601
II Mahmud hakimiyyətə gəldiyi vaxt Osmanlı dövləti həddən artıq zəiflə-
miş, Anadolu və Rumeli üsyançıların, Məkkə və Mədinə isə vəhhabilərin əlinə
keç
mişdi. Misirdə də Məhməd Əli paşa mübarizəsi davam edirdi. Dövlətin təh-
lü
kəsizliyini təmin etmək istəyən II Mahmud hərəkətə keçərək bir çox üsyançı-
ları öldürüb, İstanbulun asayişini təmin etdi. Eyni vaxtda baş vəzir Ələmdar
Mus
tafa paşa, Anadolu və Rumelinin bütün əyanlarını İstanbula çağıraraq
“Məşvərəti-ammə” adlı toplantı keçirdi. Toplantı nəticəsində bu qərarlar qeydə
alındı: Sultanın əmrləri mütləq şəkildə yerinə yetiriləcək, baş vəzirin əmri də
qa
nun çərçivəsində sultanın əmri kimi yerinə yetiriləcək. Bu qərarın qəbul
olun
masına şeyxülislam fətva verdikdən sonra sultan da təsdiqlədi.
Bu toplantıdan sonra dərhal islahatlara başlayan Ələmdar Mustafa paşa,
Səqbanı-Cədid adlı hərbi təşkilat təşkil edərək təlimlərə başladı. Həyata keçir-
di
yi islahatlar sayəsində qürurlanan Ələmdar Mustafa paşa tezliklə ətrafındakı-
ları itirdi. Bundan istifadə edən düşmənləri tezliklə baş vəzirin sarayını müha-
sirəyə aldılar. Qurtula bilməyəcəyini anlayan Ələmdar Mustafa paşa silah an-
ba
rını partladaraq özünü öldürdü. Bu partlama nəticəsində 400 yeniçəridə
onun
la birlikdə həlak olmuşdu.
II Mahmudun hakimiyyəti dövründə baş verən Osmanlı-Rus müharibəsi üç
il davam etmişdir. Bu müharibə nəticəsində ruslar Basarabya, Boğdan, Əflaq
və Şimali Bolqarıstanı ələ keçirdilər.
Otuzuncu Osmanlı sultanı II Mahmud 1839-cu ildə 54 yaşında vəfat et-
mişdir.
Əbdülməcidin hakimiyyəti (1839-1861)
Əbdülməcidin hakimiyyəti dövründə dövlətin ən böyük problemi Məhməd
Əli paşa problemi idi. Ordu Nizip yaxınlığında məğlub olduqdan sonra Əhməd
paşa Osmanlı donanmasını İsgəndəriyyədə Məhməd Əli paşaya təslim etmişdi.
Bu hadisə ilə eyni vaxtda 1839-cu ildə Londonda səfir olan Mustafa Rəşid paşa
gənc sultana hazırladığı tənzimat proqramını yayınlatdı. Bununla da Osmanlı
döv
lətinin Tənzimat dövrü başlandı. Bu Osmanlının avropasayağı idarə forma-
sını alması demək idi. Bu hərəkat Avropanın sevincinə səbəb olsa da, müsəl-
man
lar və bəzi xristianlar tərəfindən yaxşı qarşılanmadı. Fərman İslam dövləti
olan Osmanlının prinsiplərinə zidd idi. Cumhuriyyət və yenilənmə tarixində
əhəmiyyətli yeri olan bu fərmanın dövlətin yıxılmasında böyük rolu olmuşdur.
Fərmanın lazımi şəkildə tətbiq olunmaması nəticəsində 1845-ci ildə sultan tərə-
fin
dən yeni bir fərman yayınlandı. Bu fərman nəticəsində hər din və məzhəb
mənsublarının məmur ola biləcəyi, qeyri-müsəlmanların da cizyə verməyərək
əsgər gedəcəyi bildirilmişdi.
Rusiya çarı I Nikolay ingilislərlə birləşərək Osmanlı dövlətini parçalamaq
is
təsə də onun təklifi ingilislər tərəfindən rədd edildi. Bundan sonra ruslar
1853-
cü ildə Prut çayını keçərək Əflaq və Boğdanı ələ keçirdilər. Qaradənizdə
baş verən döyüşdə Osmanlı donanması ruslar tərəfindən məğlub edildi. İngiltə-
602
rə və Fransa Osmanlıların tərəfini tutaraq ruslara qarşı döyüşə başladı. Avstri-
yaya
qarşı üsyan edərək, Osmanlı Dövlətinə sığınan
Macar mültəcilər,
Avstriya
və Rusiyanın bütün basqılarına rəğmən, onlara təslim edilmədi.
1853-
cü ildə Kırım döyüşü başladı. Osmanlı Dövləti Tuna boyunda tək ba-
şına, Kırımda isə Fransa və İngiltərə ilə birləşərək, Rusiyaya qarşı döyüşdü.
1856-
cı ildə Paris müqaviləsi ilə döyüş sona çatdı. Müqavildən sonra Rusiyaya
mü
haribə elan edən Avstriya, Əflaq və Boğdanı ələ keçirdi. 1860-cı ildə Fransa
bir
likləri Livana və Suriyaya köməyə gəldi. Livan üçün yeni bir nizamnamə
ha
zırlandı.
Bu had
isədən bir il sonra sultan Əbdülməcid 1861-ci ildə 39 yaşında vəfat
etdi.
Əbdüləzizin hakimiyyəti (1861-1876)
Hakimiyyətinin ilk on ilini tənzimat və islahatların davamı, yeni müəssisə-
lərin qurulması ilə keçirən Əbdüləziz, böyük bir donanmanın qurulmasına nail
olmuşdur.
1863-
cü ildə Misirə səfər edən Əbdüləziz burada baş qaldıran üsyanlara
son qoydu. 1867-
ci ildə Fransa və İngiltərəyə dəvət edilən Əbdüləziz gəmi ilə
Tulona, oradan da Parisə gəldi. Rəsmi görüşlər etdikdən sonra Londona gedən
sultan, kr
aliça Viktoriya ilə görüşdü. Geri qayıdarkən Brüssel, Vyana, Buda-
peşt və Tuna yolu ilə gəldi. Sultan xaricdə olduğu müddətdə Osmanlı dövlətini
Əli paşa idarə etmişdir.
1869-
cu ildə Fuad paşa, bundan iki il sonra 1871-ci ildə Əli paşa vərəmdən
vəfat etdi. 41 il dövləti idarə edən Əli paşa, həmin dövrdə Avropanın ən böyük
dip
lomatlarından hesab olunurdu. Bu şəxsin vəfatından sonra Əbdüləzizin ha-
ki
miyyəti zəifləməyə başladı. Əvvəlcə vəzirliyə Mahmud Nədim, ondan sonra
isə Mithad paşa gətirildi. Lakin bu iki şəxsin bacarıqsız olması ilə əlaqədar ola-
raq Osmanlı dövləti getdikcə zəifləməyə başladı.
Bu geriləməni aradan qaldırmaq istəyən Mütərcim Rüşdü paşa, Hüseyn
Av
ni paşa, Mithad paşa və şeyxülislam birləşərək Süleyman paşa və Qeysərəli
Əhməd paşanın köməyi ilə 1876-cı ildə Əbdüləzizi taxtdan salaraq Topqapı sa-
ra
yına göndərdilər. Bir müddət sonra Fəriyə sarayına göndərilən Əbdüləziz
1876-
cı ildə vəfat etdi.
Osmanlı dövlətinin süquta uğraması
1876-
cı ildə Əbduləziz taxtdan endirilərək, yerinə V Murad (1876) keçiril-
di. V Muradın ruhi xəstəlikləri vardı. 90 gün sonra onun da yerinə II Əbdülhə-
mid (1876-
1909) keçdi. Serbiya Osmanlı Dövlətinə qarşı müharibə elan etdi.
Sonra Monteneqro da bu m
üharibədə Serbiyaya qatıldı. Osmanlı orduları, Ab-
dül
kərim Nadir Paşa və Muxtar Paşa ordusundakı, Serbiya və Qaradağ ordula-
rını məğlub etdilər. Serb ordusu, Cərnayəvin istəyi ilə Prins Milanı kral elan
edərək, döyüşə yenidən başladı. Osmanlı ordusu, Serbləri təkrar məğlub etdi.