68
edir. Kədərli haldır ki, AŞPA Qərbə sərf edən hallarda işğalı
pisləməklə və başqa hallarda buna göz yummaqla qlobal siyasi
kampaniyabazlığın daha bir platformasına çevrilir.
AŞPA məkanı çox vaxt müxtəlif QHT-lər tərəfindən
Azərbaycanın ünvanına əsassız tənqid üçün tribuna kimi istifadə
edilir. 2014-cü ilin oktyabr ayında Qərbin anti-Azərbaycan
oriyentasiyası ilə məşhur olan bir neçə QHT-si, o cümlədən “Human
Rights Watch”, “Article 19”, “Mediaya beynəlxalq dəstək” (İMS), İnsan
Hüquqları Evləri Fondu (HRHF) və başqaları AŞPA-nın iclas zalında
tədbir təşkil etdilər. Bu tədbirin məqsədi Azərbaycana qara yaxmaq,
ölkənin inkişafında qazanılmış uğurları kölgədə qoymaq cəhdləri idi.
Təəccüblü deyil ki, AŞPA deputatlarının da təmsil olunduğu bu
tədbirin təşkil edilməsinə üzdəniraq “Ermənistanın avropalı dostları”
təşkilatının bilavasitə aidiyyəti vardır. Belə güman etməyə dəyməzdi
ki, Azərbaycana həsr edilmiş çıxışlar konteksində “Ermənistanın
dostları”nın mövqeyi obyektivliyi ilə fərqlənəcək. Lakin bu fakta
məhəl qoymamaq olarmı ki, gələcəkdə bu cür tədbirlər yeni anti-
Azərbaycan ruhlu qərarlar qəbul edilməsi üçün zəmin yaradacaq?
Əlbəttə, yox.
Faktlar göstərir ki, Qərbdə bəzi rəsmilərin Azərbaycan haqqında
fikri erməni lobbisinin təsiri altında formalaşır. Bu fakt özlüyündə
Avropa təsisatları üçün taleyüklü qərar qəbul edilməsində mənfi
lobbiçilik praktikasının artmasına dəlalət edir, bu isə tərəfdaşların və
geniş ictimaiyyətin nəzərində onların nüfuzuna ziyan vurur.
“Siyasi məhbuslar” məsələləri və bu ruhda Azərbaycan dövlətinin
ünvanına əsassız iddialar da AŞPA-nın bir sıra nümayəndələrinin
subyektiv və qərəzli mövqeyinə dəlalət edir. AŞPA-nın qüsurlu
siyasətinin ilhamvericilərindən biri Kristofer Ştrasser idi. O, 2013-cü
69
ildə Azərbaycandan “siyasi məhbuslar” haqqında sifarişli məruzənin
qəbul edilməsi üçün uğursuz cəhd göstərdi. Deputatların əksəriyyəti
onun məruzəsini qərəzli sənəd kimi rədd etdi. Lakin səsvermə barədə
məlumatlar maraqlı bir əlaqəni üzə çıxardı: Ştrasserin məruzəsinin
“lehinə” səs verənlərin əksəriyyəti mənşəcə alman idi, yəni, məhz
Almaniya Azərbaycan barəsində subyektiv məruzənin qəbul
edilməsində hamıdan çox maraqlı idi.
Bundan əlavə, Ştrasserin məruzəsinin “lehinə” səs vermiş bəzi
deputatlar Ermənistanın lobbiçi təşkilatları ilə bilavasitə bağlı idi.
Məsələn, Azərbaycanın “əleyhinə” səs vermiş bir neçə litvalı deputat
“Ermənistan-Litva” parlamentlərarası dostluq qrupunun üzvləridir.
Daha bir əlaqə də üzə çıxır. Ştrasserin uğursuz məruzəsini
dəstəkləyən deputatların çoxu 2011-ci ildə heç kəs tərəfindən
tanınmamış qondarma “Dağlıq Qarabağ respublikası”nın iyirmi illiyi
münasibətilə separatçı rejimə AŞPA adından təbriklə müraciət etmək
üçün uğursuz cəhd göstərib.
Bu faktlar kədərli bir meyli – AŞPA-ya lobbiçilərin təzyiqinin
artmasını nümayiş etdirir. Bu isə Azərbaycan barəsində yeni sifarişli
məruzə və qətnamələr qəbul edilməsi ehtimalını artırır.
2015-ci ilin iyun ayında qəbul edilmiş qətnamənin mətni AŞPA-
nın Azərbaycanın mənafeyi ziyanına qərəzli mövqe tutmasının daha
bir sübutu oldu. Belə ki, qətnamənin ilkin variantında təsbit olunmuş
“Dağlıq Qarabağın və digər ərazilərin Ermənistan tərəfindən işğal
edilməsi Assambleyaya yaxşı məlumdur” ifadəsi “Dağlıq Qarabağ
münaqişəsi Assambleyaya yaxşı məlumdur” versiyası ilə əvəz edildi.
Bu biabırçı yaltaqlıq nəticəsində təcavüzkar nümayişkaranə şəkildə
şirnikləndirilir, Avropa Şurasının Ermənistanın yeni risklər və
təhdidlər yaratmasını ört-basdır etmək cəhdləri üzə çıxır. Bunu
70
bilmək və yadda saxlamaq kifayətdir ki, ifadələri yumşaltmağın
təşəbbüskarları erməni lobbisi ilə bağlı olmalarını gizlədə bilməyiblər
və nə qədər qəribə də olsa, onlar hamısı islamofobiya çirkabına
batıblar.
Görünməz cəbhənin belə “qəhrəmanlar”ından biri qatı
antiislamçı Andreas Qrossdur. Ölkəmizin Avropa Şurasına daxil
olduğu ilk illərdə o, Azərbaycan üzrə həmməruzəçi idi. Elə həmin
vaxtdan o, yorulmaq bilmədən AŞPA-da Ermənistanın mənafelərini
müdafiə edirdi, hərçənd dəfələrlə Azərbaycanda olmuş və erməni
təcavüzünün qurbanları olan yüz minlərlə qaçqının və məcburi
köçkünün problemlərini görmüşdü.
Kampaniyabazlığın digər təşəbbüsçüsü islamofobiyaya qatı
meyilliliyi ilə məşhur olan “Xristian-demokratik çağırış” partiyasının
üzvü Piter Omtsiq idi. Fransalı deputat, müsəlman birliyinə qarşı
radikal barışmazlığı ilə populyarlaşmış Rene Ruke isə Azərbaycanın
işğal edilmiş ərazilərinə qanunsuz, yəni Azərbaycanın qüvvədə olan
qanunvericiliyinə məhəl qoymadan etdiyi səfərlərin sayına görə
rekord vurub.
2015-ci il iyun qətnaməsi Avropa Məhkəməsinin “Çıraqov və
başqaları Ermənistana qarşı” işi üzrə qərarının ruhuna ziddir. Həmin
qərarda birbaşa təsdiq edilir ki, Ermənistan Azərbaycanın Dağlıq
Qarabağ bölgəsinə və onun ətrafındakı yeddi rayonun ərazisinə
nəzarət edir. Belə olan təqdirdə haqlı suallar yaranır: AŞPA özünü
beynəlxalq hüquq prinsiplərinin obyektiv müdafiəçisi kimi necə
təqdim edə bilər? Ölkəmizi əsassız şəkildə tənqid etməklə ikili
standartlar siyasəti çirkabına batmış bir təşkilatla Azərbaycanın
əməkdaşlığı davam etdirməsinə dəyərmi? AŞPA deputatlarını
Dostları ilə paylaş: |