135
zoruyla Kreşenleri getirtiyordu. Bu tavır kiliseye zaten düşman olan halkı, asker
temsiliyetinde gördüğü devlete de düşman yapıyordu. İşte Pugaçev isyanına katılan
Kreşen topluluklarını isyana hazırlayan en önemli sebep bu görülmektedir. Diğer
yandan isyana kadar bölgede kilise çalışanlarına yapılan saldırılar da vardır; Tsivilsk’de
4 rahip, keşişler, Çeboksarı’da 12 rahip, yine aşağı rütbeli 7 din adamı,
Tsarevokokşaysk’da 1 rahip, Kozmodemyansk’da 3 rahip; biri kadın, 3
keşiş bu türden
saldırılara maruz kalmıştır. Kazan ve Ninniygorod vilâyetlerinde Alatır, Kurmışsk ve
Yadrinsk kazalarında toplam 83 kilise çalışanı öldürülmüştür. Diğer vilâyetlerde ise
toplam 18 kilise görevlisi öldürülmüştür.
503
3.1.4. Yeni Kreşen İdaresinin Kapatılması ve Sonuçları
1763 yılında Kazan, Kozmodemyansk ve Çeboksarı kazalarında yaşayan
Kreşenlerin güvenilir gördüğü ve ittifakla temsilci seçilen Petr Alçinov, Vasiliy
Konstantinov ve Stepan Dryapka Senato’ya gönderilmiştir. Bu temsilciler Senato’dan
1722, 1740 ve 1743 yıllarında çıkarılan karara uyularak askerlik hizmetinden muaf
tutulmalarını, askerde olanları geri göndermelerini,
vergilerden azat edilmeyi,
çocukların Kreşen okullarında bir gözetmen altında eğitilmesini istek olarak
aktarmışlardır.
504
İmparatoriçe Katerina II (1762–1796)’nin de bizzat takip ettiği bu
rahatsızlık Sinod’a da bildirilmiş ve şikâyetleri dikkate alarak inceleme yapması
istenmiş ve inceleme sonunda Kreşenler için aşağıdaki kararlar alınmıştır:
“ 1. Yeni Vaftizliler Dairesi bütün üyeleri ve kurumlarıyla beraber lağv edilecektir, İsa-
Mesih’in sözünü tebliğ ve Kreşenlere nezaret görevi piskoposluklara verilmiştir. Başpiskoposlara da
misyon faaliyetlerinde yerli rahiplerin seçilmesi tavsiye edilmiştir. Kazan’da 3; İrkutsk, Tobolsk,
Tambovsk’da 2, Ninniygorod, Vyatka, Ryazan ve Astrahan’da 1 rahip görevlendirilmesi ve her birine 150
ruble yıllık maaş verilmesi kararlaştırılmıştır. Bu keşiş ve rahiplerin görevi “İsa
gibi sakin, sevgi dolu İsa-
Mesih’in sözünü tebliğ etmek, hiçbir
inoveretsi zorlamadan vaftiz etmektir. Yeni Vaftizliler Dairesinde
çalışan askerî ve diğer çalışanlarının eski iş yerlerine dönmelerine izin verilmiştir. Daire’de tutulan kayıt
ve raporların ise, vilâyetlerdeki deftardarlıklara verilmesi kararlaştırılmıştır 2. Bütün Kreşenlere tebliğ
yapılarak, Yeni Vaftizliler Dairesinin icraatıyla mahrum kaldıkları haklarını vilâyet defterdarlığına
giderek tazmin edebilme hakkı getirilmiştir. Defterdarlık para cezası veya fizikî cezayla Kreşenleri vergi,
askerlik ve hakaret gibi cezalardan
korumakla yükümlüdür, aynı zamanda Kreşenlere yardım vazifesidir.
503
Puşkin,
İstoriya Pugaçevkago Bunta, izd. İsakova St. Petersburg, 1859, s. 163; Kurat,
Rusya Tarihi, s. 283-284,
Abdullah Taymaz,
Kazan Türkleri, Ankara 1966, s. 91-93
136
3. Kreşenler tekrar 3 yıl vergiden ve askerlikten muaf olacak, ancak toplanamayan
vergiler diğerlerinin
üzerlerine yıkılmayacaktır. Bu süre bitince Kreşenler diğerleri ile beraber vergi ödeyip askerlik yapacak,
ancak Ortodoks olmayanlar gibi uzun askerlik yapmak istemeyenler belli ücret ödeyerek askerlikten muaf
olabilecektir. Hıristiyanlaşan kadınlar vergiden muaf olduğu gibi kocaları da askerlikten muaf oluyordu
veya akrabalarından olsun olmasın kadının istediği birisi bu muafiyete kavuşuyordu. Kreşenlere verilen
hediyeler; haç, ikona paraları, keşişlerin maaşları, defterdarlık harcamaları için Ekonomi Bölümü 10.000
ruble ödenek ayıracaktır. 1755 yılından başlayarak Kreşen olmayanların Kreşenlerin
yerine ödedikleri
vergi borçları silinecektir. 4. Kutsal Sinod Kreşen okullarını kaldırmayı düşünmüştür zira Kutsal Sinod bu
okulların Kreşen çocuklarına bir yararı olmadığını düşünüyordu; dolayısıyla kiliseye de faydası olamazdı.
Okuldaki iyi ve çalışkan öğrenciler köylerdeki kiliselere görevli olarak alınacak, diğerleri evlerine
yollanacak ve çocuklarını okutmak isteyen Kreşenler Rus okullarına gönderecektir. Fakat İmparatoriçe bu
kararı kabul etmemiş, kararı yumuşatarak isteğe bağlı çocukların Rus kilise ve okullarına gönderilmesi
şeklinde değiştirmiştir.”
505
Yeni Vaftizliler Dairesinin kapanıp misyon faaliyetlerinin hafiflediği bir
dönemde bile Tatarlar kilisenin tutumundan memnun değildir. 1767 yılında Kazan’a
ziyareti sırasında II. Katerina’ya bölge ahalisi piskopos Venyamin’i icraatları nedeniyle
şikâyet etmişlerdir.
506
Senato’nun kararına uyan Venyamin, yerel idarecilerin
uygulamak istemediği
kanunları uygulamakla kalmıyor, Piskoposlara ve Valilere emir olarak tebliğ edilen
nüfus sayısını dikkate alıyordu
.507
Aslında İmparatoriçe hariç Tatarlara cami yapımı için
özel izin verecek statü de yoktur, nitekim Çariçe II. Katerina iki cami için Kazan valisi
A. N. Kvaşnin Samarin’e sözlü olarak emir vermiştir. Nitekim Kvaşnin Samarin
Kazan’dan ayrılınca verilen bu söz de diğer görevliler tarafından
unutulmuş ve yeni
gelen vali de yapılan iki caminin açılışına izin vermemiştir. 1773 yılında Tatarlar
Senato’ya şikâyet için başvurarak durumlarını anlatmışlar; Senato Eski Vali
Kvaşnin’den açış izninin sebebini öğrenince
508
Sinod bizzat piskoposlara bir
504
Mojarovskiy, s. 99.
505
PSZ, C. XVI, No: 12, 126.
506
Şikâyet konusu için bakınız;
PSZ, C. XIII, No. 9791; Rahib Venyamin (Puçek Grigoroviç),
Eski Kazan keşişleri
gibi bizim Allah’a dua etmemizi engelliyor, Eski kasabamızda sizin emrettiğiniz iki mescidin yapılmasını
yasaklıyor.” Ancak Venyamin mescitleri yasaklaması doğruydu, zira piskopos Luka Konaşeviç devrinde eski Tatar
mahallesinin tamamen taşınmasına karar vermişti, o da bu kararı uyguluyordu.
507
PSZ, C. XII, No: 8978.
508
E. A. Malov,
O Tatarskih meçetsyah v Rossii, Kazan 1868, s. 43–46.