племен Кавказа –1881-ci ildən
başlayaraq 1924-cü ilədək 46 buraxılışı nəşr olunmuşdur),
«Сборник сведений о кавказе» (1871) məcmuələrində, « Кав-
каз» (1851-1859) və «Kaспи» (1895) kimi rusdilli mətbuat
səhifələrinə, dərslik və xüsusi toplulara, yeri gələndə, mif
mətnləri ilə yanaşı onların xüsusiyyətləri barədə də ötəri qeydlər
salınırdı.
XX yüzilliyin əvvəllərində mif, ritual və nağılların tədqiqi
sahəsində Y.V.Çəmənzəminli böyük işlər görmüşdür. O, bir
tərəfdən mif mətnləri əsasında özünün bədii əsərlərini («Qızlar
bulağı»), digər tərəfdən dünya elmində bu sahədə aparılan
araşdırmalarla Azərbaycan ictimaiyyətini tanış edən elmi mə-
qalələr yazmış, eləcə də əski görüşlərə söykənən folklor nümu-
nələrinin tarixi köklərini müəyyənləşdirməyə çalışmışdır. Onun
«Azərbaycan nağıllarının əhval-ruhiyyəsi» (1926), «Azərbay-
canda Zərdüşti adətləri» (1927), «Xalq ədəbiyyatında bəşəri tə-
mayüllər» (1928) və b. məqalələrində ilk dəfə olaraq bir sıra ri-
tualların və folklor janrlarının genezisi, mifoloji görüşlərlə əla-
qəsi, sakral rəqəmlərin mahiyyəti, işlək dairəsi, qədim midiyalı-
ların mifoloji görüşlərinin bəzi məqamları müqayisəli şəkildə
təhlil edilmişdir. Y.V.Çəmənzəminli Avropada yaranan mif nə-
zəriyyələrinin müddəalarını açıqlayarkən, Qrimm qardaşlarının
ari tayfalarını «mədəni», qeyrilərini «qeyri-mədəni» adlandırma-
sına, miflərin arilərdən başqa qövmlərə hazır şəkildə ötürülməsi
ideyasına tənqidi münasibət bəsləyərək yazmışdır: «Nağıl və əf-
sanə kimi mürəkkəb mövzulu əsatirlərin bir-birinə bənzəməsi ari
Dostları ilə paylaş: |