74
çox əvvələ, hətta keçən əsrə aiddir. "Azəri" termininin elmi və
praktik baxımdan "azərbaycanlı" məfhumuna nisbətən daha
düzgün və münasib olması haqqında fikrimizi hələ maket
çapdan çıxmamış MK-ya etdiyimiz arayışda bildirmişik;.
Respublikamızda dilçiliyə dair ədəbiyyatda xalqımız və
dilimizlə əlaqədar "azəri" məfhumu işlənir. "Azəri" termini
elmi ədəbiyyatdan başqa mətbuatda, radio və televiziya
verilişlərində də çoxdan geniş işlədilir. Xalqımızın yaşadığı
ölkənin "Azərbaycan"ın adında da "azər" sözü var. Bu söz
"atar", "atər" və b. formalarda ölkəmizin adı ilə əlaqədar ən
qədim zamanlardan indiyə qədər işlədilir. Dilçi alimlərimizin
"azəri" termini əleyhinə nəinki bir monoqrafiyasına, hətta belə
sanballı bir elmi məqaləsinə də rast gəlməmişik.
Bununla belə ensiklopediyanın Baş redaksiyası "azəri"
termini ilə əlaqədar respublikanın görkəmli tarixçilərinin iki
gün davam edən müşavirəsini keçirmişdir. ("Azəri"
məfhumundan narazı olduğunu nəzərə alaraq E.Əlibəyzadəni
də müzakirəyə dəvət etmişdik). Müşavirənin iştirakçıları (hətta
əvvəl "azəri" məfhumuna çox kəskin etiraz edən mərhum prof.
M.Şərifli də) "azəri" termininin elmi olduğunu təsdiq etdilər.
E.Əlibəyzadə mövqeyində qaldı. Bütün bunları bir kənara
qoyaq. Ola bilsin ki, E.Əlbəyzadə sadəcə olaraq öz
"mövqeyindən" çəkilmək istəmir. Bu o qədər təəccüblü deyil.
Təəccüblü budur ki, o, "azəri" termininin fars mənşəliliyini
sübut etmək üçün İran hökumətinin hakim fars millətçiliyi
siyasətinin məddahı və bunu elmi şəkildə əsaslandırmağa
çalışanlardan biri olan İran tarixçisi Əhməd Kəsrəviyə isnad
edir. Məgər Kəsrəvi "azəri" terminini başqa cür izah edərmi?
Nə üçün biz Kəsrəvinin yolu ilə gedib, onun Azərbaycanın ta
qədimdən irandilli xalqların ölkəsi olması, burada irandilli
azərilərin yaşaması haqqında bədnam iddiasını qəbul
etməliyik?" (Məktubun surəti Rəsul Rzanın arxivindədir – A.)
.
Atamın "azəri" terminini belə israrlı təkid etməsinin səbəbi
xalqımızın adının yerli adı kimi deyil, millət adı kimi təsdiq
75
olunması idi. Çünki "azərbaycanlı", yəni Azərbaycanda
yaşayan rus da ola bilər, ləzgi də... Ermənistanlı ruslar,
Gürcüstanlı ermənilər olan kimi, Özbəkistanlı taciklər,
Tacikistanlı özbəklər, Türkmənistanlı qazaxlar, Qazaxıstanlı
qırğızlar, Qırğızıstanlı tatarlar, Tatarıstanlı başqırdlar,
Başqırdıstanlı çuvaşlar və s. olan kimi.
Ancaq erməni – yalnız erməni, gürcü – yalnız gürcü, rusca –
yalnız rus, özbək – yalnız özbəkdir. Türkmən, qazax, qırğız,
tacik, tatar, başqırd, çuvaş və s. də elə. Azəri də ancaq azərilər
ola bilərdi. Ola bilərdi, olmadı. Qoymadılar.
Yadımdadır, "azəri" sözünün damğalanıb aradan
götürüldüyü günlərdə Moskvadan Böyük Sovet
Ensiklopediyasının cildi gəldi bizə. Atamın təşəbbüsü, səyiylə
burada millətimizin adı "Azərbaycanlı, azəri" kimi getmişdi.
Yadımdadır, Mərdəkanda xəstəxanada yatırdı. Həmin cildi ora,
xəstəxanaya apardım. Necə də uşaq kimi sevinirdi, ilahi! Elə
bil dünyanı ona bağışlamışdın. Fərəhindən sanki azar-bezarını
da unutmuşdu.
Ensiklopediyanı isə hər tərəfdən didib-tökürdülər, belə
çətinliklə qurulmuş binanı (yeri gəlmişkən deyim ki, sözün
hərfi mənasında da ensiklopediya binasının tikilməsi də,
binanın qarşısında H.Zərdabinin abidəsinin ucaldılması da
atamın xidmətidir, amma onun gücünə ucalmış binada işləmək
yerinə gələnlərə qismət oldu) daş-daş, kərpic-kərpic sökməyə,
dağıtmağa çalışırdılar. Ensiklopediyaya dəyən zərbələr atamın
qəlbinə, səhhətinə, ömrünə vurulan zərbələr idi...
***
Ölümündən sonra onun kağızlarını araşdırarkən
ensiklopediyadakı işinə aid qovluqları da diqqətlə nəzərdən
keçirdim. Neçə-neçə səhifələrdə müxtəlif iradlara, elmi
mülahizələrə və elmdən uzaq danoslara maddə-maddə
məntiqli, tutarlı cavablar verirdi.
Bəzən bürokratik iradlara bürokratik üslubda da cavab
verirdi, ancaq haçansa, hardasa səbri tükənəndəmi, şairlik
76
təbiəti soyuq idarəçilik təhkiyəsini üstələyəndəmi satirik
qələmə sarılırdı, şerlə boşaldırdı ürəyini:
Qoca bir vücud vardı,
gödəkboy, uzunburun,
Söz-söhbəti bu idi:
Əzin!
Qovlayın!
Vurun!
Qəribə adı vardı
bu qocalmış kişinin
Ad qoyanlar bilirmiş
yəqin onun işini.
Mirzə Kaftarlı!
Bəli.
İş-gücü həmişə
Böhtan, qiybət, yalandı.
Köhnə-kövşən eşməkdə
mütəxəssis şeytandı.
Şərini, böhtanını
Gündüz-gecə yazardı.
Goreşənlər bilirlər
hara, necə yazardı.
Atamın arxivində, ensiklopediya işlərinə, ensiklopediya
dövrünə aid qovluqda elə sənədlər var ki, onlarla ürək ağrısıyla
tanış olurdum. Respublikanın hörmətli, mötəbər
şəxsiyyətlərindən olan Rəsul Rza hansı "Goreşən Kaftarlının"
danoslarınasa idarənin baş mühasibiylə birgə imzaladığı
hesabatla cavab verməyə məcbur idi və bu hesabatda belə
bəndlər də var (şübhəsiz, danosda verilən ittihamnaməylə
əlaqədar): "Volqa" № 54-95 avtomaşını Göyçay rayonuna
ASE-nin baş redaktoru Rəsul Rzanı aparmışdı, çünki o həmin
rayondan Azərbaycan Ali Sovetinin deputatı olduğu üçün
seçicilərlə görüşə getməliydi". Hətta öz idarə maşınında yay
aylarında şənbə günü Buzovnadakı bağına getməsi haqqında da