212
problemin konseptual əsasları aydın olur: istifadə edilən məqsədli funksiyanın
mahiyyətini maksimallaşdırılan alternativlərdən elə biri seçilməlidir.
Optimallaşdırma məsələsi mürəkkəb ola bilər, lakin bu mürəkkəblik
konseptual deyil, texniki xüsusiyyət daşıyır. Çox vaxt nəticələr bir neçə meyar
əsasında təyin edilir. Qeyri-müəyyənlik şəraitində bir meyarın lotereya
xüsusiyyətli ehtimali seçim imkanları meydana çıxır. Bu zaman birölçülü
faydalılıq nəzəriyyəsinin nəticələri istifadə edilir. Ümumi halda x nəticəsi həm
qeyri-müəyyən, həm də çoxölçülüdür. Bu zaman faydalılıq və çoxölçülü
səmərələşdirmə nəzəriyyələri sintez edilir. Faydalılıq nəzəriyyəsinin
metodlarına əsasən qərar qəbul edən şəxs birölçülü vəziyyətdə bir neçə
alternativdən birini seçməlidir. Mümkün nəticələrdən daha çox arzu edilən
vahid meyar əsasında qiymətləndirilir. Qərar qəbul edən şəxs seçilən
alternativlərdən hər hansı birinin nə ilə nəticələnəcəyini bilmir, lakin hər bir
fəaliyyət vasitəsi üçün fərqli nəticələrin nəzərə alınması imkanları mövcuddur.
Faydalılıq funksiyası qərar qəbul edən şəxsin mümkün nəticələrlə bağlı
seçim xüsusiyyətlərini əks etdirir. Bu xüsusiyyətlər riyazi təsvir edilərsə,
faydalılıq funksiyasına dair məhdudiyyətləri analitik təsvir etmək olar. Əgər
qərar qəbul edən şəxs qeyd edilən xüsusiyyətlərlə razılaşırsa, onun faydalılıq
funksiyası daha məhdud çərçivəyə malik olub, bu funksiyanın həqiqi mənasını
və həssaslığının analizini sadələşdirir.
Faydalılıq funksiyasının təcrübi proseduru bir çox real vəziyyətlərdə
istifadə edilir. Faydalılıq funksiyası ilə bağlı bir çox metodlar və hər bir
metodun çoxsaylı variantları mövcuddur. Hər hansı bir məsələnin həlli ilə
bağlı istifadə edilən prosedurlar eyni xüsusiyyət daşıyır, onları beş mərhələyə
bölmək olar:
- hazırlıq mərhələsi;
- keyfiyyət xüsusiyyətlərinin eyniləşdirilməsi;
- kəmiyyət hüdudlarının müəyyənləşdirilməsi;
- faydalılıq funksiyasının seçilməsi;
- uyğunluğun yoxlanması.
Hazırlıq mərhələsində qərar qəbul edən şəxs faydalılıq funksiyaları
müəyyənləşdirilənə qədərki zaman müddətində analitikin onun seçimi ilə
maraqlandığını bilməlidir. Qərar qəbul edən şəxs başa düşməlidir ki, həqiqi
obyektiv seçimlər yoxdur və onun subyektiv rəyini əks etdirən seçimlər daha
gərəklidir. Əgər qərar qəbul edən şəxsin fikirləri gözlənilən nəticələrlə üst-üstə
düşürsə, faydalılıq funksiyalarını müəyyənləşdirmək olar, əks təqdirdə, birinci
mərhələ ardıcıllıqla təkrarlanmalıdır.
Keyfiyyət xüsusiyyətlərinin eyniləşdirilməsi mərhələsində qərar qəbul
edən şəxsin seçimi aydınlaşdırılır, müqayisə edilir, dəqiqləşdirilir. Sonra
213
faydalılıq funksiyasının qərar qəbul edən şəxsin meyllərinə uyğunluğu,
seçiminin təsadüfi olub olmaması müəyyənləşdirilir. Əgər qərar qəbul edən
şəxs lotereya seçiminə üstünlük verirsə, deməli o, riskə meyllidir. Daha sonra
faydalılıq funksiyasının yüksələn, alçalan, yaxud daimi risklə əlaqəsi
müəyyənləşdirilir.
Kəmiyyət hüdudlarının müəyyənləşdirilməsi adətən lotereyaya dair səbəb
nəticə əlaqəli ekvivalentin təyin edilməsilə bağlı olur.
Faydalılıq funksiyasının seçilməsi bu funksiyanın kəmiyyət və keyfiyyət
xüsusiyyətlərinin
və
bu
xüsusiyyətlərdə
faydalılıq
funksiyanın
mövcudluğunun aydınlaşdırılması ilə bağlıır.
Uyğunluğun yoxlanması qərar qəbul edən şəxsin faydalılıq
funksiyasındakı təhrifləri, yəni həqiqi seçimə uyğunluq səviyyəsini aşkar
etməsilə bağlıdır.
YOXLAMA SUALLAR
1.Sosial layihələşdirmənin avtomatlaşdırılmas nə ilə bağlıdır?
2. Avtomatlaşdırmanın əsas istiqamətləri hansılardır?
3.İmitasion modelin mahiyyətini izah edin.
4.İmitasion modelin hansı mərhələləri fərqləndirilir?
5.İmitasion modelləri sadalayın.
REFERAT MÖVZULARI
1.Sosial layihələşdirmənin avtomatlaşdırılması və riyazi modelləşdirilməsi
2.Yaradıcı fəaliyyətin avtomatlaşdırılmasının əsas istiqamətləri
3. İmitasion model
ƏDƏBİYYAT:
1.Бергер П., Лукман Т. Социальное конструирование реальности : Трактат по
социологии знания. М., 1995.
2.Давыдов А.А. Компьютационная теория социальных систем. Соц/исс, № 6,
2005.
3.Карташов А.В. Проектное знание: опыт методологического анализа.//
Системные исследования. Методологические проблемы. Ежегодник, 1988. М.,
1989,с . 163.
4. Курбатов В.И. Курбатова О.В. Социальное проектирование: Учебное пособие.
Ростов н/Д: «Феникс», 2001.
5.Луков В. А. Социальное проектирование : учеб. пособие. 6-е изд., испр. М. :
Изд-во Моск. гуманит ун-та : Флинта, 2006.
6.Прогнозное социальное проектирование : Теоретико-методологические и
методические проблемы / Ин-т социологии РАН ; отв. ред. Т. М. Дридзе. 2-е
изд., испр. и доп. М. : Наука, 1994.
7.Тощенко Ж. Т., Аитов Н. А., Лапин Н. И. Социальное проектирование. М.,
1982.
214
Mövzu 18. SOSİAL PROSESLƏRİN LAYİHƏLƏŞDİRİLMƏSİ
18.1 SOSİAL LAYİHƏLƏŞDİRMƏ VƏ SOSİAL YENİLİKLƏR
İ.Şumpeter «İqtisadi inkişaf nəzəriyyəsi» (1911) əsərində «yenilik» və
«innovasiya» anlayışlarının aşağıdakı aspektlərini fərləndirir:
a) yeni, yəni istehlak sahəsində hələ məlum olmayan nemət, yaxud məlum
nemətin yeni keyfiyyəti;
b) məlum nemətin yeni, elmi kəşflə əlaqəsi olmayan daha səmərəli istehsal
metodu;
c) məlum nemətin yeni satış imkanlarının açılması;
ç) xam malın, yaxud yarımfabrikatın yeni istehsal mənbələrinin açılması,
mövcud inhisarın ləğvi əsasında istehsalın yenidən təşkili.
Müasir Amerika sosioloqu P.Draker «İnnovasiyalar və sahibkarlıq» (1985)
əsərində innovasiyaların aşağıdakı mövqelərini fərqləndirir:
- vəziyyətin gözlənilmədən kəskin dəyişməsi;
- istehlakçıların dəyişən dəyərləri və gözləntiləri ilə reallıq və dəyişən
gözləmələr arasında meydana çıxan ziddiyyətlər;
- istehsal, yaxud istehlak prosesində dəyişikliklər;
- əhali məskunlaşması strukturunda dəyişikliklər;
- yeniliklərə təkan verən yeni biliklər, kəşflər, texnologiyalar.
Sosial yeniliklərin aşağıdakı parametrləri fərqləndirilir:
- fundamental elmi biliklərin istifadə edilməsinə əsaslanan sosial yeniliklər;
- tətbiqi elmi tədqiqatlara əsaslanan sosial yeniliklər;
- təcrübi biliklərə əsaslanan sosial yeniliklər;
- biliyin ayrı-ayrı aspektlərinin fərqli kombinasiyalarına əsaslanan sosial
yeniliklər;
- prinsipcə yeni, yaxud əvvəllər əldə olunmayan sahələrin istifadəsilə bağlı
sosial yeniliklər;
- hər hansı məqsədyönlü fəaliyyətin nəticələrinə əsaslanan sosial yeniliklər;
- hər hansı məhsulun başqa sahəyə tətbiq edilməsi ilə bağlı sosial yeniliklər.
Sosial yeniliklərin sistemləşdirilməsi aşağıdakılara əsaslanır:
- məhsul (yeni məhsul, məs., yeni texnologiya, yaxud əmtəə);
- texnoloji (əmtəə, xidmət və biliklərin yeni istehsal texnologiyaları);
- sosial (keyfiyyətcə yeni iqtisadi, sosial, siyasi və digər törəmələrin,
strukturların, ictimai istehsal mexanizmlərinin, bütövlükdə cəmiyyət, yaxud
onun alt sistemlərinin);
- ilk üç tipi özündə birləşdirən komplekslər.
Dostları ilə paylaş: |