38
təsəvvür yaradır.Üst qatda nəmliyin olmasına görə alt qatın quru
olması haqqında düşünülmür və torpaqda nəmliyin çox olması
fikirinə səbəb olur. Üst qatda nəmliyin daima çox olması torpağa
havanın keçməsinə də maneçilik törədir və torpaqda hava
çatışmamazlığı, ondan doğan digər çatışmamazlıqlar da baş verir.
Deməli strukturasız torpaqlarda su ehtiyatı az və davamsızdır,
nizamlanması çətindir.Onların su rejimi kortəbii olduğu kimi, belə
torpaqlarda becərilən bitkilərin məhsuldarlığı və məhsul sabitliyidə
kortəbii xarakter daşıyır. Suvarma əkinçiliyində strukturasız tor-
paqlarda suya ehtiyacın xeyli artıq olması və suvarma ilə əlaqədar
olaraq təkrar şorlaşma ehtimalı nəzərə alınmalıdır.
Strukturalı torpaqlarda vəziyyət tamam başqa cürdür.Su torpağa
kapilyar məsamələrlə deyil, qeyri-kapilyar makroməsamələrdən
sızmaqla daxil olur. Yağışın intensivliyi xarakteri və iriliyindən
asılı olmayaraq hamısı tamamilə və asanlıqla torpağa daxil olur,
hopur.Qışda alt qatlardan torpağın üzərinə qalxan su buxarları da
soyuq səthlə təmasda olaraq su şəklinə çevrilib kapilyarları doldu-
rur və orada donaraq buz şəklində qalır. Qeyri-kapilyar məsamə-
lərdə donmuş su olmur.
Yazda qar sularıda mütamadi əriyərək torpağın qeyri- kapilyar
məsamələri tərəfindən sızaraq tam udulur və mailliyə görə sərfəsiz
axıb getmə halları olmur.
Strukturalı torpaqlarda toplanmış su ehtiyatı çox davamiyyətli
olur. Torpaq səthindən buxarlanma strukturasız torpaqlarda nisbə-
tən çox az bir səthdən gedir. Çünki su əsasən kapilyar borularla
yuxarı qalxaraq buxarlanır. Dənəvər torpaqlarda isə bu kapilyar-
larla sahə boyunca bircinsli kütlə şəklində deyil, yalnız struktur
aqreqatlarının içərisində olur.Nəmlik bu aqreqatların bir-biri ilə
toxunduğu nöqtələrə ötürülür. Bu nöqtələrin toxunma məsafələri
aqreqatlar içərisindəki narın hissələrin bir-biri ilə toxunduğu ka-
pilyar məsamələrdən çox böyük olur. Ona görədə suyun buxarlan-
ması yalnız torpaq səthində hava ilə bilavasitə təmasda olan bir-iki
qat üstdəki kapilyarlarla həyata keçirilir və böyük məsamələrin
çox olması, aqreqatların toxunma nöqtələrində də məsamənin bö-
yük olması hesabına buxarlanmış suyun yerinin doldurulmasıda
mümkün olmur. Torpaq səthində olan nəmliyin tez quruması, onla-
39
rın həcmcə kiçilməsinə səbəb olur və üst iki qat torpaq dənələrinin
alt qatlarla kapilyar əlaqəsi daha artıq dərəcədə kəsilir, su bu-
xarının xaricə atmosferə çıxması yalnız osmotik yolla ola bilir. Bu
isə kapilyarlarla suyun torpaq səthindən itməsindən qat-qat aşağı
olur.
Deməli strukturasız torpaqlardan fərqli olaraq yağmurlardan
sonra torpağın üst nazik bir qatı tez quruyur və elə bil ki, atmos-
ferlə bir təcrid qatı əmələ gətirir, nəticədə buxarlanmanın qarşısı
alınır.Torpağa havanın işləməsi isə qeyri-kapilyar məsamələrlə
daima həyata keçirilir. Strukturalı torpaqlarda su ehtiyatı illik
yağmurların 85%-ni təşkil edir.
Strukturalı torpaqlara malik olan yerlərdə suyun delüvial axımı
kəsilir, torpaqların eroziyaya məruz qalması tamamilə aradan
qalxır, ölkənin su rejimi, o cümlədən çayların su rejimi bir qərarda
qalır və s.
Strukturasız torpaqlarda isə bunun əksinə olaraq suyun dağıdıcı
təsiri daha çox nəzərə çarpır.Dərə və çüxurlar artır, suyun
torpaqdan səmərəsiz axımı çoxalır, yararlı torpaq sahələri azalır,
qida maddələri ilə zəngin olan əkin qatı artıq dərəcədə yuyulur və
səmərəsiz olaraq çaylara, dənizlərə axıdılır.Çayların su rejimi
pozulur, ikinci dərəcəli çaylar isə yayda tamamılə quruyur.Kənd
təsərrüfatında sudan səmərəli istifadə etmək məqsədilə xüsusi su
anbarları, digər hidrotexniki qurğuların tikilməsi lazım gəlir.Bu
zaman çaylar enerji mənbəyi kimi öz əhəmiyyətini itirir.
4.3. Bitki kökləri yerləşən torpaq qatında su balansı
Bitki kökləri yerləşən torpaq qatında su balansı iqlim hava
şəraitini, torpağın xüsusiyyətləri, bitkilərin bioloji xüsusiyyətləri,
kök sistemlərinin böyümə xarakteri, becərmə və s-dən asılıdır.
Torpaqda suyun toplanması əsasən atmosfer çöküntüləri hesa-
bına olur. Əlbətdə suvarma əkinçiliyində suvarma sularının və üzə
yaxın olan yerlərdə isə qrunt sularının da böyük əhəmiyyəti vardır.
Suların torpağa daxil olma qaydalarına, hərəkətinə və onda
əmələ gələn su sərfinə su rejimi deyilir.
Ədəbiyyat məlumatlarından məlumdur ki, hidrosferin su ehtiy-
40
yatı 1,45 milyard km
3
-ə bərabərdir. M.Lvoviçə görə onun 60 mil-
yon km
3
-i yeraltı layların, 24 milyon km
3
-i buzlaqların, 24 min
km
3
-i atmosferin və 83 min km
3
-i torpaq nəmliyinin payına düşür,
qalan əsas hissəsi (1,31 milyard km
3
) dünya okeanının suları təşkil
edir.Yer səthindən su buxarlanaraq atmosferə qalxır və sonra
çöküntü şəklində yer səthinə düşür.Onun bir hissəsi torpağa və
süxurlara hopur, digər bir hissəsi isə axaraq çaylara, oradan göl,
dəniz və okeanlara tökülür.Bununla suyun tam dövranı başa çatır,
sonra yeni su dövranı başlayır.
Çay və atmosfer sularının dövranı bir və ya bir neçə aya, göl
sularınınkı 2-3 ilə, okeanda isə su dövranı təxminən 2600 ilə başa
gəlir. Buzlaq və yeraltı suların az bir qismi döranda iştirak edir,
qalanı isə su dövranından kənarda qalır.
Yeraltı layları dolduran su müəyyən müddətdən sonra Yer sət-
hinə çıxmalıdır.lakin neft və qaz yataqlarında rast gəlinən sedi-
mentasiya tipli sular milyon illərdən bəridir ki, suyun təbiətdə
dövranında iştirak etməmiş və yatıb qalmışdır.
Atmosfer çöküntüləri və torpaq nəmliyi ümumdünya suyunun
cüzi bir hissəsini təşkil edir. Odur ki, onun qədrini bilməli və onun
torpaqda toplanma, saxlanma və səmərəli istifadə yollarını bilmək,
onu həyata keçirmək lazımdır.
Okeanlardakı su yer şarındakı suyun 98%-ni təşkil edir və şirin
suların payına yalnız 2%-i düşür, onunda əksər hissəsi buzlaqlarda
cəmlənmişdir. Torpaqdan suyun məsarifini bitki yerləşən qatdan
suyu aşağı qatlara hopması, torpaq səthindən atmosferə buxar-
lanması və bitkilər tərəfindən istifadə olunması təşkil edir.
Torpağın su rejimi illik və mövsüm üzrə tərtib edilən su balansı
ilə xarakterizə olunur. Su balansı-torpaqda ana süxurlar və atmos-
fer arasında əmələ gələn nəmlik mübadiləsini xarakterizə edir.
Torpağın ayrı-ayrı məntəqələrin və rayonun su balansı bir çox
dəyişən qiymətlərdən ibarətdir. Su balansının hesablanması bir çox
alimlər, o cümlədən A.A.Rode və B.A.Kovda tərəfindən tərtib
edilmişdir.
Əgər atmosfer çöküntülərinin illik miqdarı torpaqdan suyun
məsarifindən artıq olarsa bu zaman torpağın su balansı müsbət olur
Dostları ilə paylaş: |