536
dan əmin olmadıqları üçün Məhəmməd xanın çağırışını cavabsız qoydular.
Çün
ki Təbrizin kürdlərin hücumundan qorunmasını daha vacib bilən qızılbaş
əmirləri oradan uzaqlaşmaq istəmirdilər. Buna da görə də İrəvanı tərk edən
Məhəmməd xan Naxçıvana çəkildi. İrəvanı və Şirvanı ələ keçirən Fərhad paşa
bu
rada qala tikdirdikdən sonra qarnizon yerləşdirib geri qayıtdı.
Bundan sonra Təbriz vilayətinin bəylərbəyi Əmir xan Türkmən öz səfiri
Qa
sım bəyin vasitəsilə türklərin İrəvanı tutması xəbərini şah sarayına yetirdi və
şahdan Azərbaycana gəlməyi xahiş etdi. Bununla əlaqədar olaraq 1584-cü ilin
ya
yında şah öz qoşunu ilə birlikdə Qəzvindən Təbrizə doğru hərəkət etdi.
Həmin dövrdə bütün Şirvan və Çuxursəəd vilayəti osmanlı türklərinin əlin-
də idi. Şah Məhəmməd Xudabəndə bütün qüvvələri səfərbərliyə alıb, düşmən
hü
cumunun qarşısını almaq və düşmənin ölkənin içərilərinə doğru irəliləməsi-
nə mane olmaq əvəzinə 1585-ci ilin qışında və yazında öz vaxtını Təbrizdə fit-
nə-fəsadlara və əyləncələrə sərf etdi.
Türkmən və təkəli tayfalarının qiyamının başlanması
Türkmən tayfası ilə düşmən olan saray adamlarından bir çoxu, o cümlədən
şamlı və ustaclı tayfalarının nümayəndələri Əmir xanın şahzadə Həmzə Mirzə ilə
yaxınlaşması ilə razılaşmayaraq onların dostluğunu pozmağa çalışırdılar. Onlar
Əmir xanın əleyhinə təbliğat apararaq sübut etməyə çalışırdılar ki, guya Əmir xan
Təbrizdə qala tikdirərək hakimiyyətə qarşı çıxmaq niyyətindədir. Əmir xanın
ətrafında olanlar xalqı istismar edir, Təbriz əhlini soyub və talayırlar. Bütün bu
söz-
söhbətlər Həmzə Mirzəyə öz təsirini göstərdi və o belə qərara gəldi ki, Əmir
xanı Azərbaycanın cənub hissəsinin hakimliyindən uzaqlaşdırsın. Eyni zamanda
Əmir xanın Həmzə Mirzə ilə ünsiyyətdən qaçması onu daha da pis vəziyyətdə
qoydu. Beləliklə, şahzadə Həmzə Mirzə ilə Əmir xan arasında düşmənçilik yaran-
dı. Nəticədə Həmzə Mirzənin göstərişi ilə Əmir xan Qəhqəhə qalasına salındı və
onun əmlakı müsadirə olundu. Əmir xanın hakimiyyətdən getməsində böyük rolu
olan Əliqulu bəy Fəth oğlu Ustaclı isə Təbriz və Azərbaycanın cənub hissəsinin
hakimi təyin olundu. Ustaclı və şamlı tayfaları şahzadə Həmzə Mirzənin köməyi
ilə yenidən türkmən və təkəli tayfalarını yüksək vəzifələrdən sıxışdırıb çıxardılar.
Bu hadisələrdən xəbər tutan Kaşan hakimi Məhəmməd xan Türkmən Hə-
mədan hakimi Vəli xan Təkəli ilə Əmir xanın düşmənlərindən intiqam almaq
məqsədi ilə Təbrizə doğru hərəkət üçün razılığa gəldilər.
Bunun ardınca 1585-ci ildə Əmir xanın Qəhqəhə qalasında öldürülməsi
türk
mən və təkəli tayfalarının ümumi qiyamına səbəb oldu.
846
Baş verən bütün bu hadisələr Səfəvilər dövlətini xeyli zəiflətdi və türk qo-
şunlarının gələcək fəthləri üçün şərait yaratdı.
Bütün Azərbaycanı ələ keçirmək niyyətində olan Türkiyə sultanı Osman
pa
şanı Şirvandan geri çağıraraq onu böyük bir ordu ilə şərq yürüşünün başçısı
846
Oqtay Əfəndiyev, Azərbaycan Səfəvilər dövləti, Bakı-1993, səh-166.
537
təyin etdi. Ərzurumda Azərbaycana doğru yürüşə hazırlaşan Osman paşa 1585-
ci ilin avqustunda Pasinabad, Çaldıran, Xoy, Mərənd, Sufiyan və Təbriz istiqa-
mətində hərəkətə başladı.
Səfəvi şahı Məhəmməd Xudabəndə Qarabağdan cənuba doğru hərəkət
edib, Bazarçaydan keçərək Naxçıvana yola düşdü. Bu arada Osman paşanın
Mərənddən Təbrizə doğru hərəkət etdiyini öyrənən Məhəmməd Xudabəndə
Həmzə Mirzəni iyirmi min nəfərlik dəstə ilə ona qarşı göndərdi. 1585-ci ildə
Məhəmməd Toxmağın başçılığı altında olan qızılbaş dəstəsi Sufiyan rayonu
ərazisində türklərlə qarşılaşdı. Baş verən döyüşdə əvvəlcə uğur qazanan qızıl-
başlar, sonra türklərin böyük üstünlüyü qarşısında tab gətirməyərək geri çəkil-
məyə məcbur oldular.
Növbəti gün Osman paşa Maqsud bəy Zülqədərin müşayiəti ilə Təbrizin şi-
ma
lından axan Ağsu çayını keçdi. Maqsud bəy təbrizlilərə müraciət edərək bil-
dir
di ki, canlarının sağ qalmasını istəyirlərsə Osman paşaya tabe olsunlar. Təb-
riz
lilərin mənfi cavab vermələri ilə əlaqədar olaraq Osman paşa sentyabrın 20-
də Təbrizə qarşı hərbi əməliyyata başladı. Müdafiəsiz qalan Təbriz Osmanlı or-
dusuna təslim oldu. Müqavimət göstərməyin mənasız olduğunu görən Pirqeyb
xan və Hüseynqulu sultan öz dəstələri ilə şəhəri tərk edərək şah qərargahı ilə
bi
rləşdilər. Təbriz əhlinin xeyli hissəsi isə şəhərin kənarında, Surxab dağında
yerləşən qızılbaş düşərgəsinə çəkildi. Şəhər əyanları özlərini və əmlaklarını
talandan qorumaq üçün qazi Kamran bəy Övhədin və şeyxülislam Məhəmməd
Əlini Osman paşanın yanına göndərsələr də heç bir faydası olmadı.
Şəhərin “Qeysəriyyə” bazarı talan edildi, bazar isə yandırıldı. Osman paşa
Təbrizi tutduqdan sonra məşhur “Həştbehişt” sarayının yerində qala tikdirdi.
Təbriz Osmanlı istilası zamanı “islam şəhərləri arasında” tayı-bərabəri ol-
ma
yan, əhalisi sıx və abad bir şəhərdən əhalinin tərk etdiyi ölü bir şəhərə
çevrildi.
Amansız cəza tədbirlərinə baxmayaraq təbrizlilərin ara verməyən mübari-
zəsi, şəhər ətrafında yerləşdirilmiş düşmən hissələrinə qızılbaşların dəfələrlə et-
dikl
əri hücumlar istilaçılarının mənəvi ruhuna ciddi zərbə vurmuşdu. Təbrizin
sü
qutundan sonra şah qoşunları qərargahında qərara alındı ki, düşmənin şəhər
ətrafında yerləşmiş canlı qüvvəsinə zərbələr endirilsin. Bu qərara əsasən türk-
lərə ilk hücum edən Qulubəy Əfşar oldu. Qızılbaş dəstəsi ilə Fəxusfənc çayını
ke
çən Qulubəy Təbrizə yaxınlaşdı. Bundan xəbər tutan Osman paşa Cığal oğ-
lunu ona qarşı göndərdi. Baş verən döyüşdə iki mindən artıq itki verən Osmanlı
or
dusu məğlub edildi və Cığal oğlu döyüş meydanından qaçdı.
Qısa müddət sonra Həmzə Mirzə türklərə qarşı döyüşə başladı. Osman pa-
şanın göstərişinə əsasən Qaraman hakimi Murad paşa və Diyarbəkir hakimi
Məhəmməd paşanın başçılığı altında olan böyük bir ordu Həmzə Mirzənin üzə-
ri
nə göndərildi. Fəxusfənc çayı sahilində baş verən bu döyüşdə də qızılbaşlar
par
laq qələbə qazandılar və Murad paşa ilə Məhəmməd paşa qızılbaşlar tərəfin-
dən əsir götürüldü. Məhəmməd paşa aldığı yaradan tezliklə öldü. Həmçinin bu