267
lerine, eski ve önyargılı olduklarını düşünerek olumsuz
yaklaşmamamız gerekmektedir. Geleneğin bilgi dünyası
aynı zamanda binlerce yıllık tecrübe ile oluşan toplum-
sal hafızanın da kendisidir” (Uğurlu, 2010, s.25).
Bu toplumsal hafızanın yaşatılması eğitim ile sağla-
nabilir. Eğitim, bireylere bilgi ve beceri kazandırmanın
ötesinde, toplumun yaşamasını, kalkınmasını ve devam
etmesini sağlayacak nitelikte değer üretmek, var olan
değerlerin dağılmasını önlemek, yeni ve eski değerleri
bağdaştırmak sorumluluğu taşır (Akdağ ve Taşkaya,
2011, s.295). Eski ve yeni arasındaki bağı kuracak olan
yollardan biri de sanat eğitimidir. Özsoy (2003, s.19)
sanatın bir aktarım aracı olduğuna, “her yeni kuşağı bir
önceki kuşağa bağlayan, dolayısıyla insanlığın sürek-
liliğini sağlayan önemli alanlardan biri” olarak sanatın
toplumsal yönüne değinmiştir (Karaöz,2011, s.27). Bu
açıdan bakıldığında görsel sanatlar eğitiminin, birey-
lere toplumun değerlerini aktarma görevinin olduğu
düşünülmektedir.
Araştırmanın Amacı
Eskiye dair ne varsa günümüzün, modern dünyasıy-
la birlikte eskise de kültürümüzün bir parçasıdırlar.
Devamlı gelişen teknolojinin ve kentleşmenin sonucu
farklılaşan yaşam tarzları, küreselleşen dünya anlayışı
nedenleriyle kültürel değerlerimiz içinde önemli olan
gelenek ve göreneklerimiz yok olma süreci yaşamak-
tadır. Genç nesillerimizin, özellikle çocuklarımızın bu
değerlerimizi tanımadan gelişmesi kuşaklar arasında
farklılık yaratmaktadır.
Geçmişten günümüze, gerek yaşanan savaşlar gerek-
se kentleşme süreci içerisinde hızla kaybolan kültürel
varlıklarımızın arşivini oluşturmak amacıyla GÖRSED
ile işbirliği içerisinde “Geleneklerimiz- Göreneklerimiz”
konusunun çocuk resimlerine yansımasını anlatan bir
çalışma hazırlanmıştır. Bu araştırma ile çocuklarımızın
gelenek ve göreneklerimizi daha yakından tanımalarını
sağlamak, toplumsal yaşam içinde duyarlılıklarını art-
tırmak, kaybolan kültürel değerlerimize dikkat çekmek,
çocuklarımızın aile büyükleriyle ve yakın çevreleriyle
iletişimini artırmak, bu konuda öğrencilerimizde farkın-
dalık yaratmak amaçlanmıştır.
Ayrıca bu araştırma ile ulusal boyutta farklı kültür yapı-
larını tanımlayarak kültürler arası diyalog sağlamak ve
kültürel çeşitlilik hakkında farkındalık yaratmak, görsel
sanatlar eğitimi yolu ile kültür aktarımında bulunmak
amaçlanmıştır.
Materyal ve Yöntem
Araştırmanın materyalini 2013-2014 eğitim öğretim yı-
lında öğrenim görmekte olan 7-18 yaş grubu öğrencile-
rin Görsel Sanatlar dersi kapsamında yapmış oldukları
gelenek ve göreneklere ilişkin resimler ve bu gelenek ve
görenekleri açıklayan metinler oluşturmaktadır. Böyle-
ce öğrencilerin yaptıkları resimler yazdıkları metinlerle
desteklenerek gelenek ve göreneklerimize ilişkin algı-
ları ortaya konmaya çalışılmıştır. Araştırmaya Ankara
ilinden altı okul katılmıştır. Araştırma, altı öğretmen ve
120 öğrenci ile yürütülmüştür.
Araştırmaya, Ankara Bilim Sanat Merkezi 30 öğrenci
ile, Milli Eğitim Bakanı Ali Naili Erdem Anadolu Lisesi
24 öğrenci ile, Mev Ankara Özel Okulları 20 öğrenci ile,
Başkent Üniversitesi Özel Ayşeabla Okulları 20 öğrenci
ile, Sincan İl Genel Meclisi Ortaokulu 6 öğrenci ile, Maya
Koleji 20 öğrenci ile katılmıştır.
Araştırmanın Aşamaları
Araştırma kapsamına alınacak okulların belirlenmesi
için, Görsel Sanatlar Eğitimi Derneği (GÖRSED) aracılı-
ğıyla geleneklerimiz ve göreneklerimiz konusu ile ilgili
yapılacak olan çalışma, Ankara’da görev yapan görsel
sanatlar eğitimcilerine duyurulmuştur.
Uygulama sürecinde belli bir standardın oluşturulma-
sı amacıyla şartname hazırlanmıştır. Bu şartnamede
konunun işleniş aşamaları, kâğıt boyutu, kullanıla-
cak teknik maddeler halinde açıklanmıştır. Konunun
öğrenciler tarafından anlaşılabilmesi için iki haftalık
bir eğitim süreci planlanmış ve bu süreçte araştırma
kapsamına alınan tüm öğrencilere konuyla ilgili bilgi
aktarımı yapılması sağlanmıştır.
Öğrencilerden aileleri ile gelenek ve görenek konusu-
nu konuşmaları ve çeşitli notlar almaları istenmiştir.
Böylece öğrencilerin aileleri ile iletişimlerini sağlamak,
konu ile ilgili farkındalık yaratmak hedeflenmiştir.
Öğrencilerden edindikleri bilgileri sınıfta diğer arkadaş-
ları ile paylaşmaları ve böylece her öğrencinin farklı yö-
relerin gelenek ve göreneklerini tanımaları istenmiştir.
Son aşamada ise öğrencilere, kendi yöreleriyle ilgili,
kendilerine en ilginç gelen konuyu resimlemeleri ve
konularıyla ilgili yazılı açıklamalarda bulunmaları söy-
lenmiştir. Resimler 35x50 boyutunda, istenilen türde bir
kâğıt üzerine, belirlenen tekniklerle yapılmıştır.
Gelenek ve göreneklerimiz konusunu işleyen 120 adet
çocuk resmi, 23 Kasım 2012’te Maya Özel Okullarında
sergilenmiştir. Bu sergide öğrencilerin yaptıkları re-
simlerin yanı sıra resimlerle ilgili yazılı açıklamalar yer
almış ve izleyicilerin de konuyla ilgili bilgi sahibi olması
amaçlanmıştır.
Bulgular
•
Her öğrencinin yetiştiği yörenin farklılıklarını yansı-
tan gelenek ve görenekleri resimlerine yansıttıkları
görülmüştür.
268
•
Öğrencilerin yaptıkları resimlerde gelenek ve göre-
nek kapsamında düğün, ölüm, eğlence, kız isteme,
askere gitme, geleneksel yiyecek ve içecekler, kına
gecesi, bayrak dikme, el öpme, hıdrellez, doğum,
halk oyunları, çeyiz, ağıt yakma, Karagöz ve Hacivat
gibi konuları işledikleri tespit edilmiştir.
•
Yapılan resimlerde kullanılan teknikler pastel
boya,
kuru boya, guaj boya tekniği, karışık teknik
gibi çeşitlilikler göstermiş ve en fazla pastel boya
tekniğinin tercih edildiği fark edilmiştir.
•
Öğrencilerin seçtikleri gelenek ve göreneklerle
ilgili yaptıkları resimleri yazılı olarak açıklamaları
sonucunda; hem katılımcı öğrencilerin hem de
yapılan sergiyi izleyen kişilerin konuyla ilgili çeşitli
bilgiler edindikleri görülmüştür.
Sonuçlar
•
Öğrenciler, aileleriyle anlamlı bir iletişim kurarak
gelenek ve görenekleriyle
ilgili bilgi edinmişler ve
bu bağlamda kendi kültürleriyle ilgili farkındalık
yaşamışlardır.
•
Öğrencilerin yakın çevreleriyle kurdukları iletişi-
min, öğrenciye ve çalışmalarına olumlu yansıdığı,
öğrencilerde konu ile ilgili bir algı oluştuğu söyle-
nebilir.
•
Yapılan bu araştırma ile öğrencilerin, çeşitli ge-
leneksel davranışların anlamları üzerinde yoğun-
laşarak, bu davranışların kültürel bir anlamı ve
öyküsünün olduğunun farkına varmışlardır.
•
Gelenek ve görenek konusunun yeni nesile aktarı-
mının sağlandığı ve bunun sonucunda ortaya birçok
çalışmanın çıktığı görülmüştür. Öğrencilerin farklı
gelenek-görenekleri dinleyerek, yapılan resimleri
inceleyerek ve resim açıklamalarını okuyarak zen-
gin bir gelenek-görenek mirasına sahip oldukla-
rını fark ettikleri ve verimli bir süreç geçirdikleri
söylenebilir.
•
Bu araştırma ile öğrencilerin kültürel değerlerin
bilincinde olmaları
ve bu değerleri devam ettir-
meleri için toplumsal aidiyet duyguları ile ilgili
farkındalık kazandıkları düşünülebilir.
•
Bu bağlamda Görsel Sanatlar eğitiminin kültürel
mirasa sahip çıkmada, kimlik oluşturmada güçlü
eğitsel bir araç olduğu görülmüştür.
KAYNAKÇA
Akdağ, H. ve Taşkaya, S. M. (2011). Vatandaşlık ve insan hakları
eğitiminin sosyal bilgiler öğretimindeki yeri. Turan, R. ve Ulusoy, K.
(Editörler), Sosyal bilgilerin temelleri, s.293-318. Ankara: Pegem
Akademi.
Çarıkçı, M. Y. (2012). Kadınların gebelik, doğum ve doğum sonu
dönem bakımına yönelik geleneksel uygulamaları. Yüksek Lisans
Tezi, Haliç Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Güvenç, B. (1996). İnsan ve kültür.(7. Baskı). İstanbul: Remzi.
Karaöz, B. G. (2011). Görsel sanatlar dersinde geleneksel tür sanat-
ları konularının çok alanlı görsel sanatlar eğitimi ve yapılandırmacı
öğrenme yaklaşımı ile uygulanmasının etkililiği (6. Sınıf örneği).
Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Eker, M. (2004). Kültürün yeniden üretimi ve sanat eğitiminin gele-
cekçi stratejileri bağlamında küresel eğilimlerin rolü. 2. Sanat Eği-
timi Sempozyumu’nda sunulmuş bildiri, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Hançerlioğlu, O. (1989). Felsefe sözlüğü. (7. Baskı). İstanbul:
Remzi.
Kalafat, Y. (2001). Türk dünyası halk inançları. Trabzon: Türk Ocak-
ları Trabzon ŞubesiYayınları.
San, İ. (1982). Kültür aktarımı ve çağdaş kültür sorunu içinde sanat
eğitiminin yeri. 1. Milli Kültür Şurası’nda sunulmuş bildiri, Ankara
Üniversitesi, Ankara.
Seyyar, A. (2007). İnsan ve toplum bilimleri terimleri ansiklopedik
sosyal bilimler sözlüğü. (1. Baskı). İstanbul: Değişim.
Uğurlu, S. (2010). Gelenek ve kimlik ilişkisi. Doktora Tezi, Sakarya
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
Türk Dil Kurumu (TDK) (2014). http://www.tdk.gov.tr/in-
dex.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.
GTS.540af350952d05.47516601 09.09.2014 tarihinde html sayfasın-
dan elektronik olarak erişilmiştir.