Sığınacaq, Sərhəd və İmmiqrasiya Məsələlərinə dair Avropa Qanunvericiliyi üzrə Vəsait
32
Avropa İttifaqı Əhatə olunan məsələlər Avropa Şurası
Sığnacaq prosedurları Direktivinin
(2013/32/EU) 9-cu maddəsi (ölkədə
qalmaq hüququ);
Qəbuletmə şərtləri Direktivinin
(2013/33/EU) 6-cı maddəsi
(sənədləşmə)
Sığınacaq axtaranlar
Səədinin Birləşmiş Krallığa və
Suso
Musanın Maltaya qarşı Avropa İnsan
Hüquqları
Məhkəməsindəki müvafiq
olaraq 2008 və 2013-cü il
tarixli işləri
(ölkəyə gəlmə rəsmən icazəli kimi
tanınmayanadək icazəsiz hesab
olunur)
Təsnif etmə Direktivi (2011/95/EU)
Qaçqın statusu verilmiş
şəxslər və əlavə himayə
ilə təmin olunmuş şəxslər
Avropa İnsan Hüquqları
Konvensiyasının 3-cü maddəsi
(işgəncələrin qadağan olunması)
İnsan alverinin qurbanları üçün
yaşayış icazəsi Direktivi (2004/81/EC);
İşə götürənlərə qarşı sanksiyalar
Direktivi (2009/52/EC)
İnsan alverinin və
həddindən artıq
istismaredici əmək
şəraitinin qurbanları
"İnsan alverinə qarşı mübarizə
haqqında" Konvensiyanın 14-cü
maddəsi (insan alveri qurbanının şəxsi
vəziyyətinə görə yaşayış icazəsinin
verilməsi);
Rantsevin Kiprə və Rusiyaya qarşı
Avropa İnsan Hüquqları
Məhkəməsindəki 2010-cu
il tarixli işi
(Kiprdəki rusiyalı insan alveri qurbanı)
39 saylı Qaydanın
müvəqqəti tədbirləri ilə
əhatə olunan şəxslər
Mamatkulovun və Əskərovun
Türkiyəyə, həmçinin
Səvriddin
Curayevin Rusiyaya qarşı Avropa İnsan
Hüquqları Məhkəməsindəki müvafiq
olaraq 2005-ci və 2013-cü
il tarixli
işləri (Avropa İnsan Hüquqları
Məhkəməsinin 39 saylı Qaydaya
istinad etməsinə baxmayaraq
ekstradisiya)
Geri qaytarılma Direktivi
(2008/115/EC)
Kadzoyevin Avropa Ədalət
Məhkəməsindəki C-357/09 saylı,
2009-cu il tarixli
işi;
Ruis Zambranonun Avropa İttifaqı
Ədalət Məhkəməsindəki C-34/09
saylı, 2011-ci il tarixli
işi
Qeyri-qanuni vəziyyətdə
olan miqrantlar
Kuriçin Sloveniyaya qarşı Avropa İnsan
Hüquqları Məhkəməsindəki 2012-ci il
tarixli
işi (yaşayış icazəsindən qeyri-
qanuni məhrum etmə)
Uzunmüddətli yaşayış icazəsi Direktivi
(2003/109/EC)
Uzunmüddətli yaşayış
icazəsi
olanlar
"Avropa Şurasının təsis edilməsi
haqqında" 13 dekabr 1955-ci il tarixli
Konvensiya
2. STATUS VƏ ƏLAQƏDAR SƏNƏDLƏR
33
Ankara Sazişinə dair 1970-ci il tarixli
Əlavə Protokolun 41-ci maddəsi
("status-kvo" müddəası);
"Avropa İqtisadi Birliyi-Türkiyə"
Əməkdaşlıq Şurasının 1/80 saylı
Qərarı (ailə üzvləri üçün imtiyazlar)
Türkiyə vətəndaşları
Hərəkət etmək azadlığı Direktivi
(2004/38/EC)
Avropa İqtisadi Zonası
vətəndaşlarının ailə
üzvləri
olan üçüncü ölkə
vətəndaşları
Rotmanın Avropa İttifaqı Ədalət
Məhkəməsindəki C-135/08 saylı,
2010-cu il tarixli
işi (Avropa İttifaqı
vətəndaşlığının itirilməsi)
Vətəndaşlığı olmayan
şəxslər
Giriş
Bu fəsildə müxtəlif qruplara aid miqrantların statusu və sənədləşməsi məsələlərinə diqqət yetiriləcək.
Bir çox miqrant üçün müvafiq statusun və ya statusu sübuta yetirən sənədlərin olmaması müxtəlif
problemlərin yaranmasına, məsələn, dövlət və özəl xidmətlərdən istifadə etmək və ya əmək bazarına çıxmaq
imkanlarından məhrum olunmaya gətirib çıxara bilər. Avropa İttifaqı qanunvericiliyi həm statusla, həm də
sənədləşmə ilə bağlı mütləq xarakter daşıyan və çox təfərrüatlı müddəaları özündə əks etdirir ki, həmin
müddəalara riayət etməmə bu qanunvericiliyin pozulması kimi qiymətləndirilir. Müvafiq statusun və ya
sənədlərin olmamasının əlaqədar şəxsin Avropa İnsan Hüquqları Konvensiyasında nəzərdə tutulmuş
hüquqlardan istifadəyə mane olub-olmadığını və mane olduğu təqdirdə bunun nə dərəcədə əsaslı olduğunu
müəyyən etmək üçün Avropa İnsan Hüquqları Məhkəməsinə müraciət etmək imkanları mövcuddur.
Üçüncü ölkə vətəndaşının hər hansı dövlətdə olmasına formal icazə verilmədiyi təqdirdə onun həmin dövlətdə
olması bu dövlət tərəfindən qeyri-qanuni hesab oluna bilər. İstər Avropa İttifaqı qanunvericiliyi, istərsə də
Avropa İnsan Hüquqları Konvensiyası müvafiq dövlətin icazəsi olmadıqda belə üçüncü ölkə vətəndaşının onun
ərazisində olmasını qanuni hesab etmək üçün bir sıra halları təsbit edir (Bölmə 2.2 və 2.5-ə baxın). Eyni
zamanda, Avropa İttifaqı qanunvericiliyində, Avropa İnsan Hüquqları Konvensiyasında, Avropa İttifaqının
Fundamental Hüquqlar Xartiyasında və Avropa Sosial Xartiyasında öz əksini tapmış bəzi hüquqlar konkret
ölkədə yalnız qanuni əsaslarla olan şəxslərə şamil olunur (Fəsil 8-ə baxın).
Bununla yanaşı, Avropa İttifaqı qanunvericiliyi tanınması və ya verilməsi tələb olunan konkret növ statusla
bağlı bəzi müddəaları da nəzərdə tutur. Bu müddəalara əsasən hər hansı spesifik sənədlərin rəsmiləşdirilməsi
mütləq xarakter daşıya bilər (Bölmə 2.1, 2.2 və 2.8-ə baxın). Avropa İttifaqı qanunvericiliyinə və ya milli
qanunlara əsasən hər hansıa şəxs müəyyən statusu və ya müəyyən sənədi əldə etmək hüququna malikdirsə
həmin statusun və ya sənədin ona verilməməsi Avropa İttifaqı qanunvericiliyinin pozulması hesab olunur.
Avropa İnsan Hüquqları Konvensiyası dövlətdən miqranta müəyyən statusun verilməsini və ya spesifik sənədin
rəsmiləşdirilməsini birmənalı şəkildə tələb etmir. Bəzi hallarda şəxsi həyata və ailə həyatına hörmət hüququ
(8-ci maddə) dövlətlərdən miqrantın statusunun tanınmasını, ona yaşayış icazəsinin verilməsini və ya onun
sənədlərinin rəsmiləşdirilməsini tələb edə bilər. Lakin 8-ci maddə müəyyən növdə yaşayış icazəsini əldə etmək
hüququnun təminatçısı kimi təfsir oluna bilməz. Əgər milli qanunvericilikdə müxtəlif növ yaşayış icazələri
nəzərdə tutulursa, konkret bir yaşayış icazəsinin verilməsi ilə bağlı hüquqi və praktiki məsələlərin təhlil
edilməsi üçün Avropa İnsan Hüquqları Məhkəməsinə müraciət oluna bilər.
49
49
Liunun Rusiya Federasiyasına qarşı
Avropa İnsan Hüquqları Mə
hk
ə
m
ə
sind
ə
ki
(Liu v. Russia)
42086/05 saylı, 6 dekabr 2007
-ci il
tarixli işinin 50
-
ci paraqrafı.