Azərbaycan Respublikasında gömrük sisteminin inkişafı (1991-2014)
33
təcrübəsində sınaqdan çıxmış, müsbət nəticələri
sübut olunmuş iqtisadi
inkişaf kursunun Azərbaycan reallığına tam uyğunlaşdırılmış adekvat
modelini müəyyənləşdirdi. Bu, birinci növbədə azad sahibkarlıq, müxtəlif
mülkiyyət və təsərrüfatçılıq formalarının inkişafına bərabər şərait yaradan,
azad iqtisadi rəqabət mübarizəsinə meydan açan sosial istiqamətli bazar
iqtisadiyyatı modelidir. Akademik Ramiz Mehdiyev yazır: “Heydər Əliyev
hər bir dövlətin varlığının əsasını təşkil edən iqtisadi inkişafı dövlət həya-
tının ən vacib vəzifəsi hesab edirdi. O öyrədirdi ki, dövlət qurarkən cəmiy-
yətin yaşam tərzini, ictimai həyat normalarını, idarəçiliyi, qanunçuluğu,
sabitliyi, vətəndaş birliyini, milli həmrəyliyi və s. vəzifələri o zaman dolğun
və davamlı təmin etmək olar ki, dövlətin iqtisadiyyatı normal vəziyyətdə
olsun və qarşıya qoyulmuş vəzifələrə cavab versin” [101, 2013, 13 iyul].
Ulu öndər Heydər Əliyev 1993-cü il noyabrın 19-da Prezident sara-
yında bank-maliyyə, tədiyyə sistemlərinin və idxal-ixrac əməliyyatlarının
yaxşılaşdırılması sahəsində vəzifələrə həsr olunmuş ümumrespublika müşa-
virəsində vəziyyəti dərindən təhlil edərək iqtisadi əlaqələrimizin təşkilində,
qurulmasında qüsurlar, səhvlər olduğunu göstərmişdi. Respublikada istehsal
olunan bir sıra məhsulların xaricə satılması, əvəzində ölkəmizin ehtiyac-
larının təmin olunması üçün lazımi malların əsas məsələlərdən biri idi.
Ancaq bu sahədə də qarışıqlıq, qanun pozuntuları vardır. Bəzən ayrı-ayrı
qrupların, dairələrin mənafeyi milli maraqlardan üstün tutulurdu. Bütün
bunlar ölkədə sosial gərginliyi artırır, həyat səviyyəsinin aşağı düşməsinə
səbəb olur, iqtisadi və maliyyə imkanlarını xeyli məhdudlaşdırırdı. Sözsüz
ki, xarici iqtisadi fəaliyyətin yenidən qurulması gömrük işi və gömrük
qanunvericiliyi sahəsini də əhatə etməli idi [97, 77-85].
Təəssüf ki, 1993-1994-cü illərdə iqtisadi quruculuq, yaradıcılıq işlə-
rinə başlamaq bir müddət mümkün olmadı, başlıca səbəb xaricdən idarə
olunan qüvvələr tərəfindən dövlət çevrilişləri, siyasi və iqtisadi həyatda xaos
yaratmaq cəhdləri idi. Ulu öndər Heydər Əliyev birinci növbədə vətəndaş
müharibəsi həddinə çatmış, insan tələfatı ilə nəticələnən tayfa, əyalət
separatçılığı cəhdlərinin qarşısını alan, bütövlüdə ölkədə sosial-siyasi sabit-
liyi təmin edən tədbirləri görmək zərurəti qarşısında qaldı. Cəbhədə
uzunmüddətli atəşkəs əldə edildi. Neft strategiyasının reallaşdırılmasında
hər bir müvafiq dövlət orqanının, o cümlədən respublika gömrük orqan-
larının yeri və vəzifələri dəqiq müəyyən olundu. Bu vəzifələrin yerinə
Gömrük işi Azərbaycan dövlətçiliyi tarixində:
34
yetirilməsi üçün gömrük orqanlarının normativ-hüquqi, təşkilati və praktiki
fəaliyyət tədbirləri uğurla həyata keçirildi. Qeyd etmək lazımdır ki, xarici
iqtisadi fəaliyyətin zəifləməsi ilə yanaşı olaraq, iqtisadi sahədə cinayətkarlıq
və qaçaqmalçılıq hallarının miqyası da xeyli artmışdı. Bu hallara qarşı
mübarizənin əsas ağırlığı yeni formalaşmaqda olan gömrük orqanlarının
üzərinə düşürdü. Lakin müstəqilliyin ilk illərində gömrük xidmətinin qarşı-
sında duran mühüm vəzifələr tələb olunan səviyyədə həyata keçirilmir,
əksinə bu sistemdə özbaşınalıq, rüşvətxorluq, qaçaqmalçılıq halları baş alıb
gedirdi. Azərbaycan Respublikasının 1993-cü il dövlət büdcəsinin mədaxil
hissəsində “gömrükxana vergisi” bəndi üzrə həmin dövrün qiymətləri ilə
vur-tut 600 mln. manat (büdcə gəlirlərinin cəmi 1,7 faizi-?) vəsait daxil
olması proqnozlaşdırılmışdı.
Heydər Əliyevin hakimiyyətə qayıdışından sonra sosial-iqtisadi həya-
tın bütün sahələrində, o cümlədən gömrük sistemində də köklü islahatlar
aparıldı. İslahatlar gömrük işinin bütün sahələrini: qanunvericilik bazasının
hazırlanmasını, infrastrukturun gücləndirilməsini, gömrük əməkdaşlarının
düzgün seçilib yerləşdirilməsini, beynəlxalq təşkilatlarla və digər ölkələrin
gömrük orqanları ilə əməkdaşlıq əlaqələrinin genişləndirilməsini və s.
məsələləri əhatə etdi. Gömrük xidmətinin hüquq-mühafizə orqanı kimi
ölkənin iqtisadi mənafeyi və təhlükəsizliyinin qorunması, gömrük işi
sahəsində cinayətlərə və digər hüquqpozmalara qarşı mübarizəyə başladı.
Gömrük-tarif siyasətini ölkədə gedən ictimai-siyasi proseslərdən və
iqtisadi siyasətdən kənarda təsəvvür etmək olmaz. Bu siyasət iqtisadi
siyasətin tərkib hissəsidir və gömrük orqanları onun işlənilib hazırlan-
masında bilavasitə iştirak edir və bu siyasəti həyata keçirir. Ulu öndər
xəbərdarlıq edirdi ki, Azərbaycanın iqtisadiyyatı, maliyyə-kredit vəziyyəti
çox ağır haldadır və əgər ciddi tədbirlər, konkret əməli iş görülməsə, ciddi
addımlar atılmasa, iqtisadi-sosial böhran dərinləşəcək və bizdən ötrü daha
ağır problemlər yaranacaqdır. Heydər Əliyev idxal-ixrac məsələlərini
nəzərdə tutaraq deyirdi: “Mən uzun müddətdir ki, bu barədə düşünürəm...
Gömrük Komitəsinin sədrinə suallar verməyim də təsadüfi deyildir. O,
mənim suallarımı dərhal tutmadı. Bir də deyirəm, əgər bu fikrim qəbul
olunursa, onu həyata keçirərək xaricdən daxil olan malların ola bilər ki, bir
qisminə mütləq müəyyən vergilər qoyulsun, bir qismi isə vergilərdən
tamamilə azad olunsun. Xahiş edirəm, bu barədə həm Gömrük Komitəsi,
Azərbaycan Respublikasında gömrük sisteminin inkişafı (1991-2014)
35
həmdə xarici iqtisadi əlaqələr və iqtisadiyyat nazirlikləri təkliflərini hazır-
layıb bizə təqdim etsinlər. Maliyyə nazirliyi də bu işlə məşğul olsun.
İxrac olunan mallara qoyulan vergilərə baxmaq lazımdır. Ümumiy-
yətlə isə bizim gömrük siyasətimiz olmalıdır. Əgər Gömrük Komitəsi
bacarırsa, gömrük siyasəti haqqında layihə hazırlayıb qısa müddətdə
təqdim etsin” [61, 257, 262].
Müstəqillik dövründə yeni formalaşan xidmətin zəruri hüquqi-norma-
tiv bazaya, maddi-texniki resurslara malik və normal nəzarət funksiyaları
həyata keçirməyə qabil olması üçün müvafiq işlər görülməli idi. Lakin
Dövlət Gömrük Komitəsinin keçmiş rəhbərliyinin səriştəsiz fəaliyyəti
nəticəsində bir müddət milli gömrük xidmətinin maddi-texniki və hüquqi-
normativ bazasının yaradılması üçün kompleks tədbirlər planı hazırlan-
mamışdı. Beynəlxalq tələblərə cavab verməyən sovet gömrük qanunveri-
ciliyi və hüquqi-normativ qaydaları nəzarət sistemində hələ də tətbiq
olunmaqda idi. Yaranmış vəziyyət öz işini günün tələbləri səviyyəsində qura
bilməyən Azərbaycan Respublikası Dövlət Gömrük Komitəsinin rəhbər-
liyinin gücləndirilməsi və gömrük orqanlarında köklü struktur islahatlarının
aparılmasını, eyni zamanda maddi-texniki resurslarının yenilənməsini tələb
edirdi. Bir sıra subyektiv amillər hesabına gömrük xidmətinin fəaliyyətində
nöqsanlar baş alıb gedirdi və bütün bu neqativ hallara son qoymaq vaxtı
gəlib çatmışdı. Heydər Əliyev 1993-cü il noyabrın 19-da keçirilən ümum-
respublika müşavirəsindəki çıxışında bu problemi nəzərdə tutaraq deyirdi:
“Gömrük idarələrində qanun pozuntuları var, öz vəzifələrindən sui-istifadə
edirlər, gömrük işçilərinin rüşvətxorluqla məşğul olması barədə çoxlu
siqnal alınır. Rüşvət almamış mal buraxmırlar. Ona görə də biz gərək biz
bir tərəfdən gömrük siyasətimizi tənzimləyə, digər tərəfdən elə edək ki,
gömrük qanunları günün tələblərinə uyğun olsun, üçüncü tərəfdən isə
Gömrük Komitəsinin sədri Tahir Əliyevə tapşırıram ki, əməkdaşlar ara-
sında geniş iş aparsın, onları rüşvətxorluqdan çəkindirsin”. Lakin hadi-
sələrin sonrakı gedişi göstərdi ki, T.Əliyev bu yüksək etimadı nəinki
doğrultmadı, əksinə gömrük xidmətində dövlətçiliyimizə ağır zərbə vuran
hallar daha da artdı [61, 262].
Gömrük Komitəsinin bir sıra rəhbər işçilərinin qulluq mövqelərindən
öz şəxsi maraqları üçün istifadə etmələri nəticəsində, təkcə 1994-cü ildə
dövlətə 3 mlrd. 792 mln. manatdan çox (həmin dövrün qiymətləri ilə) ziyan