34
Gabud və gabudlular
İSTİFADƏ OLUNAN TARİXİ MƏNBƏLƏR
Ağır durumda olan, paytaxt İsfahanı və şərq vilayətlərini
əfqanların işğal etdiyi İranın qalan hissəsini də Osmanlı və
Rusiya imperiyaları öz aralarında bölüşdürmək məqsədi ilə
1724-cü ildə İstanbul şəhərində müqavilə imzalayır və həmin
müqaviləyə görə,
Naxçıvan və Dərələyəz də, İrəvan və digər
ərazilər də türklərə çatır. Bu işğalın hərbi, mənəvi, siyasi
yön lərini və nəticələrini bir tərəfə qoysaq, onun bizim tay-
fanın tarixində mühüm bir yeri vardır:
1727ci ildə Dərələyəz
mahalına vergi yığmağa gələn osmanlı məmurları Də-
rələyəzin mühüm əhəmiyyət daşıyan
Məlikşah kəndində mənim
mənsub olduğm tayfanın nümayəndələrini də təsbit ediblər.
Vergi aldıqları 8 ailədən 2-si, Şahqulu oğlu Murad və onun
qardaşı Əliqulu mənim babalarımdır. Soyadını indiyə qədər
daşıdığımış Şahqulunun hansı oğlunun bizim babamız olduğunu
bilməsəm də, bu Şahqulunun bizim babamız olan sonuncu
Şahqulunun əcdadı olmasına şübhə yoxdur. Şahqulu babamın
Gabud kəndində 1820-ci illərdə vəfat edən Şahqulu adlı doğma
babası da var və bu tarixə qayıdacağam. Beləliklə, hələ 1727-
ci ildə izinə rast gəldiyimiz Şahqulu övladlarının Dərələyəzə
gəlib çıxmış ermənilərlə bir yerdə yaşamamaq üçün öz doğma
yerlərini tərk edərək şərqə doğru çəkildikləri, əvvəlcə
Söylan,
sonra isə
Gabud kəndinə gəldikləri məlumdur.
Əvvəlcə 1727-ci ilin məlumatlarını özündə əks
etdirən, müəllifləri ak.Z.Bünyadovla tarix elmləri namizədi
H.Məmmədov (Qaramanlı) olan
“Naxçıvan sancağının mü
fəssəl dəftəri”nə (Bakı, Elm, 2001) nəzər salaq:
35
Nazir Əhmədli
“DƏRƏLƏYƏZ NAHİYƏSİNƏ TABE OLAN
MƏLİKŞAH KƏNDİ
Yusif Turab oğlu-bennak; (Yusifin) oğlu İmaməli-subay;
Əli Qədiməli oğlu-bennak-kəndxuda; (Əlinin) qardaşı Naqdəli–
bennak; Murad Şahqulu oğlu–bennak; (Muradın) qardaşı
Əliqulu- subay; Məmmədəli Abdi oğlu – bennak; Canəli Məsim
oğlu- bennak;
Bennak-6
Subay- 2
Yarım cift – 2
1 dəyirman – yarım il işləyir.
1 dəyirman – yararsız haldadır.
Gəlir:
Yarım çift üçün vergi – 50 (ağça)
Bennak vergisi – 108 (ağça)
Subay vergisi – 12 (ağça)
Buğda 11 kile – dəyəri 330 (ağça)
Arpa 13 kile – dəyəri 260 (ağça)
Darı 2 kile – dəyəri 30 (ağça)
Sumax 2 kile – dəyəri 30 (ağça)
Kərdiyər 20 kile – dəyəri 420 (ağça)
Pərinc 5 kile – dəyəri 105 (ağça)
Kəlül 4 kile – dəyəri 72 (ağça)
Mərcimək 3 kile –dəyəri 54 (ağça)
Noxud - 2 kile – dəyəri 36 (ağça)
Kərəsnə - 5 kile – dəyəri 75 (ağça)
Pambıq - 8 man – dəyəri 560 (ağça)
36
Gabud və gabudlular
Bal üşrü -110 (ağça)
Meyvə üşrü – 150 (ağça)
Başqa yerdən gəlib bu kəndin torpağından istifadə
edənlərdən alınan vergi- 170 (ağça)
Qoyun vergisi - 120 (ağça)
Axıl vergisi – 300 (ağça)
Dəyirman vergisi – 30 (ağça)
Dönüm vergisi – 400 (ağça)
Əkin yeri üçün vergi – 100 (ağça)
Dəstibani vergisi və əkin yeri üçün tapu – 350 (ağça)
Bakirə qız və dul qadın üçün gəlinlik vergisi – 90 (ağça)
Badi-hava, işlənmiş günah, törədilmiş cinayət, qul və
kənizlərin sərbəstlik almaları üçün vergi – 1.100 (ağça)
Yekun 5.046 (ağça)”.
Haqqında söhbət gedən kitab əvvəlcə 1997-ci ildə kiril
əlifbası ilə çap olunsa da, etiraf edim ki, onu görməmişdim,
amma 2001-ci ildə latın əlfbası ilə yenidən çap olunanda əlimə
keçdi və orada ulu babam Şahqulunun adına rast gələndə elə
bil mənə dünyaları bağışladılar. Mənimlə bir yerdə, Atatürk
Mərkəzində müdir müavini işləyən müəllifə-tarix elmləri
namizədi
Hüsaməddin Məmmədova dərin təşəkkürümü
bildirdim.
(Hazırda Kanadanın Vankuver şəhərində yaşayır
və elmi fəaliyyətlə məşğul dur).
Ənənəvi olaraq, kəndçilərimiz, qohumlarımız öz keç-
mişlərindən söhbət açmağı xoşlayar və babalarımızın da Mə-
lik şah kəndindən gəldiyini deyərdilər. Mən isə həmişə öz
mülahizələrimdə sənədə və məntiqə əsaslandığıma görə,
bəzi ağsaqqallarımızın Salmasdan gəldikləri fikrinə hörmətlə
yanaşıb hesab edirdim ki, elə mənim babalarım da Türkmənçay
37
Nazir Əhmədli
müqaviləsindən (1828) sonra buralara köçürülən ermənilərlə
bir vaxtda gəliblər. Amma mənim ata tərəfim olan Fətəlilərin
hələ Türkmənçay müqaviləsindən 101 il əvvəl Dərələyəzdə
yaşaması bu kitabın sayəsində aydın oldu. Bir qədər əvvəl
haqqında söhbət açdığım həmin sənəd hazırda Türkiyədə, Baş
Bakanlıq Arxivində saxlanılır. Sankt-Peterburqda türkologiya
ixtisası üzrə universitet təhsili alan H.Məmmədov (Qaramanlı)
Türkiyədə elmi ezamiyyətdə olarkən həmin sənədi əldə etmiş
və onu ərəb əlifbasından əvvəlcə kirilə, sonra da latın əlifbasına
keçirərək çap etdirmişdir.
Həmin sənəd təkcə mənim babalarım haqqında bilgi vermir
və çox qiymətli sənəddir, belə ki, onu nəzərdən keçirdikdə
çox mühüm məlumatlar əldə etmiş oluruq. Məsələn, Osmanlı
imperatorluğunun o vaxt aldığı vergi növləri, Məlikşahda və
Gabudda hansı bostan bitkilərinin yetişdirildiyi və onların
qiymətini , eləcə də çəki vahidlərini öyrənirik.
İndi oxucuda aydın təsəvvür yaratmaq üçün burada işlənən
və Osmanlı dövləti üçün səciyyəvi olan bəzi terminlərə aydınlıq
gətirək.
Bennak- əkin sahəsi yarım çift və ondan az olan evli
rəiyyətə deyilirdi.
Çift rəiyyətlərə əkin sahəsi üçün ayrılan və məhsuldarlığına
görə sahəsi 70-150
dönüm (7-15 ha) arasında dəyişən torpaq
sahəsidir. Buradan görünür ki,
10 dönüm ərazi 1 hektara
bərabərdir. Xatırlayıram ki, bizim əhali Rusiya üçün səciyyəvi
olan
“pud” terminindən istifadə edirdi, pud elə dönümə
bərabərdir, hektarın onda birinə, yəni 10 sota 1 pud deyirdilər.
Ağça 1328-1687-ci illərdə Osmanlı imperatorluğunda döv-
riyyədə olmuş gümüş pul vahidi idi. 1687-ci ildən başlayaraq
Dostları ilə paylaş: |