91
2- Caynizm’de Kurtuluşa Götüren Yollar
Caynizm’de ruhu maddeye bulaşmadan önceki saf haline döndürerek karma-
tenasüh çemberinden kurtaracak yol; tövbe ve kurallara bağlı bir hayatı devam
ettirmektir.
317
Bunun yanında Caynizm için son derece önemli olan Triratna, yani üç
mücevherin kurtuluşta büyük rolü vardır. Bu mücevherler; doğru iman, doğru bilgi
ve doğru davranıştır. Doğru iman; kutsal metinlerin doğruluğuna ve kurtuluşun
mümkün olduğuna inanmak ve bunu tek amaç olarak kabul etmek, dünyevi zevklere
karşı istek duymamak, doğru yolda bulunanlara saygı duymak demektir. Doğru bilgi;
kendimizi ve çevremizi tanımamızı sağlayan, dünyaya karşı davranışlarımızda
dikkatli olmamıza yardım eden bir bilgidir. Bu bilgi kutsal metinlerden okunarak
veya kişinin kendini yetiştirmesi sonucu elde edilebilecek bir bilgi değildir. O ancak
Tirthankaralardan öğrenilebilmektedir. Üçüncü mücevher olan doğru davranış ise,
Caynizm’in beş yasağını ihtiva etmektedir. Bu yasaklar; öldürmemek (ahimsa),
doğru sözlü olmak (satya), başkasına ait olan bir şeyi almamak (asteya), cinsel
ilişkiden uzak durmak (brahmacari) ve kanaatkâr olmak (aparigraha)tır.
318
Bu
yasaklardan en önemlisi olan ahimsa, Mohandas Gandhi tarafından Hindistan’ın
bağımsızlık mücadelesi sırasında bütün dünyaya tanıtılmış ve siyasi hayata da
böylece dâhil olmuştur.
319
Ahimsa prensibi, Caynistlerin bütün hayatını yönlendiren
ana prensiptir diyebiliriz. Çünkü bu kural, tek hücreli bile olsa, ruhu olan hiçbir
canlıya herhangi bir şekilde zarar vermemeyi gerektirir. Bu yüzden Caynistler,
vejetaryen bir beslenme tarzı uygulamak zorundadırlar. Çünkü yiyecekleri yemek,
317
Ana Britannica, C. 5, s. 418.
318
Sarıkçıoğlu, s. 152; Tümer- Küçük, s. 72; Yitik, “Caynizm”, s. 365.
319
Ana Britannica, C. 5, s. 419.
92
onların da bir ruhu olduğu için, onlara zarar vermektir. Ancak soğan, sarımsak, turp
ve patates yemelerine izin verilmiştir.
320
Bu yüzden keşişler, çoğunlukla oruç tutarlar
veya perhiz yaparlar. Bu bağlamda Caynizm’de aç kalarak ölmek, ahimsa
prensibinin doruk noktasıdır. Kurtuluşa ulaşma yolunda önemli bir uygulama olan
ölüm orucu, Caynist keşişler tarafından, Mahavira’yı örnek alarak yerine
getirilmektedir.
321
Ayrıca Caynist keşişler, yine hiçbir canlı varlığa zarar vermemek
adına geçecekleri yolları önceden bir süpürge ile süpürmekte ve içecekleri suyu bir
süzgeçten geçirdikten sonra içmektedirler. Hatta bazı Caynist gruplar, bu yasağı daha
da ileri götürerek hiçbir canlıya zarar vermemek için ağızlarını bir maske ile
kapatarak hayatlarını devam ettirmektedirler. Yine bu kurala bağlı olarak, bütün
Caynist keşişler için, geceleri bir şey yiyip içmek yasaklanmıştır.
322
Aslında ahimsa, şiddetin her türlüsünden uzak durmak anlamına gelmektedir.
Bu bağlamda hem keşişler hem de sıradan halk, kasaplık, avcılık gibi şiddet içeren
mesleklerden uzak durmak zorundadırlar. Öyle ki kişi, hayatına kastedilse bile şiddet
uygulamaktan kaçınmalıdır. Bilerek bir canlıya zarar vermek ise insanın kurtuluş
çabasına en büyük zararı veren şeydir.
323
Caynizm’in beş yasağından sonuncusu olan kanaatkârlık, aşırı bir züht hayatı
yaşamak anlamına gelmektedir. Caynist keşişler, Mahavira’yı örnek alarak dünyadan
el etek çekmiş bir yaşam tarzını sürdürmektedirler. Ancak onlar, Mahavira’dan farklı
olarak manastırlarda toplu bir hayat yaşamaktadırlar. Yukarıda saydığımız üç
mücevher ve beş yasağa uymak kurtuluşa ulaşmak için gereklidir, fakat yeterli
320
Yitik, “Caynizm”, s. 364.
321
Schimmel, s. 122; Zitelmann, s. 61; Yitik, “Caynizm”, s. 370.
322
Schimmel, s. 122; Eliade, C. II, s. 99; Yitik, “Caynizm”, s. 368, 370.
323
Clothey, s. 39.
93
görülmemektedir. Çünkü Caynizm’de nihai kurtuluşa ancak, dünya ile bağlarını
tamamen kopararak katı bir riyazet hayatı yaşayanların ulaşabileceği
belirtilmektedir.
324
Bu ise sadece, manastırda yaşayan erkek ve kadın keşişlerin
kurtuluşa ulaşabileceği anlamına gelmektedir. Ancak yine de tapınaklardaki
ibadetlere katılan ve beş yasağa uyan sıradan kişilerin de kurtuluşa giden yolda birer
yolcu oldukları düşünülmektedir.
325
Son olarak Caynizm’de kevalin (eren), yani hayattayken kurtuluşa ulaşmış kişi
olabilmek için gerekli olan şeylere değinerek bu bölümü bitirmek istiyoruz. Kevalin
olabilmek için kişi öncelikle, her türlü davranışını kontrol altında tutmalıdır. İkinci
olarak yapılması gereken şey, günlük hayattaki bütün işlerde ahimsa prensibine
uymaktır. Kevalin olmaya çalışan kişi, her şeyin geçici olduğu, doğum ölüm
çemberinin, samsaranın var olduğu ve bu çemberdeki her varlığın yalnız olduğu,
insanın çaresiz olduğu, beden ile ruhun birbirlerinden farklı oldukları, bedenin kirli
olduğu, karmik akışın varlığı, bu akışı durduracak yollar bulunduğu ve kişinin
kendisini karmik akıştan kurtarabileceği yolların var olduğu, herkesin bir tanrının
yardımı olmaksızın kendi kurtuluşundan sorumlu olduğu gerçeği, aydınlanmanın
zorluğu ve Tirthankaraların getirdiği öğretilerin gerçek olduğuna dair on iki şeyi
unutmamalıdır. Yine bu mertebeye erişmek için, bir Caynistin sabır, tevazu,
dürüstlük, temizlik, doğruluk, soğukkanlılık, sadelik, fedakârlık, gönüllü fakirlik ve
manevi itaati kendisine davranış haline getirmesi gerekmektedir. Bir başka yapılması
324
Tümer- Küçük, s. 72-73; Yitik, “Caynizm”, s. 368.
325
Yitik, “Caynizm”, s. 368.
Dostları ilə paylaş: |