102
etdirdi. Əsər 1959-cu ildə Azərbaycan, 1970-ci ildə isə rus
dilində işıq üzü gördü. Qeyd etmək lazımdır ki, M.Qorki və
milli ədəbiyyatlar problemi nəinki 50-ci illərdə, eləcə də
sonrakı onilliklərdə – 70-80-ci illərin tədqiqat-larında
ədəbiyyatşünaslığın ən aktual, ən mühüm mövzu-larından biri
kimi ciddi surətdə öyrənilirdi. Bu məsələyə həsr olunmuş
konseptual monoqrafiyalar keçmiş SSRI miqyasında tanınır,
böyük ədəbi müzakirələrin obyektinə çevrilirdi. Azərbaycan
ədəbiyyatşünaslığında da bu möv-zuda iki böyük tədqiqat əsəri
yazılmışdı. Həmin əsərlər- dən biri A.Alməmmədovun
«Maksim Qorki və Azərbaycan ədəbiyyatı» mövzusunda
namizədlik dissertasiyası, digəri isə K.Talıbzadənin haqqında
bəhs açdığımız monoqra-fiyasıdır. K.Talıbzadənin tədqiqatında
fərqli cəhət budur ki, müəllif o dövrkü hakim ideologiyanın
diktəsinə baxma-yaraq yalnız Qorkinin Azərbaycan
ədəbiyyatına təsirini izhar etmir, əksinə ədəbi təsirin qarşılıqlı
proses olduğunu sübut etməklə milli ədəbiyyatımızın
mənafeyini qoruyurdu. Ədəbi əlaqələr elmini ehkamçılıqdan,
səthi faktçılıqdan xilas edib yeni elmi məcraya salan bu
konseptual mo-noqrafiyada «Azərbaycan Qorki xətrinə deyil,
Qorki Azər-baycan naminə araşdırılırdı.»
1
K.Talıbzadəyə qədər Qorki ilə yaradıcılıq əlaqəsi
problemini tədqiq edən müəlliflərin hamısı bu əlaqələrin milli
ədəbiyyatlarda inqilabi ideya-yaradıcılıq prinsiplə-rinin, yəni
sosialist realizminin təşəkkülü ilə əlaqədar tərəfinə xüsusi
diqqət yetirmiş, məsələnin bu istiqamətdə təhlilinə ciddi
1
Талыбзадə K. Seçилmиш əsəрлəри, иkи жилддə, Баkы, Азəрnəшр, ж.1, s. 9.
103
əhəmiyyət vermişdilər. Azərbaycan ədəbiy-yatşünasları da
tədqiqatlarında problemi bu aspektdə araş-dırmış, buna görə
də Qorki və Azərbaycan mövzusunu düzgün metodoloji
mövqedən işıqlandıra bilməmişdilər. H.Əfəndiyev bir sıra
məqalələrində realizmin yeni, tarixi tipi kimi başa düşülən
sosialist realizminin Qorki yaradıcı-lığında təşəkkülündən
geniş şəkildə bəhs edirdi. M.Arif isə tədqiqatında tənqidi,
satirik xarakter daşıyan inqilaba qədərki milli realizmin yeni
dövrdə keyfiyyətcə dəyi-şilməsinə ciddi ehtiyac duyulduğunu,
Qorki əsərlərinin bu ehtiyacdan yarandığını qeyd edirdi.
Görkəmli tənqidçi burada sosialist realizminin yaranması, onun
mahiyyətinin Azərbaycan bədii fikrində necə anlaşılması
haqqında ya-zırdı: «Azərbaycan sovet yazıçıları üçün
sosialist rea-lizmi sovet gerçəkliyinin yeni, müsbət faktlarını,
yeni ictimai münasibətləri, yeni adamları görə və təcəssüm edə
bilmək bacarığından ibarət idi. Qorkinin özü öz yara-
dıcılığında bu keyfiyyətlərə böyük əhəmiyyət verirdi.»
1
M.Arifdən sonrakı tədqiqatlar da bu metodoloji təlimə
əsaslanırdı. K.Talıbzadə isə monoqrafiyasında onu yeni
metodoloji təhlili ilə davam etdirərək bu müddəanı daha da
genişləndirir, həmçinin Azərbaycan ədəbiyyatında Qorki ilə
əlaqələrin romantizmlə bağlı tərəflərinə də xüsusi diqqət
yetirirdi.
Görkəmli alim tədqiqatında yalnız Qorkinin Azərbay-can
ədəbiyyatına, bədii fikrinə təsirini deyil, bütövlükdə Qorkinin
Azərbaycanla, milli ədəbiyyatımızla əlaqələrini öyrənirdi.
1
Ариф M. Sənəтkар гожалmыр, Баkы, Yазыçы, 1980, s. 25.
104
Əsərin «Qorki və Azərbaycan» adlandırılması da tədqiqatın
mövzusundan, problematikasından irəli gəlmişdir. Qorkinin
həyat və yaradıcılığının Azərbaycan mətbuatında
işıqlandırılması, yazıçının əsərlərində Azər-baycan həyatının
təsviri, Qorki əsərlərinin dilimizə tər-cüməsi və yayılması,
pyeslərinin milli teatrda səhnə tə-cəssümü, Azərbaycan
ədəbiyyatında Qorki ənənələrinin təzahürü və onun yeni
yaradıcılıq prinsiplərinin forma-laşmasında rolu
monoqrafiyanın əsas mündəricəsini təş-kil edir.
Monoqrafiyada bu sahələr Qorkinin Azərbay- canla əlaqəsi
fonunda tədqiq olunur, o dövrkü milli ədəbiyyatın məfkurə
istiqamətilə, həll etdiyi əsas ictimai problemlərlə Qorki
yaradıcılığı arasındakı yaxın və ümumi cəhətlər
aydınlaşdırılırdı. Yazıçının Azərbaycan ədəbiyyatı ilə
yaradıcılıq ünsiyyətinin dərin qatlarına diqqəti cəlb edən
K.Talıbzadə bu əlaqələrin hərtərəfli tədqiqinə nail olur, zəngin
material və sənədlərə istinad edərək Qorki və Azərbaycan
ədəbiyyatının münasibətləri haqqında ədəbi-tarixi konsepsiyanı
daha da genişləndirir və dərinləş- dirirdi. Müəllif mövzuya
dair material və sənədləri bütün-lükdə araşdırır, diqqətlə təhlil
edir, dövrün Azərbaycan- rus ədəbi əlaqələri haqqında
konkret, aydın təsəvvür yaradırdı. Xüsusi qeyd olunmalıdır ki,
bu əlaqələrin 20-ci illərdən sonrakı inkişafı da müəllifin
tədqiqat istiqamətində başlıca yeri tutur. Tədqiqatçı əsərində
XX əsr Azərbaycan ədəbi-nəzəri və ictimai fikrinin geniş bir
dövrünü – otuz illik mərhələsini əhatə etmiş, iki müxtəlif
epoxanın ədəbi-tarixi kəsişməsində baş verən ziddiyyətli
prosesləri diqqətlə araşdırmışdır.
105
K.Talıbzadənin «Qorki və Azərbaycan» monoqra-
fiyasında belə bir fikir təməl metodoloji müddəanı təşkil edirdi
ki, başqa ədəbiyyatlarla əlaqə, qarşılıqlı mübadilə və hətta
təsirlənmə milli ədəbiyyatın zəiflik əlaməti yox, dinamik
inkişaf əlamətidir. Yəni milli ədəbiyyat qapalı, yalnız öz
çərçivəsində inkişaf edə bilməz, milli ədəbiyyatın gücü onun
qeyri-milli ədəbiyyatlarla, inkişaf etmiş ədə-biyyatlarla
yaradıcılıq ünsiyyətinin dərinliyində və çox-cəhətliliyindədir.
Görkəmli tədqiqatçının Azərbaycan-rus ədəbi əlaqələrinə həsr
edilmiş əsərində Qorki yaradıcılığının milli ədəbiyyatımıza
təsiri problemi məhz bu şəkildə qoyulur və həll edilirdi.
Dostları ilə paylaş: |