Sona Xəyal
80
yasına bu dövrlərin prizmasından baxan müəllif müxtəlif
dövrlərin özünəməxsus cəhətlərini araşdırıb, əzəməti və də-
yəri danılmaz olan böyük sənətkarların sənət dünyasına daxil
olaraq, fikirlərini əsaslandırır. Sənətin təşəkkülündə önəmli
olan hiss və duyğunun, intiusiya və təxəyyülün, vicdan və
əxlaqın, intellekt və düşüncənin bir-birindən ayrılmaz olduğu-
nu və hər bir sənət əsərinin estetik dəyərinin bütün tərəfləri
özündə birləşdirdiyini açıqlayan tədqiqatçı ən qədim, ilkin
bədii nümunələrə diqqət yetirir və bədii əsərin əsasında da-
yanan inanc və əxlaqi dəyərləri, ictimai, psixoloji-ruhi, tarixi-
tipoloji amilləri, ümumbəşəri və texniki dəyərləri araşdırır.
“Folklor və mifoloji dönəm”i tədqiq edərkən antik dövr
alimlərinin baxışlarına müraciət edən müəllif gəlib “Koroğ-
lu”ya, “Dədə Qorqud”a çıxır. Ümumi paraleldə yunan, Mi-
sir mifologiyası, zərdüştlüyə və s. öz münasibətini bildirən
tədqiqatçının nəzərindən heç nə yayınmır, hətta bu sahələr-
də çalışan alimlərin adlarını da hörmətlə çəkir, təqdirəlayiq
işləri diqqətə çatdırmağı özünə borc bilir.
“Klassik islam dövrü sənəti”ndən danışarkən müəllif is-
lamın ilkin çağlarından başlayaraq, qədim və orta əsrlər
dövrünün dünyagörüşünü müəyyən aspektlərdən açıqlama-
ğa çalışır. Burada “Qurani-Kərim”ə müraciət edən müəllif
islam baxışlarının əsas harmonik prinsiplərinin özəlliklərini
yığcam və ümumiləşdirilmiş şəkildə təqdim edir.
“İlkin düzən” yazısında isə ümumbəşəri psixoloji, bədii-
estetik dəyərlərdən bəhs edən tədqiqatçı sənətin bir-biri ilə
qarşılıqlı əlaqədə iki qütbləşməsini diqqətə çatdırır və yığ-
cam mənzərəsini göstərir.
“Klassik milli sənətin əsas növləri” fəslində xətt və təh-
zib, nəqqaşlıq, başqa naxış-bəzək işləri və xalça sənəti, me-
marlıq və musiqi sənətlərindən söz açılır. Müəllif xəttatlıq-
dan danışarkən yenə “Quran”a müraciət edir, ərəb əlifbası-
nın hərflərinin, hətta xırda elementlərinin belə rəmzi məna-
ları olduğunu qeyd edir, xətt sənətinin geniş işlənmə çevrə-
sini diqqətə çatdırır, şeirlərdən nümunələr verir, bir sıra ür-
Yaddaşlarda yaşayacaq
81
fani rəmzləri, bəzi hərflərin ifadə etdiyi mənaları açıqlayır.
Nəqqaşlıqda rənglərin fərqli cəhətlərə görə rəmzi məna
daşıdığını qeyd edən müəllif orta çağda yeddilik rəmzi və
yeddi rəng anlamının daha çox diqqəti cəlb etdiyini bildirir.
Müxtəlif bəzəklərdən və xalça sənətindən danışarkən
qab-qacaq üzərindəki döymələrdən, qəndillərdən, kuzə və
s. əşyalardan, eləcə də ağac, metal üzərində işlərdən, müx-
təlif bölgələrin xalça, kilim, parça və s. toxuculuq işlərin-
dən, hətta üzərində “Quran” ayələri toxunmuş səccadələr-
dən belə söz açır.
Memarlıqda da əsas islamla bağlı işlər, yəni
məscidlər
,
türbələr və s. üzərindəki memarlıq işləri diqqəti çəkir. Mu-
siqi hissəsində ilkin azan səsinə diqqət yetirən müəllif “Qu-
ran”ın avazla oxunmasından, Davudun nəğmələrindən söz
açır, gəlib muğamlarımıza çıxır.
“Söz sənəti” fəslində sözün hikməti və qüdrəti, söz sənə-
tinin musiqi düzəni, bədii təxəyyül və estetik dəyər diqqətə
çatdırılır. Bu, kitabın ən böyük fəslidir. Müəllif milli ədəbi
prosesi üç böyük dönəmə ayırır; əski mifoloji dönəm və
folklar; ortaçağ klassik dönəm; yeni ədəbi proses və çağdaş
dönəm. Bu dönəmlər arasında qırılmaz bir əlaqə olduğunu
xüsusi vurğulayan müəllif, folklorun ədəbi prosesin təməli
və ilkin kökləri, klassikanın isə həmin köklər üzərində boy
atıb yetkinləşən ədəbiyyat sayıldığını, klassikanın həmişə
yeniləşməyə meylli olduğunu və çağdaş ədəbi prosesin
özündən öncəki hər iki qaynaqdan bəhrələnməklə özünə
yer tutduğunu qeyd edir.
“Ədəbiyyat qəzeti”, 27.07.07
“ÎÐÒÀ ƏÑÐËƏÐ ÃƏÐÁ ƏÄƏÁÈÉÉÀÒÛ”
Ñîí èëëÿð ðåñïóáëèêàìûçûí àëè ìÿêòÿáëÿðèíäÿ ìöõòÿëèô
èõòèñàñëàðûí þéðÿäèëìÿñè, éåíè-éåíè ôÿíëÿðèí òÿäðèñèíÿ áàø
-
ëàíûëìàñû âÿ åéíè çàìàíäà, äàð ÷ÿð÷èâÿäÿ êå÷èëÿí ôÿíëÿ
-
ðèí ýåíèøëÿíäèðèëìÿñè êèìè ñÿìÿðÿëè òÿêëèôëÿðèí ùÿéàòà êå
-
Sona Xəyal
82
÷èðèëìÿñè éåíè äÿðñëèêëÿðèí, äÿðñ âÿñàèòëÿðèíèí éàçûëìàñûíû
òÿëÿá åäèð. Áóíóíëà ÿëàãÿäàð îëàðàã àëèìëÿðèìèç, ïåäàãîã
-
ëàðûìûç òÿëÿáÿëÿðèí ìàòåðèàëà îëàí åùòèéàúëàðûíû þäÿìÿê
ö÷öí éåíè êèòàáëàð éàçûð, äÿðñ âÿñàèòëÿðè ùàçûðëàéûðëàð.
Óíèâåðñèòåò ìöÿëëèìëÿðèíèí ôîðìàëàøìûø, òÿäðèñ ìåòîäëàðû
-
íà, ïðèíñèïëÿðèíÿ úàâàá âåðÿ áèëÿúÿê ìöùàçèðÿëÿðèíèí,
åëìè ôèêèðëÿðèíèí éåíè òÿôÿêêöð òÿðçèíÿ, ìöàñèð ôèëîëîæè
òÿëÿáëÿðÿ úàâàá âåðÿí ìàòåðèàëëàðûí êèòàá øÿêëèíäÿ èøûã
öçö ýþðìÿñè, òÿëÿáÿëÿðÿ ÷àòäûðûëìàñû òÿãäèðîëóíàí ùàëäûð.
ßââÿëëÿð Ãÿðá ÿäÿáèééàòû èëÿ áàüëû ìàòåðèàëëàðëà òàíûø
îëìàã ö÷öí ðóñäèëëè ìÿíáÿëÿðÿ ìöðàúèÿò åäÿí òÿëÿáÿëÿðèí
èøèíè àñàíëàøäûðàí êèòàáëàðäàí áèðè äÿ áó éàõûíëàðäà ÷àï
-
äàí ÷ûõìûø “Îðòà ÿñðëÿð Ãÿðá ÿäÿáèééàòû” àäëû äÿðñëèêäèð.
Àçÿðáàéúàí Äþâëÿò Ïåäàãîæè Óíèâåðñèòåòèíèí ïðîôåññîðó
Òÿðëàí Íîâðóçîâóí ÿðñÿéÿ ýÿòèðäèéè áó äÿðñëèêäÿ àëè
ìÿêòÿá ïðîãðàìûíû áöòöíëöêëÿ ÿùàòÿ åäÿí ìþâçóëàð
èøûãëàíäûðûëìûøäûð. Äÿðñëèéèí åëìè ðåäàêòîðëàðû ô.å.ä. ïðîôåñ
-
ñîð Ðàôàåë Ùöñåéíîâ âÿ ô.å.í. äîñåíò Çåéäóëëà Àüàéåâ,
ðÿé÷èëÿðè ô.å.ä. ïðîôåññîð Ïàøà ßôÿíäèéåâ, ô.å.í. äîñåíò
Àêèô ßëèéåâ âÿ ô.å.í. äîñåíò Éåýàíÿ Àáäóëëàéåâàäûð.
Óíèâåðñèòåòëÿðèí áàêàëàâð âÿ ìàýèñòð òÿëÿáÿëÿðè ö÷öí íÿ
-
çÿðäÿ òóòóëìóø áó êèòàáäà åðêÿí îðòà ÿñðëÿð âÿ ôåîäàëèçì
äþâðöíöí ôîëêëîðó, èíòèáàùà êå÷èä âÿ èíòèáàù äþâðöíöí
Ãÿðá ÿäÿáèééàòû, XVII ÿñð Ãÿðá ÿäÿáèééàòû âÿ îíóí
ýþðêÿìëè íöìàéÿíäÿëÿðèíèí éàðàäûúûëûüû ÿêñèíè òàïìûøäûð.
Ìöÿëëèô þí ñþçäÿ êèòàáû ùàçûðëàéàðêÿí ðóñäèëëè ìÿíáÿëÿð
-
äÿí Àçÿðáàéúàí àëèìëÿðèíèí ñîí çàìàíëàðäà áó ñàùÿäÿêè
òÿäãèãàòëàðûíäàí, ìåòîäèê âÿñàèòëÿðäÿí âÿ ìÿãàëÿëÿðäÿí
èñòèôàäÿ åòäèéèíè äèããÿòÿ ÷àòäûðûð.
Áèðèíúè áþëìÿíèí “Îðòà ÿñðëÿð äþâðö Ãÿðá ÿäÿáèééàòû”
àäëû ôÿñëèíäÿ ìöÿëëèô ýþñòÿðèð êè, “Ãÿðáäÿ åðêÿí îðòà ÿñð
-
ëÿð äþâðöíöí ÿäÿáèééàòû èíêèøàôûíûí ãåéðè-áÿðàáÿðëèéè èëÿ
ñÿúèééÿëÿíèð. Ùÿãèãÿòÿí äÿ ñîí äÿðÿúÿ èíêèøàô åòìèø, éó
-
íàí ìÿäÿíèééÿòèíèí íàèëèééÿòëÿðèíÿ ÿñàñëàíàí éåòêèí ëàòûí
ÿäÿáèééàòû èëÿ éàíàøû, ùÿëÿ õàëã êèìè òÿøÿêêöë òàïìàìûø
áàðáàð òàéôàëàðûíûí øèôàùè ÿäÿáèééàòû ìþâúóä èäè”. Ìöÿëëèô
áóðàäà ëàòûí ÿäÿáèééàòûíûí ðÿíýàðÿíý âÿ ÿùÿìèééÿòëè ðî
-
Dostları ilə paylaş: |