77
prezident tərəfindən təyin edilirdi.
Konstitusiya prezidentə
xüsusi səlahiyyətlər verirdi. Onun 25-ci maddəsinə görə
prezident parlamenti buraxa bilərdi. 48-ci maddəyə əsasən
prezident ölkədə fövqəladə vəziyyət elan edə bilərdi. Konstitu-
siyaya görə Almaniyanın muxtar dövlətlərə – torpaqlara bö-
lünməsi saxlanıldı. Landlar, yəni torpaqlar, muxtar dövlət hü-
ququ ilə Almaniyanın tərkibinə daxil olurdular. Onların qanun-
verici orqanı isə landtaqlar idi. Konstitusiyaya görə qanunverici
hakimiyyət reyxstaqa və lanqtaqlara məxsus idi. O zaman
Almaniyada landtaqların sayı on yeddi idi. Konstitusiya xüsusi
mülkiyyəti qorumağa təminat verirdi.
Ümumiyyətlə, konsti-
tusiya nəticəsində Almaniya yunker-burjua Almaniyasından
burjua-yunker Almaniyasına çevrildi. Veymar konstitusiyasının
tətbiq edilməsi Noyabr inqilabının böyük nailiyyəti və Alma-
niyada burjua-demokratik prinsiplərin inkişafı və möhkəmlən-
məsi yolunda mühüm addım oldu.
Almaniya Noyabr inqilabından sonrakı ilk illərdə
(1919-1923-cü illər)
Konstitusiya qəbul ediləndən sonra da Almaniyada inqi-
labi əhval-ruhiyyə davam etməkdə idi. Bu isə ilk növbədə
yuxarı dairələri narahat edirdi. Ona görə də onlar çarəni faşist
partiyasını yaratmaqda gördülər. Almaniyada ilk faşist partiyası
1919-cu ilin yanvarında Anton Dreksler tərəfindən Almaniya
fəhlə partiyası adı ilə yarandı. Onun proqramı 1920-ci ildə
qəbul edildi və orada Böyük Almaniya yaratmaq ideyası irəli
sürüldü. Bu partiyanın liderləri tezliklə müəyyən etdilər ki,
Almaniyada həm millətçilik, həm də sosializm ideallarına
sədaqət çox güclüdür. Ona görə də 1921-ci
ildə onlar bu
partiyanın adını dəyişdirərək Almaniya nasional-sosialist fəhlə
partiyası adlandırdılar. Ümumiyyətlə, Almaniya faşistləri
özlərini faşist yox, «nasist» adlandırırdılar. 1921-ci ildən bu
partiyaya Adlolf Hitler başçılıq etməyə başladı.Onun həqiqi adı
78
Adolf Şkilqruberdir. O, Avstriyanın Braunau şəhərində anadan
olmuş və 1932-ci ilə qədər Avtsriya vətəndaşlığını saxlamışdır.
O, marksizm, sionizm, pasifizmin düşməni olsa da, sosializm
ideyalarından istifadə edərək özünə geniş sosial baza yaratmağa
çalışırdı.
Adolf Hitler 1914-cü ildə Birinci dünya müharibəsi başla-
yarkən
könüllü müharibəyə getmiş, yaralanmış, yefreytor
rütbəsi almışdır. O, belə hesab edirdi ki, müharibədə Alma-
niyanın məğlubiyyətinin əsas səbəbi yəhudilərin pozuculuq
siyasəti və xəyanəti, həm də Almaniya sosial-demokratiyasının
alman xalqına arxadan zərbə vurmaları olmuşdur. Almaniya
nasional-sosialist fəhlə partiyası XX əsrin iyirminci illərinin
əvvəllərində fəhlə hərəkatına təsir etmək qüvvəsinə o qədər də
malik deyidi və miskin bir varlığa bənzəyirdi.
Versal sülhü və Veymar konstitusiyasına münasibət iki
istiqamətdə özünü göstərirdi.
Bunlardan biri liberal, ikincisi
mühafizəkar istiqamət idi. Liberal istiqamət tərəfdarları belə
hesab edirdilər ki, mövcud şəraitlə barışmaq vacibdir. Beymar
konstitusiyası çərçivəsində hərəkət edib Versal sülhünün
şərtlərini Almaniya üçün yumşaltmaq lazımdır. İkinci istiqamət
tərəfdarları isə belə hesab edirdilər ki, bunların heç biri ilə
barışmaq lazım deyil, Almaniyada monarxiyanı yenidən bərpa
etmək lazımdır. Bu məqsədlə 1920-ci ilin martın 13-də Bava-
riya mülkədarı Kappın başçılığı ilə Berlində qiyam baş verdi.
Qiyamçılar Milli Məclisin buraxılmasını, yeni prezident
seçkiləri keçirilməsini, reyxsverin ixtisarından
imtina
edilməsini, hərbi canilərin Antanta ölkələrinə verilməsini tələb
edirdilər. Hökumət bu ultimatumu rədd etdi. Qiyam o qədər
güclü idi ki, hökumət Ştutqarta qaçmalı oldu. Lakin Berlin
fəhlə sinfinin qətiyyətli mövqeyi qiyamın yatırılmasına və
hökumətin Berlinə qayıtmasına səbəb oldu. Almaniyada
monarxiyanın bərpası məsələsinə birdəfəlik son qoyulmuş oldu.
Hökumətə Bauer başçılıq etməyə başladı.
79
1920-ci ilin iyununda keçirilən parlament seçkilərində
burjua partiyaları 58% səs alaraq çoxluq təşkil etdilər. Katolik
Mərkəz partiyasının liderlərindən olan Ferenbaxın başçılığı
altında hökumət təşkil edildi. Onun tərkibinə sosial-
demokratlar daxil olmadılar. Bu hökumətin dövründə Almaniya
ilə ABŞ arasında 1921-ci il avqustunda separat sülh bağlandı.
1921-ci ilin noyabrında keçirilən parlament seçkilərində
hökumətə Katolik Mərkəz partiyasından olan Virt gəldi. Onun
dövründə müharibədən məğlub, iqtisdiyyatı dağılmış
vəziyyətdə çıxmış Almaniya öz qəddini
düzəltmək üçün yollar
axtarmağa başladı. Qaliblər arasındakı ziddiyyətlərdən istifadə
edən Almaniya 1922-ci ilin aprelin 16-da İtaliyanın Rapollo
şəhərində Sovet Rusiyası ilə müqavilə imzaladı. Bu, Al-
maniyanın diplomatik və iqtisadi təklənməkdən xilas olmaq
yolunda atdığı ilk addım idi.
Almaniyada sosial-siyasi sabitlik yaratmaq o dövrün ən
mühüm vəzifəsi idi. 1922-ci ilin noyabrından Almaniya
hökumətinə Kuno başçılıq etdi. Bu dövrdə ən xarakterik hadisə
1923-cü ilin yanvarında Belçika və Fransa dövlətinin
Almaniyaya qoşun yeritməsi oldu. Buna bəhanə isə
Almaniyanın təzminat verməsini gecikdirməsi idi. Hökumət
çətin vəziyyətdə qaldığına görə passiv itaətsizlik kampaniyasını
irəli sürdü. Almaniyanın kömür ehtiyatlarının 72%-i, çuqun və
polad ehtiyatının 50%-i Fransa və Belçika qoşunlarının
soxulduğu Rur hövzəsində idi.
Almaniya ciddi maliyyə və
iqtisadi böhranla qarşılaşdı. Əgər 1919-cu ildə Almaniyada bir
dollar on dörd marka təşkil edirdisə, 1923-cü ildə bir dollar yüz
doqquz min markaya bərabər idi. Almaniya hökumətinin bu
ağır vəziyyəti İngiltərə və ABŞ hökumətinin ciddi narahatlığına
səbəb oldu və onların ciddi təzyiqi nəticəsində Fransa və
Belçika qoşunları 1923-cü ilin sonunda Almaniya ərazisini tərk
etdilər. 1923-cü ilin avqustunda Kuno hökuməti istefa verdi və
hökumətə Almaniya xalq partiyasının lideri olan Ştrezeman
80
başçılıq etməyə başladı. 1923-cü ilin dekabrında katolik mərkəz
partiyasından olan Vilhelm Marks «Kiçik koalisiya hökuməti»
təşkil etdi. 1923-cü ilin dekabrından 1924-cü ilin fevralınadək
75 fövqaladə qanun qəbul edildi.
Mühasirə vəziyyəti ləğv
edildi. Kommunist partiyası açıq fəaliyyətə keçdi. «Rentabelli
iqtisadiyyata keçid proqramı» elan edildi. İş günü 9-12 saata
çatdırıldı. İşsizləri işlə təmin etmək üçün yeni iş yerləri açıldı.
Əlillərə pensiya verildi. Müharibədə ziyan çəkmiş müəssisələr
kompensasiya aldılar.
1924-cü ilin əvvəllərindən isə hökumətə sosial-demokrat
Lüter başçılıq etdi. 1923-cü ildə Almaniyanın Saksoniya,
Bavariya, Trungiya torpaqlarında xalq hərəkatı güclənhdi.
Hətta Hamburqda üsyan baş verdi. Bu vəziyyətdən istifadə
edən faşistlər yenidən fəallaşdılar. 1923-cü ilin noyabrın 8-də
Münxendə pivəxanalardan birində Hitlerin başçılıq etdiyi
faşistlər qiyam təşkil etmək haqqında qərar qəbul etdilər. Lakin
məğlub oldular. Bu qiyam tarixə «pivəxana qiyamı» kimi daxil
oldu. Hitler isə beşillik həbs cəzasına məhkum edildi, lakin
cəmi 6 ay yatdı. Bu müddətdə silahdaşları Moris və Gessə
«Mənim mübarizəm» kitabını diktə edib yazdırdı. Faşistlər ona
görə hakimiyyətə gələ bilmədilər ki,
o dövrdə Almaniya bur-
juaziyasının faşistlərə ehtiyacı yox idi. Alman sosial demok-
ratları burjuaziyaya hakimiyyətlərini gücləndirməkdə kömək
edirdi. Sosial-demokratlar xalqı inandırırdılar ki, sosial isla-
hatlar yolu ilə fəhlə sinfinin vəziyyətini yaxşılaşdırmaq müm-
kündür.
Almaniya kapitalizmin nisbi sabitləşməsi dövründə
1923-cü ilin sonunda Almaniya iqtisadi və maliyyə böh-
ranından ilk növbədə ABŞ və İngiltərə hökumətlərinin verdiyi
kreditlər hesabına çıxa bildi və 1924-cü ildə kapitalizmin nisbi
sabitləşməsi dövrünə qədəm qoydu. Bu proses 1929-cu ilə